erik

Heb me even minder trouw gemeld hier maar ik rook nog steeds niet hoor. Stond op de weegschaal en ben denk ik een anderhalve kilo zwaarder. Van de 81,5 naae de 83 kg. Dat valt reuze mee, ik kan heel erg schommelen. Door stress zoals na die periode met L was ik -10kg en als ik veel eet en sport om meer spieren te kweken kan ik snel +7 kg aankomen. Die 3 kg kan voor een deel ook spieren zijn want sport nu ook weer meer. Nee gewicht hoeft geen excuus te zijn om het stoppen te laten. Dagpact: Blondie Erik

Goedemorgen, zo druk als gisteren op het werk niet vaak gehad. Veel hele zieke mensen en niemand echt voldoende aandacht kunnen geven. O.a sedatie begonnen bij een meneer van mijn vaders leeftijd en zoons op bezoek zo oud als ik. Dat hakt er toch wel in. Ontbijten en dan ga ik lekker nog even liggen. Stekte Toine dit weekend met de beslissing. Jane...jij en je gebit...hoop dat de ingreep (en de kosten) een beetje meevallen.

En ik ga gewoon nog een uur naar bed. Slecht geslapen, operaties, ambulances, ER achtige taferelen, contact met vader willen maken waar dat niet lukt. Had kunnen voorspellen dat ik dit zou dromen. Ff bijslapen hoor voor mijn avonddienst zo. Studiebegeleider/coordinator van de afdeling belde me spontaan op hoe de operatie gegaan was. Erg fijn dat ik een baan heb met zulke lieve betrokken collega's. @filmpje van Yo en zulke heupen en knieën wil ik ook als ik later oud ben en bovenal, zo jong van geest nog zijn en zo maf kunnen doen.

High five (x2) 10 maanden, van harte Yo. 10 maanden helemaal jezelf zijn.

Kate al 5 1/2 jaar geen Kater meer.

Blij voor je. Geniet ervan

Yo hoe verzin je het toch elke keer.... je moet het maar zien zo in 3 namen.

Van harte JoAnn en An....en goede race verder. De 19e elke maand, racedag

Herken veel bij je Kastanje, zo zijn we blijkbaar allemaal met dezelfde soort processen bezig.

Blondie weer op de dagpact never stop trying. Pammetjes lijken me ook eng voor de toch lange periode van wat stoppen is. Ik had in juni 2 weken 10mg oxazepam per dag. Dat vond ik te fijn toch, dat zo makkelijk relaxt kunnen worden en het went best snel. En je kan niet autorijden, dat maakt het ook lastig. Met valeriaan van drogist in vrij hoge dosis of rustgevende thee kan ik ook zonder pammetjes rust bereiken. En sporten vind ik nog steeds het best, ontspanning na inspanning. Dagpact Blondie Erik

Trusten iedereen, jij ook Jopie wat is het rustig hier. Internet ligt er bijna uit geen enkele site behalve deze doet het. Geen google, geen youtube internet via de kabel en alles ligt vast door een irritante ddos aanval. Dan maar slapen.

Glimlach om wat Kabouter toch allemaal bereikt vandaag. Sta ervan te kijken K. Nu snel naar mijn werk.

Dat hoop ik ook MG dat ik een verklaring kan bedenken en er op een andere manier naar kan kijken. Dat is een proces denk ik waar ik heen wil.....werk in uitvoering.

Dat denk ik ook Kabouter.....je pb-er wil denk ik niks liever dan dat jij dit ziet, bespreekt en aanpakt. Hoop het zo voor je.... En idd ook herkenbaar; ook in mij zit een stampvoeterend kind dat zn oren dicht doet als ik iets niet wil horen. Ergens verstopt en ik doe mijn vingers niet echt in mijn oren....maar het zit er wel dat kind. Soms laat ik het even vrij.....vooral als ik een schommel zie. Ja echt dan zit dit kind van 38 zo weer te zweven.....daarna doe ik wel weer gewoon hoor.

Klinkt leuk al die ideeen over Sail. Parnasia, pont Buitenhuyzen, bus 82, ergens tussen Amsterdam en Ijmuiden......klinkt als heel erg bij mij in de buurt en erg bekend en veel frummers met vergelijkbare plannen. Ik had me het nog niet beseft maar ben wel vrij die dag....ben eraan aan het denken.

Ergens zat je al in mijn achterhoofd Kabouter, toen ik schreef wat ik schreef. Je legt het heel erg duidelijk uit. Ja actie=reactie doen als een klein kind --> mensen die op je reageren alsof je een kind bent. (en nee ik zie jou niet als klein kind) Vind het erg fijn dat je hier zo op reageert en je het meeneemt naar je pb-er. Way to go girl!

Ja goede aanvulling Jopie. Ik dacht er wel aan met de zin van "misschien wel terecht maar wat schiet ik er mee op" Mijn idee is dat je ook kan doorslaan in pragmatisme. Ook dingen die je niet direct 1-2-3 verder helpen kunnen belangrijk zijn om toch notie van te hebben, te voelen dat het er is en het een plek geven. Want bracht het me verder door het jarenlang weggezet te hebben als dat kleine kind ook altijd in me....dat moet eens zijn mond houden en niet zeuren? Of dat kleine kind laat ik eens de mond snoeren door alles te verzuipen.....De combinatie van gezuip en het wegzetten als kleine kind emoties en van niet zeuren schouders eronder en verder....die combinatie zorgt er bij mij voor dat ik nu nog dingen voel, doorvoel en een plek geef die al zo schrikbarend lang geleden zijn.

Frustraties van dat kleine meisje of in mijn geval dat kleine jongetje. Daar denk ik de laatste tijd vaker aan. We benoemen het als dat van dat kleine kind en dus als kinderachtig en zetten het weg met "misschien wel terecht maar wat schiet ik er mee op" Ik heb er helemaal geen uitgewerkt idee over wel een gevoel dat ik nu wat filosofeer; Een puber die verstopt zijn teddybeer, doet enorm zijn best volwassen te zijn, kleding make-up en volwassen in doen en laten. Een puber is in identiteitscrisis met het kind in zich en de volwassenen die hij wil zijn. De volwassenen die zoekt zijn teddybeer weer op en zet het op de slaapkamer neer en koestert het kleine kind dat het ooit was. De volwassene zijn de verbinding met het kleine meisje of jongetje zo vaak kwijt en zoeken het ergens weer terug. De vage vraag die ik mezelf stel is; doe ik de frustraties van het kleine jongetje af als kinderachtig en probeer ik vooral maar volwassen te doen of omarm ik ook dat geschreeuw en gestampvoet van dat kleine kind in me....? Erken dat het komt uit het kleine kind deel en niet de rustige volwassen Erik maar het is wel een onderdeel van mij. Niet dat ik als kind moet schreeuwen en stampvoeteren maar volwassen als ik ben zou ik wel weer op zoek kunnen naar dat kind in me. De teddybeer weer op de kast, luisteren als een volwassene naar wat het kind in me te vertellen heeft en dit dus te vertalen naar een volwassen manier van ermee omgaan. Ik pik je emoties even als voorbeeld Yo, hoop dat je het goed vind.... "het is niet eerlijk" en "ik was zo lief, waarom was jij zo gemeen?" Ik besef dat ik nu heel zalvend en zweverig klink maar ook dit mag er zijn vind ik. Hoeft niet genegeerd te worden of aan de kant gezet van het is kinderachtig en kan er niks mee. In mijn geval "Waarom was ze zo gemeen om na het uitgaan me een schop na te geven van we waren beste maatjes maar ik twijfel of ik ooit van je gehouden heb" Waarom die schop na? Waarom er bij staan en toekijken, niks doen en er ook achteraf niet over willen praten als haar nieuwe vriend me tegen de grond slaat? Waarom zo gemeen? en "ik heb alles willen doen alles willen proberen om het wel te laten lukken samen, ik doe zo mijn best waarom ging het niet" Nee ik ben geen emo-kind maar ik geef eerlijk toe dat ik zoals hierboven nog wel eens denk en dat het rot voelt en pijn doet. Dat kleine kind in me mag zich best uiten. En daarna ga ik gewoon weer verder met leven. Volgens mij is dat loslaten EN accepteren...... Bring it on life! .....can take it Nu weer aan de studie.....

Huis aan kant maken Agnieta. Van kant maken is iemand omleggen/dood maken.

@muis Er spelen 2 dingen door elkaar. Een juridische kwestie over schuld en aansprakelijkheid in juridische zin en schuld als in morele schuld over bij wie leg ik mijn pijn en rotgevoel over de shit veroorzaakt door drank. Voor het eerste punt benader je je rechtsbijstandsverzekering als je die hebt of organiseer je ander juridische hulp om dat op te lossen. Daarvoor moet jij niet met vriend gaan praten. Zeker niet omdat je het nu al vermengt met oud zeer over de relatie en drankproblemen. Laat juristen er naar kijken, want dat is het een juridisch geschil zonder emoties. Over punt 2; je moet in het reine komen met jezelf muis, hier en nu en richting toekomst. Pijn en rotgevoel gaan niet weg als je ze bij ex parkeert alsof het spullen zijn die je in een schuur opslaat. Zo werkt het niet met gevoelens. Jij wil verder en je ex heet niet voor niets ex! Ben het er verder mee oneens dat je een tijdstermijn kan noemen bij rouw want zo zie ik een verwerking van een relatie. Je kan niet zeggen het is 3 jaar, je bent over de deadline kappen nu met die emoties. Volgens mij ben je in gevoel nog verbonden met die ex. Volgens mij moet je werken aan dat gevoel dat je ook diep van binnen voelt dat er geen samen meer is. Daar is geen deadline voor, wel aanleiding nu om aan te werken. Ik was zelf na 3 jaar ook nog niet over mijn ex heen....dat kwam juist door drank en het doorvoelen uit stellen omdat ik dat gevoel niet kon verwerken. En toch moet je er doorheen.

Gisteren hoorde ik in een TED talk een mooie definitie van schuld. Het is in het Engels; Blame = a way to discharge pain and discomfort (link naar een artikel) @Agnieta Tja ergens fanatiek niet aan denken is als roze olifanten zien waar je perse de hele tijd denkt ik wil geen roze olifanten zien....Wees blij met taken verdelen, probeer de regie niet alleen op je schouders te nemen, dat is zo zwaar. En huis van kant.....moet het huis dood? Ik let nooit op fouten maar hier moest ik om lachen.

@Agnieta Goed je te zien hier. Hoeist?

jowan, van harte maak er een mooie dag van.

Ik had het er gisteren bij willen laten maar dit is precies zoals ik het ook denk te zien. Oprecht benieuwd naar de echte persoon achter.....