Ik weet het gewoon niet. En daartoe moet ik me verhouden, onzekerheid. Deskundigen weten het niet goed en ik wiebel in gevoel. Ik doe geen domme dingen. Volgens mij dan. Maar soms gaat het onbedoeld fout. Te vaak naar de winkel, omdat ik dingen vergeet. Dus wel een beetje dom. In de supermarkt wel prachtige danspassen ontwikkeld om mensen te ontwijken.
Vandaag was voor mij een goede dag. Ik denk dat deze nieuwe werkelijkheid van onzekerheid en nieuwe virussen blijft. Nu eens meer,dan weer minder. Nu eens dit, dan weer dat.
ergens diep in mij, bereid ik me voor op een ander soort leven. Niet minder, maar anders. Minder vanzelfsprekendheden. Ik vind dat niet erg. Wel ook nog niet helemaal te geloven, maar ik denk echt dat het zo gaat worden. Dat is geen doemdenken.
Maar nu ben ik hier. In mijn bedje. En kookte ik en bakte ik. Ik swifferde en liet de hond uit. En mijn moeder belde mij.