Kannietmeer

Hi Senna, lieverd, oef. Ik schrik soms echt een beetje van verhalen als de jouwe. Ik snap je behoefte aan steun zo goed, maar het is inderdaad erg nodig af te bouwen en dit nooit meer te doen ( mijn ervaring is dat mensen die er de eerste keer makkelijk af komen, er de tweede keer niet mee weg komen dus ik hoop dat je dat onthoud voor de toekomst ;-) ) Doe het zoals je denkt dat het goed kan gaan en ervaar hoe je lichaam reageert. Het kan, zoals ik hiervoor zeg, zomaar goed gaan voor je. En dan ben je er snel weer af, hopelijk zonder kleerscheuren. Als je merkt dat het moeilijker gaat dan kan ik je aanraden wat langzamer te gaan, maar dat weet je pas als je het probeert. Mogelijk dat je lichaam nog niet veel heeft aangepast. In het ergste geval moet je 5 mg afbouwen in een langzaam tempo. Als dat zo is, kan ik je precies uitleggen hoe en waarmee. Als je dagen hebt gehad waarin je met 5mg genoeg had, zou ik besluiten om daar principieel niet meer overheen te gaan. En dan 1 mg minderen per week zou je kunnen proberen. Onthoud dat de Diazepam nog een tijdje in je lichaam blijft, omdat de halfwaardetijd 50-200 uur is. Al (Of je nou met of zonder de huisarts hebt gedaan, misschien goed de huisarts dit gewoon toch te gaan vertellen, al weet ik dat de meeste artsen er niet veel kaas van hebben gegeten en niet weten wat de echte moeite is met de afbouw.) Als je meer wilt weten en begrijpen over wat je gaat doen, of je onzeker voelt, download dan even Ashton Manual. Die kan je in het nederlands vinden en die legt nog meer uit. Besef dan wel bij alles wat je leest dat jouw lichaam uniek is en niet dezelfde reacties hoeft te geven als die van anderen. Heel veel sterkte. Ik hoop dat je er snel van af bent. Hoor graag van je hoe het gaat. Liz

Hi Patrick, Ik ben net een week vrij van benzo's. Die week was niet best, maar ik geloof dat ik weer een beetje boven kom drijven. Jij bent van een zelfde dosis aan het afbouwen als ik, al heb ik het 5 maanden gebruikt en maar 6 weken op 20 valium gezeten ( 2 mg Lorazepam om precies te zijn) Afbouwen is moeilijk voor je lichaam en geest, maar iedereen, bij misbruik of gebruik, vind de afbouw zwaar, maar dik de moeite waard als het leven zijn kleur terug krijgt. Dus ga ervoor kerel, en bouw de laatste milligram binnenkort af zodat je lichaam de echte genezing kan gaan inzetten. Ik denk dat je het kan en je heel veel winst gaat behalen als je eenmaal de laatste gifdelen uit je lichaam kan spoelen. Liz

Hi Gnuf, helaas is een deel van je lichaam zich gaan aanpassen aan de Ritrovil, en alles in je hoofd en lichaam is eraan gewend dat te krijgen. Omdat je dat nu niet krijgt 'mist' je lichaam die stof, en moet zich weer aan de nieuwe situatie aanpassen. Dat duurt voor veel mensen echt lang helaas. Ben het eens met @Cyclad58 die zegt dat het een cold turkey is op deze manier en dat dat eigenlijk enorm af te raden is. Maar gedane zaken nemen geen keer en als het verder dragelijk is en je hebt geen zware zenuwpijnen ofzo, dan is de emotionele dip waar je je in bevindt helaas ook iets wat zich moet herstellen. Het is zwaar, maar probeer te vertrouwen op het herstellend vermogen van je lichaam. Er zijn van de honderdduizenden mensen die ziek werden van het stoppen met een benzo, maar enkelen die er echt blijvend schade van lijken te hebben. De meesten genezen dus. Dat is voor mij een houvast dat dit niet eeuwig zo blijft. Het herstellingsproces is grillig, kan de ene dag goed lijken en de volgende weer helemaal over, maar al de dingen zijn toch tekenen dat er herstel gaande is. Houd moed en mijn advies is om hier regelmatig te komen en zo elkaar er doorheen te slepen. Wij begrijpen het beste hoe jij je voelt en hoe naar je lichaam en geest zijn momenteel. Sterkte.

Lieve Wilma, je bent een schoonheid! Zo wil ik ook zijn op jouw leeftijd! Hoop dat ik dan ook mooi wit ben. Het klinkt heerlijk dat je zo'n man gevonden hebt die je zo begrijpt en met wie je kan lachen en huilen .Wat een geluk heb je dan daar weer mee zeg. Heerlijk! Doordat ik zo ziek was ben ik voor mijn gevoel mijn vriend een beetje kwijt geraakt eerlijk gezegd. Samen koken, samen kletsen, samen naar de markt. Zo fijn als we het hadden. We hielpen heel veel mensen samen. Maar ik hoop dat de toekomst weer betere tijden brengt. Ik denk dat ook veel in mijn hoofd zit. De benzo ontwenning geeft makkelijk gevoel van angst en dan maak je je al gauw druk, zonder dat er eigenlijk echt iets is. Vandaag nog niet gehuild. Dus dat valt weer mee. En dat huilen was alleen afgelopen week he. daarvoor gelukkig niet.

ik hoop echt dat je toch wat gaat opknappen. Dat zou wel de gepaste beloning zijn voor alle moeite om te stoppen, ja toch?

ik heb nu door de benzo ontwenning ook een hart dat maar wat aan klopt af en toe. Lig ik rustig in bed met een hartslag van 94. Dat is echt niet normaal. Maar het gaat over, ook zonder de mepropolol die niet veel lol geeft. Die geeft alleen maar problemen. Gewoon weg met die troep. Als je ook echt van de lorazepam wil afkomen, dan moet je wel goed onthouden dat je waarschijnlijk langzaam moet gaan. Niet te erg schrikken als je je slechter voelt, want dat komt dan dus niet door jouw, maar door de ontwenning. Dus als het goed gaat met minder zou ik het zeker doen, maar als het niet gaat, dan weet je dat je veel langzamer moet gaan om het uit je systeem te krijgen. Daarom werkte ik met een weegschaaltje en een vijltje. Elke dag wegen en een beetje meer eraf.ik had een heel schema gemaakt. elke dag 0,004 lager. Nu staat mijn weegschaaltje eindelijk na een half jaar werkeloos in de kast. Gelukkig ben ik daar vanaf. Maar nu moet ik nog genezen en daar kan je dus niks anders aan doen dan gewoon laten gebeuren. ik zit toch weer veel in bed, maar ben ook alleen thuis. Ouders zijn naar een broer in Amsterdam voor zijn verjaardag. Dat is voor mij onmogelijk, maar heb dus ook de uitdaging om mijn eigen eten vanavond weer eens te maken. Zo ben ik 20 jaar keukenkoningin en zo ben ik weer een klunsje dat onzeker is om zelf te koken. Mijn moeder heeft de bietjes al gemaakt en aardappel geschild. Ik hoef alleen te koken en tartaartje te bakken. Oer hollands zullen we maar zeggen. Mijn vriend is echt een schat, maar soms ook heel druk. En zijn leven is ook belangrijk en het werk dat hij doet is heel belangrijk voor heel veel mensen. Morgen heeft hij toevallig en hele dag examens ( lang verhaal) en dus moet hij niet teveel afgeleid worden. Als ik hem overstuur bel, dan raakt hem dat heel erg. Het doet hem pijn dat hij me zo weinig kan helpen en dat ik zo moet lijden. Toen ik vorig jaar ziek werd en naar mijn ouders ging, kostte hem dat toen ook een examen, en heeft hij 10 dagen ziek thuis gezeten voordat ie weer boven jan was. Gewoon zo van slag dat ik er niet was en ziek was en hij me niet kon helpen. Het maakte hem ziek dat ik zo ziek was. Daarom probeer ik hem te ontzien. Maar als hij aandacht voor me heeft dan voel ik dat gelijk. Dat maakt het dus juist ook zo dubbel dat hij dat soms helemaal niet kan geven en dan verlang ik juist zo naar dat gesprek. Ja... had ik maar van iemand moeten houden die niet zo druk was en niet zo slim en gedreven en verantwoordelijk... Je kiest niet van wie je gaat houden he, het gebeurd meestal gewoon.

Mijn vriend is geweldig. Ik vind het de meest bijzondere man die ik ooit ben tegen gekomen en ik snap niet eens hoe het werkt dat hij zo'n positieve invloed heeft, door gewoon even over de telefoon met me te praten. Je schrijft soms trouwens over lorazepam en soms schrijf je lormetazepam. Heb je ze beiden of haal je ze door elkaar? Heb je de Ashton Manual wel eens gelezen? Dat zou ik zeker eens doen zodat je gaat zien hoe alles verband houd met elkaar en wat het doet. De afbouwmethode zou ik niet helemaal volgen, omdat we sinds het uitkomen van dit schrijven al heel veel bijgeleerd hebben. De lormetazepam ( die ik denk dat je gebruikt) is best een sterk middel, al doet de dokter altijd alsof dat wel meevalt. Als je 3 mg slikt, dan is dat evenveel als 30 mg Diazepam. Wanneer je er dus 1 mg afhaalt, lijkt dat misschien niet veel, maar in Diazepam is dat wel al weer 10mg. Kan zomaar zijn dat je dat best voelt en misschien de stappen kleiner moet maken om met de rommel te stoppen. Fijn dat je zo kan genieten van je poezen, dat kan ik me zo goed voorstellen! Heerlijk lijkt me dat. Knuffelen en kroelen met de poezen voelt veilig en warm. Ik ben al twee keer 10 minuten beneden geweest, maar kan daarna echt niet meer blijven en moet dan in bed. Maar hier gaat het wel liggend. Schrijf ik wat naar jou en naar anderen.

Ja lieverd, als het daar bij blijft zou ik doorzetten en dankbaar zijn dat je net op tijd bent geweest. Het trillen van binnen is naar en onrustig. Ik kan je niet vertellen hoe lang het duurt. Je zou zeggen dat het niet lang kan duren omdat je het zo kort gebruikte, maar dat zegt dus niks. Dat is wel de reden waarom artsen veel van ons niet geloven en dat het nooit van zo'n lage dosis kan zijn. Als je meer rare dingen merkt in je lichaam de komende tijd, steeds maar bedenken dat het echt weer over gaat, ook als het van de lorazepam komt. En je kan het hier altijd vragen als het je onzeker maakt. Veel mensen houden op en af last van trillingen, angst en onrust, maag/darmklachten, hartkloppingen, spiertrekkingen en nog meer waarschijnlijk, maar niet iedereen heeft alles en je hebt meestal ook niet alles op hetzelfde moment. Het komt weer goed. Maar nooit meer een benzo slikken is mijn advies. Zeker omdat je het nu een paar weken wel hebt gedaan. De tweede keer is vaak nog erger schijnt. ( mocht je ooit operatie hebben: narcose is ook vaak met gebruik van benzo's, just so you know... Het idee dat ik ooit iets zou kunnen hebben waarbij ze je onder narcose willen brengen, brengt me nu schrik) Het er veel over denken is ook een effect van de benzo trouwens. Het maakt mensen helemaal dol, alsof er een plaat blijft hangen. Afleiding zoeken is inderdaad goed en het zal dan vanzelf minder gaan worden. Daar ben ik echt heel blij om. Niks zo erg als zorgen om je baby. Met mij vandaag gelukkig weer iets rustiger. Wel in bed, alle prikkels zijn me te veel en geen energie om langer dan 15 minuten uit bed te zitten nog. Maar dat ik niet in een zwart gat zit met angst op het moment vind ik al een heel verschil met de afgelopen dagen, dus ik klaag niet. Mijn lichaam mag best raar doen, als mijn hoofd maar rustig kan blijven. Dan kom ik er wel en haal ik het wel totdat ik weer beter ben over een aantal maanden.

Ben je nu helemaal medicatie en * vrij? voor hoelang?

Ik heb je verhaal gelezen, als één van de eerste toen ik er net achter kwam dat de benzo een probleem was. Daardoor weet ik de details niet meer. Ik vind het heel fijn om te horen dat het beter met je gaat. Ben je blij met met het resultaat nu @sneeuwhoen?

Kleintje nog steeds helemaal oke?

Dat hoop ik zo voor je! Ik voel me een stampij- maker naar je, terwijl ik het echt roep uit liefde. Ik wilde je niet de stuipen op het lijf jagen, maar eigenlijk ook weer wel, omdat ik je deze hel wil besparen. Hoop maar dat je dat ook zo ziet. Het moet de heerlijkste tijd van je leven zijn, kleintje in je armen en een roze wolk van verliefdheid op je dochter. Ik hoop dat je vannacht wel hebt geslapen? Het relaxt zijn en gespannen zijn kan elkaar misschien ook afwisselen een tijdje. Gewoon afleiding zoeken als je je gespannen voelt en niet teveel van schrikken. Mijn afgelopen half jaar was vol met afleiding zoeken. Ik hoop dat je hier snel vanaf komt zonder veel moeite Jeshen!

Je bent echt een lieverd om zo mee te denken. Ik heb zelfs oordoppen op maat laten maken zodat ik er mee kan slapen. Het werkt behoorlijk, maar ik vind de werking niet genoeg, zelfs even lost van benzo ziek zijn. Ben vandaag net weer een tandje beter. Gisteren de hele dag niet gehuild, maar in de avond toch een paar keer flink en toen ineens trok het ietsje op toen ik met mijn vriend sprak. Het effect dat die man op me heeft.... bizar ;-). Vanmorgen nog steeds ietsje beter. En al is het een paar procent, ik ben er reuze blij mee. Het verschil tussen ziek zijn en er aan onderdoor gaan ligt dan blijkbaar echt dicht naast elkaar.

ja lieverd, dat kan helaas allemaal. Artsen en hulpverleners lijken niet veel te zeggen hier eerlijk gezegd. Mijn vraag staat nog steeds open van maanden terug. Maar dit is niet zozeer psychisch hoor. Je lichaam doet niet meer wat het hoort te doen door de aanpassing van de Lorazepam. Nu moet je lichaam zelf weer terug gaan naar een gezonde functie en dat kan even duren. Maar dat gaat echt gebeuren. Terwijl ik dit schrijf moet ik zelf bemoedigd worden omdat het zo zwaar is. Maar het is echt nog slechter om deze benzo's te gebruiken. Je krijgt bij de afbouw een hele reeks klachten, maar veel doktoren zullen je vertellen dat dat niet kan na een paar weken gebruik. Als je hier leest op dit forum dan weet je dat het wel kan en dat mensen er behoorlijk last van hebben en zich een behoorlijke tijd ziek kunnen voelen. Als je vol kan houden het niet te slikken zou ik dat doen. Anders ga je een langere weg van afbouwen in. Maar dit ligt aan de hoe de klachten zich ontwikkelen. Als het niet te harden wordt, dan zal je in overleg toch iets langzamer moet afbouwen en weet je dat je er niet zo makkelijk afkomt. Zou willen dat ik beter nieuws had, maar dat is nu de hele reden dat we hier op het forum komen. Omdat het niet zo simpel is allemaal. De arts zal altijd zeggen dat je moet afbouwen en dat lijkt me ook het meest verstandig omdat je best nog een hoop had..... Ik hoop dat je er dan minder heftig op reageert. Geef je je baby ook nog borstvoeding?

Krijgt ze hulp? Therapie? Antidepressiva? Niet laten doormodderen hoor. Ik heb niet veel vertrouwen in het systeem, maar niks doen is ook geen optie denk ik. Dat klopt, dat is hoe ik de afgelopen maanden door het leven ben gegaan. Maar voornamelijk is dat wel thuis op de bank bij mijn ouders. ( mijn huis woont mijn ex in die perse in het huis wilde blijven bij de scheiding. Ik wilde perse weg dus heb nu geen woning) Ik kleurde regelmatig, zat op de laptop, keek een serie als mijn zenuwstelsel de spanning aankon. Lezen lukt helaas niet meer sinds ik de afbouw ben begonnen en tv dus vaak ook niet. Ik weet dat ik hier doorheen moet, zonder dat we er iets tegen kunnen doen en dat het lichaam dan weer hersteld. Daar probeer ik op te hopen en moet ik op hopen, anders is het niet te doen. Veel mensen hebben tijdens de ontwenning de gedachte dood te willen. Gewoon omdat het zo heftig is. Hier schrok ik wel van lieverd. Dat is ook nog een benzo. Hoe kijk je daar zelf tegen aan?

Hi Wilma, Omdat ik nu na 6 maanden afbouwen totaal ben gestopt zijn de verschijnselen gewoon heftig. Ik ben gelukkig niet zwaar depressief, maar het heeft best wel overeenkomsten inderdaad en die beangstigen me dan ook vreselijk, dat mag je best weten. Maar dat is nu precies het geniep van de benzo's, Het lijkt alsof je van alles hebt, maar het is allemaal omdat je minder of geen benzo's meer gebruikt. Dan zie je wat een schade ze aanrichten. Dit is de reden waarom mensen toch aan de antidepressiva gaan bijvoorbeeld en er later toch achter komen dat ze niet echt depressief waren, maar last hadden van de afbouw. Dit kan ook met de afbouw van antidepressiva gebeuren trouwens. Ook dan worden mensen angstig en depressief, maar dan door de medicatie, niet door iets dat ze zelf doen. Mijn zenuwstelsel is gewoon overgevoelig en dat kan in vlagen de komende maanden tot een jaar steeds weer gebeuren. Mijn energie is compleet naar de haaien, wat er ook bij hoort. Ik hoorde wat muziek omdat mijn dochter me iets toezond en ging er totaal van knetteren in mijn hoofd. Gewoon het geluid drukt dan op zoveel bloot liggende zenuwen lijkt wel.... Niet te harden gewoon. Ook de emotionele boodschap deed me huilen: mam, ik houd van je en mis je en wil je nooit kwijt... zo lief... Er zijn gelukkig veel dingen die niks met depressie te maken hebben en dus laten zien dat ik gewoon in een enorme ontwenning zit. Rare spiertrekkingen in mijn lijf, trillende spieren, gevoelig voor geluid en alle indrukken eigenlijk, hartkloppingen, zwaar lage bloeddruk, ( dat kan dus ook... zomaar heeeel laag). Omdat het zo gevoelig is en de spanning direct mijn spieren inschiet, trek ik me terug in mijn slaapkamer om maar geen prikkels te hebben. Dit voelt toch nu het beste. Ik twijfel dan ook of ik niet naar buiten moet. Dinsdag ben ik bij mijn schoonzusje gaan zitten in de middag, ook al voelde ik met niet zo lekker. Het hielp niet echt hoor kan ik je vertellen. En omdat mijn nichtje en neefje ook nogal aanwezig kunnen zijn, raakte is snel overprikkeld en dat is dan echt lastig. Dat je je ziek voelt en toch niet thuis bent. Ik wil ook niemand tot last zijn, snap je. Je bent als je je ziek voelt gewoon liever thuis. Ik ben 40 trouwens ;-)

Blijven liggen en accepteren dat je slaap niet geweldig is. Je lichaam komt van het liggen toch tot rust. Dat doe ik als ik niet slaap. Mijn lichaam heel bewust ontspannen en rusten. Heel veel sterkte. Ik hoop dat we je kunnen behoeden voor ellende. De dokter had je nooit lorazepam mogen geven. Echt waar. Ook ivm je baby maar ook voor jezelf was deze oplossing veel heftiger dan nodig. Dikke kus en wens je veel rust.

@Asterix hoe is het nu met jou?

Je moet niet bang zijn om wel of niet te slapen. Maar de benzo's zijn echt gevaarlijk. Ik moet je waarschuwen omdat ik echt door een vreselijke hel ga en niet wil dat jij dat ook overkomt. Daarom roep ik naar je : REN! Kijk wat er gebeurd als je niks neemt. Niet slapen voor een nachtje is niet zo erg als benzo schade.... geloof me. Ik ben al ziek sinds mei, ben eindelijk van de benzo af sinds maandag en ben doodziek en kan niks verdragen. DAt wil ik je besparen. Sorry dat ik je bericht nu pas zie. Ik hoop zo dat je begrijpt wat ik bedoel. Fabrikant zegt en richtlijn zegt: max 4 weken inclusief afbouw. Dokters houden zich hier helemaal niet aan en de gevolgen zijn hier te lezen. Ik weet niet hoeveel je lichaam al gewend is. Bouw maar snel af, en voel of je ontwenningsgevoelens hebt. Heb je dit al? Dat is een belangrijke vraag. Als je vreemde dingen merkt overdag, dan hoor ik graag wat je voelt en merkt. Dan kunnen we van daaruit zien hoe je er snel vanaf komt. Misschien heb je nog bijna geen afhankelijkheid. DAt hoop ik voor je. Ik kom als het goed is morgen weer kijken hier. Ik zal @Cyclad58 ook vragen eens mee te luisteren naar jouw verhaal, voor het geval ik me te ziek voel. Sorry lieverd, ik wil je niet bang maken, maar wel waarschuwen ja. Wees sterk en moedig en gebruik al je volwassen wijsheid om goed voor jezelf en kindje te zorgen. X Dikke knuffel.

Lieve Wilma het kleinste geluidje of zuchtje of zorgelijke gedachte is me op het moment ook teveel. alsof al mijn zenuwen aan de buitenkant zijn gaan zitten en ik spring vanbinnen op bij elk geluidje en barst in huilen uit van de zorg of we weer beter worden. Dit voelt zeker echt vreselijk. Ben blij dat je geen mepropolol meer inneemt, dat is echt niet goed voor je. Je hart komt vanzelf weer tot rust, maar het kan nog maanden duren voordat het helemaal ophoud helaas. Het herstel gaat langzaam. Vandaag ben ik helemaal droevig dat het zo langzaam gaat. Waarom zo langzaam denk ik dan...waarom waarom? Waarom is mijn leven zo naar zijn grootje? Waarom is er zoveel tijd van mij afgenomen? Waarom kan ik waarschijnlijk nog zo lang me ziek voelen, omdat een dokter dit wel een goede oplossing vond. Mijn god wat een ellende. Goed wel dat je er voor wilt vechten. Echt echt knap van je. En ben zo blij voor je dat je een lieve zorgzame man hebt die goed voor je wil zorgen. Ik voel me op het moment erg alleen en verdrietig. Ondanks dat mijn ouders voor me zorgen door me eten te geven, ze zijn niet in staat mijn eenzame gevoel weg te nemen of om me echt te knuffelen of aan te raken. Gek wat er allemaal belangrijk lijkt nu ik me ziek voel. Wat een zooitje zitten we in.... Ik hoop dat ik me morgen beter voel, maar vrees zomaar een lange tijd van ziek zijn. Vorige week dacht ik nog dat ik wel rustig zou herstellen. Nu zie ik het veel somberder in. De verhalen van mensen die herstellen zjin nu juist een bron van zorgen gek genoeg, ipv een bron van hoop. Sorry Wilma, ben niet erg bemoedigend voor je nu. Toch hoop ik voor jou dat het ook met jou steeds vooruit zal gaan en dat de moelijke momenten minder zullen worden. Knok er maar voor en dan slepen we je er gewoon doorheen. Ook die lorametazepam kan binnenkort de zak krijgen zodat je kan herstellen.. Heel veel sterkte hoor. X Liz

dit is zo heftig.... wat een nachtmerrie is dit. Hij laat het goed zien. Ben er wel achter dat hij een mix heeft van benzo's opbouwen en afbouwen en alcohol. Hopelijk is dit niet mijn helemaal mijn vooruitzicht.

Lieve Bol, ik heb de pillen nooit fijn gevonden en wilde ze eigenlijk niet echt slikken, maar de dokter gaf het als enige optie toen ik ziek werd van de antidepressiva die niet werkte en dus opgehoogd werd. Ik knalde uit mijn vel voor mijn gevoel. Dus kreeg ik Lorazepam. Dat was eventjes een verlichting, maar ik heb in de eerste 4 maanden echt alleen maar gevraagd of ik er niet mee moest stoppen. "kon geen kwaad, waar maak ik me druk om, nihile dosis, bijna homeopatisch, neem nou maar gewoon...." dat was altijd het antwoord. Er is niks mis met mij, al heb ik moeilijke jaren gehad. Ik heb geen stress weggeslikt gelukkig. Het is wel zo dat dit jaar een hoop heeft gekost en dat doet pijn. De pijn kunnen we niet hanteren omdat ons centrale zenuwstelsel een dreun heeft gehad. Alle stress van ziek zijn kunnen we niet hanteren en raken in zekere zin getraumatiseerd.

Lieve @Cyclad58 Wie weet kom ik daar nog wel eens op terug haha... Ik ben nu niet te haggelen met mijn emotie all over en totaal oversensitive zenuwstelsel. @sneeuwhoen Bikkel van een vrouw ben jij toch! 5 jaar afbouwen.... niet te geloven. Heb je nog iets van je leven overgehouden? Zat die diazepam waar je over schrijft en in 3 jaar hebt afgebouwd daarbij?

Hi Bor, nooit meer iets van gehoord. Lekker he die hulpverlening. k zie dit forum meer als basis om met elkaar te kunnen communiceren en elkaar te helpen. Hulpverlening is er echt niet. Helaas... Heb jouw bericht ook gemist doordat door de verplaatsing ik het niet meer zag blijkbaar. Lieve Wilma @Sarah, als ik me beter zou voelen en weer energie zou hebben dan zou ik zelfs bij je langs kunnen komen. Ik kom uit Voorburg. Dan zouden we een beetje kunnen delen. Maar dat gaat nu echt niet. Ben al twee dagen in bed. Voel me zak en overgevoelig voor alles en kan niks hebben, heb geen honger, huil veel en ben angstig om niks en alles. Het klinkt gek, maar misschien dat als ik 75 jaar was ik er niet meer aan zou beginnen om te stoppen. Aan de andere kant, mijn oma is 94 geworden dus mogelijk heb je nog 20 jaar voor de boeg en die mogen best prachtig en vol leven zijn, dus dan is stoppen met die rotzooi echt wel belangrijk en goed. De lorametazepam is ook een benzo en grijpt op zijn eigen manier, maar zelfde manier aan op de receptoren in je lichaam en maken dezelfde kapot als de diazepam doet helaas. Logisch dat het je dus helpt, maar blijft eigenlijk een benzo en dus zal je je ook deels ziek blijven voelen... mogelijk in ieder geval. Of heb je het gevoel dat je vooruit gaat? Als je mij een bericht stuurt, schrijf dan altijd 1 x @Kannietmeer Zoals je ziet komt er dan een dingetje waar je op kan klikken en dan wordt ie blauw en dan zie ik het bericht altijd en zodra ik online kom. Je kan me ook een persoonlijk bericht sturen door naar mijn naam te gaan en erop te klikken en dan een bericht naar mij te sturen als je dat wilt. Ik kan nu toch niet werken en kon vandaag niet eens uit bed,dus ik wel tijd om je weer een berichtje terug te sturen ;-). Dag lieverd, hou je taai! Liz

@benzodizzy Veel mensen stabiliseren niet echt helemaal 100% als ze stoppen met afbouwen en dus op een dosis blijven hangen. Mocht dat voor jou ook zo zijn, dan betekend dat, dat wachten je niet veel meer brengt en alleen echte afbouw je genezing kan brengen. Just so you know..... Sterkte... Ik ben nu afgebouwd en voel me dood gaan. Kan nog even duren hier blijkbaar