Spud

Als het met de katten niet meer lukt heb ik een nieuwe optie, reptiel verzorger. Ik ben dus best van heel wat markten thuis behalve honden al zou ik dat ook kunnen als ik er de moeite voor zou nemen.

@bolletje ik hoop dat je dit wel kan lezen. Het is net de sound of music, sluit er een raam dan gaat er ergens anders weer een ander raam open. Verder alles goed en inderdaad nog steeds een kattenmoedertje. En hoe gaat het met jou? Doe je nog vrijwilligerswerk bij de dierenambulance?

Ik vind het rot maar ik denk dat ik beter kan stoppen en uit dit regiem kan stappen. En als vrijwilliger verder doorgaan of op een andere manier mijn collega's ondersteunen en de katten helpen. Maar betaald krijgen en daardoor de fratsen van mijn baas moeten volgen trek ik niet zo. Ik kan dat er gewoon niet bij hebben, omdat het voor mij en mijn katten nu ook niet echt veel geld oplevert en ik niet echt het idee heb dat ik de zwervers kan helpen onder dit bewind. Goed betaalde baan zoeken met veel vrije tijd gaat hem waarschijnlijk weer worden. Want dan zorg ik goed voor mijn eigen dieren en voor de zwervers. Als vrijwilliger kan ik nog heel veel en als die leidinggevende mij dan ook nog weigert, dan stopt het vangen maar dan heb ik een hele leuke collega ontmoet die me gaat begeleiden om kooien te bouwen om zwerfkatten in te laten bevallen zodat dat dat reanimeren ook niet meer hoeft. Dan ga ik dat gewoon doen, met iemand waar ik advies aan kan vragen. Iemand die eigenlijk gewoon denkt zoals ik dacht maar ik door alle jobs mijn boog heb moeten veranderen. De volgende keer een zwanger kat op de tafel, Bel Spud, en laat die kat daar wakker worden en op haar tijd bevallen. En die kittens lang genoeg bij hun moeder zitten en dan resocialiseren. Ik loop een beetje tegen mijn autoriteitsprobleempje aan maar ook tegen andere dingen. En als ik dat niet kan uitspreken ben ik net zo makkelijk weg als ik gekomen ben. Spijtig maar zo ben ik. Als ik maar het gevoel heb dat het systeem een beetje raar doet en niet aan de dieren denkt ben ik weg. Teleurgesteld maar vind dan wel weer een job, waarbij ik 8 uur af zit te wachten totdat ik weer naar huis kan om dingen met mijn verdiende geld te kunnen doen. Inwendig in mineur maar tegenover collega)s vrolijk die kunnen er immers niks aan doen. Ik vind dan ook niet dat ik dan goed betaald wordt, ja dan verveel ik me en doe iets wat ik moet doen en steeds weer dat volhouden vergt meer van mij dan iets doen met hart en ziel en weinig voor betaald krijgen. Nou door mijn primitieve leven heb ik nu een waterafrekening van 8.50 en kreeg ik bericht van de stroom dat ik 25 euro terug krijg. terwijl ik al 800 euro terug gekregen had. Dus behalve dat ik het leuk vind om te doen levert het ook wel wat op. Belangrijkste is voor mij dat mijn katten hun kwaliteit voer krijgen en dat ik gewoon met ze naar de dierenarts kan en de rekeningen betaald worden qua wonen. Zelf heb ik niet veel nodig ik haal veel uit de moestuin van de vriendin van mijn moeder die een beetje een moeder over mij mag zijn. We noemen dat niet zo want ons mam blijft ons mam, dus noemen onszelf nu maatjes. Ik mis ons mam vrijwel nooit omdat ze zo mooi dood ging, maar ik nu weer terug aan het katten vangen ben mis ik haar wel, omdat ze me zo goed verstond en ik soms katten bij haar kwijt kon. Maar het voelt soms als ik in de auto zit alsof ze erbij is en dat is heel leuk. Gisteren op de verjaardag van mijn maatje en ons mams vriendin, staarde iemand me heel lang aan en zei toen wat lijk je op je mam. Ik zei ja natuurlijk! Ze zit in mijn genen. Van haar vond ik het geen compliment maar meestal vind ik het wel een compliment. En later zei iemand oh ben jij de dochter van Maya? En toen heb ik hele leuke verhalen over ons mam gehoord. Over een gestorvenen praten is soms zo moeilijk maar bij ons mam dus blijkbaar ook niet en ik vind dat wel leuk.

Zo lekker dat er plekken zijn waar je je stoom even af kan blazen bij mensen die niet je collega zijn of zeer nauw betrokken zijn bij jou welzijn zoals familie of vrienden die toch geneigd zijn om jou kant dan te kiezen. Deed me echt deugd dat ik het gisteren gewoon van me afgeschreven heb. Vandaag dus wat vroeger begonnen en de planning wat omgegooid, eerst katten vrijlaten en noodmeldingen opvolgen en dan pas de hokjes proper gaan maken in afwachting van de dierenarts. Wel tegen mijn gevoel in tussendoor ook gevangen katten opgehaald onder dit beleid breng ik liever even geen katten het asiel binnen. Maar je kan die katten ook niet laten zitten en vrijlaten is geen optie want dan krijg je ze nooit meer gevangen. Doordat ik mijn hart hier even heb kunnen luchten kon ik ook enigszins normaal doen tegen de beheerder, al zal deze wel gevoeld hebben (als ze dan inderdaad hoog sensitief is zoals ze zelf zegt) dat het een beetje anders was. Dat ik meer gesloten was. Nu ja vol goede moed de 5 katten van dinsdag klaargezet en die 5 van vandaag maar gewoon alvast in de revalidatiekooi gezet met brokjes. Tegen half 5 ben ik de dierenarts gaan vragen of ik de katten niet beter weer terug kon zetten in hun revalidatiekooi? En die zei met veel weerstand ja doe maar. Dus ik zet 1 kat weer terug en was echt super emotioneel omdat ik wist dat deze dinsdag nuchter binnen gekomen was dus van maandag al nuchter. Dinsdag niet gegeten had en woensdag vrij laat pas brokjes gekregen had. En toen kwam de beheerder ineens binnen met haar assistent. Om te vragen hoeveel katten er gedaan moesten worden vandaag en hoeveel tijd het zou kosten. En toen gaf ik aan dat ik ze wederom aan het terugzetten was omdat het half 5 was en deze echt niet voor 5 uur klaar zouden zijn. Tenzij ze toestemming gaven om het wel te doen, want en toen wees ik naar die kat die ik net teruggezet had, die heeft nu al voor de 3de keer nuchter gestaan. En toen schoot ik vol en begon te janken. Omdat ik het zo erg vind voor die kat Nu ja ze kwamen eigenlijk binnen om mij toestemming te geven om die 5 wel te mogen laten doen. Maar dat moest dan wel geheim blijven. Daar was ik erg blij mee maar heel geheim is het niet gebleven. Niet mijn schuld hoor maar een beetje het toeval als je dat zo mag noemen? Of de natuur? Ze vroegen of ik wist hoelang het zou gaan duren, nee dus, want bij wilde katten kan je niet onder de staart kijken of ze nu vrouw zijn of man. Dat zie je pas als ze in slaap zijn. En net nu bleek ik er ook een voldragen kattin bij te zijn en op dit asiel mag vrijwel niks dood dit werd een abortus. Er zaten 4 kittens in en ik heb toegegeven aan de dierenarts dat dit mijn 2de keer is dat ik dit meemaak en ga doen en ik dit niet alleen aandurf dus toen moest ik er collega´s bijhalen. En toen wisten ineens collega´s van de honden ook dat we wel mochten overwerken want die zijn ook komen reanimeren. Daarmee bedoel ik, die kittens hebben ook narcose middel binnen gekregen en krijgen wel een tegenstof maar dan nog moet je ze behoorlijk lomp droogwrijven zoals moeder zou doen. Daar stonden we dus met 4 mensen kittens tot leven te wekken terwijl de dierenarts de moeder aan steriliseren was. Dat was echt een groepsactiviteit. 3 hebben het er gehaald en zijn nu bij een papfles gezin eentje helaas niet. Morgen gaan ze proberen deze bij hun mama te leggen, tenzij ze nacht ook niet halen want kan alle kanten opgaan met zulke kwetsbare wezentjes. Daarna nog een kater met een bal in de lies. Dat heeft de beheerder allemaal meegekregen en we hopen dat ze nu begrijpt waarom het soms gebeurt dat er overgewerkt wordt omdat je dit soort dingen niet in de hand hebt maar wel meteen tot actie moet overgaan als het gebeurt. En dat je daardoor soms overuren maakt. We hopen dat ze dat nu ook beter kan verantwoorden tegenover haar leidinggevende weer. Dus nee, ik heb het niet rondbazuint dat er overgewerkt is, maar heel veel mensen weten het nu wel. Ja sorry hoor de inspectie mag daar ook best rekening mee houden als ze een asiel komen controleren. Dus de zwervers hebben ook gesproken vandaag! Zo voelt dat voor mij, mijn praten hielp niet meer dus lieten ze het zelf even zien hoe het in elkaar steekt of het werkt weet ik niet. Maar voor mij is het een beloning uit duizenden. En vind ik die paar centen die ik gestort krijg op mijn bankrekening eigenlijk minder boeiend. Al is het wel belangrijk want ik wil ook goed kunnen zorgen voor mijn eigen katten. ik hoop dat het verbeterd. Anders ga ik deze job weer opzeggen en meer op de achtergrond mijn collega ondersteunen. Dan ga ik dus werk zoeken wat om mijn passie en mijn eigen katten heen passen. Iedereen wil mij in bescherming nemen omdat ik uitzendkracht ben dus per direct kan de samenwerking opgezegd worden door beheerder. Maar ik vind dat zo manipulerend dat ik dan liever deze job opgeef en op een andere manier terugkom want voor zo een baas wil ik niet werken. Is niet alleen een kwestie van willen maar dat kan ik ook niet. In mijn beleving zijn het de dieren die ervoor zorgen dat ik werk heb en mensen die mij betalen zeikstelen omdat ze voor dat kleine beetje wat ze betalen het mij enorm lastig maken om me volledig voor de dieren en mijn eigen dieren in te zetten omdat ik er een baantje bij moet zoeken en nu ook nog eens mijn passie in de weg staan door mij te belemmeren in overuren te maken. Maar verder maken ze mijn pis niet lauw want morgen ben ik weer en doe wat ik graag doe. Niet voor de mens maar voor de dieren. En als het stopt dan stopt het, ik heb vandaag die kittens naar een opvang gezin gebracht en die heeft mij laten zien hoe zij in haar achtertuin wat kennels heeft staan waar ze zwerfkatten met kittens in kan houden. Dat kan ik met mijn tuin ook. Dus dan stopt het vangen maar kan ik mijn collega´s nog steeds helpen omdat ik dan ruimte heb om ook zwerfkatten met nestjes op te vangen. Ik wil nog wel bij haar in de leer gaan hoor maar als het vangen weer stopt heb ik weer een nieuw project

Sorry dat ik het gesprek onderbreek, praat vooral gewoon door. Maar ik wil even mijn hart luchten over in welke soap ik nu weer terecht gekomen ben. Applaus hoef ik niet, medelijden ook niet, ik wil gewoon even van me afschrijven omdat ik het gewoon heel sneu voor dieren vind wat er nu gebeurt. Nu ja ik vervang mijn collega dus deze week met mijn beperkte uren van 19 uur. U zal later in dit verhaal wel begrijpen waarom ik dit zeg. Gisteren dierenarts dag, dat is elke dinsdag en donderdag vaste prik. Maar we hebben wat achterstanden in te halen omdat de dierenartsen een week met verlof zijn geweest. Dus dat is overwerken voor zowel dierenarts als ons wat we niet erg vinden zolang het geen vanzelfsprekendheid wordt voor de mensen achter het bureau. Enfin, ik had die dag nog wat meldingen gehad van katten die gevangen waren dus ben deze op gaan halen. Als je zeker weet dat ze nuchter zijn kan je ze die dag ook al laten doen dat is het protocol. Maar toen ik terug kwam voelde ik iets geks dus ben toch maar even gaan vragen of ik de 6 katten die ik bij had ook mocht mee laten doen? Nu ja het was vrij laat dus eerst maar de 8 en dan zien hoever we zouden komen. Ik had er alvast 4 klaar gezet zodat de dierenarts ze kon verdoven. Dat was redelijk laat, denk een 16:30 dus zou een latertje kunnen worden. Maar toen de katten sliepen en we ze net wilde voorbereiden, kwam de beheerder van het asiel binnen en zei dat we alle katten weer terug moesten leggen omdat het asiel zou sluiten om 17 uur. Dat kan dus gewoon niet hè, dan zouden die katten morgen weer uit de verdoving zijn en donderdag weer terug onder narcose moeten, dus de dierenarts heeft toen gezegd ik doe deze katten. En tijdens die discussie ben ik begonnen met scheren en voorbereiden. Uiteindelijk hebben we er dus maar 4 mogen doen. En morgen waarschijnlijk de overige 4 van vorige week. En mogen die katten van mij nog een weekje langer blijven zitten. Want er mogen geen overuren meer gemaakt worden. Dat is het beleid hierachter. Dat bepalen dan mensen die de hele dag achter hun bureau zitten en met de inkomsten en uitgaves te maken hebben maar nog nooit op de werkvloer hebben gestaan. Diezelfde mensen geven je wel opdrachten om hier een kat te halen en daar een kat te halen maar begrijpen niet dat dat tijd kost en jou eigenlijk van je werk houden. Iemand vroeg gewoon een keer een tijd voor tijd dag omdat ze in een week tijd al 16 uur overgewerkt had. 1 dag 8 uur dus die andere 8 gaf ze vrijwillig. Maar om die vraag worden de dieren wel de dupe en wij in ons werk beperkt. Dat vind ik echt heel erg. Want ik dacht dat het nu eindelijk onderhand eens goed ging met het asiel waar ik gestart ben in 2009. Veel beheerders verder hebben ze niet helemaal de grap door dat je niet rijk kan worden over de rug van dieren. Dat kost nu eenmaal veel. En dat je blij mag wezen met personeel die je betaald maar meer doen dan je ze betaald. Iedereen moet in zijn levensonderhoud kunnen voldoen natuurlijk, maar geen enkele dierverzorger die ik ken heeft de gedachte ik ga er rijk van worden. Nee als ik er maar van kan leven en mijn eigen gezin kan onderhouden. Verder al die overuren doe je eigenlijk gewoon omdat je een passie voor dieren hebt. Maar als het van bovenaf een vanzelfsprekendheid wordt en bijna een eis dan ga je er iets over zeggen. Dat je dan beknot wordt in je passie mogen volgen is wel heel lomp. Grof gezegd maakt niet uit in welke situatie we zitten, barende hond, gewonde kat om 17 uur wordt ons nu verplicht om alles uit onze handen te laten vallen, uit te klokken en naar huis te gaan. Ik ben even gestopt met vangkooien uitzetten. De gevangen katten haal ik nog wel op en spoed dingen doe ik ook nog wel. Maar als ik maar een gaatje zie dat die mensen zelf voor de dieren willen zorgen neem ik dat graag aan. Want heel graag dieren naar het asiel brengen doe ik nu niet graag meer. Volgende week gaat er een vergadering zijn met bestuur en de dierenartsen. Alle collega´s proberen mij te beschermen omdat ik nogal direct ben tegen de dame die benoemd is tot beheerder en dat nu ook probeert zeer onhandig. Maar ik heb echt zoiets ja sorry dan mag ik weer stoppen met mijn droom job. Dat is het risico van het vak, ik wil alleen in dienst zijn van mensen die ook aan dieren denken. En niet aan hun ego, niet aan centjes en vooral niet over hoe ik beter mijn tijd in moet plannen binnen hun uren. Als ik voor een kat kom om te vangen, neem ik daar gewoon mijn tijd voor. Dan ben ik gewoon weer weg, en dan ga ik wel weer zitten simmen op het volgende werk wat mijn bankrekening weer vult maar mij totaal geen voldoening geeft en ik dan zonde van tijd vind. Simmen en iets nieuws bedenken om wel nog dieren te kunnen helpen. Want dat zit gewoon in mij. Ik heb al heel wat pilots de ether ingegooid maar zelfstandig is onhaalbaar. Maar ik heb er wel veel ervaringen mee opgedaan. Toen ik stopte met kattenvangen kon ik dat slecht loslaten, dus toen ik bij een fabriek werkte waar ik veel vrije tijd aan kwijt was dus veel verdiende en geld over had. Hielp ik minder bedeelde met hun kat neutraliseren. Maar uiteindelijk merkte ik dat dat ook niet werkt, want als mensen dat weten, weet iedereen je te vinden en komen die katten nog niet goed terecht. Toen aangereden dieren van de weg halen, zodat de eventuele bazen hun dier nog zouden kunnen vinden. Ook een foto op een website. Vruchteloos, ik weet nu wel hoe snel een dier ontbindt onder welke omstandigheden en er hebben wat organen langs mijn oren geslingerd, omdat die vastgeplakt zaten aan het trottoir en ik al aangelopen was met dat dier. Dat was niet geheel bevredigend behalve die keren dat ik op mijn gevoel ging aanbellen bij deuren om te vragen of ik hun kat of hond aan de kant van de weg gelegd had. Huilen natuurlijk maar ook dankbaar dat ik dat gedaan had en de moeite had genomen om aan te bellen. Dierentaxi, mensen met dieren vervoeren naar de dierenarts en weer terug. Met de dierenarts gaan praten en die zag er wel wat in dus klanten van hen gekregen. Maar mensen willen niet veel betalen en ik durf niet veel te vragen. Dus qua kilometer betaling kwam ik wel goed uit maar qua tijd niet. ik was soms 8 uur beschikbaar voor 20 euro want ik vroeg alleen maar kilometer vergoeding. Dieren helpen aan huis, ik dacht erover en toen starte iemand ermee. Daarna nog op een asiel gewerkt en daarna voor een andere vereniging katten gevangen. Dat was het allemaal niet. Toen bedacht dieren doen die geen kat en hond zijn. Egels, eekhoorns. Maar van de deskundigen krijg je geen info, zij kunnen dat en niemand anders maar nu zitten ze vol dus zoek het maar uit. Dit weer aangenomen maar gereserveerd. Ik kan mezelf niet veranderen dus ik denk dat het weer verder zoeken gaat worden waar ik wel mijn ei in kwijt kan. Ik mag voor de reptielen van mijn collega zorgen nu. En heb er veel plezier in, 2 slangen en blauwtong skink. Met de skink heb ik de meeste schik. Ik mag me nog gaan verdiepen in reptielen nu ja oude stof ophalen want ik heb een oud certificaat liggen van reptielen verzorging. Misschien een reptiel aan huis verzorgingsdienst? Lijkt me wel boeiend. Kattenleed dan ver van mijn pad tenzij ze op mijn pad komen dan los ik het voor ze op. Althans dat probeer ik. Maar onder deze omstandigheden gaat het hem ook niet helemaal worden op het asiel. Ik wacht maar rustig af hoe alles zich ontwikkeld. Zo dat was heerlijk om van me af te schrijven. Alles is nu uit mijn hoofd dus ik hoop dat ik vannacht niet achter een kat aan het jagen ben of een reptiel. Dank voor de ruimte

@Jessjeik wil je man natuurlijk niet afvallen want jij hebt hem lief. Maar echt hulpvaardig is hij in deze niet. Kan je vandaag niet wat tijd uittrekken om hem beter uit te leggen dat drank in huis halen voor jou op dit moment niet zo heel tof en ondersteunend is? Blijft lastig hoor! Dat besef ik me wel, ik heb ook een soort van zelfde partner gehad. Vond dat ik een probleem had met alcohol en moest stoppen maar onderkende zijn eigen probleem niet. Want als hij een drinkavondje wilde doen haalde hij ook drank in huis voor mij want dan moest ik meedoen. Omdat het zoveel gezelliger zou zijn. Daar heb ik geleerd dat je stopt voor jezelf en voor niemand anders.

Goedemorgen deze morgen! Huisje gepoetst en de slachtresten van gisteren opgeruimd. Dit keer een zwarte rat volwassen en mannelijk. Mijn zwerfkat wil me blijkbaar iets zeggen want komt met steeds grotere prooien thuis.... Nou muis blief ik niet, rat dus ook niet, gevogelte liever ook niet maar dat heb je met een kat niet in de hand. Hij vind het blijkbaar belangrijk dat we goed gevoed zijn, we is mijn poezenbeesten en ik zei de gek. Nu het dak op voorbereidend werk doen voor het schilderen van morgen. Fijne dag allemaal!

Denk dat het uit de vijf serie een speciale editie was @nancy Ik merk dat ik tot een dieptepunt gekomen ben wat betreft mijn grenzen qua katten helpen. Het was allemaal zo nieuw voor mij afgelopen week, die keizersnede en die kittens. Niet meteen het voortouw nemen maar afwachten. Maar ik merk dat ik er moeite mee heb. Omdat ik er nacht en dagmerries van heb. Er kan nu zoveel meer dan vroeger kon dat allemaal niet en dat is fijn om te merken. Maar ik kan 1 ding gewoon niet loslaten die blik naar alle katten en kittens die al in het asiel zitten en waarschijnlijk hun leven daar gaan slijten. Dan heb ik toch liever dat deze kittens gewoon afgemaakt zouden worden , waardoor er meer aandacht zou zijn voor kittens die nieuwsgierig zijn maar nog wild en even zoveel aandacht nodig hebben als die kittens die nu weer geboren zijn en papflesser worden. Ik vind het mooi dat het nu kan en wil het asiel niet afvallen. Maar ik heb er gewoon moeite mee dat je kittens van een week of 7 al neutraliseert en weer loslaat omdat je geen tijd voor ze hebt om ze tam te maken. Maar kittens uit een wilde kat wel probeert te redden. Ik ga dit toch wel aankaarten en ik hoop dat ik er gehoor naar vindt want anders gaat het weer e.o. worden denk ik. Terwijl ik het vangen met hart en ziel doe. Echt mijn droom job, die toevallig op mijn pad kwam. Toen ik moest solliciteren en nu de job waar ik voor gevraagd wordt. Dat zou toch wel iets kunnen zeggen denk ik dan maar ik wil niet langs mijn schoenen gaan lopen. Het is ook wennen om een kat te laten vangen die ik heb laten ontsnappen door mijn collega. Maar de afspraak was, dat ik niet op de voorgrond zou treden dus dat doe ik dan ook niet. Haar manier is anders dan de mijne maar werkt ook. Een beetje afstemmen op elkaar dus ik hoop dat ze dit kan pikken van mij. Dat ik ongeboren kittens wel laat doodgaan.

Socrates op Sneakers is ook heel interessant. Heb ik gekocht om beter te leren om te communiceren maar volgens mij heb ik het nog niet helemaal onder de knie. Vond het wel boeiend om te lezen omdat je dan echt anders gaat luisteren naar mensen en ietwat meer hoort van wat ze zeggen. Een soort van doe boek dus. Dat brengt me meteen op de vraag, kent iemand die kinderboeken nog waarbij je opdrachten moest uitvoeren om verder te kunnen met lezen?

Komende week ga ik voor de blauwtong skink zorgen en de slangen van mijn collega. Ik kijk er naar uit, vind het best grappig om aan mijn lijstje dieren aan huis verzorgen ook reptielen toe te voegen. En vooral het vertrouwen wat mijn collega in me heeft. Goed voor haar zwervers zorgen en ook nog voor haar dieren thuis. Vandaag tot dinsdag is asiel vrij. Maar blijft lastig. Ik ben vandaag spullen gaan halen om voorbereidingen te treffen om mijn houten huis vanaf maandag schilderbaar te maken. Dus houtrot spullen inzamelen. En dan zie je bij de kassa toch een oproepje van een vermiste hond die medicatie nodig heeft. Dan kan ik het niet laten om te zeggen hebben ze al contact opgenomen met het asiel en hebben ze hun contact gegeven wel openbaar gezet op de chip website? En ik weet niet of ik het hier al gemeld heb? Maar dat is dus echt belangrijk heb ik zelf ondervonden met mijn vermiste kat. Ik dacht toen ik hem gechipt had en de andere dat alles oké was. Ik had mijn twijfels over je kat terugvinden via een chip ik geloofde daar niet in en geloof ik voor mijn katten nog steeds niet in. Maar toen ik zelf op zoek ging naar mijn vermiste kat die gechipt was, leerde ik dat de dierenarts de registratie wel doet maar dat je zelf je gegevens openbaar moet zetten als eigenaar. Ik kon in de eerste instantie wel heel mooi terugvinden hoe mijn kat hete en hoe oud hij was, maar mijn telefoonnummer staat gewoon op onzichtbaar. Vanwege privacy redenen moet je dat zelf doen. Toen heb ik alles maar openbaar gezet, mijn kat heb ik niet via de chip weer teruggevonden. Maar nu weet ik wel dat als iemand anders mijn kat vind en zo lief is om zijn chip uit te lezen mij ook kan bereiken. Dus allemaal even doen hoor als je je dier terug wil. Dat wordt zo niet meegegeven als je een chip laat zetten bij je dier. En dan denk je dat je oké bent. Zoals ik dacht en heel veel mensen. Want ik weet niet hoe vaak dat er op het asiel verloren gelopen dieren binnen komen met een chip maar dat je de eigenaars dan niet kan bereiken omdat hun gegevens niet openbaar zijn. Dan is het te hopen dat ze facebook hebben en net de juiste groep opzoeken om hun hond of kat wel terug te vinden. Ook als je wisselt van adres denk dan aan die chip om deze ook te verzetten. Want ander word het vrij lastig voor de vangers jou dier weer terug te brengen zonder extra kosten. Zoals pension verblijf. Ik vind dat de dierenbeschermingen daar ook reclame over kan maken, enkel laten chippen is dus niet voldoende.

Veenmol nog nooit van gehoord dus maar gaan googlen, kan me voorstellen dat dat schrikken is. Het schijnt een insect te zijn volgens wikipedia maar ik zie er toch echt wel ook een reptiel in of krab.

Uiteindelijk heb ik zelf kennis kunnen maken met Chanel (wie noemt nu een kater Chanel? Daar zou ik ook redelijk gepikeerd van worden als ik steeds aangesproken wordt met zij terwijl ik echt gewoon een hij ben) Hij blijft boeiend voor me maar nu ik gezien heb hoe hij op andere katten reageert wil ik dat hem en mijn katten niet aandoen. Ik zou hem wel kunnen handelen maar mijn eigen katten zouden hem niet trekken daar zijn ze toch wel een beetje te vriendelijk voor. Buiten dat is het geen buitenkat en qua uiterlijk super mooi! Ik denk wel dat een ander kattenvrouwtje die 10 hoog boven woont en ervaring heeft met katten deze ook wel kan temmen. Geen kat voor mij dus, eerder een oudere kat die er minder mooi uitziet met gedragsproblemen en wellicht wat ouder is past beter bij mij. Want het is ook een beetje kijken wat goed past in jou groep katten en volgens mij hebben ze even hun buikje vol van nieuwe katten die ik tijdelijk binnenbracht. Voor mij dus effe geen nieuwe kat adopteren.

Dankjewel voor de toffe reacties mensen! Ik hoop dat ik komende week ook het een en ander kan ventileren want dan sta ik er alleen voor omdat mijn collega met verlof is. Momenteel zit ik zo vol van de nieuwe ervaringen en de oude herinneringen die het bij me oproept dat het wel prettig is om er iets over te vertellen als ik thuis kom. Vrienden willen ook wel horen maar die weten niet echt wat het allemaal inhoudt waardoor ik veel moet uitleggen en dan nog steeds niet tot mijn eigen ontlading kom. Ik kon nooit zo goed uitleggen waarom ik dit werk zo mooi vind? Omdat je ook best veel te maken krijgt met narigheid. Maar ik denk dat ik het nu wel redelijk kan samenvatten, je mag een stem zijn voor zwerfkatten. Deze katten, omdat ze niet knuffelbaar zijn en er soms best vies uitzien worden vaak ook als ongedierte gezien net zoals ratten bijvoorbeeld. Zij kunnen niks zeggen behalve blazen, krijsen, miauwen en proberen te ontsnappen, maar jij in dit geval ik kan dat gedrag wel uitleggen waardoor mensen een beetje meer begrip krijgen voor die katten die bij hen lopen. Als me dat lukt en die mensen vinden het niet meer zo erg dat ze er lopen is het voor mij een fijner gevoel om ze weer terug vrij te laten. Daarmee verander ik de wereld niet maar verander ik misschien een heel klein beetje de situatie waar die katten in terecht komen. Buiten dat blijf ik van mening dat mensen beter opgevoed mogen worden en meer respect voor elk wezen mogen hebben en de natuur. Want door de onnadenkende mens kom je eigenlijk met plagen te zitten en overlast. Ik weet daar alleen geen oplossing voor, dus houdt deze mening vaak voor mezelf. Dan doe ik liever iets constructievers zoals op mijn gemak die man die de politie wilde bellen uitleggen wat ik doe. En ook uitleggen dat ergens anders uitzetten de overlevingskans van die kat verminderd. Dit was een kattenliefhebber dus ging zoals ik wel verwacht zou hebben. Maar met mensen met honden in hun tuin kreeg ik het vroeger ook heel goed voor elkaar. Ik weet niet, ook boos worden op boos werkt gewoon niet. Stug je aan de regels houden en die kat toch weer vrij laten ondanks dat die mensen dat niet willen. Omdat ze zogezegd een contract getekend hebben en jij dat moet. Vind ik zelf niet fijn. Dus dan neem ik liever even de tijd om uit te leggen waarom het beter is dat ik de kat kom terugbrengen. 1 omdat een kat wegnemen niks uithaalt want er komen andere katten weer voor terug die niet geneutraliseerd zijn. 2 een zwerfkat meestal maar 6 jaar wordt uitzonderingen daargelaten natuurlijk. 3 Het wetenschappelijk bewezen is, dat als je een groep op een natuurlijke manier laat uitsterven, door ervoor te zorgen dat ze zich niet meer kunnen vermenigvuldigen het langer duurt voordat er weer andere katten komen. Als je dat rustig zegt en niet de ja en nee discussie aangaat heb ik gemerkt dat mensen wel geneigd zijn om hun denkbeeld iets of wat aan te passen. Die katten blijven natuurlijk wel uitschot maar dan dogen ze die katten beter. En een enkeling vind het dan wel leuk om een bakje water en wat voer neer te zetten. En dan heb ik voor mezelf eigenlijk iets overwonnen en mogen spreken voor die kat. Ik kom dan als ik heel eerlijk ben tevreden terug op het asiel en deel mijn verhaal met mijn collega´s en dan reageren ze eigenlijk een beetje nors, met weer een dom en moeilijk mens. Wat ik ook begrijp want dat had ik uiteindelijk vroeger ook, ik hoop dat deze keer niet te krijgen. Maar zoals het er nu uitziet hoeft dat ook niet, mijn collega is al redelijk verhard inmiddels omdat ze voor zulke praatjes ook echt geen tijd had. Maar nu ik het team versterk gaat zij daar misschien ook meer tijd voor krijgen. Wishful thinking want ze heeft net zo een hekel aan mensen als ik. als het met dieren te maken heeft Ik vind het vrij lastig om om te schakelen met die administratie, vroeger zat alles in mijn hoofd maar als je met 2 vangt en met 2 weer uitzet is het wel van belang dat je de juiste kat op het juiste adres uitzet. Voor Hanne is dat ook wennen. Maar gaat momenteel nog goed, al leg ik soms papieren verkeerd in het bakje. Toch weet ik over welke kat het gaat dus qua nummers van kooien en gezicht van de kat begin ik er al in te komen.

@Reacher een mooie dag voor de katten wil ik niet noemen. Maar was blij dat ik het zo kon regelen voor de kat. Dat is toch wat leuker uitzetten dan onder dwang van de politie. Helaas zijn de kittens toch weer van moeder weggehaald en worden nu papflessers. Moeder vandaag vrij gelaten, maar blijkbaar foute kant, in de kooi was ze daar al duidelijk in maar was het adres waar ze gevangen was en dan moet ik haar daar droppen. Over een schutting dus gedropt en toen klom zij omhoog en vloog de andere kant van de straat over waar ze thuis hoort. En ik had dat door moeten hebben want toen ik de kooi opendeed, zei ze praktisch tegen mij doe dat andere luikje open want dan kan ik gaan naar waar ik hoor. Dat is wel lastig met katten terugbrengen als je ze niet zelf gevangen hebt. Ik hoop dat ik weer het oude over me heen krijg, weet in welke kooi welke kat zit en aan de koppen zie van welke straat ze zijn. Dus ook zie als ze verkeerd liggen, al zijn het 2 identieke zwarte, wit met zwarte of tijgers, op den deur zag ik de verschillen. Vooral de administratie is lastig omdat ik alles eigenlijk in mijn hoofd had. Omdat ik niet met iemand samenwerkte. Hanne is een toffe maar is echt wel wennen.

De kittens liggen weer bij mama en maken het goed! Verder vandaag weer een spannend moment maar niet zo spannend als gisteren. Ik ging een kater terug vrij laten, maar in de tussentijd had er een verkoop plaats gevonden en de nieuwe bewoner wist niks van zwerfkatten. Daardoor mocht ik de kat niet loslaten. Als ik het wel zou doen ging hij de politie bellen. Dus ik zei bel dan maar de politie dan wacht ik met het bewijs materiaal op hen en laat hem daarna los want de politie is ook op de hoogte van dit project. Toen mocht ik uitleggen hoe dit project werkt en waarom het zo belangrijk is dat je de katten terugbrengt op de plek waar ze gevangen zijn. Hij was zelf ook een kattenmens en toen hij het begreep en zich niet meer overvallen voelde door mij. Tja ik begreep zijn punt ook wel een beetje hoor, er stopt ineens een auto van het blauwe kruis voor jou deur en er stapt iemand ut die vrolijk zegt: ik kom een kat terugbrengen. Denk dat als dat mij zou overkomen en ik niks wist van het zwerfkattenproject ook wel kritische vragen zou stellen. Nu ja, ik mocht hem achterin de tuin loslaten en gelukkig deed die kat precies wat ik deze man gezegd had. Uit de kooi rennen zonder om te kijken en als hij van ons vandaan zou zijn rustig zijn vertrouwde route nemen. De man ook weer gerustgesteld want de kat liep uit zijn tuin. Maar had ineens wel veel meer interesse in dat zwerfkattenproject. En ik blij dat ik de kat met een goed gevoel kon loslaten en een boos mens toch weer vrolijk heb gekregen en tevreden. Dat is fijner dan boze mensen achterlaten met die kat. Verders is van hogere hand nu ineens besloten dat niemand meer overuren mag maken vanaf vandaag. Waarschijnlijk iemand die op kantoor zit en nooit in een asiel heeft gewerkt. Want vandaag was dat alweer best lastig, de dierenarts kwam pas om 14 uur en moest nog even 27 katten doen. In blijkbaar dan 2 uur want de verantwoordelijke van de katten is normaal klaar met werken om 16 uur. We hebben dus niet geluisterd en de dierenarts haar werk af laten maken.

Ik heb mijn vuurdoop vandaag gehad. 20 katten mogen prepareren voor neutralisatie en zo het verschil al gevoeld in verbeteringen t.o.v. 12 jaar geleden. Het assisteren van de dierenarts houdt nu wel wat meer in dan vroeger, er wordt ook hygiënischer gewerkt, dat wil zeggen de sterilisatie plek wordt netjes ontsmet alvorens de ingreep begint. Dat was in mijn tijd niet. En na de ingreep krijgt elke kat of het nu een kater is of een poes, een spuitje met AB en spuitje pijnstilling. Dat was not done in mijn tijd. Buiten dat heb ik voor het eerst van mijn leven een keizersneden meegemaakt en heb ik jonge kittens warm mogen wrijven. Die liggen voor deze nacht in de couveuse en worden morgen aan moeder gelegd. Vroeger was het gewoon vette pech voor die voldragen kittens, die werden niet uit de baarmoeder gesneden maar met baarmoeder en al in de vuilbak gegooid waar ze dan mochten creperen totdat ze stierven. Ik was dus best wel van slag toen ik daar opeens een kitten tot leven aan het wekken was. En zag eigenlijk alleen maar bewegende baarmoeders in de vuilbak voor me. En toch begonnen ze allebei te piepen. Dus er is hoop. Iedereen begreep het ook wel dat ik even van slag was. Het was gewoon even teveel om te behapstukken hoeveel beter het nu al geworden is voor de zwervers. Maar ook gewoon de dubbelheid, het ene moment sta je kittens van net een kilo te preparen om te neutraliseren. In mijn tijd wachtte ik toch een beetje langer maar vond ze dan eigenlijk nog te klein, maar dit druisde echt tegen mijn gevoel. Onvolgroeide kittens neutraliseren. Al begrijp ik wel dat het gewoon niet anders kan het blijft niet leuk. Maar na dat dan gedaan te hebben en dan opeens levens redden die ik vroeger moest opgeven was echt een raar contrast. Het was dus een vuurdoop voor mij. En volgende week mag ik het zonder handjes doen want dan is mijn collega met verlof. Ik hoop niet dat het dan zoals vandaag gaat. Zoals bovenstaande en dan ook nog 2 katers met 1 bal in de buikholte. Doe maar gewoon neutraliseren, zonder probleempje, zoals zwangerschappen, chips en hele kleine kittens. Dan ben ik bang dat ik de administratie niet meer zo op kan volgen. Dat is ook meer, naast kater en poes en euthanasie. Mag je nu ook factureren voor drachtig en al gedaan, ligt bij de dierenarts. Dat is wel wat meer dan ik binnen mijn mogelijkheden had, al had ik een toffe dierenarts die mij wel ondersteunde in sommige dingetjes te verdoezelen en een zwerfkat toch te helpen. Indrukwekkend dus vandaag! En nu maar zien dat ik kan slapen. Fijne nacht!

Op dit moment voel ik me kut! En het hele leven ook! Ons mam is nu bijna jaar dood en ik ben trots dat ik haar dochter heb mogen zijn en ook dankbaar want ze ging echt heel mooi dood. Mensen staan er niet meer bij stil hoeveel zorg en werk het was voor ons mam en mij en soms echt niet fraai. Mensen zien alleen maar de vrolijkheid en humor die ons mam en ik erover maakte. Maar nu verwachten sommige mensen wel dat ik nu alles van doodgaan weet en hen ook kan helpen. Dat hele groeien er naartoe, samen, samen er naartoe werken en samen blij zijn dat het gelukt is, Samen afscheid nemen en uiteindelijk je moeder liefdevol loslaten. Bestaat niet, omdat het tussen ons zo natuurlijk ging en nu denkt iedereen dat te kunnen via mij. Voor mij, ik doe het voor als vanzelfsprekend maar ik moest ook wel even slikken toen mijn moeder me vroeg Spud wil je me helpen om dood te gaan net zoals .... Zoals puntje kon ik dat niet, want dat was aan haar lot overlaten, als ze dan dood wilde zou ik nog even alle verloren jaren met haar in willen halen. Dus ze moest van mij een euthanasieverklaring opstellen mijn vrijbriefje om het lichaam van mijn moeder ook nog te kunnen volgen als ze dood was. Bij anderen was ik steun geweest in het falen van hun zelfmoord pogingen en had wel ontdekt hoeveel twijfel en angst het met zich meebrengt, ik gun dat niemand die op het punt staat om een eind aan zijn leven te maken. Mijn moeder deed dat legaal, veel geoefend enzo maar ze kwam erdoorheen. Terwijl ze eigenlijk nog lichamelijk goed functioneerde en geestelijk ook nog redelijk goed was mocht ze toch al dood voordat alle narigheid zou beginnen. En heeft met haar dood wel een indruk achtergelaten op de verplegers die een infuus moesten aanleggen en de dokter uiteindelijk die de euthanasie moest uitvoeren. En bij mij. Ons mam was tegen iedereen vrolijk en spontaan gewoon haar zelf, zodoende dat de broerders die dat infuus moesten plaatsen wel even belde of ze op het juiste adres waren geweest. Normaal bij een euthanasie tref je iemand aan die in bed ligt en dood wil omdat deze overal pijn heeft. En toen troffen ze een levendige vrouw aan in haar pyama die blij was met alles. Ons mam was ook bij het slaapmiddel al weg, zo gaf ze eraan toe. De rest van de spuiten geven was noodzakelijk voor de procedure. Maar niet nodig. Voor mij was het mooi en de laatste verzorging ook. Ze wilde niet opgebaard worden maar wel in een lijkwade ik vertrouwde de uitvaartmaatschappij niet qua dichtnaaien van iemand. Dus ik heb gezegd ik wil de verzorging van ons mam doen. Dat er gaten dichtgestopt moesten worden wist ik en had me erop voorbereidt al is het gruwelijk om te zien. Vooral die prop die je in iemands keel moet stoppen. En toch had ik het allemaal niet willen missen. Maar dan altijd aangesproken te worden jij hebt je mama helpen doodgaan en kan jij ons helpen? Vind ik wel lastig. Want ik begin net te wennen om zonder moeder te leven. De euforie is weg en nu ze uitgestrooid in mijn tuin helemaal. Nu voel ik het harde, niks meer kunnen bespreken en als ik het over ons mam wil hebben gaat het alleen maar over hoe stoer ze was. Ons mam was niet stoer, vond het erg genoeg om dood te kunnen dat ze dan haar kinderen in de stekk zou laten, maar de dementie zei haar ook dan laat ik mijn kinderen ook in de steek. Door mij deelgenoot te maken van haar wens en me te vragen of ik het kon? Gaf mijn moeder mij de kans om op mijn manier mijn moeder los te kunnen laten. Ik vind het dan ook best vervelend dat ik soms voor specialist aangezien wordt in dode mensen. Ja ik heb er veel ervaring mee maar wil nog niet zeggen dat je het gewoon raakt endus ingeroepen kan worden.

Ja natuurlijk! Met een ronkende kat op schoot die het leuk vindt die extra massage had ik vast nog wat kunnen doen als mijn benen niet aan het verzuren waren

Goed geraden nancy! Ik heb inmiddels al 20 kilometer afgelegd op dat ding. Voor mij werkt het.

Mag het hier ook gaan over een kat hebben die ik overweeg om te adopteren? Ze is een vrij ingewikkelde kat, schijnt echt stemmingswisselingen te hebben en zich dan agressief te gedragen. De diagnose is dat het een kat is die niet met andere dieren kan want dan komt haar Flip moment. En dan gedraagt ze zich nog erger dan een verwilderde kat. Ik heb haar verblijf gisteren mogen schoonmaken en ik wilde alle opmerkingen niet tegen de wind slaan. Maar ik trof daar dus een heel dominant verveelde kat aan. Met de adviezen in mijn achterhoofd was ik wel extra voorzichtig. Maar ik vond haar dus echt leuk! Want ik houd wel van katten met een karakter. Ze was enthousiast om me te zien maar toen ze aan mijn been rook en schoen werd ze al een beetje humeurig. Maar ze toonde ook nieuwsgierigheid. Dus om haar ruimte echt goed te kunnen doen heb ik haar gewoon los laten lopen in de ruimte ernaast. Toen werd ze nog humeuriger want daar stond nog een bench waar hondjes ingezeten hadden. Maar omdat ik rustig bleef en ze de ruimte nu had viel ze me niet aan maar onderzocht de ruimte gewoon een beetje mopperig. Toen ik haar weer in haar ruimte wilde zetten deed ze moeilijk. Nu ja zo een kat kan ik ook met lomp geweld gewoon in haar ruimte krijgen. Maar ik dacht een beetje verder en meer mensen moeten haar kunnen verzorgen dus ik koos gewoon ervoor om tegen de verantwoordelijke te zeggen dat ik een foutje gemaakt heb en ik vroeg om vlees om haar te lokken. En dat ging oké, ja ik zal gebeten worden door haar dat verwacht ik wel omdat ze echt behoorlijk dominant is maar als ze weet dat het geen indruk maakt omdat mijn reflex vast, is beide vast is zal ze wel leren dat dat niet zo werkt. Ik ben alleen heel erg nieuwsgierig of de diagnose klopt dat ze niet met andere dieren kan? Ik wil haar ook geen extra stress geven natuurlijk. Dus ik ga in gesprek met mijn collega´s want aan deze kat zou ik me nog best willen wagen.

En nu het lastige gedeelte omdat je geen reclame mag maken, de supermarkt met blauw geel in zijn logo 1 van de 2 German bedrijven dus. Ik hoop dat dit wel mag dames en heren moderator?

Ik heb mezelf gisteren een multifunctionele hometrainer gekocht die niet in de weg staat. Zo kan ik ook thuis trainen. 35 fleuries vond ik niet veel. Zo kan ik sporten terwijl ik in de stoel zit met een kat op schoot. Tenzij ik mijn armen train want dat kan ik er dus ook mee Misschien ook iets voor iemand hier?

Ben vandaag met mijn contract naar de beheerder gegaan en heb haar gevraagd of ze het zou willen tekenen zodat ik zelf ook een beetje bewijs heb van mijn aanwezigheid. Dat was geen enkel probleem en dat gaan we nu elke week doen. Verder heeft de beheerder ook nog naar het interimkantoor gebeld om mijn uren te bevestigen en ik heb weer bevestiging gehad van het interimkantoor dus ik zal het wel zien als mijn loon gestort wordt. Verder eindelijk actie vandaag! Tamme kat ergens opgehaald dame was ermee akkoord. We vonden het allebei een beetje raar dat je na 5 jaar ineens je tamme zwerfkat wegdoet maar oké. We zijn nog geen 10 minuten weg of haar man belt ons op zeer boos! Nu ja uiteindelijk hebben we met veel tegenzin die kat weer teruggebracht en zijn nu in afwachting wat ze met de kat willen doen. Want de vrouw zei dan moeten de dochters kiezen tussen de hond of de kat. Want die gaan niet samen. De dochters zijn 16 en 19 dus niet echt piepjong. Wij verwachten dat de kat het verliest van de hond. Maar de werkelijke actie was toen we een melding kregen van een gevangen kitten. Toen mocht ik in mijn uppie de baan op ik werd dus vol vertrouwen losgelaten. Wel nerveus, nieuwe auto, heel wat meer papierwerk wat je in moet vullen maar ook weer dat ouderwetse nerveuze gevoel wat ik vroeger had als ik met spoed een kat ging ophalen. Als ik het straks weer vaker gedaan heb zit alles weer in mijn systeem en levert het minder stress op. Dit was een heel herkenbare nervositeit. Adres was moeilijk te vinden ondanks gps maar gelukkig heb ik mijn Nederlandse mond nog altijd dus ben het gewoon gaan vragen. En toen bleek dat ik 100 meter door moest rijden. Je weet nooit hoe je een kat aantreft (mensen stoppen ze in de gekste dingen en op de gekste plaatsen) maar dit was eigenlijk prachtig om te zien. Het zat in een reismandje en had eten en drinken gekregen. En bij het overzetten naar een reismandje van ons blies het wel maar was heel goed handelbaar. En in de auto begon het te knipogen en zichzelf schoon te likken want ze had het water wel steeds omgegooid dus had de halve dag in het water gezeten. Op het asiel was ze schoon en droog en liet zich zonder blazen door mijn collega pakken dus ze kan praktisch zo doorstromen naar de tamme katten. Schildpad katje van ongeveer 5 of 6 weken. Wel echt mijn type kat maar ik mag geen katten meer bij nemen van mezelf en zeker geen kittens. En als bonus bleek dus dat mijn collega voor het eerst sinds maanden geen overuren hoefde te doen omdat alle werken gedekt waren. Zij de dierenarts assisteren en nog vangkooien uitzetten en ik ophalen. Ik weet niet of ik over 3 maanden nog bij wil tekenen. Op dit moment vind ik de sfeer op het asiel nogal ongemakkelijk. Alle dierverzorgers zijn nogal tegen de beheerder en ik begrijp de rede wel. Ze brengt zichzelf gewoon vaak in gevaar omdat ze geen angst voor dieren kent omdat ze niet weet waartoe ze in staat zijn. Waarschuwingen luistert ze dan ook niet naar. Vandaag is ze dus gebeten, gelukkig maar in haar vinger. Maar dan zou je denken dat ze geleerd heeft maar nee, dan gaat ze een vreemde rottweiler die even op het asiel komt om kennis te maken met zijn mogelijke nieuwe hondenvriend nog steeds proberen om de nek te vliegen dus met haar gezicht kort bij de bek. De rottweiler had zoiets deze confrontatie wil ik niet dus heeft haar zijn rug toegekeerd. Ik vind het wel sneu want ze doet echt haar best om haar administratieve fouten te herstellen maar bij alles wat ze doet maakt ze het inmiddels steeds erger. Lijkt me voor haar nu ook niet bijster leuk meer om daar als beheerder rond te lopen terwijl je personeel waar je notabene bij staat over je staat te roddelen. Ik vind dat best heel lastig om tussen te zitten. Zeker met de pauze. Dan denk ik weer terug aan mijn tijd als kattenvanger ik zat de hele dag op de baan dus zat nooit in die stress. Werd achteraf wel bijgepraat wat er weer gebeurt was. Maar ik had een totaal afzijdige afdeling waar de beheerder van toen gewoon echt geen vat op had buiten dat hielt ik alles potdicht voor haar zodat ze geen foutjes kon maken. Het enige contact wat wij samen hadden was als de politie gebeld had of de mensen waar ik ving een klacht over mij ingediend hadden. Als ik straks echt voltijds op de baan kan zitten, denk ik dat het wel weer zo gaat werken. Ik geen last van de ongemakkelijkheden tijdens de pauze maar achteraf wel weer verhalen horen. En dan blijft het kunst om onbevooroordeeld te geraken.

Dank jullie wel @nancy en @Fonny maar even tussendoor ik ben niet altijd lief! Ik wil soms ook weleens bot en onbeschoft zijn. @Fonny met dieren werken vind ik altijd dankbaar werk de mensen die erbij komen kijken vind ik vaak minder maar kan je ook niet zonder. Voor nu ben ik dankbaar dat ik dit weer even mag doen en volgende week niet terug hoef naar de fabriek. Dag 2 vandaag wat meer actie! Ik mocht meerijden om te zien hoe mijn collega werkt. Ze is gewoon om alles zelf te doen dus ik heb wat werkjes uit haar handen gepakt anders zou ik in kakken op de passagiersstoel. De mensen te woord staan liet ik aan haar over, hihihi in 12 jaar tijd is er aan dat praatje niks veranderd alleen extra ontdekkingen en de mensen vragen nog steeds niet alleen om de katten te komen vangen maar willen ook graag hun verhaal kwijt. Het is dus niet dat je binnen 10 weg bent om naar het volgende adres te gaan. Verder is er qua administratie heel wat meer invulwerk bijgekomen maar vooral de kilometer verantwoording vind ik lastig. Als ik op een adres aankom denk ik daar niet als eerste aan, eerder de gevangen kat in de auto zetten of de geneutraliseerde kat los te laten. Dan pas kilometers opschrijven en ongeveer je aankomsttijd. Maar dat gaat niet want er zit een tracker in de auto dus als ik er 5 minuten naast de meting van de tracker zit wordt je al aangesproken. Dat gaat lastig worden om in mijn systeem te krijgen maar gelukkig had mijn collega dat ook en die helpt me er vandaag mee. Als ik met dieren bezig ben denk ik niet zo snel aan de menselijke administratie. En wat ik wat minder vond is te vernemen dat je uren zonder overleg zomaar veranderd kunnen worden. Vandaag zou ik werken tot 15:30 (al heb ik doorgewerkt tot 16:30) maar toen ik thuis kwam las ik dat ik een nieuw contract gekregen heb en ik dus schijnbaar maar tot 13 uur had mogen werken. Als je met dieren werkt vind ik het helemaal niet erg om overuren te doen dat hoort bij het werk. Maar daar wil ik zelf ruimte in hebben en voor kiezen. Ik vind het niet oké als een interimkantoor afspraken met mij maakt en ik die afspraken nakom en dan opeens gaat zeggen oh die uren dat je dacht dat je aan het werk was valt ook onder vrijwilligerswerk en krijg je niet betaald. Dus ik heb alvast maar een mail gedaan dat ik wel verwacht dat ze mijn uren correct uit betalen voor deze week. Omdat het nieuwe contract niet door mij ondertekend is en voor aanvang van het werk niet gezien heb en het oude wel. Kom op! deeltijds is al weinig inkomen als ze daar dan nog een deel vrijwilligerswerk van maken zonder overleg begin ik niet aan. Het is niet de bedoeling dat ik opnieuw 24 uur betaald krijg en daarnaast 50 uur overwerk. Dat ik 2 uur vrijwillig overgewerkt heb klaag ik niet over maar dat ze zomaar kunnen zeggen dat ik 2.5 uur overgewerkt heb zonder dat ik het wist vond ik niet oké. Dat betekend dat ik deze week al 4.5 uur overgewerkt heb. En dan ben ik even niet zo aardig en lief meer dan word ik zakelijk. Het interimkantoor mag mij volgende week uitbetalen voor 24 uur want die uren heb ik volgens afspraak daadwerkelijk gedaan.

En om vorig betoog te doseren, Bambi heeft zich vandaag toegevoegd om natuurlijke begrazing toe te passen in de tuin van mijn vriend. Hij mist zijn vriend Bloempje zeker? Want alle bloemen had mama al opgegeten.