Lika

Of gewoon niet moeten....

Of MOET je rustig zijn op je rustdagje?

Dikke zoen op je bolletje en lekker slapen!

Je had ook het lef je hier aan te melden. Neem jezelf serieus. Reuze goed van je. Het kan.

Tuurlijk vind ik het zelf ook nogal wat. Maar....niets doen is ook een keuze! Ik hoop dat ik het goede doe voor mezelf. Toch ben ik vrij rustig. Gek genoeg. Zo lang ik geen gevoel hoef weg te drukken, gaat het wel. En natuurlijk zie ik de valkuil van iemand die zegt hoe mooi en goed ik ben. Maar ik ben er tegenwoordig zelf helemaal helder bij. Dat is zo fijn. Dat gaat steeds beter. En ook steeds beter in staat om op mezelf te vertrouwen. Voelt heel fijn. Ben steeds lievr bij mezelf. Voor het eerst in mijn leven. Ja, ik heb zin in mijn paar dagen weg. Naar de workshop. Dat is over twee weken. Op mijn werk blijf ik nog even reïntegreren. Dat haalt de druk wat van de ketel. Ik wil nog verder oefenen in hulp vragen, grenzen stellen, niet alles op me nemen. Dat kan hier.

Ben doodop.... veel gezien. Gelopen. Gegeten. Pfoeh... al die trappen bij Montmartre. Sacré Coeur. Mooi hoor. Ai,ai,ai... morgen ga ik mijn voeten voelen!

Mijn man en ik hebben nog geen idee of en zo ja hoe verder. Vooralsnog leidt dit niet tot problemen. Hij vindt het 'al bijna niet meer raar klinken' zei hij gisteren. Kinderen (11 en 13 ) weten van niets. Hoeft ook nog niet. We hebben wel verteld dat wij een conflict hebben. Maar de sfeer in huis is prima. Op dit moment beter dan in de afgelopen maanden. Voor alles is een moment, denk ik dan maar. Gisteren zei mijn man 'misschien hebben we wel nooit echt van elkaar gehouden'. (Tuurlijk wel, maar niet op die ene manier ...misschien , misschien) We hadden elkaar nodig, dat is zeker. En een burnout nuchter overleven zorgt er dus blijkbaar voor dat je niet meer met jezelf door 1 deur kunt als je 'had ik maar.....' gevoelens toelaat. Ik KAN dat niet meer. Kan alleen nog maar eerlijk zijn naar mezelf. Lastig, want hoe dat te doen zonder anderen te kwetsen? Dat kan. Dat ontdek ik nu. Het buitenland leert me ook veel. Geduld hebben bijvoorbeeld. Zonder iets weg te duwen. Zonder je kop in het zand te steken. Zonder de boel op de spits te willen drijven. Je punt te willen maken. Maar dat je goed voor jezelf moet zorgen. Dat dat heel belangrijk is. Dat je dan pas voor anderen kunt zorgen. Nou ja... zo nog wat zaken.

Ben inmiddels voorbereidingen aan het treffen om naar het buitenland te gaan. Voor een week. Anders ga ik me de hele rest van mijn leven afvragen of ik dat niet had moeten onderzoeken... Vandaag paspoort aangevraagd. Bijna té spannend. Zo veel nieuwe mensen. Ik ben op werkgebied behoorlijk over mijn grenzen gegaan deze week. Dom! Kerstdiner van werk laten schieten. Geen energie. Moe. En eerlijk gezegd....ook geen zin in aangeschoten mensen om me heen. Beetje bang ook dat ik opeens daar ter plekke....

Rustig aan gewerkt. Daar ben ik tevreden mee.

Goed man!

En je bent het maar wel mooi aan het doen!!! Goed hoor.

Zet meestal niet door. Even pas op de plaats.

Wayt ben je toch altijd bezig Yvonne!

Un pain au chocolat voor mij graag. Periode van de maand. Neem er koffie bij. Chocolademelk al op. Leuk Montmartre. Wat voor weer is het eigenlijk?

Goedemorgen. Verkouden... griepig, niet ziek. Bleh.

Prachtig! Word ik heel blij van.

Wat is er gebeurd Sita?

Hijg, koffer achter zich aan slepend, ik ben er!

Ben laat. Slaap lekker allen. Dagje waar ik veel van kan leten, maar dat niet goed voelde, gevecht tegen mezelf. Niet op drankgebied, maar op het gebied van een beetje goed voor mezelf zorgen. Te krampachtig en te veel aan het werk... en vroeger zou ik dan als beloning...... Ik zie het. Herken het. Maar soms pak ik het gewoon even niet zo handig aan, ook niet erg. Geen reden om te verdringen en te drinken.

Mompel, klaag, zucht, steun.....propt nog wat in koffers, haalt er weer iets uit. Toch weer terug....mhmmm komt goed. Ik ben er heus!

Nee. Je hebt geen schop onder je kont nodig, maar een arm om je heen volgens mij. Hierbij van mij. Een knuffel. Je hebt het lastig en dat is eigenlijk best logisch toch? Want wat komt er als het allemaal 'wel gaat'.....? Even zitten en die gedachten er laten zijn. Niet verzetten tegen. Je bent ze niet. Ze komen langs. Verzet maakt ze heftiger. Ze gaan ook weer weg. Dat is de grap. En opeens is er iets moois. 'slaat arm om Nicky heen'

Absoluut Bob. Absoluut. Ook ten opzichte van mezelf. Ik vind het soms zo moeilijk mijzelf uit te spreken dat ik zit te trillen op de bank. Zo eng om bepaalde dingen te zeggen. Vooral als iemand wel iets met mij wil, maar ik niet met diegene. Pfoeh..... in dit geval in mijn huwelijk nog het allerengst. Maar het gebeurt heel vaak overal natuurlijk. Vandaag weer veel te ver gegaan met werken. Want ooooooooo, er verwacht iemand iets van mij. En natuurlijk ga ik niet teleur stellen! Allemaal in iets andere mate hetzelfde. Ik begrijp zoooooo goed waarom ik meer ben gaan drinken. Ach, wat eng allemaal het leven en de dingen. Maar ik mag ze gewoon voelen en zeggen. Echt waar. En soms doe ik iemand pijn, omdat ik iets anders wil dan diegene. Dat ligt niet aan mij. Ik ben niet verantwoordelijk voor het gevoel van anderen. Heel lang gedacht van wel. En ik schiet er nog steeds in door. Verschil met vroeger is dat ik niet meer met mezelf door een deur kan als ik mezelf geweld aan doe. Het gaat niet meer. Veel te lang gedaan. Alles accepteren, wijn erin en harder er tegenaan EN kop in het zand. Niets aan de hand. Dat gaat niet meer. Ik ben wakker en alert. Nuchterheid is een hele harde voorwaarde om mezelf liefdevol te kunnen begeleiden. En anderen daarna ook.

Ik weet eerlijk gezegd ook niet of het gaat werken. We zijn 'in ontwikkeling' zeg maar. Ik voel me een zus ten opzichte van mijn man. Zoiets. Er is geen sprake meer van intimiteit. Noch een gevoel dat dit ooit nog mogelijk zou zijn. Misschien is open relatie niet het goede woord. Huishoudelijke relatie op basis van gedeeld ouderschap ? Ik gun hem zijn ervaringen. En ik ben verliefd. Daar wil ik iets mee. In ieder geval een onderzoek naar doen. Het buitenland heb ik 20 jaar geleden ontmoet Francoise. We hebben beiden totaal geen idee waar we uitkomen. Misschien toch apart? Misschien nog een aantal jaar zo? Beter contact in de huishoudrelatie? Voor mijn man ligt het ook weer anders dan voor mij. Toch is er rust en contact. Huishoudelijke relatie klinkt weer te nietsig. Ik weet het niet. Platonisch?

Bwkend gevoel Lars. Ook voor mij. Maar wat Bob al zegt. Laat maar los. Ze weten heel goed wat ze doen die dames van jou....

Goedemorgen. @Reacher daar ben je weer. Knuffel.