erik

Zelfs prinsjesdag zegt het. We moeten nuchter blijven. http://www.volkskrant.nl/politiek/-boodschap-prinsjesdag-we-moeten-nuchter-blijven~a4140247/

Ergens zijn we allemaal met dezelfde soort punten bezig, hoe doe je dat aandacht geven en goed zorgen voor jezelf? We zijn ons er in elk geval bewust van. Leuk om zo in andere draadjes tips op te doen en te lezen hoe jij dingen doet. Wandelen is fijn he, wat mij wel eens helpt is dan een mooie omgeving opzoeken en al mijn zintuigen open en vooral geen doel hebben dat je x kilometer is zoveel minuten wil lopen. Nee kijk eens of het lukt dat je echt bewust bent van je voeten op de aarde, hoe die contact maken en afrollen. Wat ruik je? Hoor en of voel je de wind, de zon. Als je jezelf voorbij loopt is dit best lastig maar voor mij werkt het om dan heel zintuigelijk bezig te zijn met het zijn zegmaar. Ik had het laatst op bloten voeten gedaan, ook wel een aanrader :-) Succes.

Het punt alcohol komt nu langzaam aan de orde bij mijn vader. Hij heeft 3 weken niet gedronken in ZH. Hij gaf aan dat hij 3 glazen dronk maar dat was 2 a 3 halve liter blikken 8 procent een glas wijn en 1 of 2 borrels. Kortom 9-12 standaard glazen per dag. Eerder in mijn draad noemde ik dit al, hij drinkt 365 dagen per jaar toch stevig alhoewel nooit dronken en net wat minder onmatig als ik maar toch. Hij gaf in ziekenhuis aan lifestyle te willen aanpassen ivm diabetes type 2 en de tumor die weg is en snel willen revalideren. Ik noem alcohol en dan vooral bier als onderdeel van die lifestyle.....De manier waarop hij reageert is alsof ik in de spiegel kijk van een tijd terug. Zelf op de IC was hij naar de verpleging al de hele tijd "grapjes" aan het maken over een biertje willen. En bezoek neemt vaak wijn mee nu hij weer thuis is. Nu al 4 flessen. Zo vreemd voor iemand met een grote wond die moet genezen. Zo gewoon is drank in onze maatschappij dat we zelfs op ziekenbezoek wijn meenemen. Ik vind het bizar. Volgend verhaal gaat weer over mij hoor. Dit is een van de punten die nu speelt in het kader van waar laat ik los en waar bemoei ik me mee...ik kies ervoor om het te noemen aan mijn moeder en en dan is het aan haar/hun er iets mee te doen of niet. Als ik wat zeg is het zo contraproductief. Maar op je handen zitten is moeilijk.

Suc6 Burchchil Burch chill vind ik wel een mooie. Sowhat en kabouter have fun. Dat jullie elkaar nog niet gezien hadden...vreemd moet dat zijn. Schitterend weer om er met de honden op uit te gaan.

Nu even iets anders. Vader komt thuis vandaag na operatie waar ze een tumor weggehaald hebben en 3 weken ZH. Onverwacht gaat het nu heel snel en de manier waarop is typisch ons gezin weer. Vader werd op de hoogte gehouden door ZH en hij neemt zelf de regie en deelt niet met mijn moeder. Moeder heeft fragmenten aan info en laat dingen gebeuren. Ik zie het al weken en denk enerzijds van loslaten ik ben niet met ze getrouwd en anderzijds praat ik met mijn moeder van jij bent degene die het straks thuis moet regelen en je laat het gebeuren dat de verpleging niet met jou praat en nu te beperkt info hebt en het buiten je om gaat. Vader kan zich helemaal niet overgeven, zelfs mijn moeder mag niet mede de regie bepalen, hij wil alles zelf in de hand hebben en vertrouwd mijn moeder daar zelfs niet in. Laat zich niet helpen door verpleging, zelf meteen wassen, zelf oefenen en laten zien dat hij helemaal naar beneden kan lopen (ook al is dat te zwaar) neemt een rol aan dat hij alles perfect zelf kan, geen ondersteuning nodig heeft. Ja dan ontslaat een ZH je heel snel en dit terwijl mijn moeder nog nooit een arts of verpleging gesproken heeft. En ik heb al mijn info via mijn moeder en ik kan geen chocolade bakken van die losse fragmenten. Nu ook in de transfer, spreekt hij met de aankomende wondverleegkundige in de thuissituatie en zij heeft plannen over douchen en wond uit douchen.....nee niet nodig dat kan ik allemaal zelf. En ik weet hoe ze bezuinigen in de zorg. Ik ken de hulpverleners kant, als je iets laat blijken dat hulp overbodig is en je in verhalen alleen vertelt over je top dag dat alles lukt en nooit over de dag met pijn dat het minder gaat.....ben bang dat hij de aangeboden hulp zo kwijt is en dan komt het op mijn moeder. En mijn rol is en is altijd geweest om in de driehoek vader, moeder zoon, beschermend te zijn naar mijn moeder. Mijn stem te gebruiken waar zij niet durft. Maar dat helpt niet want als mijn vader het van iemand niet kan hebben is het van mij wel. Collega zei gisteren van wil je niet ruilen zodat je morgen vrij kan zijn en kan ondersteunen thuis. Aanvankelijk dacht ik JA maar nu zag ik wel meteen mijn valkuil. Daar ben ik best trots op, dat ik niet dom elke keer in dezelfde patronen schiet maar anders kan reageren. Ik ga nu zo wel helpen maar in de middag heb ik avonddienst en ga ik niks ruilen. Heb mijn moeder mijn visie gegeven en dat moeten ze maar even samen oppakken. Het is beter als ik nu loslaat ook al jeuken mijn handen.......echt loslaten dus ook als het verkeerd loopt met hulp dat dit zo is en niet toch probeer om te interveniëren. Zo ervaar ik het de laatste maanden dat ik van de ene naar de andere erg belangrijke les schiet. Alles tegelijk en nooit even rust. Waarom niet 1 levensles tegelijk, waarom nu de afgelopen maanden zoveel......maar ja leer er wel snel veel van.

Je hebt van die berichtjes die instaat zijn tot het toveren van een glimlach als je opstaat. Dank je Anette, die van jou had dat effect. Wat dat betreft zeker hetzelfde pad. Bij jou huge step forward stel ik mezelf de vraag van zou ik dat ook kunnen? Dat merk ik pas in de ervaring maar ik hoop het wel. Vertrouwen in onszelf, we zijn al 100% oke en hoeven de betere ik niet uit te vinden. Tevreden en vertrouwen in de ik die we zijn....ja dat.

Precies Eline....Er zijn meer smaken in behandeling.

Ik kan me van alles voorstellen. Kan me ook voorstellen dat je geen zin in vlees hebt. Maar dan kan ik me niet voorstellen dat je boodschappen doet bij de slager. Er zijn meerdere aanpakken van verslavingen. Je gaat naar een instituut en je weet dat men daar werkt volgens een methodiek. Een van die methodieken is cognitieve gedragstherapie. Die therapie staat vaak al op de voorpagina van hun internetsite en dan is het dus net als boodschappen doen lijkt me. Wil je groente dan is er de groenteman, wil je vlees ga je naar de slager. En ik neem toch aan dat je bij de intake samen tot een behandeling komt en als je zoals Jopie meer voor de practische training en het doen bent en minder van de therapie dan kan je dat toch bespreken. Als ik verandering (vooruit) zou willen dan lijkt het me zo zonde als ik voor aanvang al met de handrem sta in zn achteruit. Zo las ik het een beetje. De basis van cognitieve therapie is hoe je ergens over denkt (mindset) bepalend is hoe hoe je gedrag is. Dan is er toch een contradictie, ja toch? Is er dan geen behandeling waar je positiever over kan zijn die beter bij iemand aansluit? Mits je wil veranderen natuurlijk......als je tevreden bent met de handrem in de achteruit doe je er goed aan een therapie te doen die dat bewerkstelligt bij je. Maar over klaar zijn met therapie over verslaving kan ik niet meepraten als ervaringsdeskundige. Ik heb nooit therapie gevolgd, niet eens de tactus internet therapie. Ik zoek en lees bij elkaar wat werkt voor mij. Als ik het daarmee niet red zou ik gaan shoppen en gaan praten en kiezen voor een vorm waar ik een drive bij voel, iets van hier wil ik voor gaan, hier geloof ik in.......en niet iets waarbij ik heb zit er niet op te wachten.

Zo snel als een vliegtuig ga je Indigo, van harte met weer een maand Blondie Indigo Billybob alle 3 van harte met weer een maand.

Hoe we ons voelen wordt beinvloed door hoe we denken en doen (cognitieve gedragstherapie) En dan is je eerste zin "niet dat ik daar weer op zit te wachten" Je gaat net een traject in waarvan ik aanneem dat jij degene bent die verandering wil en dan is je eerste zin zo. Waarom? Waarom zo een negatieve mindset. Heb je dat ook daar gezegd dat je daar niet op zit te wachten en zelf een alternatief aangedragen hoe jij je ideale behandeling ziet? Lijkt me zo fijn voor je dat je iets gaat doen waar je zin in hebt en het nut van inziet en je schouders eronder zet.

Wat jij had was echt, wat ik maakte was een luchtkasteel. Ik wilde heel graag iets en kan dan kleine dingen waaruit ik hoop haal opblazen tot iets wat het niet is en nooit geweest is ook. Dat klinkt niet mooi maar zo is het wel. Met mooi verwoorden heb ik mijn valkuil dat ik zoveel mooi kan laten verwoorden. Kan zelfs luchtkastelen bouwen waar ik bijna in ga geloven......tot je op de feiten gedrukt wordt wat er nu wel en niet is. Dan blijft er in mijn geval een vriendschap over, niet meer niet minder. Wat er bij jou overblijft Anette is, hoop ik voor je, dat hij weer bij zijn gevoel kan, jij afstand neemt en er genoeg basis blijft om samen verder te gaan. Maar in hoeverre dat reeel gaat blijken......ik hoop niet voor jou dat we op hetzelfde pad zitten. De vrouwen waarop ik verliefd geworden ben zijn, behalve de relatie van 6 jaar met mijn ex, vrouwen die onbereikbaar zijn omdat ze zelf verliefd op een ander is of de situatie onmogelijk was of omdat de persoon zelf een stoornis heeft dat een relatie met enige gelijkwaardigheid, nooit zou kunnen etc etc.....totaal verschillend allemaal maar allen gemeenschappelijk dat het vrij onmogelijk is. Ik tik een stukje Liefdesbang H5 verlatingsangst Verlatingsangst en zoveel meer punten in Liefdesbang waar ik me in herken. Niet voor niets leg ik dat boek steeds weg. Het volgende punt is het verschil tussen verbinding en binding (ergens p90 in het boek) En dan besef ik dat er als ik heel eerlijk ben en naar mezelf kijk er genoeg is om aan te werken. Dat je niet een partner zoekt om daar het geluk in te vinden maar dat je je bewust bent van behoeften en verlangens in jezelf, vaak van jaren terug uit de kindertijd. Bij mij wel in elk geval. En dan hoe leer ik te voelen wat er speelt zonder vast te lopen in mijn rationele brein en denken en beredeneren waardoor ik niet voel. Waar komt mijn enorme stroom gedenk vandaan (verslaafd aan denken) Daarom ben ik bezig met bedenken en te voelen over de band met mijn ouders en vooral mijn vader, Mijn behoefte aan waardering en onzekerheid zonder .....(daar hangt mijn betrokkenheid bij mensen als die L mee samen, dat wat ik 12 juni Moeder Theresa gedrag noemde) Van de persoon en van de omgeving krijg je dan heel vaak te horen dat je zo lief en zorgzaam bent. Die aandacht en waardering kan ik ook mezelf geven als ik een beetje lief voor mezelf ben. Neen ik ken geen universele handvaten of richting, ik ken dat bij mezelf nog nauwelijks maar er komen wel kernwoorden naar boven waarover genoeg te lezen is. Gelukkig worden met mezelf, niet te obsessief dingen overhaast willen, oog hebben voor wat er wel is en niet maken wat er niet is en vooral het besef dat je jezelf direct kan geven waar ik behoeften en verlangen naar heb. Het klinkt heel basaal en voor de hand liggend en dat is het ook. Het is niet drinken maar dan ben ik er nog lang niet. Niet drinken is een voorwaarde waarna ik op zoek kan gaan, ben pas 38 heb gelukkig nog heel lang, genoeg te doen en te zoeken. Mijn draad gaat inmiddels over van alles behalve het acute niet drinken.

Ik herlas mijn draad en het valt me op dat ik soms zo reactief ben op het moment zelf en de grote lijn dan niet zie. 28-07 was duidelijk een uiting van frustratie. De grote lijn is dat ik me beter in mijn vel voel, inzicht krijg in mezelf en tevreden met mezelf. Het stapvoetende kind vs eens rustig tot 10 tellen afstand nemen geheel overzien en de balans opmaken. Zo rot als ik me in een moment voelde is het niet als je het perspectief anders legt. En zo dramatisch is het eigenlijk ook helemaal niet met een relatie willen en totaal eenzaam zijn. Als ik goed nadenk zijn er meer mensen betrokken bij me dan ik soms zelf denk. De kern is eigenlijk supersimpel; geluk in een ander of in jezelf zoeken. Dat een ander de sleutel zou zijn in geluk.....wat niet zo is. Althans niet zoals ik dacht of hoopte dat zou kunnen zijn. Maar op een onverwachte wijze toch wel. Via die persoon ben ik heel duidelijk op de feiten gewezen, richtingen gewezen waarin ik zelf de oplossing kan vinden, hier is werk in uitvoering en nog geen echt resultaat maar wel beweging. Wat ik zo bijzonder vind; eerst denken dat die persoon de sleutel is en dan blijkt die persoon je de weg te wijzen naar de sleutel in jezelf. Niet meer verliefd maar dat maakt die persoon niet minder bijzonder. Bijzonder op een heel onverwachte manier, niet echt een kwestie van me meer of minder dierbaar maar gewoon totaal anders. Het is gebleken dat het wel kan dat afspreken. Helemaal gewoon voelt het niet maar vlinders zijn er niet meer. Zoals je leest hierboven, ze is bijzonder op een andere manier. Niet dat ik het niet heel jammer vind want ik zou van haar kunnen houden maar... Verliefdheid kan meer kapot maken dan me lief is. Het is zoals het is nu en ben tevreden met hoe het is. Ben ook niet zo meer bezig met wanhopig op zoek zijn naar een relatie of vrienden maken.....genoeg aan mijn hoofd ook met mijn vader en werk en studie.....Gezellig met iemand wat drinken en niet meer dan dat. Meer ontspannen en niks verwachten.

Keep calm.....niet gedronken....ik had me wat zorgen gemaakt toen ik las over je inkopen. Maar was niet nodig, zelfs met frustraties droog gebleven. Goed gedaan. Nu een rustig kopje thee?

Alsnog van harte; Bambam, Janina, Ztiertje, Walrus en Anette69

Heel knap hoe je er mee omgaat nu en het verwoord. Om zelf een voorbeeld aan te nemen. En over hooggevoelig (HSP) en liefde is best veel geschreven. Hoe om te gaan met die overvloed aan externe prikkels en jezelf niet verliezen....ja herkenbaar. Heel veel herkenning in je stuk. Dank voor het delen.

Ik lees trouwens van allemaal mensen die niet lekker zijn of trek hebben. Trek heb ik niet maar ik voel me niet fijn vandaag. Voor een deel is dat extreme spierpijn waar ik vandaag zelfs door mijn benen zakte op mijn werk. Ik ben echt te fanatiek geweest. Maar ook het herfstweer en terugslag wellicht van de drukke tijd en me zorgen maken om mijn vader. Blij dat ik morgen vrij ben. Goede nacht iedereen. Beterschap voor wie zich niet 100% voelde vandaag.

Dat is nog nooit in me opgekomen om hulp te vragen bij een situatie waarin ik zou gaan drinken terwijl ik dat niet wil. Ik ben ook niet goed in hulp vragen Van de paar frummers waar ik het telefoonnummer van heb, zou ik het fijn vinden als ze me zouden bellen, als ik iets zou kunnen betekenen? Ja dat zou ik heel fijn vinden. Veel beter dan lezen achteraf dat het misgegaan is. Maar dat geldt vast ook andersom. Dat die mensen liever hebben dat ik bel dan achteraf schrijf het ging mis. Nu ging het bij mij niet zomaar mis. Ik wist vaak al dagen van te voren dat ik zou gaan drinken op een gelegenheid. Dat was behoorlijk een besluit en niet er door overvallen worden. En de keren dat ik er door overvallen werd was het een kwestie van nu van een bepaald feestje weg en saai naar huis. Daarmee was de trek weg. Waar ik veel minder vat op heb is de situatie van paar drankjes op en dan stoppen. Dan zou ik ter plekke online kunnen gaan en dit melden op de dagenraad. Ik weet dat ik dat niet deed. Ik bleef weg totdat ik het roer weer omkreeg en dan kwam ik hier weer. Ik ben eigenlijk wel erg blij als dat zou mogen van de mensen waarvan ik het nummer heb. En ik heb sws met mezelf afgesproken dat ik niet meer weken hier wegblijf uit schaamte terwijl ik drink en het helemaal niet oke gaat. Dan maar billen bloot. Open en eerlijk, ook als ik me schaam.

Dagpact: Blondie Erik

En idd Jen van harte. hoop je weer eens te lezen.

Dat zie je verkeerd Plof.....dit is zo'n dag waarin alles wat misgaat gepland staat in de ochtend. Net als zo'n dag met een plensbui in de ochtend en daarna de hele dag droog. Denk aan je mindset Plof

Dit schreef mij iemand destijds toen ik het besef had dat het echt over was. Don't cry because it's over, smile because it happened. Nu zal je er vast geen smile van krijgen maar het gewoon pijn doen. Gelukkig breekt een hart niet. Het gebeurde dat verliefd worden en het kan zo weer gebeuren als je ergens een luikje open houd voor een speciaal iemand. Voor nu maar toelaten hoe het voelt en hoe diep het gaat, dat zijn belangrijke lessen dat besef. Die wil je niet missen en de soep in helpen met ons allen bekende middel. Geef jezelf eens een knuffel vandaag, wees lief en aardig voor jezelf. Je kan best wat compassie voor jezelf gebruiken lijkt me..... Sterkte

Goedemorgen, merk dat ik boek lezen veel makkelijker doe in de sauna als thuis. Thuis ga ik allerlei dingen doen waaronder online afgeleid zijn. Gisteren in de sauna lekker boek mee en half uurtje lezen kwartiertje sauna, even zwemmen en dan weer lezen. Wat een zwaar leven heb ik toch. Daarna lekker geslapen. Wel keiveel spierpijn, dat benen trainen in de sportschool was toch weer onmatig, 5 sets squat 5 sets deadlift moet je ook niet doen als je het al weken niet gedaan hebt. Plof, succes met je nieuwe baan. Hoop dat het meer hobby als baan is. Dat het leuk is om te doen en er nog voor betaald krijgt ook. Have fun Eline, veel plezier in de stad met het juist opeten van lekkere hapjes. Jopie, lekker jeugdherinneringen ophalen, dat jij zo'n dievegge was, nooit achter je gezocht

Probeer anders af en toe hier te schrijven......niet helemaal eenzaam worden. Mensen zijn sociale wezens/groepsdieren. We kunnen volgens mij niet helemaal zonder. Wij bijten niet, je draad is veilig om contact te hebben.....trek je niet nog verder terug in je schulp, hoop je te lezen....

Goed dat je eerlijk bent, jammer voor jezelf dat het deze keer niet gelukt is. Kijk eens wat anders moet om het de volgende keer meer kans van slagen te geven. Waarom koppel je niet drinken aan saai? Wat hebben deze 2 met elkaar te maken? En waarom ga je naar feestjes die lastig zijn en zonder drank niet om door te komen zijn? Waarom ga je daar dan heen?

Ik zit nu op dag 43 en bij mij kost het echt minder moeite nu. Ja de aanhouder wint....er komt een tijd dat je het bijna vergeet, het aantal dagen vergeet ik nu al, het is dat die app dat onthoud voor me. Ik heb nog wel eens trek als ik bij de ingang van ZH ben maar die trek heeft gelijk met ziekte te maken dus dan vergaat me de trek ook wel weer snel. Ziet er altijd heel dwangmatig uit die zieke mensen met infuuspaal bij de ingang. Maar ik wil niet verslappen dus doe weer een dagje mee Dagpact Blondie Erik