Lika

Ha @Jannigje . Goed je te ‘zien’.

Slaap lekker.

Gypsy, super tof. En driedubbel knap nu.

Herkenbaar. Perfecte niet-perfectioniste willen zijn?? Soms heb je zo’n gevoel, onbestemd. Gaat vanzelf weer over. Echt. Maar op het moment zelf is het een lastige. I know...

Nee. Met drank op was ik niet aangegaan. Was ik alleen maar in de fight, flight, freeze blijven steken.

Goedje @Lars? Mhmmm Gebakken aardappelen, slavinken en sla. (En taart toe, maar dat weten de kinderen nog niet...!!)

Lika is met vakantie. Zij heeft geen weegschaal in de buurt. Dat is misschien maar goed ook.

Hahahaha. Zeker als het gewoon rechtdoor is, 4 minuten max. Ik kan zooooooveel!

Komt ie al weer, die zon!

Au! Tsjak... afwijzing. Man en ik hadden een gesprekje. Een eerste verkenning hoe nu verder, zeg maar. Deed mij afgewezen voelen. Tranen, weg kwijt geraakt. Fuzzzz Maar anders dan anders. Ik zag dat ik in paniek was, ik weet dat het anders wordt, ik voelde dat ik (uiteindelijk) altijd bij mezelf kan aankloppen. Ik denk een begin van verwerking van wat ik nooit kon aangaan en kon zien van mezelf. Waarmee ik een ander dus ook heb gekwetst en afgewezen. Bij terugkeer naar de tent enorme huilbui. Troost gevonden bij echtgenoot . Nu komen er ook tranen. Blijkbaar denk ik in jaren van zomervakantie naar zomervakantie. Dit jaar wordt een jaar van verdieping. Ik voel het. Ik gun ons beiden ook verbinding. Ik zet me in.

Drukke badplaats, drukke supermarkt... pfoei. Verdriet vanwege wegens mijn aandeel daaraan comfronterend gesprek met echtgenoot... verkeerd gereden, tranen. Even uitgehuild. Nu ademhalen. De bewolking is passend. Zon komt wel weer ...

@Bor topvrouw die je bent!

@Yvonne hier ook bewolkt, zon, bewolkt, zon. Het weer is net het leven...:-) Buiten ontbeten (met trui aan). Douchen en boodschappen doen. En dan... tja. Pootjes in de zee en stukkie lopen .

Ach jee... @rapilos. Misschien de meubelgigant verplaatsen naar een andere keer in de vroege ochtend? @Lars het ijsjesaantal is gigantisch. Maar ik heb wel weer een nieuwe meest geweldige ijsmaker. Dus ook het empirisch onderzoek vordert gestaag...

We zijn als gezinnetje lekker op vakantie. Een doodnormaal gezinnetje zoals je er zo vewl ziet. Maar ik zit mezelf niet meer constant in de weg met allerlei moetens en onuitgesproken verwachtingen die niet worden ingelost en leiden tot boosheid. Dat maakt zo veel uit.

Goedemorgen. Zon op de tent, zand erin, windje eromheen. Klaar voor de zaterdag!

Dank hiervoor. Voor mij ook een GROOT thema. Ik zeg nu bijna standaard overal-ik denk er even over na- op. Dan spreek ik af wanneer ik laat weten wat ik doe. Werkt goed. Ik voel nl. eerst vaak alleen maar blijdschap omdat iemand mij vraagt, of zwaarte omdat iemand mij iets vraagt te doen In tweede instantie kom ik geregeld op iets anders uit dan mijn eerste gevoel .

Welkom. Op weg weer. Het is gebeurd. Nu weer door. Dat kun jij. Succes

Nieuwe camping. Zowat in de zee. Ook leuk.

Wow....

Fijn Lars. Mooi. Het is moeilijk te accepteren, maar wat je nu meemaakt is niet niets. En je kunt het ook heel bewust waarderen.

Waarmee worstel je? Met al die vragen die ik ook heb? Wat ik ook gewoon doe, is nu heerlijk met mijn lichaam in de zon op een perfect terras aan zee zitten. Man drinkt 2 rosé. Ik registreer het moment. Ja, dat wilde ik ook toen. Wilde ik naar een plek als deze vanwege de rosé etc. En dan chagerijnig, want moe erna, slapen, dag voorbij. Nu registreer en voel ik zon. Ik word niet boos op de kinderen. Beetje op mezelf en man daarstraks. Na inpakken. Nou ja. Ik kan het ook weer loslaten.

Weet je @Zonnig? Die nieuwsgierigheidsknop zoals ik het noem, is voor mij een goede manier om wel aanwezig te zijn bij alles wat er in en met mij gebeurt, maar er niet compleet in op en aan ten onder te gaan. Maar alles wat ik hier delibereer lukt mij ook niet altijd hoor... don’t worry! En ja het is moeilijk de verdrietige kant toe te laten, maar als alles er mag zijn is er ook meer mooi is mijn ervaring. Soms zomaar onverwacht tussen 2 moeilijke momenten door!