erik

Dat is echt lang geleden dat ik mezelf heb durven afvragen wat de voordelen van drank zijn. En ontdekken in welke situaties drank me bracht en dan niet alleen de rottige dingen. Dit en de kennis dat drank een substituut is voor de echte ervaring vaak, ga ik eens overdenken de komende tijd. Zoals ik laatst over reizen schreef en de beleving van controle verlies tijdens reizen, dat ik dat leuk en spannend vind en me uit de sleur van de overgeorganiseerd van het westerse leven helpt. Dat ik met drank iets vergelijkbaars zoek en kan bereiken......stof tot nadenken..... Drank bracht me ook in een stemming van heel sentimenteel emoties kunnen spuien en dat mis ik nu best. Voel dat dingen opkroppen en heb nodig een alternatieve coping mechanisme om met emoties om te gaan. Heb ze wel maar het is niet effectief genoeg voel ik. De vraag wat zocht ik in drank lijkt idd te leiden tot wat mis ik en wat heb ik eigenlijk nodig (en zocht ik in drank)

tja Jopie....exact dat. De associaties (of je eigen afkeer tegen een bepaalde woordkeuze) en waarom dat is. Die vragen stel ik mezelf ook, ook dat zegt iets over mij en over mijn verhouding met drank. En heb bovendien vergelijkbare allergie woorden en woorden waar ik veel minder probleem mee heb. Goede vraag of acceptatie wezenlijk iets anders is als overgave, het voelt heel anders en dat zegt iets over mij en drank. (reageerde bewust met tja maar had kruidenthee niet gelezen)

Weten en zelf geloven zijn twee totaal verschillende zaken. Dat merk ik ook van 2007 tot nu dit jaar. Het is altijd lastig te zeggen wanneer je iets nu echt daadwerkelijk gaat geloven maar zou fijn zijn als het echt zo is, ik heb voor mezelf ook het idee dat die erkenning er nu is. Dat niet kunnen omgaan met drank. Fijn voor je dat je voor jezelf de drempel ziet die je lang tegen hield.....ja stom he inzichten zijn soms zo simpel. Zo was de oefening van Yo voor mij (draad vrijdag) heel effectief en de vaststelling van stop eens met afleiding zoeken en wegrennen zo voor de hand liggend......dat had ik toch zelf kunnen bedenken. Jij bedacht het zelf en het voelt dat het een opening is van iets wat je belemmerde, dat maakt het waardevol. Werk aan de winkel....succes Toegeven dat je niet met drank kan omgaan doe ik dus ook inmiddels en daarom neem ik de eerste niet. Toegeven dat je machteloos bent is een punt van een andere categorie. Waar ik geloof in self empowerment als kern gelooft de ander in machteloosheid als basis. Dat is bij mij de reden dat ik bij de twaalf stappen bij trede 1 al ga steigeren en een en al weerstand voel. Niet dat ik geloof in vechten en strijden tegen drank maar wel dat trek iets is wat komt en gaat en je kan bezien dat dit zo is en waar ik helemaal niks mee moet. Want trek gaat weer ook al geef ik niet toe. Hoef niet te vechten, geen strijd, geen spanning het komt en het gaat.....

Ja heb ik ervaring mee. In 3 weken blowen, drank en roken stoppen. w1 blowen w2 blowen en drinken w3blowen, roken en drinken. Was zwaar ging goed. Wel heel duidelijk prioriteit in mijn hoofd bij die poging. Van ja ik wil stoppen met roken en wil ver gaan maar gestopt blijven met drinken blijft prioriteit 1. Als ik het niet zou redden dan zou ik een peuk opsteken en niet dat glas pakken uit frustratie..... Ik was ook weer gaan roken op een heel heftige avond waar ik bijna ging drinken of blowen of roken of alles tegelijk. Die dag begonnen met roken en ik weet zeker dat ik anders gedronken had. Zo blijft het in mijn hoofd. Prioriteit 1 niet drinken prioriteit 2 niet blowen prioriteit 3 niet roken...... Dagpact: JoAnn Erik

Succes met nadenken en ik hoop dat je blijft ....... gewoon de draad weer oppakken.

Monster rides continues Ook Jan weer een maand erbij Hai Skip long time no see

Mijn Gerrit, ten voeten uit en het gaat nog over motoren onderhoud ook. Dank voor al je support altijd en aan iedereen.

Ga het ter plekke proberen......heb nu toch even. Gevoelssurfen uit de verslavingszorg ken ik niet. Het lijkt op de autogene training van fysiotherapie waarmee ik kon voelen via ademhaling en focus waar de stress en spanning zat van RSI klachten. Ik ga het maar proberen om te kijken of ik ook een gevoel kan vinden op dezelfde manier zoals ik een spanningsplek kon vinden en via aandacht minder gespannen kon maken. Thnx ik geef het een poging.....

Dit is het deel wat Yo mij schreef en niet op de dagenraad stond. In overleg met haar maak ik de keuze dat het best openbaar mag zijn. De laatste 2 alinea's van de tekst van Yo had ze aan mij iets persoonlijker geschreven en die deel ik nu. Het is een reactie op mijn bericht #146 Over de relaties met mijn ouders heb ik laatst veel geschreven en staat nu in mijn draad. Een van de punten was dat er in ons gezin en vooral tussen ouders nooit een fysieke band was, nooit heb ik ze hand in hand gezien nooit een knuffel of schouderklop.....ik vraag me wel eens af hoe hun afstandelijkheid en dat ik dat als kind niet goed geleerd heb en gezien heb nu van invloed is op mij. Verder gaat het over mijn moeder die al zo lang depressief is en mijn vrij dominante zelfverzekerde vader die nooit over emoties of twijfel of zwakkigheden bij zichzelf praat en de verstoorde gezinspatronen waarin ik veel verbinding had met moeder en veel zorgen om. Zij was de eerste vrouw waar ik in de hulpverlenersrol schoot en in een soort van positie tegenover mijn vader en in strijd met hem vaak omdat hij het echt niet deed die betrokkenheid en oog hebben voor mijn moeder....Verder zie mijn draad.... Als ik lees over horizontaal vereffenen wat verticaal is missgegaan dan heb ik best dingen om bij stil te staan.

Dit heb ik ook nooit gedaan en kan ik ook helemaal niet. Dit is wat ik zoveel om me heen zie en de shiny happy people zie doen. Gelukkig kan ik niet toneel spelen, hecht heel veel waarde aan kosten wat het kost mezelf blijven. Een successtory maken over mezelf is stukken minder werk en raakt me veel minder diep in elk geval als wat ik net schreef. Het klinkt zo makkelijk dat stoppen met zoeken en streven.....ik kan mezelf afleiden, alternatieve beloningen geven, zo hard bezig houden dat ik gemis niet meer voel maar weg gaat het besef niet. Klopt dat het niet werkt als ik er teveel over denk en mee bezig ben zoals Fruit schrijft. Daarom probeer ik me ook af te leiden en me met andere dingen bezig te houden (daarom leg ik dat boek ook steeds weg want het is het meest confronterende boek wat ik ken) Wist ik maar wat "Contact leggen met je zelf en zijn: voelen, ervaren, uiten, geven" betekent dat ik het begrijp en kan aanvoelen en hoe ik dat als doel kan zien en niet als sleutel naar de ander.....

Had het mee met vakantie en ook ik legde het steeds weg. Enerzijds omdat het confronterend is maar ook omdat de reeks aan voorbeelden wat ver van mijn bed stond. Voorbeelden van mensen ouder als ik mensen met relatie nummer x bezig. Het gaat uit van zelfreflectie op basis van een reeks ervaringen en mijn ervaring is maar een lange relatie en een paar probeersels van extreme ongelijkwaardigheid en ik in de rol van hulpverlener. Het boek roept tot reflectie en zelfliefde en streeft naar de perfectie hierin althans zo komt het op mij over. Wat ik met het boek bereik is reflecteren, analyseren en nog meer cirkel gedenk. En die zelfliefde ervaar ik als maar focussen op de top van de berg terwijl ik ervaar dat ik vergeleken met het dal waaruit ik kom toch al een mooie wandeling gemaakt heb ben er nog niet maar heb wel een houding van tevreden met een 7 Een hulpverlener noemde me een paar jaar terug een zoldergeleerde. Ik wist van alles, had kennis over heel veel dingen maar wat had ik nu precies gedaan en nog specifieker wat had ik nu precies bereikt in interactie? Kennis zonder ervaring Daar zit mijn punt bij zelfliefde; het was heel logisch dat ik jaren alleen was met mijn gezuip en geblow en algeheel zelfdestructief gedrag en totaal niks om mezelf gevend. Maar ben wel van een vastgelopen studie compleet iets anders gaan doen, en geniet van het werken met mensen en het verzorgen. Ben goed voor mijn lijf gaan zorgen met sporten, voeding, sauna inspanning en onspanning. Ben veel meer gaan delen met mensen ipv blijven hangen in mijn eigen hoofd. Daarom ging ik ook door op deze discussie op het forum en niet alleen via pb. Open, eerlijk, kritisch en ook mild voor mezelf....zoveel zelfvertrouwen bereikt dat ik eerlijk kan zeggen, tevreden met een 7. En heel practisch; zelfliefde hoe doe je dat in de praktijk? Nu op het niveau van best tevreden, hoe dan verder? Heb een eigen huis, werk en leven. Blijf nooit bij de pakken neerzitten maar ga altijd dingen doen met mijn geliefde zelf, oftwel in mijn uppie. 3 weken helemaal alleen op vakantie en doordat ik midden in bejaardentijd zat eigenlijk bijna niemand ontmoet. 3 weken lang genieten met jezelf en daadwerkelijk een erg leuke tijd gehad. Voor niks ben ik afhankelijk van de ander, kan alles zelf en ben er tevreden mee. Maar mis een ander toch....ik weet niet goed hoe hoor, nog meer zelfliefde in mijn uppie terwijl ik juist niet altijd alleen wil zijn. Kan je nog zoveel van jezelf houden alleen blijft alleen, met zelfliefde alleen is nog steeds alleen. Natuurlijk zoek ik in een relatie ook steun en waardering. Als ik schrijf dat ik zo graag wil dat iemand ervoor kiest te vinden ik houd van jou....dan is dat niet omdat ik wanhopig/triest of zielig ben en een 0 in zelfliefde.....nee met een 7 is prima alleen te leven en ben ik niet afhankelijk van de liefde van de ander. Noem het de slagroom op de taart, is het altijd een gebrek aan zelfliefde als je open en eerlijk bent de liefde van iemand ander die kiest voor jou, graag te willen? En is de weg naar zelfliefde puur een individuele tocht op weg naar volmaakt gelukkig zijn en onafhankelijk van wie dan ook? Of is de waardering, support en liefde van mensen om je heen onderdeel van de weg naar zelfliefde. Cuppen gaat er namelijk vanuit dat je eerst zelfliefde moet hebben voor je uberhaubt kan kiezen samen die weg naar de bergtop te gaan nemen..... En Is de tocht een puur theoretisch iets over lezen leren en begrijpen van zelfliefde of is het de kunst van het doormodderen......het proberen, vallen opstaan en weer doorgaan (precies zoals we ADB geworden zijn) Afgelopen jaar heb ik gehoord dat ik zo gegroeid ben en dat ervaar ik zelf ook. Een van de belangrijke lessen was loslaten van wat mij zowat koppie onder trok ook al had ik haar beloofd haar nooit in de steek te laten. Mezelf voldoende de moeite waard vinden om die grens te stellen en met werk en verslaving in de hand houden ook een stuk verder. Makkelijker contact met mensen en niet bang meer om heel open en eerlijk te zijn. Ook eerlijk over de behoeften aan iemand naast me. Het lijkt erop dat zodra je dat toegeeft je al te afhankelijk opstelt en je automatisch aan zelfliefde zou ontberen. Cynisch denk ik dat de kunst voor een relatie dan meer het goed toneelspelen is. Doen alsof je een zelfverzekerde succesvolle man bent die geweldig is en dat iedereen laat blijken......Met zo open en eerlijk dat je iemand mist in je leven krijg je een hoop reacties van wat ben jij open en eerlijk maar kom je geen stap verder en het stigma afhankelijk kom je niet meer vanaf. Volgens mij zijn de intermenselijke relaties van de mensheid nooit vrij geweest van afhankelijkheidsrelaties waren relaties al eeuwen gebaseerd op de beste optie die voorhanden was, getrouwd met de minst boerse boer van het dorp die ondanks veel punten een goede vent was.....dat idee. Ergens kom ik als ik boeken als liefdesbang lees en andere boeken over zelf-hulp en zelfontplooing niet los van het idee van een utopische zoektocht. De individualistische maatschappij waarin elk individu 100% volmaakt onafhankelijk en een stralende ster in zelfliefde wil zijn. Gaan we allemaal wachten tot we dat stadium van verlichting bereikt hebben of gaan we gewoon wat proberen met elkaar? Gewoon contact leggen, behoeften zien van de ander en jezelf en hoe gelijk of symbiotisch dat is en er samen aan werken of dat je verder gaat met een nieuwe poging...... Is streven naar en wachten op volmaakte zelfliefde niet weer een truc van het brein om bindingsangst te legitimeren? Streven naar een utopie is een beproefde methode om iets niet te proberen en te zien waar het schip strand. Althans zo zie ik het streven naar zelfliefde toch ook.

Omdat ik eigenlijk best tevreden ben met mezelf. Soms de kriebels krijg van perfectionisme

Mijn aandacht begint te verslappen, ik denk veel minder aan dit draadje en aan roken. Van uit de wetenschap van mijn verslavende -ik- weet ik dan dat er met minder strakke teugels zo een moment kan zijn dat het mis gaat. De overgang van stoppen naar gestopt blijven, vorige keren had ik dat ook tussen week 3 en 4. Ik ben nu eenmaal beter in ergens vol voor gaan dan aandacht te verdelen. 100% focus op roken stoppen is makkelijker dan 20% roken 40% studie 20%zelfontwikkeling en 20%sporten.....daar blijft mijn probleem zitten vele doelen tegelijk voldoende aandacht blijven geven en nu niet de aandacht voor roken vergeten waardoor het weer mis gaat. Dagpact 15-8 Nancy Lidia Blondie Erik

:musicnote: Ff een slinger nog ophangen....Van harte Toine ZzZzZzZZZZ trusten....

Verliefdheid......het is wel een cliche nummer

Waar in Hannah Cuppen (liefdesbang) staat dit? Het stuk met de kop "binding versus verbinding" gaat over het hechtingsproces van moeder en kind waarbij als er tussen moeder en kind niet genoeg binding is er geen innerlijke verbinding kan ontstaan volgens de schrijfster. "Als er in de hechtingsperiode voldoende binding is ontstaan wordt dit verinnerlijkt en is het veilig voor een kind om in verbinding te blijven met zichzelf" En vervolgens dat relaties gebaseerd op binding afhankelijkheidsrelaties genoemd worden en relaties gebaseerd op verbinding wederkerige relaties. De begrippen binding en verbinding en het verschil hiertussen wordt niet echt uitgelegd, ik kan het niet vinden. Het lijkt wel of het verwijst naar enerzijds ongelijkwaardige relaties en anderzijds gelijkwaardige relaties en binding zou dan zoiets zijn als afhankelijkheid van de ander en verbinding samen zijn met behoud van autonomie. Draait wat je duidelijk wil maken om de binding (onvoorwaardelijke liefde van je moeder in je kindertijd) die verinnerlijkt is? Want daar lijkt Hannah Cuppen over te schrijven volgens mij. Waarbij verinnerlijken het punt is waar het hier dan om gaat? Dat de binding van moeder en kind je geheel eigen gemaakt hebt en zo bestendig dat je van hieruit pas wederkerige relaties kan hebben of anders vervalt in de afhankelijke symbiose dat je iets zoekt bij een partner dat je in wezen ontbeert heeft als kind? Het komt me ook over alsof het een kwestie is van het een OF het ander (zwart of wit en geen tinten grijs) alsof binding met ouders een kwestie van ja of nee is en niet een verhaal van in bepaald opzichten wel en andere opzichten minder en alsof gelijkwaardige relaties en ongelijkwaardige (symbiotische/afhankelijke relaties) ook zwart wit zouden zijn terwijl het volgens mij veel meer een kwestie is van binding en verbinding en ook dat zelfliefde gradaties kent. Mensen kunnen heel gelukkig zijn in enige mate van symbiose dat je samen meer compleet bent dan elk individu afzonderlijk. Ook mensen die qua zelfliefde een 7 scoren kunnen zegmaar een goede relatie hebben denk ik dan. Best tevreden met jezelf zijn en van jezelf houden...... Het is zo'n dooddoener en cliche dat als je onvrijwillig alleenstaand bent dat jij blijkbaar niet van jezelf houd of in elk geval onvoldoende. Ook al ben je er al jaren mee bezig en kom je uit een tijd waarin je jezelf echt niks waard vond (met bijbehorend verwaarlozend en destructief gedrag) en ben je nu al zoveel verder, verder dan je eerst voor mogelijk gehouden hebt en ben je zuinig op jezelf (niet drinken en roken en gezond leven) en ben je eigenlijk best happy met jezelf prima instaat om gelukkig met jezelf te leven maar wil je dolgraag iemand om mee samen te leven.......iets wat lijkt op een gelijkwaardige relatie.....dan nog krijg je het om je oren van je houd niet genoeg van jezelf......er is geen zelfliefde.....echt frustrerend.......hoeveel meer zelfliefde is dan wel genoeg? Het is me in dat boek ook niet echt duidelijk wat te doen als je de pech hebt dat er qua binding moeder kind het niet optimaal is en hoe hier iets aan te doen....

Een moderator heeft een woord van me verwijderd waar ik echt geen mooi Nederlands woord voor ken. Als iets wat je doet of meemaakt mentaal zwaar/slopend is dan gebruik je de Engelse uitdrukking waar dit artikel over gaat. Kent iemand een synoniem waar niet een schuttingstaal woord in zit.....Ik wilde vanmorgen schrijven dat iets voor een ander persoon en voor mij een .......was waar zij en ik stuk aan gingen. Ik zit heus niet bewust te schelden of vulgair te schrijven maar wat kan er nu mis zijn met een anglicisme dat heel treffend een bepaald proces verwoord dat iets mentaal belastend is.

Begrijp ik Vlokje, ik had het niet specifiek over jou. Van wat ik weet van jou ervaring over je relatie krijg je nu eenmaal een negatief beeld over die man en dat straalt uit naar mannen in het algemeen. Dat is onontkoombaar. Probeer mezelf te beseffen dat generalisaties over zowel mannen als vrouwen altijd mank gaan. Je word niet verliefd op mannen in het algemeen of vrouwen in het algemeen maar op een individu. En die individuele ervaring leert lessen over dat individu en over jezelf maar niet over mannen of vrouwen in het algemeen. Maar toch, iedereen doet het die generalisaties zoals ik ook net met dat plaatje. Dat is ook onterecht eigenlijk want het draait niet om vrouwen in het algemeen maar dat ene potje en dekseltje.......

Datingsites zie ik net zoals de zandbak op dit forum. Je kan vrijblijvend dingen proberen en testen en dat is op zich nuttig. Betalen doe ik niet meer, daarvoor is het te nep, te onbetrouwbaar en het komt niet in de buurt van de resultaten die voorgespiegeld worden. Zoals eerder gezegd, lang leven het spontaan elkaar aanspreken op straat bieb ov.....dat we met elkaar dat normaler gaan vinden. Dat mensen niet zo vervreemden van elkaar! Dat verbindingen normaal zijn (ook denkend aan rat park om weer terug te komen op adb)

Controle; ik merk altijd dat ik het fijn vind om controle los te laten. Mijn vakanties naar het Oostblok is vooral ook de chaos opzoeken. Niet functionerende systemen zoals openbaar vervoer, overnachtingen, taalproblemen en een Zuid Europese volksaard van alles op straat, veel hectiek veel emoties en lawaai en drukte.....heerlijk! Niet weten of de bus komt, welke route die rijd of wanneer die aankomt en nooit iets van een overnachting boeken van te voren. Van toeval, in verassing in tegenslag tot mazzel en toevallig een leuke slaapplek bij gastvrije mensen. Als ik los kom van de 0v9292 en het kunnen plannen maar echt reis. leef en geniet....Helaas gaat dit ook samen met drinken en drinken is denk ik ook een behoefte die in hetzelfde straatje zit van controle verlies. Drinken is de nep ervaring van controle verlies waar reizen op de bonnefooi de echte ervaring is. Verliefdheid is ook controle verlies en mede daarom zo fijn. Gevoelens die je ratio overstijgen en je meenemen....je zweeft en zweven is fijn (maar weten hoe te landen is ook een kunst die je moet leren, hadden we het laatst nog over) Zweven is het overkomen van bindingsangst denk ik. Net als tussen reizen en controle verlies en drank is er m.i. ook een soort driehoek relatie tussen verliefdheid, drank en controle verlies. Niet voor niets gaat bij veel mensen flirten en daten hand in hand met een glaasje, het is denk ik een hulpmiddel zoeken om over je ratio heen te stappen en je gevoel van interesse en gevoel te tonen waar dit compleet nuchter best een berg kan zijn om overheen te komen. Drank is weer het nep middel uit de fles en verliefdheid the real thing..... Verliefd kunnen worden; ik ben zo ervaren helemaal niet. Ik heb geen stapels dates en relaties gehad. En verliefd word ik niet snel en door verliefd gaat er ook zoveel vriendschap stuk vaak (zie mijn draad een na laatste stuk) Heel lang kon en wilde ik niet meer verliefd worden na die relatie van 6 jaar mijn enige echte relatie. Lust had ik nog wel maar dat is te regelen.....tot ik dus lust kocht en verliefd werd...(zie stuk bij economische transitie en mijn draad) Daar was ik terwijl ik het juist niet van plan was plots verliefd en de verliefdheid sterker dan mijn desillusie in het begrip liefde. Wat ik er van overgehouden heb is een vuurtje in me; heel duidelijk gezien en gevoeld dat liefde een gevoel is wat ik mis en wat ik zoek en hoop het bij een ander te vinden. En ik heb er van overgehouden dat lust kopen een illussie kopen is. Het word letterlijk een gfe genoemd, girl friend experience......(woord verwijderd door moderator) waar ik aan stuk ga en de vrouw aan de andere kant ook. Meer dan genoeg daarvan gezien om dat niet meer te willen en denk ik ook niet meer te kunnen. Ben er heel ouderwets van geworden dat ik sex niet meer kan en wil zien zonder liefde. Waar Eline schrijft De overlap tussen maatje en houden van....want als houden van dat is kan je idd net zo goed gaan samenwonen met je beste vriend(in) Zoals mijn ex dus zei achteraf (voelend als een schop na) ik weet niet of ik van je gehouden heb je was/bent mijn beste vriend die ik ooit gekend heb terwijl ze voor mij wel 6 jaar lang de ware was. De enige waar het zover gekomen was dat ons favoriete gespreksonderwerp inmiddels het verzinnen van kindernamen was...... En omdat ik nu eenmaal meer vrouwelijke vriendinnen en kennissen heb en hetero ben loopt dit altijd door elkaar. Nu bezig met afstand nemen van verliefdheid waar ik een week of 7 van heb mogen genieten van de vlinders en het gezweef nu weer geland en met gevoel en verstand bedenken wat er nu werkelijk is, wat een illusie was en dat ondanks de complexiteit van gevoelens de vriendschappelijke basis de moeite waard blijft. Waarderen wat er is, en alles waarvan ik hoop had dat zou kunnen zijn, afbreken zoals je luchtkastelen ontmantelt. In het besef dat goede vriendschappen de moeite waard zijn om te behouden en verliefdheid een grote behoefte is maar dat ik die elders moet zoeken..... Datingsites; laten we toch niet doen alsof het mannen zijn die oneerlijk zijn en liegen over hun relatiestatus...profielfoto en werkelijk alles aan elkaar liegen. Dating sites zijn firma leugen en bedrog. Het bedrijf liegt alles aan elkaar en de leden (man en vrouw) doen niks anders. Datingsite bureaus zijn net bedrijven die de magische afslankpil op de markt brengen. Ze spelen in op onbereikbare verlangens en presenteren een short-cut neem de magic pill.....schrijf je nu in en de vrouwen liggen aan je voeten.....ik erger me rot aan dit emotionele misbruik en dat ik als klant als achterlijk versleten wordt....maar ja ook ik probeer het wel eens als het me in het echte leven niet lukt.... En mannen die op verkeerde vrouwen vallen en vrouwen op verkeerde mannen.....als ik cynisch kijk naar vrouwen (doe ik niet graag) dan kan ik hier (plaatje) toch niet helemaal omheen als ik weer eens lees over man die liegt, (verbaal) agressief......en dan de het verhaal over dat mannen in het geheel niet deugen...dan denk ik zowel mannen als vrouwen zouden eens naar een ander type moeten kijken. Niet zo spannend niet zo macho/sexy maar wel zo lief. Dit probeer ik zelf ook.

Ik houd van biochemie, oorspronkelijk van uit sporten en diëten maar ook de biochemie van verliefdheid vind ik leuk om te snappen. Maar dat snappen heeft verder niet zoveel te maken met het voelen van verliefd zijn. Doet me denken aan mijn Oom met Asperger. Hij en ik lijken wel van een totaal andere planeet te komen, spreken totaal elkaars taal niet. Hij zou verliefdheid ook met boekenkennis onderbouwen en verklaren en als hij dat allemaal uitgeplozen zou hebben zou hij het idee hebben dat hij weet wat verliefdheid is. Mijn gevoel bij verliefdheid begrijpt hij niet en zijn theorie gaat mijn pet te boven. De tragedie is volgens mij dat hij het echt niet kan dat voelen van verliefdheid.

Daten is dan weer stap 2, dat we gewoon elkaar weer aanspreken en een praatje maken. Woon nu in de Haarlemmermeer en hier in het westen heb ik wel eens het idee dat niemand meer met elkaar praat. Dat vond ik zelfs in een stad als Arnhem al beter dan bij ons. De hele tijd dat gestaar naar mobieltjes met koptelefoon in....er is geen contact meer te krijgen vaak ook al heb je maar een korte vraag. Ja ik word ook oud denk ik.....

Ingeklemd tussen dijk A4 en A9 Yep daar woon ik ook en zo voelt het ook. Hardlopend door de polder, elke weg 3km afstand. 3x een haakse bocht en je het 3x4=12km gelopen. Heel voorspelbaar. Maar aan mijn kant van de polder zijn de Duinen zoals Vogelenzang of Bloemendaal heel dichtbij. Tever om te lopen maar daar heb ik een auto voor. Er wonen volgens mij best veel frummers vrij dicht bij elkaar in de buurt. Wat een regen trouwens net op de A9 van Amstelveen naar huis.

Succes met de tweede helft dan Yo,,,,nu naar het werk. Dag iedereen.

@Agnieta Dat als je verantwoordelijkheid hebt zoals voor die baby er blijkbaar een situatie is dat je extra gevoelig bent voor drank. Dat is een risico situatie blijkbaar. Dat je die situatie van hoe die eruit ziet en in welke vergelijkbare situaties hetzelfde geldt, bekijkt en onderzoekt van hoe dit werkt en wat er gebeurd. Zoals je deed met HALT de H van honger en je weet dat je in HALT situaties moet uitijken en jij dus bewust vandaag het broodje zelf op at. Inzicht krijgen in welke situaties rondom verantwoordelijkheid hebben, jij extra moet opletten. Dat je dit van te voren kent en mee rekening kan houden.