Goedemorgen
Val net in jullie pubergesprek. Nou daar kan ik over meepraten ik heb het meest last van de ruzies tussen mijn puberzonen onderling en ook dat ik me niet gewaardeerd voel voor wat ik allemaal doe hier in mn eentje. Fulltime baan, huishouden etc. Maar sinds kort weet ik: dat moet ik ook helemaal niet verwachten van pubers, want dat doen ze niet. Misschien later, net zoals ik nu pas meer begrip heb voor mn eigen ouders. Dat ik me niet gewaardeerd voel is mijn eigen probleem. Ook ik voel me altijd verantwoordelijk voor de sfeer, wil dat het gezellig is, dat ik een goed contact met ze heb, dat ze later terugkijken op een fijne jeugd. Maar ik kan daar nou eenmaal niet in mn eentje voor zorgen. Mijn oudste heeft steeds meer zijn eigen leven, hij heeft een vriendin en een hechte vriendengroep en dat is goed.