Pytje

Is dit echt een verlangen of pure nostalgie? Omdat je niet helemaal afscheid wilt nemen van het verleden? Tis net als vrijen met je ex: even heel fijn, maar je moet de beerput daarna wel voor lief nemen.

We hebben sinds kort ook weer een weekpact. Voor mij werkt dat prima. Het is net iets meer vooruitkijken dan een dag en aan de andere kant ook wel weer te overzien. Staat ook onder Ditjes en Datjes. Lijkt het je niet een beetje veel om tegelijkertijd te stoppen met drinken en roken? Ik vond het stoppen met roken alleen al een hele klus. Het stoppen met drinken ook overigens. Ik drink vaak Wieckse Witte 0.0. Net wat langer vol te houden dan Radler omdat het minder zoet is. Of water met verschillende smaakjes. Ook lekker.

Dat is eigenlijk wel waar. Nieuw inzicht voor mij

Ik doe nu aan weekpact. Dat kan ik nog overzien. Jaarpact is te groot voor mij op dit moment

Ik heb het laten staan, hoor! Ben gewoon heel vroeg naar bed gegaan met een boek. Daar ben ik veilig, want drinken in bed deed ik toch al (bijna) nooit. Dit is de tweede periode in (ook bijna) zeven weken dat ik het even moeilijk heb. En ik kan me inderdaad voorstellen dat, als deze periodes zich nog een paar keer vaker aandienen, het vertrouwen toeneemt dat het voorbijgaat. In mijn vorige periodes had ik het denk ik al opgegeven, dus dit is voor mij een enorme vooruitgang. Zo zie ik het maar weer vandaag.

jij bent echt je eigen manier van omgaan met de alcohol aan het onderzoeken. Respect!

het spijkertje op zijn kopke!

@Maverick en @Lieke7777, ik stel het een beetje te simpel voor geloof ik. Ook mijn man was/is een stevige drinker. Maar zijn verslaving steekt anders in elkaar. Hij kan goed een paar dagen zonder en drinkt niet als hij bijvoorbeeld moe is. Ik dronk altijd en overal. Hij heeft geen behoefte om daar iets aan te veranderen, maar houdt dus rekening met mij. Dat wil zeggen dat hij geen rode wijn drinkt op mijn verzoek. Ik wil hem niet meer vragen dan dat. Bovendien ken ik mezelf goed genoeg: in de periodes dat ik stopte met roken reed ik voor een sigaret desnoods het halve land door. Mijn probleem ligt nog meer in het stadium voor het drinken: in het onderhandelen. En misschien nog niet eens in het onderhandelen zelf, maar in de angst dat ik dat ga doen, juist omdat ik mezelf zo goed ken. Vandaar het voorbeeld: dat ik mezelf ga lopen vertellen dat een klein terugvalletje niet zo erg zou zijn. Dat is toch verslaafdenpraat eerste klas.... @knakker, mooie vergelijking met die minnares. In welke film nam de wraak van deze vrouw ook al weer ernstige proporties aan? Ik hoop dat de drank zich wat meer koest houdt dan....

Ja, das een beetje een nadeel. Mijn man drinkt wel af en toe. Hij houdt al zoveel mogelijk rekening met mij, dus ik wil hem dat niet onthouden.

(ik maak het nu wel heel spannend door de tekst hierboven zo onafgemaakt te plaatsen, maar dat ging per ongeluk) resultaat van deze forse onderhandelingen met mezelf: ik ben maar gewoon afgedropen naar mijn bedje. Maar toch: het was heeel erg dicht bij de gevarenzone. Hoe doe je dat eigenlijk? Niet onderhandelen met jezelf?

the mind van een nuchtere alcoholist: beetje ziekjes op de bank hangen en kijken naar een serie over de jaren '60, waarin heeeel veel wordt gedronken. Vooral veel wijn, mooie glazen rode wijn. Ik probeer er niet al te nadrukkelijk naar te kijken, maar ze zijn er gewoon telkens weer. En, tegen beter weten in, begin ik me voor te stellen dat zo'n glas wijn naast me op tafel staat. Een gevaarlijk moment. Sterker nog, ik begin er zo naar te verlangen dat ik overweeg om het er ook neer te zetten, dat glas. "Nee Pytje, dat gaan we niet doen, denk aan wat er daarna gebeurt, denk aan het weekpact, denk aan...." "Maar als ik het toch zou doen, dan is het toch gewoon een klein terugvalletje? Dat overkomt toch iedereen wel eens?

@Maverick, join the club!

@bolletje, even snel gespiekt wanneer je dit weekpact begonnen bent. 2011 zie ik. Wat leuk dat je weer aansluit!

Ik snap het volledig, Maaike. Geniet van je vakantie en drink met mate!

Goedemorgen @SanMiquel, @Elkje en @Maaike, zijn we er allemaal nog? Ik wel. Start vandaag met mijn zevende week. Dus: Weekpact Pytje Voor jou weer even moeilijk omdat het weekend is, Elkje? En jij op vakantie Maartje? En jij nog aan het klussen San? Mijn weekend hangt aan elkaar van allerlei "drankmomentjes", maar met 0.0 onder de arm, ga ik dat zeker overleven!

Nou Pelle, dat staat! Best een doorbraak zo voor de rest van je leven. Als ik het eens moeilijk heb ga ik deze tekst teruglezen, je verwoordt het prachtig! Dank!

Dank je Bob. Die basis ben ik zeker aan het leggen.

Vandaag dag 39. Eigenlijk doet dit tellen van de dagen me steeds minder. Ik ben redelijk gewend aan de dagen zonder alcohol en ik heb er op het moment geen speciale gevoelens bij. Het is de werkelijkheid en dat is het. Zoiets. En dan lees ik op andere draadjes dat het ook na 2, 3, 4 of 10 maanden nog ineen keer moeilijk kan worden en realiseer me dat deze neutraliteit van tijdelijke aard is. Natuurlijk weet ik dat. Mijn leven bevindt zich in een rustige fase, dus hele grote uitdagingen zijn er even niet. Ik creëer ze zelf, die uitdagingen, maar dat kan ik doseren. Een aantal mensen helpt het in moeilijke periodes om terug te kijken naar wat ze nooit meer willen, maar ik ben niet zo'n terugkijker. Voor mij vervagen herinneringen ook heel snel, behalve een aantal anekdotische voorvallen, die over het algemeen niet zo veel met drank te maken hebben. Waarschijnlijk zijn alcoholovergoten herinneringen nog meer vervaagd. Dus van het leren van het verleden moet ik het niet zo hebben geloof ik. Hoewel, dat is de bewuste herinnering natuurlijk, ik denk zeker wel dat er op onderbewust niveau veel meer gebeurt dan ik me realiseer. Daar geef ik mezelf dan maar aan over op dit moment.

Rotbeesten zijn het, die aapjes. Hoop voor je dat ze vandaag in hun hok blijven. Toitoi!

Goedemorgen Frudge. Welkom! Gaat het weer een beetje vanochtend?

Goedemorgen droge dag 38!

Welkom ChardoNEE! Ik kan me het gevoel bij mezelf ook nog goed herinneren toen ik eindelijk toegaf dat ik verslaafd was. Zeker een gevoel van bevrijding. Nu kun je tenminste iets gaan doen. Heel veel succes! Onrust is normaal de eerste dagen. Het beste kun je het maar gewoon laten gebeuren. Soms is slapen lastig omdat je gewend bent om met alcohol in slaap te vallen. Het gaat meestal na een paar nachten beter en dan wil je niet anders meer; nuchter inslapen is zoveel fijner. De meeste mensen hebben in het begin ook veel last moeheid. Je lichaam laat je gewoon weten hoe je het hebt toegetakeld met al die drank. En ook dat gaat weer over. Kortom: je hebt niets te verliezen en een wereld te winnen!

Goede morgen drukke droge dag 38. @knakker en @Cleo66, herken jullie verhalen. Heb de zorg voor een hoogbejaarde kat, die haar eigen gemiauw niet meer hoort en daardoor heeeeel hard loeit. Vooral 's nachts als ze ons even niet kan vinden. Helaas zijn er nog geen gehoorapparaatjes voor katten op de markt gebracht. Ik vind het wel prachtig om te zien hoe zo'n poes in een aantal jaren van een spelende vliegensvlug vliegenvangende lenige kat verandert in een oud dametje. De veroudering, die je vaak bij mensen om je heen niet ziet omdat je gelijk met ze oploopt, in al z'n schoonheid.

En toch is het ook mooi om te onderzoeken welke kleuren er tussen zwart en wit zitten. Soms ben je tot meer in staat dan je denkt. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik ook niet weet of dit voor het wel of niet nuttigen van alcohol geldt, misschien gelden daar andere wetten?

Yes! Goed begin. Samen staan jullie sterk.