Spud

Kan iemand mij uitleggen hoe die notificaties werken? Dat er iemand mij citeert of noemt in een discussie kan ik wel lezen maar als iemand op mij reageert kan ik niet vinden. Hoe werkt dat?

Ha die fruit! Nee er zitten hier eigenlijk niet zoveel vreemden mensen mag ik inmiddels ook toegeven.

Oh sorry was niet zo bedoeld. nancy Eigenlijk heb ik me onjuist geformuleerd en bedoelde ik te zeggen dat ik het stiekem leuk vond om Lady Jane te treffen en dat ik er van baal dat ze nooit meer iets tegen me zegt. Maar daar zal ik het ongetwijfeld zelf naar gemaakt hebben. Maar ook dat ik sommige discussies gewoon niet leuk vind en vulde een beetje van vroeger in hoe dat was. Dat was niet correct van mij want ik heb niet eens de moeite genomen om terug te lezen maar loosde meteen al mijn mening. Bedankt voor je voor je correctie

Oh weer een discussie hier. Leuk om je ook weer effe te zien Lady Jane. Dat gedeelte van dat je mensen voor eeuwig afblokt om een reactie terug te geven vind ik nog steeds minder fraai van je. Maar misschien reageer je daarom ook niet meer op mij. Omdat je er zo goed in bent. Toch leuk om je ook voorbij te zien hebben komen. Pling nog een bekende.

Wat lief al jullie reacties en allemaal van mensen die ik me ook kan herinneren. Ik zat echt behoorlijk een dip mag je best weten. Werken voor geld om de bankrekening te spekken of werken voor minder waar je je hart bij kan luchten. Werken voor geld zag ik eigenlijk niet zitten al zou ik daar ook weer vriendelijk onthaalt worden. Het lag een beetje stil voor mij, dromen en perspectieven hebben. En toen werd ik ineens gevraagd om assistent kattenvanger te worden. Dat was een stukje hulp uit de natuur die ik effe niet had zien aankomen. En me meteen weer energie gaf want dan zou ik kunnen werken met mijn hart en de centjes laten voor wat ze zijn. Ik heb ja gezegd en nu kan ik vanaf 2 augustus eigenlijk de job invullen die ik 12 jaar geleden bedacht voor iemand anders toen ik zelf kattenvanger was. Ik mag nu de kattenvanger ondersteunen. Onderhand krijgt de kattenvanger ook hulp want meestal is dat een eenzame missie jou afdeling is namelijk niet zo leuk omdat daar geen knuffelbare dieren rondlopen. De kattenvanger houdt de verantwoordelijkheden, zoals contact met maken met de mensen en dierenartsen. En ik mag doen waar ik vroeger weinig tijd voor had. Katten ophalen en vooral wat ik leuk aan het werk vond/vind de katten ook weer vrijlaten. En natuurlijk schoommaak werken ed. Ik denk dat dit wel een goede vorm gaat kunnen zijn voor mij. Niet al teveel contact met mensen maar boelveel met dieren. En boelveel op de baan en buiten zijn. En geen toezicht hebben een beetje meer vrijheid. En ik ben nog niet aangenomen maar aankomende maandag gaan mijn collega en ik al mogen bewijzen dat het zwerfkattenteam echt heel veel in hun mars heeft. Door een verkeerde planning in het rooster mogen wij met ons 2 het hele asiel runnen en ons werk er tussendoor ook doen omdat iedereen verlof heeft. En niemand zich verantwoordelijk voelt om een paar uurtjes terug te komen. Eigenlijk van ouds! Dus gaat zeker en vast lukken. Misschien niet zoals de verantwoordelijke van de afdelingen gezien hadden maar dan hadden ze zelf een paar uur mogen komen. Op sneltreinvaart dus kooien schoonmaken en dieren van hun natje en droogje voorzien en medicatie. Maar even geen tijd voor aandacht voor dat dier, vooral de primaire verzorging wat dan telt.

Hoi Spud weer even hier en wat ik zie ik voor mij weer bekende namen. Hoi allemaal! Degene die ik zocht heeft zich inmiddels inmiddels ook weer gemeld in mijn mailbox. Maar wat ben ik blij dat dit forum nog niet helemaal overgenomen is door vreemden. Dankjewel Spirit ik heb je geantwoord op de dag van ginsteren.

Hé Spirit ja dat weet ik nog! Toen ik je kwam ophalen zei ik nog taxi spud hier bij het verkeerde huisnummer. En ja ik was Bol haar nick even vergeten daknkjewel!

Ha die hoi, ik weer na een twijfelachtige week of ik corona had terug van een weekendje van Blackster. Helaas heeft deze op zondag Corona gekregen alsof ze dat er nog bij kan hebben. Maar door ons samenzijn en ook praten over het forum vroeg ik me af of sommige mensen nog iets weten over andere oudgediende. Ik ben door de jaren heen alleen hun nick een beetje vergeten. En vind het dus lastig om achter hun te vragen via hun werkelijke naam. Maar ik wel enkele onthouden, Cpas , Houtje, en hoe hete jij nou mijn mede brabantse? Die een hersenbloeding heeft gehad en een grijze roodstaart en een zwarte kat. Zo lastig soms dat je elkaar uit het oog verliest omdat de wegen nu anders gaan. Nu ja ik denk dan altijd uit het oog is nog niet uit het hart. Ik weet dat Jopie hier nog rondloopt of doet ze dat ook niet meer? Ik denk dat J hier ook nog komt, sorry gast ik heb met je gevliegerd en denk dat J je echte naam is en niet je nick. Mocht je dit lezen herken je je er vast wel in. Ik druk met vliegeren en jij foto`s trekken en toen vliegerde ik ineens tegen een naakte man aan omdat we zo bezig waren met vliegeren dus de omgeving totaal niet in de gaten gehouden hadden. Ik mis mijn maatjes hier gewoon heel sterk. Ik ben me een beetje bewuster geworden van het leven en doodgaan van dierbaren. Sinds ik mijn moeder geholpen heb om euthanasie te krijgen. Ik ben me nu bewuster geworden dat het niet zo vanzelfsprekend is om jaren later nog een contact op te nemen met je oude vrienden; Dus probeer ik ze te zoeken waar de vriendschap begonnen is. Hier.

Ik zelf wilde even mijn beklag doen over relaties maar is alweer over na het lezen. Met een verslaving is het gewoon lastiger en als de ander ook een alcohol probleem heeftt. Dan moet je soms degene echt loslaten om het te overleven. Ik vind dat soms best moeilijk en val dan ook terug omdat ik geen reactie krijg en de kracht vanuit mezelf mag komen. Eigenlijk kan ik veel dat heb ik bewezen maar wat ik niet kan mijn dromen uit laten komen namelijk niet meer drinken en niet meer roken, ik blijf ermee worstelen. Ik ben nu buddy van mijn vriend en voelt heel raar. Hij heeft vertrouwen in me dus wil afkicken maar ik heb mijn eigen werk ook en ik ben geen agent die mensen opsluit. Dus als ik thuis kom van het werk is hij stront lazarus. Ja is mijn schuld niet en zijn keuze maar ik heb er toch wel moeite mee om zo hard te zijn. Omdat ik ,zelf zo geweest ben, je zou dan moeten weten hoe je iemand zou moeten kunnen oppakken en veranderen maar dat lukt me niet. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet, ik geef zo ongelofelijk veel om hem dat ik niet lomp kan zeggen nu ben ik er weg van en zoek het lekker zelf uit. Nee in plaats van dat stiefel ik zelf weer af op misbruik maken van alcohol. Ik was zo lekker bezig met niet roken en niet drineken en nu doe ik het allemaal weer! En nee! ik ga hem niet verlaten want hij is genoeg in de steek gelaten maar meedrinken en roken wil ik dus niet meer en ik denk wel dat ik die grens aan kan geven. Ik help hem er niet mee want dat doe ik al jaren niet maar ik hoop dat hij hulp gaat zoeken/ En ik mezelf ondanks alles weer kan herpakken. Nooit geweten dat houden van zo ingewikkeld kon zijn. Bedankt voor het aanhoren.

Nog altijd van hetzelfde , oude, bekende en nieuwe ik voel me thuis. Sterkte iedereen! Vooral de wat nieuwere mensen soms doen mensen lelijk missichien maar dat is om je feedback te geven en je te helpen.

en nu even inlezen...

Waar is het doorgaanse en oude en vertrouwde dagdraadje gebleven? Long time no see maar Spud is weer even hier leuk of je mag het ermee doen/ Ben inmiddels wel wat milder geworden maar ga er nog steeds voor als ik onrecht opmerk. Dus moderators wordt maar wakker.

Socrates op Sneakers. Ik vind dat een aanrader voor mensen die daadwerkelijk eens een goed gesprek willen voeren met hun gesprekspartner. Ik mag al toegeven dat ik wel dacht dat ik goed kon communiceren maar het eigenlijk ook niet kan. Dat het een waan was dat ik zelfreflexi had. Dat heb ik dus blijkbaar niet als een gesprek/discussie niet helemaal loopt zoals ik voorzien had en de gedachte net niet haaks staat op dat van de mijne. Excuses hiervoor. Ik ben weer aan het leren geslagen van dit boek. Ik leer nu zelfreflexi in de communicatieve zin daarvoor was het vanuit de therapie zin iets wat ik had aangeleerd. Het is soms confronterend omdat het niet leuk is om te beseffen dat je het soms ook doet. Maar als je ervan probeert af te komen en echt probeert er iets mee te doen wordt praten met mensen eigenlijk echt een heel leuk ding om te doen. En ze vragen stellen ook! En dan krijg je echt hele leuke dingen te horen waar je over na kan denken. Dus mijn boekentip.

Hé Nancy! Chagrijnig zijn is soms ook gewoon heel lekker! Dus geniet er ook een beetje van. Maar zonde van je energie als dat door collega´s of werk komt. Ik weet niet met voor geslacht jij werkt? Ik met boel veel vrouwen. Ik ben zelf een vrouw maar soms kunnen ze echt moeilijk over niks doen, vind ik dan. Vandaag ook weer zoiets, je moet bij ons de afwas doen, alle bakken waar de mijten in zitten of mee gevoerd worden moeten afgewassen worden voor een goede recycling van het materiaal. Is niet de meest interessante klus maar het hoort er nu eenmaal bij. 1 collega is daar gewoon heel open en eerlijk in, (wat ik een mooie eigenschap van haar vind) als er een ander klusje moet gebeuren doet ze dat liever dan de afwas. Ik denk dan ieder zijn ding toch? Dus ik heb er niet zoveel moeite mee als ze iets anders zoekt om te doen. Ik zou zelfs de afwas van haar overnemen als zij iets anders kan doen. Want ik heb er geen moeite mee. Maar nu vallen er dus mensen over haar openheid. En dat zeggen ze niet direct tegen haar, maar indirect. Zoals ik zal maar gaan afwassen hè, want het zijn altijd dezelfde die het moeten doen. Ik vind dat nogal vals. Want ze voelt zichzelf wel aangesproken dan. Wat in mijn optiek niet hoeft. Dus ik heb haar ook uitgelegd, die mensen kiezen er toch zelf voor dat ze de afwas gaan doen? Daar sta jij eigenlijk totaal buiten. Dus hoef je je er ook niks van aan te trekken. Dat gemopper en die sneer betekend eigenlijk hun eigen frustratie omdat zij er niet voor uit durven te komen dat ze het ook maar een rot taak vinden. Ik denk dat het misschien op jou werk ook zou kunnen zijn, dat jij te open bent, dus besluiten nemen achter je rug om omdat je te sterk bent voor ze als je er wel bent. En dan heb ik gewoon een heel simpel advies, (niet altijd even makkelijk om je eraan te houden als je je betrokken voelt bij het werk) maar als anderen iets besluiten achter je rug om. Zijn zij ook eindverantwoordelijke daarvoor. Dus als het dan zo loopt zoals jij al gezegd zou hebben. Hoeft dat jou zorg niet meer te zijn. Het is immers buiten jou om besloten. En voor mij werkt dat echt goed! Je blijft betrokken, want je draagt het probleem wel mee en helpt het op te lossen. Maar het zit niet in al je vezels dus je kan ook afstand nemen als je te moe wordt of bent. Die vrijheid heb je gekregen toen mensen om je heen een besluit namen. Jij bent niet meer verantwoordelijk, je zit in de status van helpende hand. Mij geeft dat echt een soort van vrij gevoel in mijn zijn. Oké iedereen is druk en jij hebt weer 600 schone bakken nodig tegen het begin van de week. Maar jij ligt liever van de zon te genieten? Terwijl ik sta af te wassen. Prima maar dan ga ik er ook geen haast meer achter zetten. Als jij het al niet belangrijk vind waarom zou ik het doen? Ik vind het wel belangrijk dat mijn bakken klaar zijn als ik maandag op ga starten. Dus was meestal ook mijn eigen bakken als eerste uit en daarna ga ik andere afdelingen helpen. Maar ruzie maken doe ik er niet over. Ze voelen dat gewoon op vrijdag, hé voor maandag hebben we niet genoeg bakken om op te starten. En dan zeg ik, jou probleem, jij vond de zon halverwege de week belangrijker dan de afwas. Ik heb 300 bakken afgewassen de rest mogen jullie doen want ik mag geen overuren draaien. En als ik naar huis ga, ben ik tevreden. Mijn zorgen zijn over, want voor mijn mijten heb ik wel gezorgd. Er zit een soort van rekbaarheid aan mijn collegialiteit. Als mensen het zelf niet zo belangrijk vinden hoef ik dat ook niet belangrijk te vinden. Met insecten ligt dat wel een beetje anders. Als het over katten of honden zou gaan of andere dieren dan zou ik die dieren wel verzorgd hebben maar hun in de gedachte gelaten hebben dat ik het niet gedaan had. Die dieren kunnen namelijk niks doen aan menselijke laksheid. Maar ze zouden op zaterdag toch wel heel vroeg uit hun bed gaan om te checken of ze wel verzorgd zijn.

@Reacher, nog bedankt voor je Ik heb gisteren een Pfizer prik gehad. En alles bij elkaar viel het eigenlijk goed mee. Wel daar meteen een mega koorts aanval gehad na het zetten van de prik. En een beetje duizelig, zodanig dat ik even begeleidt werd naar mijn stoel. Dus ik moest 20 minuten blijven zitten terwijl anderen al na 15 minuten weg mochten. Verder goed geslapen en deze morgen fit opgestaan met een heel klein beetje spierpijn. Geen idee of het daadwerkelijk geholpen heeft... Maar ik heb de tip gewoon goed in acht genomen dus ik heb vannacht niet op mijn geprikte arm geslapen. Een vriend van me die zelf dokter is had me dit gezegd, dat je dan met minder veel spierpijn wakker zou worden als je niet om die arm zou slapen. Dus ik ben met 2 kussens naast me op mijn rug gaan slapen, zodat als ik ging draaien ik eraan herinnerd werd dat ik niet op die arm moest gaan liggen. En ja en ik had er niet veel last van. Dus ik zou het wel als tip door willen geven aan mensen die nog een prik gaan krijgen. Proberen om niet op die arm te gaan liggen de eerste nacht. Het is niet wetenschappelijk bewezen, want ik heb niet op die arm gelegen, maar vandaag heb ik geen last gehad van die arm bij het heffen en sjouwen op het werk. Dat was vroeger met een tetanusprik of een andere prik in mijn arm wel anders. Dus ik vind het echt wel een aanrader, onder mom van baat het niet, het schaad ook niet. En veel beter voorkomen dan genezen toch? Vanaf 21 juli en 2 weken daarna mag ik mezelf weer als "vrij" mens onder de mensen begeven. Heerlijk vooruitzicht! Fijne warme dag en rest van de avond nog allemaal! En tot de volgende!

Wow Jopie! Ik zou best jou nieuwe stek eens willen bekijken. En mee helpen bouwen. Maar dan moet ik eerst zorgen dat iemand goed op mijn katten past als ik niet thuis ben. En de mensen die mijn zelfstandige droomjob wel zijn gaan doen, dieren verzorgen aan huis doen het leuk! Maar missen net dat beetje wat mijn rakkers nodig hebben. Mijn katten ontsnappen gewoon als die binnenkomt. Omdat zij het ziet alsof ze haar welkom heten maar mijn katten zijn gewoon niet zo sociaal opgevoed. Mijn katten hebben zichzelf wel bewezen dat ze zich niet dood laten rijden als ze van hun vrijheid genieten. Maar als ik een week weg ben heb ik daar liever wel toezicht op. Het is dus flink opleren die verzorgster. Maar ze heeft het wel in zich en ik weet ook dat als ze mijn katten en mij kan pleasen ze echt een goede is. Ik mag dat mens gewoon dus ik betaal haar graag voor haar diensten. Alleen is het nu net een stap te ver om haar volledig los te laten. Ik denk dat zij het wel kan. Maar mijn katten met haar voeten gaan spelen. Dus ik moet eerst mijn katten heropvoeden. Zodat zij niet in een nachtmerrie beland.

Voor de mensen die het willen weten. Vandaag mijn eerste werkdag weer gehad en viel goed mee! Ik was wel een beetje bang dat ik meteen op de meest stressvolle afdeling zonder back-up gezet werd. En was bang dat ik zou flippen dan. Maar ik ken mijn beperkingen inmiddels, dus ja wel op die afdeling gezet en losgelaten. Maar mezelf gewoon rustig gehouden zodat ik minder last van black-outs zou hebben. En tot mijn eigen trots en dat van collega´s, kreeg ik het noodzakelijke werk voor elkaar maar kon ik ook nog iets extra´s doen. Ben wel kapot moe nu, maar moe en tevreden. En veel minder stressvol ingesteld voor morgen dan vandaag. (veel meer zin om aan het werk te gaan omdat ik nu weet dat ik het gewoon kan) Wat ook bijzonder is, is dat ik morgen mijn 1é vaccinatie ga krijgen. Ik heb altijd gezegd dat ik geen prik zou willen. En toen mijn moeder stierf zei ze ook, Spud echt nooit een prik nemen hè? Maar ja, dan heb je corona gehad en bent er behoorlijk lamlendig van geweest. Maar in je bloed zijn geen tegen stoffen zichtbaar enkel een zwaar vitamine tekort. En met het toch uitgesloten worden bij dingen van het leven als je geen prik neemt. Denk ik nu, ik trek die bijwerkingen ook wel weer van die prik. Dus sorry mam maar ik ga het toch tegen je adviezen in laten doen en tegen mijn gevoel ook. Maar ik ben nu eigenlijk wel een beetje klaar met die rare afstandelijke wereld. Laat ons samen weer onbezorgd lekker kunnen niezen en hoesten zonder dat iedereen terugschrikt. Ben wel benieuwd naar welke prik ik krijg.

Vandaag bloed laten trekken. Als daar alleen weerstand tegen het virus uit blijkt kan ik weer aan de slag, als blijkt dat er een ontsteking zit kan ik voorlopig nog niet aan het werk.

Kaartje van mijn mam nog, wees volledig aanwezig in elke ervaring!

Fijne avond nog allemaal, ik ga pitten.

Verder was ik mijn hele leven al een outsider, ik voelde me niet goed tussen mensen. Ik voelde me al anders dus dit klopt allemaal wel. Ik kan wel gewoon kei hard weer terugkomen Maar voorlopig houd ik het even rustig. Ik wil wel iets moois delen met jullie iemand zei dat het net sprookje leek maar wat voor steun ik gehad heb van katten. Ik had mijn katten vrij gelaten omdat zij er ook niet zoveel aan kunnen doen dat ik tegenwoordig zo futloos ben. Maar op het einde van de dag, kwamen er 2 niet terug. En daar maakte ik me druk over. En toen kwamen mijn 2 katers helpen. 1 bleef bij mij om me gerust te stellen en de ander ging op zoek naar de vermiste katten. Eentje verscheen direct achter mij en zat dus al binnen. Maar de andere was weg. Hoe lief mijn katers dan kunnen zijn als ik iets mis. Want ze gingen door met zoeken, en toen de zwerfkat kwam gaven ze aan hem ook door dat hij mijn vermiste kat moest zoeken. In die zin van stop met brokjes eten en ga ook zoeken. Alles maar dan ook alles werd ingeschakeld in mijn kattenclubje om mijn verloren kat te zoeken. Vond ik heel bijzonder en mooi om te ervaren. En die kat die ik miste, die had eieren voor zijn geld gekozen, en wilde geen corrigerende mep krijgen van de ouderen, dus verscheen heel veilig op het hek weer terug. Van hallo no worrys ik ben er. Ik kon dus rustig gaan slapen met een hele mooie bijzondere ervaring, alle katten weer op honk maar ook dat er sommige katten van mij zijn die mijn bezorgdheid uiterst serieus nemen. Ik zou niet weten wat ik zonder deze 2 zou had moeten doen. Ze waren er echt voor mij en het voelde alsof ik echt een heel leuk en hecht clubje qua kattengroep samen heb gevoegd.

als ik gebruind op het werk kom kan niemand daarover vallen.

Ha die hoi allemaal, ik ga week 4 nu in wat corona patiënt betreft. Koorts is voor mij inmiddels nogal niet te rijmen. Hier in België is koorts 37.4 en dat betekend thuis blijven. Ben moe en lamlendig maar verder vind ik het niet erg, er komen mooie dagen en ik moet me verluchten dus ik kan genieten van de zon de komende week in mijn ligbedje.

Joop, ik ben nu verplicht ziek en heb dieren te verzorgen ookal verminderd dat dat maar zou echt wel een weekje daar waar jij zit willen revalideren. Het klinkt prachtig en past zo bij jou.

poging 2 Ha die Joop wat leuk om jou hier spontaan te treffen. Ik kwam hier eigenlijk alleen maar omdat ik gisteren een stukje uit een dagboek van mijn moeder las wat me eigenlijk deed herinneren aan dat ik ergens op een forum altijd uit het leven gegrepen verhaaltjes vertelde waar dieren de hoofdrol in hadden, zo kon ik mijn dingen eigenlijk een beetje vertellen. Ik las ons mams dagboek en die deed dat eigenlijk ook. Tot gisteren wist ik dus niet dat ik dat van haar had. Was ontzettend leuk om dat te beseffen. Maar nu zou ik die verhalen van mezelf ook nog weleens terug willen lezen. Ik dacht namelijk dat ik die inspiratie gekregen had van Toon Tellegen. Dankzij ons mam kijk ik nu heel anders naar vliegen. Dat was zo een begrijpelijke vergelijking met de vlieg en de spin. En hoe ze de negatieve dingen van een vlieg zo positief weet om te zetten. Misschien ga ik vliegen nog leuk en interessant vinden ook. Verder voel ik me goed, maar schijn nog koorts te hebben dus ik mag niet werken. Terwijl ik denk juist werken daar zou ik beter van worden. Maar in deze tijd heerst corona en bederft al je inspraak. Heel sneu nieuws is dat mijn leukste, mijn liefste en bijzonderste kip vannacht gestorven is. En dat dat binnen 2 maanden tijd al mijn 3de kip is die ik af mag geven. Ik wist dat ik geen gezonde dieren in huis haalde toen ik zei breng ze maar bij mij. Maar dit had ik niet echt voorzien, elke keer een kip verliezen aan een tumor. Ik troost me bij de gedachten dat ze nog hebben kunnen scharrelen en vrij rond hebben kunnen lopen.