Maverick

Dat hoor ik niet vaak dat je van zware drinker naar gematigd terug kan gaan, knap hoor. Ik zelf durf het risico niet te nemen daarvoor heb ik het goedje te lang als “medicijn” gebruikt. Klinkt gek misschien maar op dit moment moet ik er nog steeds niet aan denken om het bij 1 of 2 te moeten laten, dat voelt voor mij nu als een grotere uitdaging dan bij mijn besluit te blijven niet te drinken. Soms stiekem zou ik ook willen dat ik het kon maar ik heb te vaak aan mezelf bewezen dat het kansloos is

@Lika @lady jane, dank je wel voor jullie welkom! @Lonster Dank voor je compliment, het is niet vanzelf gegaan hoor Jarenlang heb ik mij afgevraagd of het een keertje goed zou komen en het werd alleen maar erger, uiteindelijk heb ik het allermoeilijkste gedaan wat er voor mij was, en dat was hulp vragen. Ik was op, alcohol en blijven functioneren had zijn eind bereikt en ik was totaal (mentaal) uitgeput. Ik ben in een kliniek beland en daar ben ik er stap voor stap achtergekomen wat er met mij aan de hand was en waarom ik mijzelf zo in de vernieling had geholpen. Dit was zwaar maar ook verhelderend voor mij. Naast het behandelteam heb ik heel veel gehad aan mijn lotgenoten, met enkele heb ik na al die tijd nog steeds contact mee en daar ben ik heel blij om. Daarnaast heb ik een vrouw en kinderen die van mij zijn blijven houden en die mij altijd zijn blijven steunen, ook als ik niet op mijn best was. Ik ben ze daar heel dankbaar voor. Met al deze hulp heb ik tot nu toe nog elke dag tegen mijzelf gezegd, vandaag maar niet drinken. En toen was het 4 jaar verder

Dat klopt Knakker, Maverick is vrij vertaald een vreemde eend en dat ben ik ook wel een beetje. Dank voor jullie welkom overigens !

Hallo Bob, ik denk ook dat je dat goed ziet, ik vind ook nog steeds dat ik genoeg op heb voor de rest van mijn leven en heb inmiddels geleerd dat gedachtes maar gedachtes zijn. Maar ze zijn er wel zo nu en dan en is het verstandig mijzelf goed te realiseren waar ik vandaan kom.

Hallo lieve mensen, Maverick dus, man, 52 jaar en ben inmiddels 4 jaar bij mijn besluit gebleven om niet meer te drinken. In juni 2015 heb ik mij gewonnen gegeven, ik kon niet anders meer dan toegeven dat ik geen controle had over drank maar de drank over mij. Ik heb hulp gezocht en gelukkig gekregen. Het is een hele reis geweest, confronterend maar ook bevrijdend en het gaat best goed met mij vind ik zelf. Hoewel ik mij gelukkig mag prijzen dat ik tot nu toe niet ben teruggevallen weet ik dat het op de loer ligt. Mijn brein heeft de neiging de ellende van toen uit te wissen en is selectief met zo nu en dan triggers die aan mooie herinneringen worden gekoppeld, wat vervolgens kan resulteren in “onderhandelingen” met mijzelf. Ik merk aan mezelf dat ik bezig moet blijven met mijn herstel en dat is zeker ook een reden dat ik mij heb aangemeld. Ik zou graag meedoen om van jullie te leren en zo actief te blijven met herstel, hopelijk kan ik misschien ook weer iets betekenen voor anderen hier op het forum. Sommige verhalen heb ik inmiddels al gelezen en zijn zo herkenbaar, bedankt hiervoor.