Parsifal

Interessante lijst Koen, maar ook ietwat beangstigend... Ik begrijp dat je zover kunt komen, al heb ik het meeste van wat je opsomt mezelf gelukkig bespaard. Het laatste op de lijst is wel heel erg herkenbaar, de 'beloning' voor het aanbidden van Bacchus ;-) Mooi dat je ontsnapt bent!

Eerder ben ik ook bij een AA groep geweest. Er heerste een nogal strenge hiërarchie en als nieuweling werd je toch vooral geacht te luisteren en niet te praten. In vond het nogal ontluisterend. Via een verslavingszorg werd me aangeraden eens te gaan buurten bij een Engelstalige groep, die schijnen meer te zijn als we op tv zien. Toen ik contact had gelegd met een deelnemer die me op sleeptouw wilde nemen en ik op de bewuste avond het gebouw niet kon vinden zonk de moed me in de schoenen... Toch een twijfel-alcoholist. Nu zou ik er eigenlijk wel echt eens heen willen, maar veel groepen zijn besloten heb ik op de AA site gezien, maar ik merk dat een lichte xenofobie oproept. Ben toch al niet zo'n held sociaal gezien...

Wat ik uiteraard veel tegenkom is dat het lastig slapen is zonder drank. Als alternatief heb ik ooit van een verslavingsarts Melatonine gekregen. Moet je dan wel op recept halen en zelf betalen, want het zijn 3 mg tabletten. Maar wat zag ik laatst bij de drogist, je kunt dergelijke hoge doseringen gewoon 'over the counter' kopen en nog goedkoper ook! Het is natuurlijk een pittig middel, maar het helpt wel en altijd beter dan drank. Zou wel online wat onderzoek doen eer je er aan begint, maar bij mij werkt het prima :-) Wat ook goed werkt is diphenhydramine, slaapverwekkende stof uit anti-histamine, maar is wat moeilijker te verkrijgen en werkt op de lever, dat is minder helaas... Succes!

Als ik vitamine B1, B6 of B12 neem, dan lig ik na verloop van tijd stuiterend in mijn bed. Is dat een bekend verschijnsel? Ging me door de B12 wel heel erg goed voelen geestelijk, bijna onnatuurlijk goed...

Sinds 2016 heb ik een vorm van slaapapneu ontwikkeld die niet behandelbaar schijnt te zijn. Waarschijnlijk door het jarenlange gedrink en gerook dat ik al zeker 20 jaar bijna iedere avond heb gedaan uit leegte, verveling en onvrede met mijn leven en mijzelf. En de grap is dat ik tijdens mijn studententijd alcohol ontdekte als 'slaapmiddel' en om mijn depressiviteit weg te drinken. Ik kon op de lagere school al niet meer slapen door de school prestatiedruk en de angst om gepest te worden. Hypergevoelig kind ja. Sinds enkele weken zit ik thuis, omdat mijn lichaam niet meer wil. Letterlijk niet meer wil; lopen, zitten, nadenken, het gaat niet meer vanzelf en kost moeite. Ik ben op het uitgeputte moe. En mijn maag is dermate van slag dat als ik opsta ik zo naar word, dat ik weer wil gaan liggen. En het meest absurde is, dat ik er bewust op heb aangestuurd. Ik heb het voelen aankomen en ben toch doorgegaan, onder het mom van: dan zal er eindelijk voor mij worden ingegrepen en beslist dat ik naar een kliniek moet. Ook al heb ik lang geleefd met het idee dat ik ieder moment een hartaanval zou kunnen krijgen door mijn zelfvernietigende gedrag en dat dat de 'verlossing' zou zijn Wat heeft mijn verbazing geschetst, nu mijn maag het niet meer trekt heeft mijn verstand het 'overgenomen'. Zo heb ik nu drie nachten achtereen nuchter doorgebracht. Dat is even geleden! Zonder melatonine, nog van de verslavingszorg, was enig slapen me niet gelukt, maar verder heb ik er weinig last van. Eigenlijk teleurstellend bijna. Is dit nou waar ik al die tijd op hoopte? Waarschijnlijk omdat mijn leven nu weinig meer voorstelt is mijn reactie voor de hand liggend. Wat veel verbazingwekkender is, is dat de apneu mijn slaap niet langer lijkt te verstoren?! Gek genoeg heb ik wel stevige dorst gekregen door het lezen van de vele posts :-( Es kijken of ik die kan uitzitten!