RJB

Ik kan niet voor "de hele wereld" spreken, Koh, maar alleen voor mezelf. En ik ben niet tegen je, integendeel. Waar het - althans voor mij - op neerkomt is dat ik me in mijn kwetsbaarste momenten durf open te stellen voor anderen (in het echte leven, maar ook op dit forum), omdat ik weet dat ik daardoor verder kan groeien. Voor jou zou dat ook kunnen gelden. Soms krijg je dan een aai over je bol (of je baard, in jouw geval), soms krijg je dan een schop onder je kont. Allebei Heilzaam. Maar om jezelf nu aan te praten dat het leven één groot tranendal is, waarin je het allemaal zelf moet opknappen.. Tsja, als je je lekker voelt bij die gedachte.. Het lijkt me niet.. Hé Panagiotis, wat is dat nu? typfout

Dag Koh, leuk dat je er weer bent.. Bedoel je je bericht cynisch? Nee, toch zeker..

Water en andere jubilarissen: van harte gefeliciteerd! En, Femke: gefeliciteerd met je verjaardag!

Lunalee, toen ik jou bericht las ("ik wil het weer gaan proberen (...) ik denk dat ik zo een Refusal neem", vroeg ik me af of je wel hulp helpt!. Stoppen met je verslaving - dat weten we hier allemaal - is een enorme worsteling en je moet goed weten wat je doet, en wat je niet doet.. Je moet het echt willen, en het dan doen - of er hulp bij zoeken.. Refusal is geen wondermiddel. Het helpt je tegen impulsen NADAT je besloten hebt niet meer te willen drinken. Je kan ernstig ziek worden als je drinkt in combinatie met Refusal, of als je de dag ervoor nog gedronken hebt en dan Refusal inneemt. Stoppen met drinken is op zoek gaan naar je eigen kracht en dan - ook - genieten van je eigen kracht. Stoppen met drinken is niet denken dat je het gaat doen, een pil nemen en dan maar zien waar het schip strandt.. Ik vind het heel verdrietig van je poes en ik wens je heel veel sterkte! Maar ik wens je ook toe dat je je verslaving de baas wordt op een manier die ook succes kan verzekeren. Want als je het zo doet dat nieuwe teleurstellingen op de loer liggen, doe je jezelf echt tekort! Dat wilde ik je even zeggen!

Je bedoelt het traditionele Kellogs Cornflakes gezin, Benthe? (Brrrrrrrr) Ik maakte het verhaal over mijn moeder niet af.. Later - toen ik ouder was - ben ik haar gaan zien voor wat ze was: een lieve, kwetsbare vrouw met een moeilijk leven.. En ik heb haar dat nooit verweten.

Mooi gezegd, Joann!

Ik geloof niet dat iemand jou wilde aanvallen, Pippi. We zijn hier allemaal omdat we de worstelingen herkennen..

Dag allemaal, Wat een stevige discussie hebben jullie hier over drinkende ouders en hun kinderen.. Het geluid van een vader werd, begreep ik, nog gemist.. Wel, ik heb de dubbele ervaring. Want ik ben de zoon van een verslaafde moeder en vader van twee kinderen.. Mijn kinderen zijn nog klein (8,5 en hard op weg naar 6). Zelf werd mij pas op mijn tiende duidelijk dat mijn moeder verslaafd was. Dat wist ik voor die tijd niet. Wel wist ik dat mijn moeder labiel was, veel huilde, mij eigenlijk "niet aankon". En ik geloof dat me ik ook al op jonge leeftijd verantwoordelijk voelde voor en schuldig voelde ten opzichte van mijn moeder. Ik weet dat ik, toen ik eenmaal wist dat mijn moeder alcoholister was, ik voornamelijk op mijn moeder neerkeek (en me daar schuldig over voelde). Ik vond mijn moeder slap en dacht dat ze gewoon niet wilde veranderen. (wat ze overigens, na de scheiding van mijn ouders, wel deed.. Stoppen met drinken, bedoel ik). Met mijn ex had ik gisteren weer een uitvoerig systeemgesprek over onze kinderen. Voor haar is het - begrijpelijkerwijs (nadat ik in juli met drank op en kinderen achterin werd aangehouden) - moeilijk om mij te zien als iets anders dan als een regelrecht gevaar voor de kinderen. Ik heb daar begrip voor. Maar ik kan mezelf niet alsmaar zijn als een alcoholist die niets kan. Gisteren formuleerde ik het zo. Ik ben niet een alcoholische vader, maar een lieve vader met een alcoholprobleem. En ik geloof ook dat dat echt zo is. Het lijkt mij niet gepast om te oordelen over de vraag of iemand een goede ouder is, of (Benthe.. ) zou zijn. Ik denk dat alle ouders doen wat zij denken dat het beste is voor hun kinderen. Ik word er verdrietig van als ik hier lees dat sommigen zichzelf een slechte ouder vinden. Ik denk dat dat niet zo kan zijn. We zijn ouders met een handicap. En wij allemaal - hier op het forum - proberen ons eigen leven en dus dat van onze nearest en dearest in evenwicht te krijgen, door ADB te zijn. Ik gun iedereen daar ook een beetje trots op te zijn.. Dus allen: wees mild voor jezelf! Daar help je jezelf mee. Echt!

Allerereerst Houtje Van Harte Gefeliciteerd met 23 maanden ADB! ( nu ga ik eerst even verder lezen!)

Ik doe graag mee aan het Alcoholboek van Safi!!

Dankje, Safi.. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat zo voelt voor jou.. Toen ik net uit de kliniek kwam, moest ik er (nog) niet aan denken.. Nu wel. Ik heb er behoefte aan 's ochtends ergens naar toe te gaan, iets nuttigs te doen, collega's te hebben, het blikveld een beetje te verruimen.. Dat soort dingen.. Sweden calls..

Doe mij jouw openingskreet, Benthe, dan zet ik die erboven... En Safi, ik zoek geen werk om anderen te plezieren, maar omdat ik erzelf naar smacht. Ik ben al anderhalf jaar uit de roulatie (waarvan ik één jaar in een kliniek doorbracht); de terugval van juli was stevig, maar nu ik weer een beetje uit de as herrezen ben, voel ik dat ik veel sterker ben dan voordat ik was opgenomen, en heel erg toe aan weer wat doen! IKEA, tsja...

Dag allemaal, Ben ik nu zo vroeg, of zijn jullie nou zo laat? (Vrij naar Louis van Gaal) Ik wens jullie allemaal een mooie dag.. Hier in het Noorden schijnt nog een flauw zonnetje, en mogelijk blijft dat even zo.. Ik heb een merkwaardige dag voor de boeg.. Zo meteen de ochtend overwinteren bij IKEA (samen met Geliefde) omdat allerlei mensen ons huis komen bekijken (omdat ze het misschien willen kopen) en dan aan het begin van de middag praten met mijn Ex over de kinderen. En de rest van de middag in de weer met het schrijven van een sollicitatiebrief. RJB gaat werk zoeken! Alle jubilarissen gefelciteerd en allen die het moeilijk hebben: Kop Op!

Femmy, ik weet niet zeker of Refusal zo werkt.. Als je Refusal gebruikt, kan je eenvoudigweg niet toegeven aan een impuls.. Als geen Refusal neemt en je dan wel zo''n impuls hebt en dan moet kiezen tussen drank, of Refusal, weet ik niet of het goed afloopt.. Je kan - vertelde mijn apotheker mij vandaag overigens - ook een geringere dosis gebruiken, om de werking te behouden, maar de bijwerking te verminderen.. (zelf heb ik namelijk veel last van moeheid en hoofdpijn..)..

Gefeliciteerd Benthe! Super voor je! (En je woonde al in het mooiste huis van Rotterdam..)

Dag allemaal, Ik vind het jammer dat de Kapitein vertrokken is.. Zoals ik hem per PB liet weten is hij één van degenen hier, die ik me zo in het echte leven kan voorstellen: een aardige mopperkont met 60 kilo hond op zijn buik.. Maar ja, gelukkig is iedereen vrij om te doen wat hij wil en te kiezen waar hij het meest behoefte aan heeft. Wat mij het meeste energie geeft is precies datgene wat me - zeg - twee jaar geleden het meest benauwde.. Toen dacht ik steeds: ik wil het wel, maar ik kan het niet en toen wist ik ook niet waar ik het moest zoeken. Nu weet ik het wel: bij mezelf. En de wetenschap dat ik de problemen die ik heb zelf moet oplossen en het gevoel dat ik het ook zelf kan, geeft mij een enorme hoeveelheid energie. Ik hoef niet te falen, ik hoef niet afhankelijk te zijn van anderen, ikzelf, ik , ik kan het doen.. En ik wil geen slaaf meer zijn, en dus bevrijd ik mij.. Ik heb een hoop zaken verpest, ik ben oneerlijk geweest en onbetrouwbaar en een echte alcoholist. Ik kan niets meer veranderen aan wat ik verkeerd heb gedaan, ik kan het alleen nu en vanaf nu beter doen. Dat kost tijd. Maar die tijd heb ik. Die tijd gun ik mezelf. Naar aanleiding van de gesprekken met mijn Ex over de omgangsregeling kreeg ik vandaag een buitengewoon boze mail van haar, waarin allerlei oude koeien als vanzelf uit de sloot leken te springen. En ook daar merkte ik wat er in het afgelopen jaar allemaal veranderd is in mijzelf. Voor mij opname zou ik verdrietig en paniekerig zijn geworden en vervuld met schuldgevoelens. De fles was dichtbij geweest,. Nu denk ik: dit is haar boosheid, daar heeft ze recht op, ik heb er begrip voor, maar ik hoef er verder niets mee. En dat geeft een ongelofelijke rust, en een ongelofelijk gevoel van kracht ook. Loslaten, de dingen waar ik last van heb aanpakken, vertrouwen hebben in mijzelf, mild zijn tegenover mezelf: dat zijn zo'n beetje de ingredienten.. Dat wens ik jullie allemaal ook toe: bekijk jezelf met mildheid. Fijne ADB avond allen. En jubilarissen: gefeliciteerd!

Ik heb alleen de Kapitein even een PB gestuurd.. Nu weer verder spikken en spannen.. Goed van je Benthe, dat je je craving hier bespreekt. Het is een wonderlijk iets, inderdaad: zo goed als het gaat, toch blijft de gedachte..

Goedemorgen allemaal! Gefelicteerd allen die een mijlpaal (Sooth bijvorbeeld, en Ferry) vieren en alle anderen die welgemoed hun voornemens halen ook! Gefeliciteerd ook Charlie met de kleindochter. Ik dacht eerst dat het een jongen was (Eliza is in onze familie een jongensnaam).. Ik hoop dat jullie allemaal tijd en gelegenheid vinden een beetje te genieten van de laatste zonnestralen.. Koh en Karinneke hebben het moeilijk -- we steunen ze! Voor Karinneke: ik hoop dat je een manier vind om iets meer onder de mensen te komen, in elk geval kan dat hier - op het forum.. Ik kreeg tranen in mijn ogen van je bericht: ergens achteraf alleen met de dieren en zo eenzaam.. Hier, maar ook in het niet-ditale leven, zijn mensen die je gezelschap willen houden! Voor Koh: dat is het eeuwige gevecht van de alcoholist: niet willen, maar toch doen (dus toch willen??). Zelf ben ik ervan overtuigd dat stoppen met je verslaving begint met WILskracht. Iets besluiten en je daar dan aan houden. Ik merk zelf dat daar oo de kracht vandaan komt: zien dat je kan leven naar je eigen wilsbesluit.. Maar het is een strijd, steeds weer. Geef niet op, maar begin steeds opnieuw. En wees een beetje aardig voor jezelf. Hier - bij mii thuis - gaan de strijden niet om drank op het moment. Afgelopen week weer veel woede van mijn Geliefde maar ik heb er eindelijk een beetje goed op kunnen reageren. Eén avond hebben we samen enorm gehuild (dat was erg lekker), een andere avond heb ik zelf grenzen gesteld en haar kunnen troosten (dat voelde ook heel goed, voor beiden) en ze heeft ikenmijnalco nu - wat ook heel goed is.. Ik ben eindelijk begonnen met het vinden van werk, dat wil zeggen ik heb een paar gesprekken gevoerd die daarover gingen en merkte daarbij dat ik nog in staat was om op een normale manier een professionele indruk te maken.. Dat was ook een goede ervaring. En ik heb een gesprek gevoerd met mijn ex over de kinderen (onder leiding van een systeem therapeut) - zwaar, maar niet hopeloos.. Zo houden we dapper vol! Ik hoop jullie ook! Fijne ADB zondag gewenst!

Goedemorgen allen, Ik log eigenlijk alleen maar even in om onze Kapitein te felicteren met zijn Jaguar! Van harte! Verder iedereen een mooie ADB dag gewenst.. (die van mij wordt - traditioneel - voornamelijk therapeutisch doorgebracht)

Ja, Brandenburgse, Engelse suiten, Franse suiten, alle cantates: alles MOOI! Met mij is het redelijk. Ik merk dat ik steeds beter mijn evenwicht kan bewaren en dat is HEERLIJK!

Meenemen op reis: mooie muziek (Alles van Bach, Gregoriaans, Handel, Purcell, Monteverdi), mooie boeken (Voskuil, Foer, Willemsen, alles van en over Bloomsbury, een paar goeie politieke biografieen), foto's, mijn collectie kleine beeldjes van componisten en pausen, drop.. Mijn kinderen, mijn Geliefde..

Nog even naar aanleiding van die uitspraak van Guzman: ik vind het leven zonder alcohol in beginsel een prima leven. Ik heb - voor mijn 1-daagse terugval in juli - een heel jaar niet gedronken en enn sindsdien ook niet meer. Het leven met drank: dat was verschrikkelijk: uitzichtloos, somber, een leven waar je geen grip op had.. Als ik - toen ik dronk - vogels hoorde fluiten dacht ik "hou je b*k (ik weet niet of "bek" mag van de moderator), en nu geniet ik van de natuur, van kleine dingen, van de rust in mijn hoofd, van de mogelijkheid de dingen naar mijn hand te zetten (in plaats van willoos aan het handje genomen te worden door de fles).. WAAROM deed ik het dan? Drinken, bedoel ik.. Omdat ik de verantwoordelijkheden niet aankon, omdat ik DACHT dat het leven zonder alcohol er uit zag als een kamer met TL licht, omdat ik bang was voor het echte leven.. WAAROM viel ik dan in juli terug? Ik weet het nog niet en dat is heel ernstig, gelet op alle zware consequenties die erop gevolgd zijn maar het is echt zo. Dat is 'één van de dingen die ik nu moet uitzoeken. Maar ik weet dit zeker: ik wil NIET meer drinken, ik wil verantwoordelijk zijn voor mijzelf, voor mijn kinderen en de dingen die belangrijk zijn in mijn leven. En als je merkt dat dat een beetke lukt, dan is dat - naast de kick van de Nul - een enorme opsteker. Elke dag opnieuw!

Benthe is opeens een professor, An een koffer...

Wat is iedereen hier veranderd!

ik ga op reis en ik neem mee: pc, mp3 mijn hond, de Matthaeus Passion van Bach,