Goede zeer intensieve dag vandaag. Moe, maar voldaan. Het hele gekke is...wij als gezin zijn nu op ons best. Ik begrijp het ook niet, maar het is zo. We staan op, gaan aan de slag en geen gedoe , geen gehaast. Toch de rust die ons goed doet denk ik.
IK breng de stress er wel in met mijn deadlines en mijn gewerk, gepieker en gedoe, maar goed.
Beeldbellen met mijn moeder neemt steeda hilarischer vormen aan. We lachen ons suf en ik schreeuw me rot. Maar we zien elkaar. Morgen weer boodschappen doen en brengen. Dan zien we elkaar even live.