Maverick

Lekker hoor @Bor dat varen! Zelf ook een bootje gehad en een dagje varen voelde voor mij altijd als een korte vakantie. De wereld lijkt er zo anders uit te zien vanaf het water.

Om te leren niet te drinken is het net zo goed nodig te leren waarom je wel drinkt. Dit wat er is gebeurd is niet leuk maar ook weer leerzaam, dit is jouw proces in jouw tempo en op jouw manier. Goed dat je het hebt gemeld, ook al heb je het voor je idee stiekem gedaan, je komt er dus nu ook gewoon mee en hee, dat is winst toch? Zucht bouwt op, terugval begint eerder dan plots naar de fles rennen is mijn ervaring. Met wat hulp en training kun je ook dat gaan herkennen. Misschien scheelt het al als je er direct met iemand over praat of je hier meldt op het moment dat je gedachten de verkeerde kant op gaan? Niemand hier die daar gek van opkijkt hoor. Zo iets als zelfde schuitje zitten of zo iets.

Aan vandaag kan ik niets meer veranderen en morgen is er nog niet. Voor nu ga ik mijn rust pakken. Trusten allemaal.

@Meadow het maken van een keuze is meestal niet het moeilijkste, het leven naar die keuze en het aanvaarden van de consequenties is dan wel weer de uitdaging.

Hoe mooi is het dat je hier en nu, op dit moment er zo over na kan denken, hoe de vraagstukken voor jezelf nu steeds meer helder en duidelijk worden, dat je zoekt, dat je antwoorden vindt. Was je dit allemaal gelukt als je nog had gedronken? Is de reis voor jezelf dan nu af? Of na 12 maanden? Wat een groei heb je tot nu toe doorgemaakt @Pelle2. Koester dat, wees er trots op!

Gefeliciteerd @Lieke7777 met je 5 maanden! Herstellen van een verslaving is als het afpellen van een ui. Laagje voor laagje om bij de kern te komen. Maar zoals je weet van uien kan dat soms tranende ogen veroorzaken en dat kan best lastig zijn. Er doorheen ipv er omheen, dat is wat je nu doet en daar mag je trots op zijn!

Welkom Karin3, Sluit mij aan bij Lika en Lady Jane. Dit wat je nu voelt is ook de reden dat het in het begin doorbijten kan zijn om de cirkel te doorbreken. Het is de illusie dat alcohol dit gevoel wegneemt, dat is misschien ook kortstondig zo maar het creëert juist ook weer dat vermoeide en depressieve gevoel. Geef/gun jezelf de tijd en wat ruimte om te ontdekken dat het ook weer beter zal gaan. Je kunt meer dan je denkt!

Geef niks, in het begin is het een beetje aanklooien om de werking van het forum onder de knie te krijgen Ik ben zelf bijna 5 jaar bij mijn besluit gebleven om niet meer te drinken. Ik was het zo beu om mezelf steeds meer af te laten pakken door mijn drankgebruik. Ik vind mijn leven zonder drank tot op de dag van vandaag nog altijd boeiender dan ervoor. Herstel is voor mij niet alleen stoppen met drinken geweest. Natuurlijk is dat wel de voorwaarde maar het is veel meer dan dat. En zolang ik niet uitgeleerd ben probeer ik dit pad te blijven volgen. Het heeft mij tot nu toe veel gebracht. Dus loop gewoon mee als je wilt, de eerste niet nemen kan de start zijn van een interessante ontdekkingstocht, met name voor en naar jezelf. .

Herkenbaar @Pytje het kan verbeelding zijn of niet, het is denk ik mechanisme wat niet zomaar afgeschakeld is omdat je hebt besloten niet meer te drinken. Ik herinner mij van het begin dat ik net was gestopt, Dat ik in een restaurant aan het scannen was wat iedereen aan het drinken was, het gerecht interesseerde mij helemaal niets. Het triggerde bij mij een gevoel van slachtoffer zijn van mijn eigen besluit, waarom had ik deze beslissing genomen? Ik gebruikte toen vaak de gedachte om de film in mijn hoofd door te spoelen, waar het weer op zou uitdraaien als ik zou toegeven aan deze trigger.... Het gaat weg, het mechanisme houdt op te bestaan met het verstrijken van de tijd. Veel plezier op het terras, geniet van je 0.0

Hooguit wat roet in de lucht, tenminste als het een dieseltje is

Welkom Scotty, Toegeven dat je een probleem hebt met alcohol is zeker niet fijn maar wel moedig! Het is de uiteindelijke basis om er iets wezenlijks mee/aan te gaan doen. Je bent daar echt geen uitzondering in, ook ik heb ooit aan mijzelf moeten toegeven dat de drank steeds meer de regie had over mijn leven en niet andersom. Ik ben naar de huisarts gegaan voor advies en hulp. Gewoon hier mee gaan doen, je vind hier genoeg lotgenoten die allemaal de uitdaging aangaan, ieder op zijn of haar eigen manier en op eigen tempo. Succes!

Alles of niets @Bor, verslaafden zijn nu eenmaal niet zo van de kleine beetjes

Welkom Maaaike, Hier ook iemand die er na aardig wat schade en schande achter is gekomen dat een beetje niet mijn grootste talent is als het gaat om alcohol. Altijd voorgenomen het dit keer bij 1of 2 te houden, uitkomst was nagenoeg altijd teleurstellend. Helemaal niets meer drinken daarentegen lukt tot nu toe wel heel aardig en geeft enorm veel rust op de lange termijn. In ieder geval heb ik mijn echtscheiding ermee voor de poorten van de hel weten weg te slepen. Succes met je zoektocht naar de droogte, hier lopen er genoeg met je mee

“Je bent ook niet in een week verslaafd geraakt, dan moet je ook niet verwachten dat alles in een week weer normaal is” Die heb ik een keer om mijn oren gekregen toen ik moedeloos werd van mezelf. Gun jezelf de tijd en de ruimte om te herstellen. Het is nu eenmaal wat gecompliceerder dan bijvoorbeeld een arm uit de kom....

Vind je de redenen die je noemt zo belangrijk dat je daarvoor weer wilt gaan drinken? Check je motieven @Renaldo61

Ik zie een gat in de slingermarkt @Kohtje

Sorry @niks, grappig doen en je nog niet eens gefeliciteerd met jullie frummeltje. Bij deze!

De nieuwe generatie is al voorbereid op 5G, wist je dat niet @knakker?

Vallen heeft niets te maken met falen, blijven liggen dat misschien dan weer wel. Vandaag ben je toch weer bij je besluit gebleven niet te drinken dus vandaag valt op dat gebied niets te balen toch? Morgen weer een nieuwe dag met nieuw te maken keuzes

Dank je wel @Bor voor je reactie terug op mijn bericht. Ik denk dat er voor nu ook wel genoeg over gezegd is. We hebben iig nu met elkaar eens van gedachten gewisseld en dat alleen al vind ik leuk. Wat betreft de oppas-whiskey fles daar heb ik niets over gezegd, ook niet toen je het melde. Je zit denk ik al lang genoeg in het heksenspel om te weten dat hulp aanbieden als je het niet wilt toch geen zin heeft, zoals je zegt je hebt daar zelf inmiddels wel je hulptroepen voor. Je zal mij ook nooit horen zeggen dat iemand niet moet gaan drinken, wie ben ik om het een ander te verbieden. Ik kan het hooguit zielig vinden voor die fles, die heeft er ook niet om gevraagd jou tegen te komen. Voor hetzelfde geld had je hem direct z’n nek omgedraaid terwijl een ander wel van hem had kunnen genieten. Wat dat betreft vind ik het knap en barmhartig van je dat je hem maar een klein beetje hebt misbruikt, in ieder geval leeft ie nog Dat iemand jullie bij elkaar heeft gebracht die herken ik maar al te goed. Ik was een paar maanden uit de kliniek, nog zo wiebelig als de pest, drukt mijn moeder mij twee flessen wijn in mijn handen met de vraag of deze nog wel te drinken waren. Dit omdat ik er zo’n verstand van had. Ik heb nog zo iets gemompeld van dat het beter was niet te gaan voorproeven en nog had ze niets in de gaten. Je mag gerust weten dat ik achteraf boos was, niet op die twee flessen, die konden er dit geval ook niets aan doen, het is je niet begrepen voelen, dat deed mij het meest zeer. Achteraf neem ik het haar niet eens kwalijk, doe ik dat wel dan heb ik alleen mijzelf ermee. Ik probeer dan maar de rust en kalmte te bewaren over dat wat ik niet kan veranderen... Of het een gezellige zondag was valt misschien over te twisten, ik vond hem iig heel interessant en leerzaam en daar was jij zeker ook debet aan.

Ha @Bor , Volgens mij is het in al die tijd dat ik hier rondzwerf de eerste keer dat ik iets rechtstreeks aan je schrijf en dat terwijl je het eigenlijk niet wil, heb ik weer. Ik heb dit stukje eruit gepakt omdat ik aanneem dat je (verkapt) mij bedoeld met dat stukje over verslavingsgedrag en dat ik er @Smaragd mee zou bedoelen. Eerlijk gezegd is dat ook wel de aanleiding geweest om het te posten. Het was voor mij zo herkenbaar en blijkbaar voor meerdere, er kwamen voor mij zulke waardevolle reacties uit dat ik er zelf ook veel aan had. Ik heb het nooit geschreven met de intentie iemand aan de schandpaal te hangen, integendeel ik zie de worsteling, het voortdurende gevecht van aanklagen, deksel op je neus krijgen, onbegrepen voelen en daarna weer eventueel de binge in. Zoals je zelf schrijft je weet inwendig ook wel dat het zo werkt en ik begrijp heel goed dat het pijn doet, geloof mij Bor ik ben niet anders, ook ik ben een alcoholist ik weet hoe het werkt en dat heb ik opgeschreven voor mijzelf en misschien ook wel in de hoop dat iemand er wat aan had, zo ijdel ben ik dan ook wel weer. Jij en Smaragd komen op mij zo nu en dan angstaanjagend over helemaal als het om aanklagen gaat, echt extreem soms en dan ben ik toch al bijna 5 jaar in herstel. Ik weet dat het is wat het met mij doet en dat het ook ergens weer leerzaam is hiermee om te gaan, maar ik kan mij ook voorstellen dat nieuwkomers of frummers in (pril) herstel zich rot schrikken of er genoeg van hebben en afhaken. Dat kan mag toch niet de bedoeling zijn? Soms zie ik tussen al het krabben en bijten door zulke mooie bijdrages van je, beetje de echt Bor denk ik dan. Volgens mij ben je een persoon met het hart op de goede plek ondanks die grote waffel, iedereen krijgt op de dagdraad een welkom en een bloemetje van je, vind ik echt mooi, humor heb je ook, kan soms ook wel erg om je lachen ( en dit alles is geen compliment omdat @Bob het heeft gezegd maar echt gemeend ) Bob heeft wel gelijk, lees het nog eens rustig door zonder de goed/fout bril op, misschien haal je er ook nog wat uit, wie weet..

Bij mij heeft het ook lang geduurd hoor voordat het kwartje viel, niet de hele wereld was de oorzaak dat ik zoveel zoop, dat was ik zelf! Niet dat ik geen slachtoffer was van o.a. een beroerde jeugd met ouders die achteraf beter geen kinderen hadden kunnen krijgen maar ik gebruikte het maar al te graag voor mijn eigen rechtvaardiging. Het gekke is dat ik mij compleet niet realiseerde dat ik dat deed. Ja ik was slachtoffer maar gebruikte het wel om te krijgen wat ik hebben wilde. Kost een hoop weerstand om dit in te zien en te erkennen maar gaf mij wel de ruimte om te veranderen.

Vol de aanval kiezen om vervolgens je als slachtoffer terug te trekken heeft in mijn ogen alles te maken met typisch verslavingsgedrag. Het creëert omstandigheden voor jezelf waarmee je gebruik of de volgende terugval kunt “rechtvaardigen” hiermee hou je je gebruik dus (on)bewust in stand. Tijdens mijn verblijf in een kliniek is dit aan mij uitgelegd door een psycholoog die goed was, eng goed vond ik. Ik was altijd als de dood voor de (groep)sessies met haar maar ik heb er achteraf onnoemelijk veel aan gehad. Ook ik hield mijn cirkel van verslaving in stand door verschillende rollen aan te nemen die steevast eindigde in een “poor me” fase. Ik tegen de rest van de wereld, niemand begrijpt mij, dit tegen het paranoïde aan. Ik vond het dan ook knap lastig en pijnlijk om (achteraf) te moeten realiseren dat ik dat zelf creëerde. Het stoppen met drinken is bijzonder lastig als je dit soort gedrag blijft vertonen en het gedrag gaat niet veranderen als je blijft drinken. Mijn ervaring en dus overtuiging is dat beide nodig zijn om uit die ellendige cirkel te komen.

Ik ga maar weer eens proberen een droom te vangen. @Renaldo61, dag 4 was lastig maar toch maar gedaan. Gewoon trots op zijn en morgen i.i.g. zonder kater een nieuwe dag. Truste allemaal.

Interessant onderwerp die dromen! Door het drinken heb ik jarenlang geen echte dromen meer gehad. Ik viel nagenoeg elke avond binnen 2 minuten in een soort coma om na een paar uur wakker te worden om dan over van alles en nog wat te gaan malen. Ik viel dan wel weer in slaap maar kon de volgende ochtend helemaal niets terughalen met mijn brakke kop. Toen ik stopte kwamen de dromen weer terug. Zelfs dromen die ik herinnerde te hebben gehad toen ik nog kind was, heel gek. Ik ben blij dat ik weer droom, ik denk dat het zo nu en dan opnieuw rangschikken van mijn harde schijf wel ergens goed voor is