Lonster

Eerder was ik ook een taalnazi en corrigeerde ik anderen. Nu realiseer ik me ook dat taal zal veranderen, en dat voelt heel ontspannen. Bovendien, die d of dt's… waar gaat het eigenlijk over. En chill en fucking hell zijn ook best leuke uitdrukkingen. Of dat je genoeg doekoe hebt om bali pattas te kopen. Ik heb een collega van dik in de 60, een man die er een beetje saai en degelijk uit ziet, die samen met mij die jongerentaal gebruikt, ook in de contacten met jongeren. Je ziet zo'n jongen of meisje, met scheuren op de juiste plaatsen in de merkspijkerbroek, dan hun geëpileerde en geverfde wenkbrauwen optrekken en rollen met de ogen.

https://www.regelhulp.nl/ik-heb-hulp-nodig/maatschappelijk-werk Zoek hulp bij een instantie die je verder kan helpen. Hulp om op eigen benen te staan. Niemand hoeft op straat te zwerven of achter de ramen te belanden. Makkelijk gezegd misschien, maar kom op zeg, je kunt in Nederland als vrouw zonder partner een eigen leven opbouwen. Maar dan moet je jezelf bij elkaar pakken en hulp zoeken. Ik hoop van harte dat je daar de kracht voor kunt vinden.

Werd Smaragd getriggerd door de fles? Het kwam meer door de emoties die hem doen denken aan een 50 jarige vrouw volgens mij. Het zou jammer zijn als hij nu gelooft dat Refusal een zwakte is, in plaats van een kracht, om te slikken. Sorry Smaragd, terwijl jij ligt te slapen zitten wij hier te bedenken wat jouw bedoelingen zijn.

Dus je bent nu op eigen houtje gestopt. Nou mooi. Of niet? Ik heb geen idee eigenlijk. Het lijkt me wel handig om hierin samen te werken met je huisarts, of is hij/zij ook op de hoogte? Geen behoefte en geen ontwenningsverschijnselen, dat klinkt wel erg bemoedigend. Knap van je!

Ah, daar rijd ik ook in de buurt. Tot zo! Nee hoor, ik zit thuis en heb net een Cupasoup op, Pho. Dat is een nieuwe. Lekker! Ik heb er zelf wat lente-ui in gedaan. Daarbij geroosterde boterhammen met gerookte sprot uit een blikje. Soep en brood in alle varianten eet ik de laatste tijd vaak. Ik denk dat ik tegen zevenen nog even wat ovenfrietjes eet.

Je bent deel van een groter geheel. Het besef daarvan is overgave. Aan het leven, de mensheid, de natuur, het wonder ervan. Je daarmee verbonden voelen en niet in je eentje aanmodderen. Dat is het idee.

Gewoon lekker janken Smaragd. Kan jou het schelen. Ik vind het wel een sterk gebaar, een dure fles whiskey, hupla! In de glasbak. Doet me denken aan toen ik stopte met roken; dure asbak en aanstekers weggegooid in het kanaal onder een viaduct. Ik kom daar regelmatig en glimlach dan om het idee wat daar op de bodem ligt.

@Woodie mooi dat je weer meedoet.

Achten staan in cijfers geschreven om een woord te verkorten, zoals bij w88 het geval is

Volgende vrouw van in de 50 meldt zich bovenstaande is zeker waar, heer herkenbaar allemaal. Ik zou er persoonlijk nog aan toevoegen dat drank hielp om alles uit te stellen. Ik kan heel somber worden over het idee dat ik de laatste 10 jaar zo weinig heb uitgevoerd. Toen ik 40 werd dacht ik; nu begint het tweede deel van mijn leven. Therapieën en lastige relaties beëindigd; veel kennis opgedaan. Letterlijk ouder en wijzer. Ik wilde van alles maar het lukte niet, ik zette niet genoeg door en uiteindelijk verlummel ik de tijd maar een beetje, heb ik soms het idee. Toen ik dik een jaar geleden stopte met dagelijks drinken, voelde ik verandering maar ook verbazing. Waarom wist ik niet dat niet drinken zo veel beter voelde, dat ik dit gewoon kon, en de belangrijkste en pijnlijkste vraag; heb ik het niet veel eerder gedaan?

De titel "nieuw hier" dekt dus niet helemaal de lading welkom terug. Goed van je, al bijna drie weken niet gedronken dus.

Appeltaart met slagroom, lekker!

Jouw diploma is dan vermoedelijk een tekening.

Je aan lafheid overgeven kan een reden hebben, dan noem je het wijsheid.

Is heel intensief, dat soort bijeenkomsten. Dus dat je nu moe bent is niet zo gek, goed dat je gegaan bent. Ik ben al twee weken moe en lusteloos, begon met verkoudheid maar het blijft hangen. Neiging om me terug te trekken en thuis op de bank te hangen. Maar iets gaan doen doet mij wel goed. Dat merkte ik gisteren ook. Ik knapte helemaal op van het naar de kapper gaan en een praatje maken. En vervolgens met buren nog even kletsen. Eerst nog even koffie van Yvonne. Straks een afspraak met vriendin, erop uit. Fijne dag allen, hier schijnt de zon en is een blauwe lucht te zien.

Ghandi bedoelt daar vermoedelijk mee dat moed een grotere deugd is

Mijn eerste echte leuke baan kreeg ik omdat ik een hbo-diploma had, in een béétje in de goede richting. Er was geen specifieke opleiding voor. Als je maar hbo had afgerond. Daarna ben ik nog verder gaan studeren. En ik heb nu ook een baan in de richting die ik al een tijd wilde. Intern heeft het wel een tijd geduurd voordat ik een beetje van de organisatorische naar de adviserende taken kon/mocht/durfde gaan.

Natuurlijk kan ze zich laten omscholen tot docent Frans, maar als je er geen interesse in hebt, kan je beter wat anders doen. Voor heel veel banen die nu bestaan, is geen opleiding. Ik denk dat als ik nu als jongere een studiekeuze zou moeten maken, het iets in de communicatie zou zijn. Of facility management inderdaad, daarmee kun je ook verschillende kanten op en weet je in elk geval hoe je iets moet organiseren. Het is voor jongeren steeds moeilijker om te kiezen, omdat ze zoveel kanten op kunnen. Op hun leeftijd is het allemaal een grote brei, moeilijk om overzicht te krijgen van hun mogelijkheden en hun eigen kunnen. Hier schijnt een aardig zonnetje, ik ga zo naar het bos, en naar het museum dat daar in het bos ligt.

Het is waarschijnlijk ook verlegenheid. Moet ze nu in haar eentje naar iemand toe (die ze niet kent?), bij hem of haar thuis, om iets te vragen voor zichzelf? Dat is best een grote stap. Als ik jou was, zou ik aangeboden hebben om even mee te gaan, en het wat nonchalanter brengen. Dat jij daar sowieso al heen moest ergens voor, en je dochter dan meteen mee kan om wat te horen over die studie. Dan klinkt het wat minder beladen. En als ik jou was zou ik ook de eerste vragen stellen. Maar misschien gaat dat dan weer ver en is je dochter wel oud en zelfstandig genoeg, dat is moeilijk inschatten.

84,6

Ok ik stap weer op de boot. Wat een fijne reacties. Op de een of andere manier voelt het onverdiend. Maar dat drinken is ook niks. Gisteren wilde ik afspreken met mijn ex-drinkmaatje, om er een paar te nemen want het maakte nou toch niet uit. Ik kreeg als antwoord foto van een kale tuin met een leeg bankje. Ze is een klooster zich aan het bezinnen. Dat is wel heel toevallig, ook omdat we het hier gisteren over kloosters hadden.

Ik sleep mezelf maar even onder de douche en ga wat nuttigs doen... helaas moet er ook nog gewerkt. Dus hup, hup. Gisterenavond heb ik bier gedronken. En niet omdat ik dat gezellig vond, maar omdat ik bijkans ontplofte. Bah. Met emoties omgaan zonder drank blijft een uitdaging. Vandaag maar even herbezinnen. Naar een klooster zou ik ook wel willen. Er is zat te doen hoor Rosee.

Goedemorgen. Gisteren was het heerlijk weer. Ik heb met mijn kop in de zon gelopen voor wat vitamine D. Dat zachte weer vind ik wel prettig.

Zatte collega's, ik vind het gênant. Mijn teamleider stond bijkans op de tafel te dansen en loopt opzichtig heen- en weer voor haar glaasje wijn. Haar haar plakt op haar voorhoofd, ze loopt wat rood aan en krijgt lodderige ogen. Is toch om je dood te schamen? Ik wilde haar naar huis sturen, maar durfde niet. Ik wil ook een mammoet verslaan. Maar voel me de afgelopen weken of ik er onderuit kruip als ik op sta. Al twee weken moe en slapjes. Gisteren ontplofte ik bijna, was emotioneel en voelde geen veerkracht. Naar de supermarkt gefietst voor een sixpack bier. Waarvan 5 opgedronken. Ik heb de DryJanuary dus niet volbracht.

Welke stap moet dat dan zijn? Dat ruikt nog steeds naar een strategie. Niks mis mee hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig.