Rosee

Lees net je positieve bericht, wat goed en moedig van je!! Vanaf nu kan het alleen maar beter worden. Zo fijn dat je voor jezelf hebt gekozen, je bent het waard!

Geen cola en ook geen beeldschermen s avonds! lekker een warme douche, kruidenthee en naar bed met een boek helpt (mij iig) dat fakirmatje heb ik ook, op het idee gebracht door lady Jane en het is heerlijk. Het gaat voorbij die slapeloosheid, accepteren maar...

@Manou dat mensen bellen in beschonken toestand herken ik helaas maar al te goed. En ook van alles posten op social media of mensen appen. Vreselijk wat een schaamte de volgende dag. Dat is wel een groot voordeel van niet drinken om daar vanaf te zijn, pfff.

Welkom terug @Gezond2019. Ik heb zelf nog niet ervaren hoe het is om er na lange tijd weer 1 te proberen, maar als ik dat bij jou en anderen zo lees schat ik in dat dat bij mij ook weer de verkeerde kant opgaat als ik dat ga proberen. Extra knap vind ik het om je dan toch weer te herpakken!!

Loslaten vind ik het allermoeilijkste wat er is.

Welkom.

Welkom! En succes, het begin is er!

Supergoed @Bob van harte!

Haha breng de jeugd niet op ideeen @Bob! Slaap lekker allemaal sweet dreams

Wat bedoel je @Bilo? Gaat t met je?

Je bent nog jong en je kan nog heel veel van je leven maken.

Je kan je berichten altijd bewerken als je jezelf er niet prettig bij voelt. Maar het lijkt me niet dat iedereen hier maar op dit forum zit te loeren tenzij iemand zelf een issue heeft met alcohol. Ben wel geraakt door je bericht, het klinkt niet alsof je vriend goed voor je is. Het lijkt misschien alsof je afhankelijk van hem bent maar er is altijd een mogelijkheid om bij hem weg te gaan! Ook al durf je daar niet aan te denken. Alcohol vertroebelt alles en maakt je zwak en bang waardoor je niet helder kan nadenken. De eerste stap heb je gezet om dat te tackelen. Hou vol.

Dapper van je!!

Hoe ging het?

Ja voor mij ook een duidelijke koppeling. Als ik nu zou gaan drinken zou ik waarschijnlijk meteen ook de behoefte krijgen om te roken. Ook je wilskracht wordt minder als je drinkt dus lijkt mij dat je eerder naar een sigaret grijpt als je nog drinkt. Maar goed ieder op zijn eigen manier. Hoop dat jij ook van het roken afkomt Erizo, zo'n rotverslaving vind ik het. Hoe langer je bent gestopt, hoe makkelijker het wordt!!!

Ik ben eerst gestopt met drinken. Vier maanden later gestopt met roken. Ik wilde nergens meer aan verslaafd zijn. Wat mij goed hielp is het boek De opluchting van Jan Geurtz. Misschien ook iets voor jou. Inmiddels meer dan 1 jaar met roken gestopt.

Herken het helemaal @binsj. Ik kan het soms ook vreselijk missen en er zijn nog steeds momenten dat ik bijna overstag ga. Het helpt als ik mezelf dat gevoel gewoon maar toesta. Ik mag het van mezelf missen, zoals je een ex kan missen. Het is lastig, net als je denkt dat het slijt overvalt het je weer. Als je dan s ochtends wakker wordt ben je blij dat je er niet aan toegegeven hebt.

Yeah you rock!

Fijn om te lezen @Marguerite. Lijkt me best lastig om je staande te houden in zo'n wijnland.

Welkom hier Clare. De eerste stap heb je gezet door je hier aan te melden. Natuurlijk krijg je hier steun en begrip. Maar nu je hebt gedronken is het lastig om je goed uit te drukken misschien. Heb je zelf een plan hoe je het wilt aanpakken? Denk je niet dat het goed is om je man toch in vertrouwen te nemen? Je kan dit niet alleen oplossen. Als hij er niet al achter is.

Ik mis hem ook hier. Hij was altijd zo vanzelfsprekend aanwezig. Gek hoor om hem niet meer te lezen.

Goed idee @CoconutWomanom de maandag iets extra leuks te doen. Zo wordt de maandag ipv een dag waarop je je brak voelt juist een dag om je op te verheugen

Hey Yo! Whats up?

Goedemorgen Val net in jullie pubergesprek. Nou daar kan ik over meepraten ik heb het meest last van de ruzies tussen mijn puberzonen onderling en ook dat ik me niet gewaardeerd voel voor wat ik allemaal doe hier in mn eentje. Fulltime baan, huishouden etc. Maar sinds kort weet ik: dat moet ik ook helemaal niet verwachten van pubers, want dat doen ze niet. Misschien later, net zoals ik nu pas meer begrip heb voor mn eigen ouders. Dat ik me niet gewaardeerd voel is mijn eigen probleem. Ook ik voel me altijd verantwoordelijk voor de sfeer, wil dat het gezellig is, dat ik een goed contact met ze heb, dat ze later terugkijken op een fijne jeugd. Maar ik kan daar nou eenmaal niet in mn eentje voor zorgen. Mijn oudste heeft steeds meer zijn eigen leven, hij heeft een vriendin en een hechte vriendengroep en dat is goed.