Spud

En strelingstreven i.p.v. huidhonger. Van Dirk de Wachter

Bezwijken voor de stem van de slaap en oversteken naar het veld van dromen. Als de slaap komt ga ik naar de plaats waar herinneringen verblijven als we niet aan ze denken. Van het boek staartjagers zang van Tad Wiliams. Ik vind het mooie zinnen om te zeggen dat je gaat slapen

Na het heftige van gisteren deze ochtend toch iets leuks meegemaakt. Wat ik hier ook wil delen. Ik wandel elke ochtend dan is de wereld nog niet helemaal wakker en dan zie ik de leukste dingen altijd. Tenminste dat denk ik. Vandaag zat er een jonge kauw midden op de weg. Kon nog niet vliegen maar ik weet dat deze aan de grond ook wel verzorgd worden dus afblijven is mijn motto altijd. Maar ja midden op de weg, leek me niet zo een goede plek om verder verzorgd te worden. Dus ik heb deze toch opgepakt om deze in de berm te zetten. En heel grappig toen leek het even alsof ik die horror film zat van Alfred Hitchcock, Birds geloof ik. Van alle kanten kwamen kauwen aan die mij aanvielen. Nu ben ik niet zo bang van vogels en ik wist waarom het was. Eigenlijk vond ik het wel heel tof! Dus ik dat kauwtje op een tak gezet, vond ik een beter idee dan op de grond in de berm. En toen weer mijn wandeling voort gezet. Ik had het niet meteen door maar ik ben de rest van de wandeling gevolgd door kauwen en toen ik voorbij de plek kwam waar ik dat jong op die tak gezet had, leek het wel of ik hartelijk ontvangen werd. Kauwen kunnen niet zingen maar dit leek er behoorlijk op. Kauwtje heb ik niet meer gezien, maar dit deed me erg goed. Een stukje familiaire trouwheid waar de mens nog iets van kan leren.

even bijpraten? Ik denk dat het forum nu wel de pijn meegekregen heeft. Jij hebt ook durf. The Gambler (youtube.com)

Woman, het enige waarin we verschillen is een incest vader en een incest broer. Ik wilde het eigenlijk niet op forum opengooien maar ik ben de geheimen gewoon beu. Mijn vader heeft dankzij mijn moeder niet misbruikt; Maar geestelijk ben ik misbruikt. Tof dat je het ook aan wilde halen openbaar. Ik hoop dat je verder niet schaadt. Ik hoop je nog te spreken. Liefs, Spud

Lika voel je niet schuldig je bent oké, is ook heftig.

Denk dat we in hetzelfde scheepje zitten. Gaan we het opengooien of nog prive? Mensen kunnen gechockeerd zijn maar dat is net wat we zjjn;

Nog een match met je Woman, jij bent creatief, ik heb nog heel veel creatieve dingen van mijn mum liggen. Veren, kralen, kleine beeldjes

En verder heb ik gewoon een praktischer vraag. Ik heb mijn haar sinead o Connor kaal laten scheren. En het groeit nu weer een beetje aan. Maar zoals het vroeger niet omhoog wilde staan staat het nu altijd overeind. Dinsdag moet ik mijn legitimatie vervangen en ik heb geen zin om daar 10 jaar mee op de foto te staan. Dus hoe krijg ik die weerborstels plat? Met gel lukt het niet.

Thanks voor je reactie Woman. Het voelde goed om het alleen al van me afgeschreven te hebben maar doet ook wel heel veel deugd om te lezen dat er herkenning is. Na een overlijden gaat het leven door wordt altijd gezegd en volgens mij is dat ook zo. Tenminste bij het overlijden van mijn moeder heb ik dat zo ervaren. Maar dat was mijn eigen keuze en misschien verkeerde vorm van communicatie naar werkgever en sociale omgeving. Ik heb geen idee? Wat ik wel weet is dat ik een eigenwijze ben qua gevoel dus ik luisterde ook niet heel erg naar anderen toen ik bezig was om ons mam te helpen met haar euthanasie. En ondanks alle twijfels van mijn omgeving zelfs mijn broers ging ze gewoon met een glimlach dood, eigenlijk heel mooi. En daar teer ik nog steeds op. Het stelde me gerust. Ja, beste mensen ik heb door dat ik beter privé kan gaan, maar ik heb geen idee hoe ik dat tegenwoordig kan doen en verder is het misschien ook wel helpend. Dus ik ga hier verder, na het overlijden van ons mam en ik tijdens corona tijd het huis van ons mam op heb proberen te ruimen en alles wat ik daar met waarde nog vond met mijn middelste broer gedeeld heb omdat hij de administratie deed. Zat mijn oudste broer op de camping met de smoes ik kan niet komen helpen vanwege de corona want dan steek ik misschien de oudjes hier aan. Maar die heeft eigenlijk altijd tegen ons mam gezegd dat ze niet dood zou gaan. Nu ja uiteindelijk kreeg ik dat huis ook niet opgeruimd en de administratie broer had corona, hebben we besloten om het huis dan maar te laten ontruimen door de woningbouw. Omdat ik er alle emotionele spullen al uitgehaald had en dat we die ontruiming zouden konden bekostigen van het geld wat ik daar allemaal ook nog gevonden had. En toen begon het grootste gezeik, onder het mom van emotionele waarde had ik het huis van onze moeder leeggeroofd. Dus dat is misschien wel een gelijkenis Woman. Ik ben mijn huis niet kwijt geraakt, maar hij heeft de gezamenlijke auto die we van ons mam gekregen hebben opgeëist, notabene waar ons mams spullen in dozen rond stonden in mijn garage. En wat ik ook zei, hij zou me voor diefstal aangeven omdat de auto op zijn naam stond. Terwijl hij hem eigenlijk gesloopt had en geparkeerd stond om nog gemaakt te worden. Ik heb mijn garage leeggeruimd en die kut auto op de oprit gezet, met het advies neem iemand mee met startkabels want anders start de auto niet. Want dat had ik zelf al uitgeprobeerd. Ik had toen echt geen zin meer om hem te woord te staan. Wat? die afspraak van dat wij juist geen ruzie zouden maken over de erfenis van onze ouders? Ons mam had geen geld, maar alles wat ze had stak ze in haar kinderen. Pfff, ik heb het afgekeken met een vriend met een tas koffie en die bevestigd ook dat mijn broer behoorlijk agressief was. Toen had ik nog een beetje humor, dat schilderij wat hij van ons mam wilde die mogelijk wat waard was, maar uit zijn lijst viel toen ik het van de muur haalde, heb ik in plastic folie gewonden en in de auto gezet. Samen met steven king boek waar de naam van zijn vrouw in stond en een zakje merci karamel want dat vindt mijn schoonzus ook lekker. Wel had ik bij dat zakje Merci een dubbele betekenis natuurlijk. Maar dat zal hij ongetwijfeld begrepen hebben want toen is hij echt gaan vloeken en tieren. Dat was de laatste keer dat ik contact met mijn broer had. Tot het sterven van mijn vader, hij had ook het contact verbroken met ons pa. Maar vroeg toch of de roddels waar waren over onze pa bij mijn middelste broer. Die wist van niks dus is hij op onderzoek gegaan en voordat ik het wist kreeg ik een berichtje van mijn leuke broer dat ons pa dood was. En dat ik niet bij de uitvaart mocht komen. En verder ook niks mocht weten. Nou, ik had niet bij zijn uitvaart willen zijn daarvoor was ik teveel verwijderd van hem. Maar wat het meest ergen was, was wel dat ik zijn exacte sterfdatum niet mocht weten zodat ik de erfenis zou kunnen weigeren. Want dat was het eerste waar ik aan dacht, ik moet zijn erfenis weigeren. Ik weet nu meer, maar dat kan ik dus niet doen. Die hele stomme erfenis weigeren. Mijn hele leven had mij al de tang, hoewel ik het contact met hem verbroken had. Kon hij op elk moment van mijn leven opdagen om een drama te maken. En hij doet dit met zijn kut testament nu nog steeds. Ik hoef zijn geld niet! Maar mijn moeder heeft ook geïnvesteerd in hem en dat geld van de inleg van mijn moeder wil ik wel. En verder mijn vader maakte misbruik van kleine meisjes, en in 2019 heb ik na heel veel nadenken melding gemaakt van mogelijke kindermisbruik. Omdat ik foto´s te zien kreeg van zijn oppas kindjes op de wc. Ja misschien was er niks mis mee, maar voor mij was het een stapje naar iets gruwelijkers. Ik weet dat ik zijn leven daarmee misschien verpest heb en de dame met de kids ook. Maar naast mijn verleden met jeugdzorg en de wetenschap dat hij mijn tantes verkracht heeft. Kon ik voor mijn gevoel niet anders doen dan melding te maken en hopen dat de kids niet uit huis geplaatst worden. Ik heb daarom ook gewoon mijn naam genoemd en dat ze die ook mochten zeggen, en dat is het moment dat ik mijn vader losliet. Maar nu loopt ie vervelend te doen. oh my god. Testament, onterft dus eigenlijk geen recht meer en nog steeds afwachten. Ik was eigenlijk klaar met dat mijn vader me heel onverwacht kwam bezoeken en dat het niet leuk was voor mij, maar ik ook geen ruzie wilde. de oorlog gaat nog even door dus. Totdat de boel afwikkelt is.

Wil ik toch even delen omdat het me raakt maar waarin weet ik niet zo goed. Mijn vader is in februari overleden dus ik ben nu officieel wees. Ik dacht daarmee mijn verleden een beetje te kunnen afsluiten omdat er geen vragen meer gesteld kunnen worden aan de verantwoordelijken. Maar dat is minderwaar dan ik dacht, want ik zit nu juist opnieuw middenin die vechtscheiding. En wel omdat er een erfenis is. Normaal weiger ik gewoon maar ik ben onterft dus ik ben niet meer kind van, ik ben een schuldeiser omdat ik ooit wel een kind was. En dat vind ik raar en doet ook wel wat met mij. Vooral dat ik nu gewoon eigenlijk nooit een noemenswaardig kind ben geweest van mijn vader. Niet erkent. Terwijl hij mij wel bij de burgerlijke stand aangegeven heeft. Ja ik deed niet wat hij wilde, ik maakte nooit een keuze tussen mijn ouders. Ik was eigenwijs en had zoiets, mijn ouders hebben allebei een steekje los. Dus ik kan op geen enkele bouwen. Maar ik had mijn voorkeur naar ons mam, die niet zo streng en dwingend was en open leek. Maar nu ouderloos en zonder echte basis, voelt die afwijzing wel heel erg hard en heb ik eigenlijk geen zin om in de rol van schuldeiser te zitten. Liever sloot ik het boek van mijn ouders en ging vrolijk verder met mijn leven. Ons mam heeft me dat gegund, mijn pa dus niet. Maar nog erger hij heeft een notaris betaald om mij daarmee nog steeds lastig te vallen. Dus afsluiten en achter me laten zit er niet in. En dat vind ik wel echt heel gemeen, want ik kan hem niet in het gezicht zeggen dat ik klaar mee ben Flikker op met je *geld gas, laat mij gewoon lekker met rust

Tjeetje ik kwam eigenlijk even kijken wie er nog van mijn bekenden schrijft. Dementie van een ouder is niet leuk, doet ook wat met jezelf. Misschien lelijk gezegd, maar ik heb mijn moeder heel veel vragen nog gesteld na haar diagnose. Want niet alleen dat zij haar herinneringen verloor ik verloor er ook een beetje mijn geschiedenis mee. Bovenop mijn mam. Ze heeft voor euthanasie gekozen omdat de diagnose dementie wel heel gruwelijk voor haar was, toen kwam het pas uit hoe zwaar ze het eigenlijk bij haar eigen ouders ervaren heeft, stukje bij beetje het contact verliezen. Mijn advies is, als je het opmerkt sta dan ook even stil bij wat jij nog zou willen weten van je ouder? Dat kunnen hele stomme dingen zijn zoals een recept of iets belangrijks uit je verleden wat je in de toekomst nog zou willen vragen. Ze is nu 4 jaar dood en nog heb ik soms vragen die ik toen ook graag gesteld had, maar omdat ik al zoveel antwoorden gehad heb is dat minder pijnlijk. Jammer dat ik daar toen ook niet aan gedacht had, maar het is geen gemiste kans. Wat betreft dementie van een ouder raadt ik dus elk kind aan om vragen te stellen zolang het nog het kan. Je ouder vindt het al moeilijk genoeg om zijn of haar geheugen te verliezen maar als kind verlies je en je ouder en een groot deel van je geschiedenis. Gelukkig kon ik dat met mijn moeder nog, maar ook ik heb niet voldoende vragen gesteld want de vragen die blijven toch. Het valt me alleen niet meer zo zwaar als ik geen antwoord krijg. Ik heb gewoon een hele lieve moeder gehad en pas na haar overlijden en het opruimen van haar huis merkte ik dat ze heel veel opgekropt had om andere mensen niet te belasten. Ze was nog banger voor de dementie dan dat ik ingeschat had. Daarom zeg ik altijd, stel je vragen bij wie of wat het kan soms ineens over zijn en dan zit je met je vragen. Dat wat ons mam betreft, heeft me wel een opener mens gemaakt ik durf veel makkelijker confronterende gesprekken aan te gaan met iemand die mijn hart raakt. Dat wachten op een diagnose om dat te kunnen is niet meer nodig, ik leef nu en de ander ook dus die bevraag ik nu gewoon. Dan hebben we dat tenminste gehad mocht deze ineens wegvallen. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben. Anders was het gewoon even heerlijk om weer eens over mijn moeder te schrijven.

Ha die hoi daar ben ik weer! Met minder goed nieuws ik heb een terugval gekregen. Wat dus ook nog instinker blijkt om van de drank af te blijven, is wanneer al tools je afgenomen worden. Ik was gewoon heel fanatiek aan het fietsen gegaan en ik vond het geweldig! Mijn lichamelijke grenzen leren kennen en ze verder trekken en genieten van de natuur! En daarnaast nog werken. Op een dag kon ik niet meer uit bed en moest mijn vriend bellen om me uit bed te helpen om een dokter te zien. En toen gebeurde het ergste wat me kon overkomen bekken instabiliteit en ik was afhankelijk van andere mensen. Wat ik nog wel het ergste vond is dat ik niet eens de kattenbakken kon schoonmaken of het kippenhok dat is letterlijk en figuurlijk shit. Ik kon dus even totaal niks, behalve me druk maken in mijn hoofd en zeer afhankelijk zijn van andere en dat is gewoon mijn ding niet. Om dat te kunnen verdragen ben ik dus weer gaan drinken. Geen excuus dat is gewoon zo en daar ben ik ingevallen en ik deel het omdat het voor andere ook op de loer kan liggen. Drinken versterkt alleen pijn dus daardoor ben ik beetje langer gehandicapt gebleven en dus afhankelijk van hulp. Het loste dus niks op en maakte mijn situatie eigenlijk langer k. Ik ben blij dat het maar 3 weken geduurd heeft, ik fiets weer, ik kan mijn eigen dieren weer goed verzorgen en ik werk weer. Ik maak nog steeds wel veel kilometers maar let een beetje meer op mijn houding tijdens het fietsen, want die vrijheid miste ik wel. Beste lotgenoten, pas dus op met enthousiast ergens in stappen en over je grenzen gaan voordat je het weet ben je terug bij af en ga je weer aan de zuip. Door al dat drinken dat je al gedaan hebt is je lichaam gewoon kwetsbaarder geworden. Ik vond dat een vieze tegenvaller en daarom ben ik weer gaan drinken. Nee stoppen met drinken is denk qua leven weinig bonussen krijgen maar die kan je jezelf geven natuurlijk. Voor mij is dat als ik niet drink, heb ik geen zware benen en gaat het fietsen makkelijker. En dan zie ik ook veel meer op mijn pad, ik heb deze week 5 reeën gezien. Mooie stekjes genomen en toch nog mijn conditie uitgedaagd. En nee ik kan e-bike nog niet inhalen. Maar als ik het probeer heb ik geen last meer van mijn bekken dankjewel fysiotherapeut. Echt hè, als alles goed lijkt te gaan kan er nog steeds iets misgaan. In life maar ook qua verslaving ik wil daar gewoon nog eens een keer de spotlight op zetten. Veel succes verder allemaal!

Ha die hoi! Hier ben ik weer een keer! Om te delen dat ik geconfronteerd ben door iemand die wrs ook alcoholist is. Sommige van jullie weten waarschijnlijk wel dat ik ook de fout gemaakt heb om dronken te rijden? Gelukkig reed ik toen niemand dood maar maakte wel indruk zeg maar en niet alleen omdat het consequenties had want de politie kwam erbij. En ik ben wel degelijk veroordeeld. Maar nu ben ik zelf van de weg afgereden door een vrachtwagen. Was heel eng en spannend en ik koos de berm en dat was een goede keuze geweest, alleen ben ik daar op boomstronken geslingerd en weer op de weg gegooid. Adrenaline doet veel zeg maar! Dus toen het voorbij was ben ik nog uit de auto gestapt om te checken of alles oké was maar leek zo wel. Vrachtwagen was al doorgereden en ik dacht alleen maar hier kom ik goed vanaf! Auto in de garage gezet en gaan slapen. En de volgende ochtend stond ik op met een gekneusde voet. Op dat moment dacht ik niet aan het voorgaande ik dacht alleen dit moet verholpen worden dat ik morgen kan werken. Enfin de dokter zei deze is zwaar gekneusd dus werken zit er niet in. Lullig maar oké maar ik moest mijn loonbrief binnen brengen want anders zou ik mijn loon niet krijgen. Dus ik rijd de auto uit de garage, niks aan de hand! Maar toen ik de deur dicht wilde doen zag ik veel olie en dat is niet goed dus de auto weer laten staan. Uiteindelijk bleek dat de motor gewoon compleet gescheurd was door de klap. En dat konden ze wel maken maar zou veel kosten. En ik had al veel aan die auto laten herstellen. En dus heb ik toen besloten omdat het kon, omdat ik nu werk heb dat op de fiets ook kan om de auto weg te doen. En ik had er toch plezier in! Groen bezig zijn, mijn grenzen leren kennen qua uithoudingsvermogen en conditie ik zat zelfs te denken aan een fietskarretje om ook gewoon mijn katten naar een dierenarts te vervoeren en grote boodschappen te kunnen doen. Maar ik was even te enthousiast en daardoor is bekken verschoven en kon ik even totaal niks meer. Was niet leuk maar nog steeds gegrond want ik had toentertijd ook iemand dood kunnen rijden. Dan is dit minder erg vind ik zelf. Voorlopig geen auto voor mij, oefenen met mijn lijf en dan gewoon weer lekker fietsen. Maar was rot effe, vooral zo afhankelijk zijn van mensen. Fijne avond nog!

Nu ja sommige zullen me inmiddels wel voldoende kennen. Oefenen met alcoholvrije dranken, met af en toe drinken om tot de conclusie te komen dat gewoon geheel onthouden het beste voor mij werkt. En zolang ik dat weet vol te houden, gaat het eigenlijk ook heel goed met mij. En kan ik op mijn voelsprieten vertrouwen. Ik ben in oktober begonnen voor een nieuw poetsbedrijf, bij mensen thuis poetsen, iets wat ik tegen mezelf gezegd had dat ik nooit meer zou doen omdat het psychische zoveel van me vraagt. Voor mij is bij mensen thuis poetsen een verkapte vorm van hulp signalen opvangen. Alleen je kan er niks mee doen want komt voor het schoonmaken. Maar ja ben er toch aan begonnen. En nu ik mijn grenzen weet is dat schoonmaken met een beetje meer maar niet meer de psycholoog uit proberen te hangen of mijn dingen delen in de hoop dat ik iemand beter kan verstaan. Ik had voor de kerst een evaluatiegesprek wat eigenlijk heel goed verliep, ze zijn blij met mij in hun team vooral omdat ik wanneer er iets niet goed gaat ergens of ik dat gevoel heb ik aan de bel trek. 1 adres voelde ik me echt niet prettig bij maar heb het kansen gegeven ben nu overgeplaatst. Tijdens dat evaluatie heb ik wel een zorg over 1 klant geuit. Ja, ik weet niet lief mens, hartelijk ook maar ik loop daar toch wel op mijn tenen. En waarom? Nou toen ik mijn 1é 4 uur daar begon om 12 uur zat ze aan de wijn en heeft me tig keer gezegd dat het alcoholvrije was. Ja sorry als zelf alcoholist te zijn gaan er dan wel alarm bellen af. Buiten dat praat ze gewoon moeilijk (maar kan ook goed van een andere ziekte komen natuurlijk) Maar omdat ze behoorlijk wisselt van stemmingen zo praat je gezellig met haar en zo is wat je zegt teveel en ben jij er enkel voor het schoonmaken. Weet ik niet zo goed of ik daar pas? En dat heb gezegd op kantoor. En nu kwam ik daar deze week werken en toen was ze heel open. Dat ze nu alcoholvrij drinkt omdat ze teveel dronk en niet goed was voor haar gezondheid. Ze dronk dagelijks 1.5 liter wijn, vergat dingen etc. Dus nu doordeweeks alcoholvrij, dus helemaal is ze niet gestopt. Ik vond het lief dat ze dat durfde te zeggen maar ben er niet gerust over. Vanaf 12 uur tankte ze evengoed 1.5 liter alcoholvrij weg en keek me weg het laatste half uur dat ik daar was. Wat mijn hulp vraag is eigenlijk, hoe kan ik mezelf daarvoor wapenen? Want ik ga daar altijd weg met boelveel trek in alcohol. En dat helpt mij niet. Voor haar kan weinig doen want is mijn taak niet dus onderhand eens een hulpvraag voor mezelf.

Ik wil Adrie02 nog bedanken voor zijn kritische doch eerlijke opmerking. Het klopt soms kun je mensen niet overtuigen maar ik put uit de ervaringen waarbij het wel gelukt is. Wel fijn dat je even het aanhaalde want nee je komt ook echt hele lelijke dingen tegen met mensen maar remt me niet af. Zolang ik geen hekel aan mensen ga ontwikkelen kan ik dit doen anders mag ik echt met pensioen gaan. bedankt voor de eye opener

Heel simpel, mensen op hun verantwoordelijkheden wijzen. Katten overlast is de schuld van de mens. Maar als ze er niet meer zijn, dan klagen ze niet zo over de vogels want die vangen ze maar zelden. Kat weg dan vrolijk spel voor muizen en ratten. En ratten killen ook vogels. Maar verder iedereen tijdelijk blij totdat een nieuwe kat zich aandient omdat iemand deze weer afgezet heeft.

Ik ben weer weg, fijn Nieuwjaar allemaal.

Ik ben hier niet zo vaak, ik heb een beetje een haat liefde verhouding met dit forum, al telt de liefde meer. Dus ongeregeld zal ik hier wel zijn. Dan mag je je opnieuw voorstellen want dan ben ik het alweer vergeten wat ik vandaag zei. Niet vanwege de drank maar dat er zoveel meer mogelijk is geworden zonder drank dat ik naast het forum ook gewoon een leuk leven heb.

Schrijven is gewoon lastig, soms komen dingen anders aan dan dat je bedoeld. (ik schrijf ook en probeer veel te veel uit te leggen waardoor ik weer in een discussie beland) Ondanks die enkele opmerking las ik door en ik vind je aanwinst voor hier want je bent een geweldige woordkunstenaar

Ja dat voelde ik in je schrijven. Maar ergens waren we gewoon gelijk.

mopper is begrijpelijk, maar hij heeft wel je opmerking serieus genomen dus is ook lief. En de hele keuken is toch niet in bezet? (mag ik hopen) Misschien onhandig maar ook wel heel lief vind ik.

Welkom! Weet jij wat je hebt om het te laten slagen? Voor mij dat je je gevoel zo goed weet te omschrijven. Ik viel wel even over dat jij dure drank haalde en dat andere die het voor het goedkoper doen maar daarin dacht ik ja jij kon het betalen ik niet, maar we hebben het hetzelfde probleem. Behalve dat ik je al mag door jou manier van schrijven, ik lees het graag. Denk ik dat je het ook gaat redden, je bent eerlijk geweest tegen je vrouw, die steunt je ook. En hier op het forum zijn wij er om je trucjes te leren. Ik weet niet of jij het al onderzocht hebt bij jezelf? Wanneer je de behoefte voelt om je te verdoven. Bij mij is het meestal een combi van honger, verdriet en teleurstelling (angry) Voor jou de tip van HALT Hungry Angry Lonelyness tyred Heel vaak struikelen we hierover als we stoppen met drinken. Dus sta hier even bij stil als je toch weer de neiging krijgt. Verder, fijne jaarwisseling.

Ik wilde iedereen hier nog even een gelukkig nieuwjaar wensen. Ik ben hier niet altijd of dagelijks maar dit forum met de mensen erbij is wel vanaf 2007 altijd een fijne plek geweest om op terug te kunnen vallen. Ik wens iedereen dus een gelukkig nieuwjaar en (persoonlijk ben ik niet van goede voornemens maken op juist dit moment maar ik snap heel goed dat andere mensen dat wel heel speciaal vinden) Dus ik hoop dat het lukt met de goede voornemens. Maar ik wens jullie vooral een fijn 2023 want dit jaar zit het weer vol met uitdagingen. En juist dat vind ik persoonlijk zo leuk aan het leven (soms ook niet maar daar hebben we het nu even niet over) Fijne nieuwe start van een blanco nieuwjaar gewenst allemaal! Mocht iemand het nog leuk vinden om van mij te horen. Betaald worden om dieren te helpen is door alle jaren heen gebleken dat dat niet helemaal mijn ding is. Ik had het eigenlijk een beetje opgegeven dat dieren helpen. Maar voor dit jaar is mij een geheel nieuwe constructie aangeboden van mensen die wel zien dat ik een hele goede ben in bijvoorbeeld katten vangen. Dus dit jaar ga ik toch weer katten vangen. Mijn passie uitvoeren zeg maar. Voor zover dat het gaat financieel gaat benzine kosten onderhoud auto en vooral tijd vrij maken. Maar dit voelt goed! Ik heb nu een goede vaste job dus heel veel kan ik zelf opvangen. De gemeente betaald de dierenarts nog steeds en de druk van presteren is eraf omdat ik niet voor mijn tijd betaald wordt. En verder wat nieuw is, ik heb sponsoren op mijn dak gekregen. Die het zo mooi vinden hoe ik te werk ga en hoe liefdevol ik ben met die zwerfkatten dus als het er even niet in zit om te gaan rijden omdat de naft prijzen enorm stijgen willen zij mij wel sponseren. Vroeger zei ik altijd tegen dit soort mensen, commentaar leveren is makkelijk vanuit je luie stoel. Vond die mensen echt niet leuk. Maar ik ben uiteindelijk bij ze komen vangen en heb ik de kant van ons ook uit kunnen leggen. Ze zijn nog steeds niet actief geworden maar doneren wel dus dat is een heel klein beginnetje. En verder ben ik zeer gelukkig met het feit dat ik weer kan kattenvangen want straatkatten zijn mijn passie gewoon. Dat maakt het schoonmaken van huizen bij mensen thuis wel wat interessanter. Ik bedoel, ik kom alleen maar bij schone huizen dus heel veel eer heb ik niet van mijn werk. Ik ben dan ook een gelukkig mens als een hond of kat binnen gepist heeft of gekakt, de meeste eigenaars schamen zich dan voor hun dier terwijl ik dat met liefde en plezier opruim. Strond en pis ruimen van dieren is echt wel meer mijn ding. Ik kijk er dus naar uit naar mijn 1é adres waar ik kan gaan vangen en een beetje maatschappelijk werk doe. Want dat is het begin van alle problemen. Mensen wat leren en goed uit kunnen leggen waarom het zo belangrijk is katten te neutraliseren. Zonder aanvallend te zijn. Ik word blij als ik iemand kan overtuigen dat katten geen plaag zijn en mijn beloning is dan dat die mensen zelfs de zwerfkatten weer terug willen en ze bijvoeren. Dan heb ik mijn werk goed gedaan, of in dit geval dus mijn hobby goed gedaan.

Voor de katmensen, Shy is sinds zondag uit zijn schulp gekropen is een zeer speelse kat. Alleen een beetje eenkennig nu dus ik heb mensen uitgenodigd. Morgen gaat hij zijn eerste enting krijgen zal hij niet leuk vinden, maar we zijn weer heel snel weg. Hij is namelijk ook werk dus een kat naar huis brengen kan en mag ik gewoon. Hoort namelijk bij het werk. even wennen maar bedacht door mijn collega. Alles zegt in mij ik houd deze kat, maar deze kat gaat echt een leuke kat worden om geadopteerd worden. k ga er mijn uiterste best voor doen.