Gisteravond bijna voor de bijl gegaan. Onverwacht werd er ergens champagne aangeboden, de glazen werden doorgegeven in een zaal waar het halfdonker was. Er ging door me heen: waarom niet 1 glaasje, ik heb nu toch wel lang genoeg laten zien dat ik het kan? Toch niet gedaan, wel een paar keer aan mijn glas geroken en toen weggegeven. Daarna een diner waarbij het steeds heel lang duurde totdat het volgende gerecht kwam. Iedereen werd steeds uitbundiger en mensen gingen steeds naar buiten om te roken. Iemand zei tegen mij dat hij geen verschil aan me merkt met of zonder alcohol. Dat is fijn om te horen, maar van binnen voel ik me zo anders tijdens dit soort momenten. Alsof ik alles vanaf een afstandje gadesla, er zelf geen deel vanuit maak. Ik doe wel mee, maar voel er van binnen vaak niks bij. Ik kan me dan soms zo eenzaam voelen. Mis het geluksgevoel, de euforie. Kan soms wel huilen. Maar goed, vandaag voel ik me weer prima. Dit soort momenten blijf ik lastig vinden. Deze week ook een borrel gehad waarbij iedereen om me heen ook aangeschoten werd. Drie uur over 1 glaasje cola light gedaan. Nou, ik ga de andere draadjes maar eens lezen.