Lika

Yep. Waar stoppen al niet goed voor is...

Maar idd het gaat om doen. Klopt. Het helpt mij soms om de donkere krochten van mijn geest toe te laten en hier op te schrijven. Dat maakt lichter. Dank jullie.

Angst is de grootste . Dank @kruidenthee67. Ik oordeel alweer over mijn eigen gedachten, ja. Laat ik nu zien dat ik helemaal niet ‘al zo ver ben?’ , ben ik egoistisch? Onvolwassen,?

Onze klus valt mee, want we huren ingerichte tenten!

Goedenorgen . @kruidenthee67 Vandaag wisseldag. Hup naar de volgende camping... toi,toi,toi voor dochter @fleurtje!

Ja, ook mooi. Zij schrijft de dingen zo op dat ze voor mij aankomen. Ik woratel een beetje met wat liefde is. Kan ik wel echt liefhebben? Of heb ik gewoon maar lief als iemand zegt dat hij/zij mij lief vindt? En hoe zit dat dan richting mijn kinderen? Mijn ouders? Ben ik er wel echt voor de ander of doe ik alles ter meerdere glorie van mezelf? Ook nu een jaar contact met het buitenland. Wil ik dat nog? Mag ik dat nog willen of wil ik niet meer? Wat voegt het nog toe? Hoe kunnen man en ik onze relatie wellicht ook weer fysiek vorm geven? Wil ik dat? Hoe bespreek ik dat? (Afwijzingsangst dubbelop) Nu ik dit opschrijf klinkt het wel erg negatief. Goed om zo even te zien staan. Want het is niet negatief. Het zijn mijn diepste angsten/ onzekerheden en gevoelens waar ik mee aan de slag mag en al ben. Ik ben mijn eigen empirisch onderzoek.

Fijn @bumperjim. Goed voor jezelf zorgen betekent dan ook goed voor de mensen om je heen. Mooi.

Slaap lekker !

@kruidenthee67 : you did it! Gaaf. Dank voor alles wat je hier brengt ook. Fijn dat je er bent. en door.....

Ik schrijf hier drie keer iets op en haal het weer weg. Tranen zitten hoog, voel me onbestemd. Gaat wel weer over. I know. Twee dingen die me bezighouden (uit Examens in empathie, Leslie Jamison) - ‘het vermoeden dat ik een schraal gevoelsleven had dat alleen geactiveerd werd door de behoefte aan constante bevestiging,’ - ‘dat ik te koop loop met mijn gevoelens , terwijl ik tegelijkertijd verborgen houd wasr ze vandaan komen.’ Ze haalt de woorden uit mijn mond...

Mooi! Fijn om te lezen.

Goedemorgen. Bezoek bij de tent vandaag. Morgen naar een andere plek. Daar gáát mijn rust. Uitdaging om de zaak in de juiste proporties te zien. Lesje relativeren. ja @fleurtje ik had de burnout. En @Francoise ook ik was als de dood dat het niet zou lukken. Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat ik nooit meer zou kunnen werken. Het was anders. Gelukkig. Heel erg van belang om rustig op te bouwen en je -ik wil vooral nuttig zijn op het werk- gevoel even te laten wachten. Want dat ben je vast al met een paar uurtjes. En het herkennen van je grenzen en daar anders mee omgaan dan met doormoeten is nu het allerbelangrijkst.

Dat is ook pittig alles voelen. Wat mij vaak helpt is mijn ‘nieuwsgierigheidsknop’ aanzetten. Dan zie je ook wellicht een hint van een mooi, grappig, nieuw? gevoel.

Hoewel ik ben gewend niet te drinken, ben ik er ook veel mee bezig. Ik moet namelijk op een andere manier door het leven zien te komen. Het voelt goed. Houd vol!

En reden om trots te zijn! Top. Voelt het goed dat je het niet hebt uitgeprobeerd? Boeken waar je down van wordt zou ik wegleggen...

Topper!

Ah... ja. Uit. Ik zal morgen een paar citaten die mij raakten opschrijven. En @kruidenthee67 waar staat dat stuk precies dat jij mooi vond? nu ga ik beginnen aan: ‘Examens in empathie ‘ van dezelfde schrijfster. ik begrijp jullie bezwaren. Ik vind de stukken over die andere schrijvers prettig juist. Verbindend. Maar is een kwestie van smaak natuurlijk. Ze heeft een boek als een AA meeting willen schrijven, las ik. En soms treft een boek net de juiste snaar op het juiste moment. Soms niet. It hit me right in the face...

@bumperjim

Stapje voor stapje ja. En beseffen dat het ook wel eens een tijdje niet gaat. Dan gaat het even niet... Hoort er ook bij. Maar soms ook even terugkijken. Dan zie je de afstand die je hebt afgelegd.

Het is niet anders @Lente. Hoop dat de andere kant ook weer snel komt.

Spijker op zijn kop. Maar ik heb het leven altijd geleefd alsof mijn leven ervan afhangt. Alsof ik er een TIEN PLUS voor moest halen. Maar dat hoeft helemaal niet. Het komt op de één of andere manier nu pas echt binnen. Dat is vrijheid ook!

Klopt. Maar zo’n zin maakt me ook zenuwachtig, merk ik. Alsof er heel veel van afhangt. Als ik het nu niet goed doe kan het nooit meer!!! En wat is goed? Help! Ik voel me relaxter bij het idee dat leven maar een beetje wat doen is. Zelf zin geven. En dat het verder niet zo veel voorstelt. En dus heel veel. En dat is precies wat die zin ook kan betekenen natuurlijk. Ik zie nu al schrijvend dat het mijn eerdere invulling (groots en meeslepend) is die de zenuwen oproept. Ik kan falen in dit leven. Misschien kan ik wel niet leven... Maar de zin geeft net zo veel ruimte aan een andere invulling. thnx

Herkenbaar hoor! Het leven wegdrinken/ werken/ lezen/roken.... dat deed ik. Maar ik blijk het gewoon te kunnen. Leven. Al huilend, maar ook vaak van harte lachend en koesterend wat er is. Doelen stellen naar waar ik heen wil. Langzaam. Het hoort er allemaal bij.

Goedemorgen. Prachtige zon in de tent. En koffie.. een rijk begin van de dag!