Spud

@ Roberto, stoptober gaat het goed bij jou? Ik heb het nog even uitgesteld tot 4 oktober dierendag, Ik dacht laat ik solidair zijn met en me ook weer te laten enten voor Covid dan ben ik een beetje solidair met de dieren op het asiel want het is dierenarts dag. Maar kan ik net zo goed stoppen met roken zodat de dieren die ik opvang geen longproblemen krijgen. Dat wat jij plaatste staat ook op mijn menu, maar om van de kilo´s af te blijven eet ik nu gedroogde rozijnen en nootjes. En om iets in mijn handen te hebben speel ik nu met een kubus, heel veel succes het gaat dit keer lukken.

Oh hier ook weer wat heftigs gebeurt? Dan blijf ik niet nieuwsgierigen. Vandaag op het asiel kwam ik even langs om kittenbrokjes te halen voor mijn Kitty. En toen stond de politie daar. Tsja dan wil ik wel weten hoe het afloopt.... Mensen die vorige week een moeder met kittens naar het asiel brachten, wilde nu mama terug plus 1 kitten. Die kittens zijn 5 weken oud. Ik had zoiets dat is niet gezond mijn collega ook. Maar die mensen staan al bekend als de slechtste buur van vlaanderen dus hebben moeder gesteriliseerd meegekregen. Echt not done, nu zitten die 5 weken oude kittens zonder mam. Worden wel opgevangen maar eigenlijk doe je dat gewoon niet. Maar om de negatieve reclame doe je dat dus gewoon wel. Nou ja ik werk mijn laatste maandje nog uit, maar dan kom ik als vrijwilliger terug want heb dan veel meer te zeggen. Die mensen hangt een celstraf boven hoofd vanwege terrorisatie van de buren. Dan komt die kat weer terug. Echt bizar hoor! Als het aan mij had gelegen en mijn collega hadden ze niks geen kat meegekregen. Maar blijkbaar zijn sommige mensen gevoelig voor slechte referenties. We worden dood gegooid met slechte referenties dan had ik die er ook wel bij kunnen nemen hoor. Ik zou niet toegeven aan die mensen. Ik schijn nu ook beschuldigd te worden dat ik een kat gejat heb. Ik ging gevangen katten ophalen en liet er 1 tegen mijn wil in vrij want deze had een halsbandje om dus mag je niet meenemen. Ik heb daar ruim een half uur gestaan dus die persoon had ook kunnen zeggen dat ik een kat van deze meenam. Maar dat deed deze niet en belde het asiel. Hoop drama daar, ik had een zwart met wit kitten gekitnapped. Dus boel heisa op het asiel. Breng het desbetreffende kitten op het asiel, wat al een halfwas is en onder narcose zelfs een tengere kat maar oudere kat is want heeft geen tanden meer. Dus er is gezegd dat ik een kitten gejat heb, terwijl ik een hele wagen vol had zitten met halfwas kittens en volwassen katten. Jammer van de stress van mijn collega´s maar ik was er vrij relaxed onder. Toen ik eenmaal aankwam was die zeikerd niet meer bereikbaar.

Ik weet niet of je terug mag komen op een paar dagen geleden. Ja geen sorry ik ben druk dus ben niet elke dag hier. Maar ik wil erop terugkomen. Namelijk zeggen tegen @Toos Wipneus en Pim ik had daar veel boekjes van. En @nancy waren zulke leuke verhalen maar jammer dat mijn verhaaltje op niemand indruk heeft gemaakt. Soep met piertjes! Ik ben nu volwassen en haalde dat grapje ook uit met mijn neefjes. Eerst piertjes vangen en dan piertjes soep eten. Ze konden er niet om lachen.

Als jullie het toch over hele oude kinder dingen hebben van vroeger... Misschien begint er dan ook iets te dagen als ik over soep met piertjes begin? Het verhaal gaat zo, een kind was piertjes aan het vangen in de tuin en deed deze in het wasknijpermandje. Later toen ze gingen eten en ze vroegen wat ze zouden eten, zei tante soep met piertjes. Dus dat kind gaat in de tuin kijken en ziet dat er in het mandje geen piertjes meer zitten dus denkt dat deze in de soep zitten. Alleen bedoelde tante dus soep met vermicelli. Ik ben al jaren op zoek naar dat boekje. Want stonden allemaal van dat soort verhaaltjes in.

Ik ben alleen opgezadeld met kittens nu die ik ook tam mag maken. Die hier niet geboren zijn maar uit het werkgebied komen. Normaal liet ik deze dan gewoon tussen mijn eigen katten laten lopen en dan ging dat vanzelf. Maar mijn katten hebben aangegeven dat ze er niet zoveel goesting in hadden dus nu heb ik geheel buiten mijn comfortzone een kattenkamer ingericht en eentje kan al echt genieten van aaien maar die andere is wel nieuwsgierig maar heeft tijd nodig. Zo apart in een kamer vind ik toch wel een beetje gek. Maar vanavond ga ik er een boek bij lezen want voor hun zal het ook gek zijn dat ik steeds binnen en buiten stap. Mocht er nog iemand adviezen hebben hoor ik deze heel graag.

Ik ga weer stoppen als kattenvanger. Ik kan niet werken met een bestuur die enkel Frans spreekt en niks van dat kattenvangen snapt maar wel regels opstelt die niet gaan in het welzijn van die katten. Maar ik ga niet stoppen als kattenhelper. Ik heb een toffe deeltijdse job gevonden waar ik onderhand eens krijg wat verdien. Maar nog belangrijker ook veel vrije tijd. Dus ik ga nu opvanggezin worden voor drachtige zwerfkatten om gewoon op natuurlijkbasis hun kittens te kunnen werpen en te verzorgen en dan mogen ze weer terug vrij. En die kittens maak ik handelbaar en dan gaan ze naar gezinnen met meer volk waar ze aan nog meer dingen mogen wennen. Mijn taak is enkel de basis. Dat je ze in de hand kan nemen zonder gebeten te worden. En dat gaat met de meeste kittens heel goed.

Vanaf heden hoef ik jullie niet meer te vermoeien met asiel praat. Ik werk nog even uit en dan ga ik het roer weer helemaal omgooien. Dus ben bezig met bouwplannen. Zoals ik al zei net de sound of Music scene waarin geopperd wordt als er ergens een deur of raam sluit, gaat er ergens anders weer 1 over. Ik ben de afgelopen jaren niet voor niks een verzamelaar geweest blijkbaar! Ik ga hier van het hekwerk dat ik nog heb liggen rennen bouwen met werpkasten voor zwerfkatten. Dan hoeven ze niet naar het asiel en kunnen gewoon rustig voor hun kittens zorgen. Enige wat ik mag doen is voeren, kattenbakken schoonmaken en dode kittens die moeder uit het nest gooit opruimen. Verder zeker 5 weken niet mee moeien en als het een leuke moeder is gewoon langer. En dan moeder weer opnieuw vangen om te laten steriliseren en weer uitzetten waar ze gevangen is. Ik heb een hele leuke meter die er ervaring mee heeft en haar ervaring met me wil delen en ik heb hele leuke vrienden die me met de bouw willen helpen. Zoveel werk is de verzorging niet, omdat vooral met rust laten is en die zwerfkat moeder zichzelf laten bedruipen met haar kids. Dat kan ik heel goed combineren met een full-time job die ik eigenlijk maar saai vind omdat ik meestal dan met een onvoldaan gevoel thuis kom. Nope, wellicht kom ik met een voldaan gevoel thuis en is dit de manier om me wel te kunnen laten werken in jobs waar ik 8 uur veel denk tijd heb maar niks voor dieren of de natuur doe, ik vind dat altijd weggegooide tijd. Dan doe ik dat wel omdat ik die kat met rust laat omdat ik 8 uur op mijn werk ben. En dan is mijn tijd niet weggegooid want dan ben ik zelf ergens ook geholpen om niet om het uur even te willen checken. Dus deuren open maar het mes snijdt ook aan 2 kanten want ik leer er ook iets van.

Gefeliciflapstaart Nancy!

Ik dacht dat ik ongeveer alles wel meegemaakt had met asielen maar het kan dus nog gekker . Vandaag is het bestuur langs geweest en vanaf heden mogen medewerkers die in dienst zijn geen opvang meer doen voor bijvoorbeeld pups en papfles kittens, kortom die moet je dan gewoon laten stikken. Verder mogen de mensen die in dienst zijn niet meer komen helpen als vrijwilliger. Dus mijn vaste vrijwilligers dag is nu ineens een illegale toestand geworden. Ik hoop echt dat dit een grapje is want dan wordt het best lastig om een proper en gezond asiel te houden. Want zo lopen er natuurlijk wel heel veel mensen weg of omdat ze toch voor de dieren blijven zorgen dat ze ontslagen worden....

@Roberto, tof dat je voor Bol opkomt! Mag ik vragen wat er gebeurt is? Bol is een lief mens en ja ze heeft haar handicap nu, maar voor mij is ze nog wel steeds dezelfde als voor haar hersen aandoening. Gewoon nog steeds recht door zee en met zelfreflexi dus 1000x sorry hoeft ze niet te zeggen. Mensen zonder iets hebben minder zelfreflexi vaak. Bol heeft dat wel. En heeft dat gehouden. @bolletjehoop dat je dit leest of anderen je op dit bericht wijzen. Ja ik ben nog steeds een poezenmama en ik mis jou soms wel eens als ik bij mensen binnenstap die niet geloven dat ik de kat kan vangen. Dan hoor ik jou nog altijd zeggen, toen ik een dagje met de dierenambulance mee mocht rijden. Dit is een kattenspecialist mensen dus ik weet 100% zeker dat deze dame de kat kan vangen. Je had het me nooit zien doen, alleen van gehoord, maar je had toen al zoveel vertrouwen in mij. Dankjewel voor je vertrouwen en stiekem hoop ik dat je je dit nog kan herinneren.

@Reacherdankjewel! @Quinn servies smaakt nergens naar dus misschien is dat wel eetbaar? Grapje natuurlijk. Mijn plannen zijn weer gewijzigd qua zelf ontslag nemen. Met mijn collega weer terug vlot het weer goed met de zwerfkatten en hoeven ze niet langer te blijven dan noodzakelijk is. Overuren mogen nog steeds niet gemaakt worden. Maar sinds vandaag heb ik ook een batch om in te klokken en van zolang ik op de baan ben om katten op te halen klok ik niet uit want dan ben ik niet verzekerd. Om het geld gaat het me niet maar dat ik niet verzekerd ben als ik een ongeval krijg wel. Vandaag al bijna een ongelukje gehad ik wil niet ook nog eens in de diepe schulden raken als ik iets voor een dier over heb. Dus ik zit nu al in team koppijn voor de beheerdster, want ze heeft nu al 2x een mail moeten sturen naar Brussel over mijn in en uitkloktijden terwijl ik mijn batch nog geen 24 heb. Deze morgen omdat ze kwam aankakken om half 11 en vond dat ik moest inklokken terwijl ik om 9 uur begonnen was. En deze middag omdat ik om half 5 nog een moederkat ben gaan ophalen met 4 kittens van 2 weken oud. Eenmaal het hele gezin bij elkaar ga je niet zeggen ik werk maar tot 5 uur laat het gezin maar zitten tot morgen. Vrienden hebben tegen mij gezegd, zolang je het vol kan houden laat maar zien wat je in je mars hebt. Het bestuur zal het niet zien maar je collega´s wel en dat is ook zo. Dus zelf ontslag nemen gewoon even niet doen, maar ze gewoon een hele goede reden laten verzinnen om mij te ontslaan. Behalve dat ik regelmatig te vroeg of te laat in klok kunnen ze me eigenlijk nergens op pakken. En ik ben gewoon multifunctioneel inzetbaar. Als het een beetje minder is bij de zwervers doe ik de tamme katten erbij. En behalve poetsen observeer ik de katten ook dus haal er heel gemakkelijk een zieke tussenuit. Nu ja die ik haal ik er niet tussenuit, dat geef ik door aan de verantwoordelijke zodat die er ook naar kan kijken en over kan beslissen. Dat zit gewoon in mijn systeem dat gaat vanzelf. En dat word gewoon gewaardeerd. Ik pik er helaas wel altijd degene uit die na een paar weken in de ziekenboeg alsnog ingeslapen moeten worden omdat ze te ziek zijn en de behandeling niet aanslaat. Ook hier weer begin ik het mens te worden dat de meeste euthanasia op haar naam krijgt. Het beleid is geen enkel dier laten inslapen maar de dierenarts is wel blij met mij omdat ik heel goed kan uitleggen waarom soms een euthanasie de beste oplossing is voor een dier. Ik vind het mooi dat er nu ineens wel zoveel kan en mogelijk is, maar nog steeds ben realistisch en vind ik een zwerfkat op zijn einde zonder tanden en ziek, maar zeer veel stress in de kooi. Dan vind ik het humaner om die kat in te laten slapen en niet meer terug los te laten wanneer deze misschien opgeknapt is. Zeker geen katten met nierfalen. Dan laat ik deze liever inslapen. Ik kijk dus nog wel, en zie mijn c4 wel tegenmoet als de beheerdster mij beu is. Zo makkelijk komt ze niet van me af, want dan ga ik gewoon een job zoeken wat past bij 3 dagen katten vangen en dan kom ik toch wel weer.

Sorry voor mijn cynische en harde opmerkingen in dit bericht maar soms gooi ik er liever wat humor tegenaan als iets echt heel verdrietig is. Komende maand worden er over de 40 Chihuahuas en Duitse doggen in beslag genomen. Alle asielen zitten vol maar iedereen moet uitrukken om deze dieren te gaan halen. Dus dat wordt weer opvanggezinnen zoeken.... En honden stapelen. Dus ik heb gezegd als ge nu goed stapelt dan kunnen we nog hotdog eten tijdens een BBQ op het eind. Meen ik niet maar Chihuahua en Duitse doggen wie verzint dat? Voor die kleine hondjes zijn nog wel mensen te vinden maar voor Duitse doggen is dat vrij moeilijk. Dan heb ik het toch wel vrij moeilijk om hart dicht te zetten en geen Duitse Dog te adopteren. Ik ben er immers mee opgegroeid. Maar op dit moment van mijn leven heb ik daar niet genoeg geld voor, geen tijd en ook geen groot genoegen auto. Schrijnend hoor.

Misschien samen eens gaan koken dan? Dan heb je het een beetje in de hand.

Sterkte Quinn, is de kok zo slecht? Of eet je gewoon niet makkelijk? Ik heb vandaag een soort van pilot van vroeger mogen afronden met een gevoel wat meer bevrediging geeft. Vroeger had ik het plan opgevat om doodgereden katten langs de kant van de weg te leggen zodat hun baasjes hen nog zouden kunnen vinden. Dan trok ik daar een foto van als het er niet heel gruwelijk uitzag of trok een foto als ik het gruwelijke er een beetje af had kunnen halen. Dat zette ik dan op een website van vermiste dieren en dat was het. Vooral zeer onbevredigend maar wel leerzaam, onbevredigend omdat die katten nooit opgehaald werden. En leerzaam omdat ik nu wel weet onder welke weersomstandigheid een kat vergaat en onzichtbaar wordt. Vandaag die kat naar een dierencrematorium mogen brengen waar deze koel ligt voor 14 dagen zodat een eventueel baasje de kat nog kan terug zien. Kunnen checken op een chip maar had deze helaas niet. Niet mooi in de zak kunnen steken want was al stijf. Maar ook hier zie ik weer mogelijkheden in, ik schijn dieren heel mooi af te kunnen leggen. Want bij ons mam hadden dokters het helemaal niet door dat de kat van ons mam ook dood was. Die dachten dat ze rustig lag te slapen toen ons mam ook ging. En zo heb ik het wel vaker voor mensen gedaan voor mensen, die hun kat nog wel wilde zien maar het ding van dood eng vonden. Ik weet niet hoe ik dat doe, dat gaat vanzelf als een dier nog een beetje meegeeft weet ik er iets mooi triest van te maken. En de angst voor de dood weg te halen. Ik vond het vandaag gewoon heel erg prettig dat ik die kat mee kon nemen en naar het crematorium kon brengen. Met dit weer was ze snel weggeweest maar had er een paar dagen gruwelijk uitgezien. Nu hoeft niemand dat te zien, inclusief ik zei de gek. En krijgt deze kat ook nog eens een crematie. Dat vind ik wel even respectvoller voor zo een dier.

En blauwtong skinken maar daar heb ik geen foto van enkel filmpjes.

Als het met de katten niet meer lukt heb ik een nieuwe optie, reptiel verzorger. Ik ben dus best van heel wat markten thuis behalve honden al zou ik dat ook kunnen als ik er de moeite voor zou nemen.

@bolletje ik hoop dat je dit wel kan lezen. Het is net de sound of music, sluit er een raam dan gaat er ergens anders weer een ander raam open. Verder alles goed en inderdaad nog steeds een kattenmoedertje. En hoe gaat het met jou? Doe je nog vrijwilligerswerk bij de dierenambulance?

Ik vind het rot maar ik denk dat ik beter kan stoppen en uit dit regiem kan stappen. En als vrijwilliger verder doorgaan of op een andere manier mijn collega's ondersteunen en de katten helpen. Maar betaald krijgen en daardoor de fratsen van mijn baas moeten volgen trek ik niet zo. Ik kan dat er gewoon niet bij hebben, omdat het voor mij en mijn katten nu ook niet echt veel geld oplevert en ik niet echt het idee heb dat ik de zwervers kan helpen onder dit bewind. Goed betaalde baan zoeken met veel vrije tijd gaat hem waarschijnlijk weer worden. Want dan zorg ik goed voor mijn eigen dieren en voor de zwervers. Als vrijwilliger kan ik nog heel veel en als die leidinggevende mij dan ook nog weigert, dan stopt het vangen maar dan heb ik een hele leuke collega ontmoet die me gaat begeleiden om kooien te bouwen om zwerfkatten in te laten bevallen zodat dat dat reanimeren ook niet meer hoeft. Dan ga ik dat gewoon doen, met iemand waar ik advies aan kan vragen. Iemand die eigenlijk gewoon denkt zoals ik dacht maar ik door alle jobs mijn boog heb moeten veranderen. De volgende keer een zwanger kat op de tafel, Bel Spud, en laat die kat daar wakker worden en op haar tijd bevallen. En die kittens lang genoeg bij hun moeder zitten en dan resocialiseren. Ik loop een beetje tegen mijn autoriteitsprobleempje aan maar ook tegen andere dingen. En als ik dat niet kan uitspreken ben ik net zo makkelijk weg als ik gekomen ben. Spijtig maar zo ben ik. Als ik maar het gevoel heb dat het systeem een beetje raar doet en niet aan de dieren denkt ben ik weg. Teleurgesteld maar vind dan wel weer een job, waarbij ik 8 uur af zit te wachten totdat ik weer naar huis kan om dingen met mijn verdiende geld te kunnen doen. Inwendig in mineur maar tegenover collega)s vrolijk die kunnen er immers niks aan doen. Ik vind dan ook niet dat ik dan goed betaald wordt, ja dan verveel ik me en doe iets wat ik moet doen en steeds weer dat volhouden vergt meer van mij dan iets doen met hart en ziel en weinig voor betaald krijgen. Nou door mijn primitieve leven heb ik nu een waterafrekening van 8.50 en kreeg ik bericht van de stroom dat ik 25 euro terug krijg. terwijl ik al 800 euro terug gekregen had. Dus behalve dat ik het leuk vind om te doen levert het ook wel wat op. Belangrijkste is voor mij dat mijn katten hun kwaliteit voer krijgen en dat ik gewoon met ze naar de dierenarts kan en de rekeningen betaald worden qua wonen. Zelf heb ik niet veel nodig ik haal veel uit de moestuin van de vriendin van mijn moeder die een beetje een moeder over mij mag zijn. We noemen dat niet zo want ons mam blijft ons mam, dus noemen onszelf nu maatjes. Ik mis ons mam vrijwel nooit omdat ze zo mooi dood ging, maar ik nu weer terug aan het katten vangen ben mis ik haar wel, omdat ze me zo goed verstond en ik soms katten bij haar kwijt kon. Maar het voelt soms als ik in de auto zit alsof ze erbij is en dat is heel leuk. Gisteren op de verjaardag van mijn maatje en ons mams vriendin, staarde iemand me heel lang aan en zei toen wat lijk je op je mam. Ik zei ja natuurlijk! Ze zit in mijn genen. Van haar vond ik het geen compliment maar meestal vind ik het wel een compliment. En later zei iemand oh ben jij de dochter van Maya? En toen heb ik hele leuke verhalen over ons mam gehoord. Over een gestorvenen praten is soms zo moeilijk maar bij ons mam dus blijkbaar ook niet en ik vind dat wel leuk.

Zo lekker dat er plekken zijn waar je je stoom even af kan blazen bij mensen die niet je collega zijn of zeer nauw betrokken zijn bij jou welzijn zoals familie of vrienden die toch geneigd zijn om jou kant dan te kiezen. Deed me echt deugd dat ik het gisteren gewoon van me afgeschreven heb. Vandaag dus wat vroeger begonnen en de planning wat omgegooid, eerst katten vrijlaten en noodmeldingen opvolgen en dan pas de hokjes proper gaan maken in afwachting van de dierenarts. Wel tegen mijn gevoel in tussendoor ook gevangen katten opgehaald onder dit beleid breng ik liever even geen katten het asiel binnen. Maar je kan die katten ook niet laten zitten en vrijlaten is geen optie want dan krijg je ze nooit meer gevangen. Doordat ik mijn hart hier even heb kunnen luchten kon ik ook enigszins normaal doen tegen de beheerder, al zal deze wel gevoeld hebben (als ze dan inderdaad hoog sensitief is zoals ze zelf zegt) dat het een beetje anders was. Dat ik meer gesloten was. Nu ja vol goede moed de 5 katten van dinsdag klaargezet en die 5 van vandaag maar gewoon alvast in de revalidatiekooi gezet met brokjes. Tegen half 5 ben ik de dierenarts gaan vragen of ik de katten niet beter weer terug kon zetten in hun revalidatiekooi? En die zei met veel weerstand ja doe maar. Dus ik zet 1 kat weer terug en was echt super emotioneel omdat ik wist dat deze dinsdag nuchter binnen gekomen was dus van maandag al nuchter. Dinsdag niet gegeten had en woensdag vrij laat pas brokjes gekregen had. En toen kwam de beheerder ineens binnen met haar assistent. Om te vragen hoeveel katten er gedaan moesten worden vandaag en hoeveel tijd het zou kosten. En toen gaf ik aan dat ik ze wederom aan het terugzetten was omdat het half 5 was en deze echt niet voor 5 uur klaar zouden zijn. Tenzij ze toestemming gaven om het wel te doen, want en toen wees ik naar die kat die ik net teruggezet had, die heeft nu al voor de 3de keer nuchter gestaan. En toen schoot ik vol en begon te janken. Omdat ik het zo erg vind voor die kat Nu ja ze kwamen eigenlijk binnen om mij toestemming te geven om die 5 wel te mogen laten doen. Maar dat moest dan wel geheim blijven. Daar was ik erg blij mee maar heel geheim is het niet gebleven. Niet mijn schuld hoor maar een beetje het toeval als je dat zo mag noemen? Of de natuur? Ze vroegen of ik wist hoelang het zou gaan duren, nee dus, want bij wilde katten kan je niet onder de staart kijken of ze nu vrouw zijn of man. Dat zie je pas als ze in slaap zijn. En net nu bleek ik er ook een voldragen kattin bij te zijn en op dit asiel mag vrijwel niks dood dit werd een abortus. Er zaten 4 kittens in en ik heb toegegeven aan de dierenarts dat dit mijn 2de keer is dat ik dit meemaak en ga doen en ik dit niet alleen aandurf dus toen moest ik er collega´s bijhalen. En toen wisten ineens collega´s van de honden ook dat we wel mochten overwerken want die zijn ook komen reanimeren. Daarmee bedoel ik, die kittens hebben ook narcose middel binnen gekregen en krijgen wel een tegenstof maar dan nog moet je ze behoorlijk lomp droogwrijven zoals moeder zou doen. Daar stonden we dus met 4 mensen kittens tot leven te wekken terwijl de dierenarts de moeder aan steriliseren was. Dat was echt een groepsactiviteit. 3 hebben het er gehaald en zijn nu bij een papfles gezin eentje helaas niet. Morgen gaan ze proberen deze bij hun mama te leggen, tenzij ze nacht ook niet halen want kan alle kanten opgaan met zulke kwetsbare wezentjes. Daarna nog een kater met een bal in de lies. Dat heeft de beheerder allemaal meegekregen en we hopen dat ze nu begrijpt waarom het soms gebeurt dat er overgewerkt wordt omdat je dit soort dingen niet in de hand hebt maar wel meteen tot actie moet overgaan als het gebeurt. En dat je daardoor soms overuren maakt. We hopen dat ze dat nu ook beter kan verantwoorden tegenover haar leidinggevende weer. Dus nee, ik heb het niet rondbazuint dat er overgewerkt is, maar heel veel mensen weten het nu wel. Ja sorry hoor de inspectie mag daar ook best rekening mee houden als ze een asiel komen controleren. Dus de zwervers hebben ook gesproken vandaag! Zo voelt dat voor mij, mijn praten hielp niet meer dus lieten ze het zelf even zien hoe het in elkaar steekt of het werkt weet ik niet. Maar voor mij is het een beloning uit duizenden. En vind ik die paar centen die ik gestort krijg op mijn bankrekening eigenlijk minder boeiend. Al is het wel belangrijk want ik wil ook goed kunnen zorgen voor mijn eigen katten. ik hoop dat het verbeterd. Anders ga ik deze job weer opzeggen en meer op de achtergrond mijn collega ondersteunen. Dan ga ik dus werk zoeken wat om mijn passie en mijn eigen katten heen passen. Iedereen wil mij in bescherming nemen omdat ik uitzendkracht ben dus per direct kan de samenwerking opgezegd worden door beheerder. Maar ik vind dat zo manipulerend dat ik dan liever deze job opgeef en op een andere manier terugkom want voor zo een baas wil ik niet werken. Is niet alleen een kwestie van willen maar dat kan ik ook niet. In mijn beleving zijn het de dieren die ervoor zorgen dat ik werk heb en mensen die mij betalen zeikstelen omdat ze voor dat kleine beetje wat ze betalen het mij enorm lastig maken om me volledig voor de dieren en mijn eigen dieren in te zetten omdat ik er een baantje bij moet zoeken en nu ook nog eens mijn passie in de weg staan door mij te belemmeren in overuren te maken. Maar verder maken ze mijn pis niet lauw want morgen ben ik weer en doe wat ik graag doe. Niet voor de mens maar voor de dieren. En als het stopt dan stopt het, ik heb vandaag die kittens naar een opvang gezin gebracht en die heeft mij laten zien hoe zij in haar achtertuin wat kennels heeft staan waar ze zwerfkatten met kittens in kan houden. Dat kan ik met mijn tuin ook. Dus dan stopt het vangen maar kan ik mijn collega´s nog steeds helpen omdat ik dan ruimte heb om ook zwerfkatten met nestjes op te vangen. Ik wil nog wel bij haar in de leer gaan hoor maar als het vangen weer stopt heb ik weer een nieuw project

Sorry dat ik het gesprek onderbreek, praat vooral gewoon door. Maar ik wil even mijn hart luchten over in welke soap ik nu weer terecht gekomen ben. Applaus hoef ik niet, medelijden ook niet, ik wil gewoon even van me afschrijven omdat ik het gewoon heel sneu voor dieren vind wat er nu gebeurt. Nu ja ik vervang mijn collega dus deze week met mijn beperkte uren van 19 uur. U zal later in dit verhaal wel begrijpen waarom ik dit zeg. Gisteren dierenarts dag, dat is elke dinsdag en donderdag vaste prik. Maar we hebben wat achterstanden in te halen omdat de dierenartsen een week met verlof zijn geweest. Dus dat is overwerken voor zowel dierenarts als ons wat we niet erg vinden zolang het geen vanzelfsprekendheid wordt voor de mensen achter het bureau. Enfin, ik had die dag nog wat meldingen gehad van katten die gevangen waren dus ben deze op gaan halen. Als je zeker weet dat ze nuchter zijn kan je ze die dag ook al laten doen dat is het protocol. Maar toen ik terug kwam voelde ik iets geks dus ben toch maar even gaan vragen of ik de 6 katten die ik bij had ook mocht mee laten doen? Nu ja het was vrij laat dus eerst maar de 8 en dan zien hoever we zouden komen. Ik had er alvast 4 klaar gezet zodat de dierenarts ze kon verdoven. Dat was redelijk laat, denk een 16:30 dus zou een latertje kunnen worden. Maar toen de katten sliepen en we ze net wilde voorbereiden, kwam de beheerder van het asiel binnen en zei dat we alle katten weer terug moesten leggen omdat het asiel zou sluiten om 17 uur. Dat kan dus gewoon niet hè, dan zouden die katten morgen weer uit de verdoving zijn en donderdag weer terug onder narcose moeten, dus de dierenarts heeft toen gezegd ik doe deze katten. En tijdens die discussie ben ik begonnen met scheren en voorbereiden. Uiteindelijk hebben we er dus maar 4 mogen doen. En morgen waarschijnlijk de overige 4 van vorige week. En mogen die katten van mij nog een weekje langer blijven zitten. Want er mogen geen overuren meer gemaakt worden. Dat is het beleid hierachter. Dat bepalen dan mensen die de hele dag achter hun bureau zitten en met de inkomsten en uitgaves te maken hebben maar nog nooit op de werkvloer hebben gestaan. Diezelfde mensen geven je wel opdrachten om hier een kat te halen en daar een kat te halen maar begrijpen niet dat dat tijd kost en jou eigenlijk van je werk houden. Iemand vroeg gewoon een keer een tijd voor tijd dag omdat ze in een week tijd al 16 uur overgewerkt had. 1 dag 8 uur dus die andere 8 gaf ze vrijwillig. Maar om die vraag worden de dieren wel de dupe en wij in ons werk beperkt. Dat vind ik echt heel erg. Want ik dacht dat het nu eindelijk onderhand eens goed ging met het asiel waar ik gestart ben in 2009. Veel beheerders verder hebben ze niet helemaal de grap door dat je niet rijk kan worden over de rug van dieren. Dat kost nu eenmaal veel. En dat je blij mag wezen met personeel die je betaald maar meer doen dan je ze betaald. Iedereen moet in zijn levensonderhoud kunnen voldoen natuurlijk, maar geen enkele dierverzorger die ik ken heeft de gedachte ik ga er rijk van worden. Nee als ik er maar van kan leven en mijn eigen gezin kan onderhouden. Verder al die overuren doe je eigenlijk gewoon omdat je een passie voor dieren hebt. Maar als het van bovenaf een vanzelfsprekendheid wordt en bijna een eis dan ga je er iets over zeggen. Dat je dan beknot wordt in je passie mogen volgen is wel heel lomp. Grof gezegd maakt niet uit in welke situatie we zitten, barende hond, gewonde kat om 17 uur wordt ons nu verplicht om alles uit onze handen te laten vallen, uit te klokken en naar huis te gaan. Ik ben even gestopt met vangkooien uitzetten. De gevangen katten haal ik nog wel op en spoed dingen doe ik ook nog wel. Maar als ik maar een gaatje zie dat die mensen zelf voor de dieren willen zorgen neem ik dat graag aan. Want heel graag dieren naar het asiel brengen doe ik nu niet graag meer. Volgende week gaat er een vergadering zijn met bestuur en de dierenartsen. Alle collega´s proberen mij te beschermen omdat ik nogal direct ben tegen de dame die benoemd is tot beheerder en dat nu ook probeert zeer onhandig. Maar ik heb echt zoiets ja sorry dan mag ik weer stoppen met mijn droom job. Dat is het risico van het vak, ik wil alleen in dienst zijn van mensen die ook aan dieren denken. En niet aan hun ego, niet aan centjes en vooral niet over hoe ik beter mijn tijd in moet plannen binnen hun uren. Als ik voor een kat kom om te vangen, neem ik daar gewoon mijn tijd voor. Dan ben ik gewoon weer weg, en dan ga ik wel weer zitten simmen op het volgende werk wat mijn bankrekening weer vult maar mij totaal geen voldoening geeft en ik dan zonde van tijd vind. Simmen en iets nieuws bedenken om wel nog dieren te kunnen helpen. Want dat zit gewoon in mij. Ik heb al heel wat pilots de ether ingegooid maar zelfstandig is onhaalbaar. Maar ik heb er wel veel ervaringen mee opgedaan. Toen ik stopte met kattenvangen kon ik dat slecht loslaten, dus toen ik bij een fabriek werkte waar ik veel vrije tijd aan kwijt was dus veel verdiende en geld over had. Hielp ik minder bedeelde met hun kat neutraliseren. Maar uiteindelijk merkte ik dat dat ook niet werkt, want als mensen dat weten, weet iedereen je te vinden en komen die katten nog niet goed terecht. Toen aangereden dieren van de weg halen, zodat de eventuele bazen hun dier nog zouden kunnen vinden. Ook een foto op een website. Vruchteloos, ik weet nu wel hoe snel een dier ontbindt onder welke omstandigheden en er hebben wat organen langs mijn oren geslingerd, omdat die vastgeplakt zaten aan het trottoir en ik al aangelopen was met dat dier. Dat was niet geheel bevredigend behalve die keren dat ik op mijn gevoel ging aanbellen bij deuren om te vragen of ik hun kat of hond aan de kant van de weg gelegd had. Huilen natuurlijk maar ook dankbaar dat ik dat gedaan had en de moeite had genomen om aan te bellen. Dierentaxi, mensen met dieren vervoeren naar de dierenarts en weer terug. Met de dierenarts gaan praten en die zag er wel wat in dus klanten van hen gekregen. Maar mensen willen niet veel betalen en ik durf niet veel te vragen. Dus qua kilometer betaling kwam ik wel goed uit maar qua tijd niet. ik was soms 8 uur beschikbaar voor 20 euro want ik vroeg alleen maar kilometer vergoeding. Dieren helpen aan huis, ik dacht erover en toen starte iemand ermee. Daarna nog op een asiel gewerkt en daarna voor een andere vereniging katten gevangen. Dat was het allemaal niet. Toen bedacht dieren doen die geen kat en hond zijn. Egels, eekhoorns. Maar van de deskundigen krijg je geen info, zij kunnen dat en niemand anders maar nu zitten ze vol dus zoek het maar uit. Dit weer aangenomen maar gereserveerd. Ik kan mezelf niet veranderen dus ik denk dat het weer verder zoeken gaat worden waar ik wel mijn ei in kwijt kan. Ik mag voor de reptielen van mijn collega zorgen nu. En heb er veel plezier in, 2 slangen en blauwtong skink. Met de skink heb ik de meeste schik. Ik mag me nog gaan verdiepen in reptielen nu ja oude stof ophalen want ik heb een oud certificaat liggen van reptielen verzorging. Misschien een reptiel aan huis verzorgingsdienst? Lijkt me wel boeiend. Kattenleed dan ver van mijn pad tenzij ze op mijn pad komen dan los ik het voor ze op. Althans dat probeer ik. Maar onder deze omstandigheden gaat het hem ook niet helemaal worden op het asiel. Ik wacht maar rustig af hoe alles zich ontwikkeld. Zo dat was heerlijk om van me af te schrijven. Alles is nu uit mijn hoofd dus ik hoop dat ik vannacht niet achter een kat aan het jagen ben of een reptiel. Dank voor de ruimte

@Jessjeik wil je man natuurlijk niet afvallen want jij hebt hem lief. Maar echt hulpvaardig is hij in deze niet. Kan je vandaag niet wat tijd uittrekken om hem beter uit te leggen dat drank in huis halen voor jou op dit moment niet zo heel tof en ondersteunend is? Blijft lastig hoor! Dat besef ik me wel, ik heb ook een soort van zelfde partner gehad. Vond dat ik een probleem had met alcohol en moest stoppen maar onderkende zijn eigen probleem niet. Want als hij een drinkavondje wilde doen haalde hij ook drank in huis voor mij want dan moest ik meedoen. Omdat het zoveel gezelliger zou zijn. Daar heb ik geleerd dat je stopt voor jezelf en voor niemand anders.

Goedemorgen deze morgen! Huisje gepoetst en de slachtresten van gisteren opgeruimd. Dit keer een zwarte rat volwassen en mannelijk. Mijn zwerfkat wil me blijkbaar iets zeggen want komt met steeds grotere prooien thuis.... Nou muis blief ik niet, rat dus ook niet, gevogelte liever ook niet maar dat heb je met een kat niet in de hand. Hij vind het blijkbaar belangrijk dat we goed gevoed zijn, we is mijn poezenbeesten en ik zei de gek. Nu het dak op voorbereidend werk doen voor het schilderen van morgen. Fijne dag allemaal!

Denk dat het uit de vijf serie een speciale editie was @nancy Ik merk dat ik tot een dieptepunt gekomen ben wat betreft mijn grenzen qua katten helpen. Het was allemaal zo nieuw voor mij afgelopen week, die keizersnede en die kittens. Niet meteen het voortouw nemen maar afwachten. Maar ik merk dat ik er moeite mee heb. Omdat ik er nacht en dagmerries van heb. Er kan nu zoveel meer dan vroeger kon dat allemaal niet en dat is fijn om te merken. Maar ik kan 1 ding gewoon niet loslaten die blik naar alle katten en kittens die al in het asiel zitten en waarschijnlijk hun leven daar gaan slijten. Dan heb ik toch liever dat deze kittens gewoon afgemaakt zouden worden , waardoor er meer aandacht zou zijn voor kittens die nieuwsgierig zijn maar nog wild en even zoveel aandacht nodig hebben als die kittens die nu weer geboren zijn en papflesser worden. Ik vind het mooi dat het nu kan en wil het asiel niet afvallen. Maar ik heb er gewoon moeite mee dat je kittens van een week of 7 al neutraliseert en weer loslaat omdat je geen tijd voor ze hebt om ze tam te maken. Maar kittens uit een wilde kat wel probeert te redden. Ik ga dit toch wel aankaarten en ik hoop dat ik er gehoor naar vindt want anders gaat het weer e.o. worden denk ik. Terwijl ik het vangen met hart en ziel doe. Echt mijn droom job, die toevallig op mijn pad kwam. Toen ik moest solliciteren en nu de job waar ik voor gevraagd wordt. Dat zou toch wel iets kunnen zeggen denk ik dan maar ik wil niet langs mijn schoenen gaan lopen. Het is ook wennen om een kat te laten vangen die ik heb laten ontsnappen door mijn collega. Maar de afspraak was, dat ik niet op de voorgrond zou treden dus dat doe ik dan ook niet. Haar manier is anders dan de mijne maar werkt ook. Een beetje afstemmen op elkaar dus ik hoop dat ze dit kan pikken van mij. Dat ik ongeboren kittens wel laat doodgaan.

Socrates op Sneakers is ook heel interessant. Heb ik gekocht om beter te leren om te communiceren maar volgens mij heb ik het nog niet helemaal onder de knie. Vond het wel boeiend om te lezen omdat je dan echt anders gaat luisteren naar mensen en ietwat meer hoort van wat ze zeggen. Een soort van doe boek dus. Dat brengt me meteen op de vraag, kent iemand die kinderboeken nog waarbij je opdrachten moest uitvoeren om verder te kunnen met lezen?

Komende week ga ik voor de blauwtong skink zorgen en de slangen van mijn collega. Ik kijk er naar uit, vind het best grappig om aan mijn lijstje dieren aan huis verzorgen ook reptielen toe te voegen. En vooral het vertrouwen wat mijn collega in me heeft. Goed voor haar zwervers zorgen en ook nog voor haar dieren thuis. Vandaag tot dinsdag is asiel vrij. Maar blijft lastig. Ik ben vandaag spullen gaan halen om voorbereidingen te treffen om mijn houten huis vanaf maandag schilderbaar te maken. Dus houtrot spullen inzamelen. En dan zie je bij de kassa toch een oproepje van een vermiste hond die medicatie nodig heeft. Dan kan ik het niet laten om te zeggen hebben ze al contact opgenomen met het asiel en hebben ze hun contact gegeven wel openbaar gezet op de chip website? En ik weet niet of ik het hier al gemeld heb? Maar dat is dus echt belangrijk heb ik zelf ondervonden met mijn vermiste kat. Ik dacht toen ik hem gechipt had en de andere dat alles oké was. Ik had mijn twijfels over je kat terugvinden via een chip ik geloofde daar niet in en geloof ik voor mijn katten nog steeds niet in. Maar toen ik zelf op zoek ging naar mijn vermiste kat die gechipt was, leerde ik dat de dierenarts de registratie wel doet maar dat je zelf je gegevens openbaar moet zetten als eigenaar. Ik kon in de eerste instantie wel heel mooi terugvinden hoe mijn kat hete en hoe oud hij was, maar mijn telefoonnummer staat gewoon op onzichtbaar. Vanwege privacy redenen moet je dat zelf doen. Toen heb ik alles maar openbaar gezet, mijn kat heb ik niet via de chip weer teruggevonden. Maar nu weet ik wel dat als iemand anders mijn kat vind en zo lief is om zijn chip uit te lezen mij ook kan bereiken. Dus allemaal even doen hoor als je je dier terug wil. Dat wordt zo niet meegegeven als je een chip laat zetten bij je dier. En dan denk je dat je oké bent. Zoals ik dacht en heel veel mensen. Want ik weet niet hoe vaak dat er op het asiel verloren gelopen dieren binnen komen met een chip maar dat je de eigenaars dan niet kan bereiken omdat hun gegevens niet openbaar zijn. Dan is het te hopen dat ze facebook hebben en net de juiste groep opzoeken om hun hond of kat wel terug te vinden. Ook als je wisselt van adres denk dan aan die chip om deze ook te verzetten. Want ander word het vrij lastig voor de vangers jou dier weer terug te brengen zonder extra kosten. Zoals pension verblijf. Ik vind dat de dierenbeschermingen daar ook reclame over kan maken, enkel laten chippen is dus niet voldoende.