Lika

Koolhydraat beperkt heeft mij 10 jaar terug goed geholpen. Ik ben toen 25 kilo afgevallen. Ken je GOK van Yvonne Lemmers? Dat volgde ik best lang Maar ik kreeg mezelf nu niet zo ver. Voor mij werkt dit nu. Ik probeer onderscheid te maken tussen voeden, eten en snoepen. En kijk ook hoe ik me voel na een eetmoment. Van snoepen word ik moe. Van brood raak ik niet verzadigd. Van groente en skyr met fruit voel.ik me eigenlij lichamelijk het prettigst. Neemt niet weg dat eten vele andere doelen dient dan voeden alleen. En die gebruik ik ook...

@Pelle2 fijn. Ik sta er vergelijkbaar in denk ik. Voelt goed. Dank voor het delen.

Ik ben vandaag toerist in eigen stad geweest. Lunch mee in rugzak. Fiets ergens neergezet. Gelopen, gekeken, beetje gewinkeld en lunch opgegeten op een bankje aan het water. Leuk. Gezwommen, gefietst en 14.500 stappen vandaag. Ik ren dan wel niet. Ik beweeg wel. Tevreden.

Mijn jongste had een mooie uitspraak gisteren. Er hadden geluncht en ik was wel voldaan, maar had nog zin in iets... dus ik zei dat en vroeg me hardop af wat ik nu zou doen. 'Wachten tot het avondeten' , klonk er van naast me op de bank. Nooit aan gedacht! Want dat is ook zo'n verslavings idee, ik wil iets en wel NU. Maar ik kan ook wachten. Dat is wat ik deed. Gewoon gewacht met eten.

Ik ben dit jaar 20 kilo afgevallen. Met weight watchers. Dat is tegenwoordig neer dan puur punten tellen. Ook de 'mind' speelt een grote rol. Het heet nu welness works. Ik heb een leuke groep met wie ik ook app. Zelf, maar niet alleen. Dit is de derde keer in mijn leven dat ik zoveel afval. Ik heb er vertrouwen in dat ik nu de helpende mindset heb om het te bestendigen. Liefst nog zo'n 15 kilo, maar zeker 13 eraf. Ik eet het liefst veel van alles. Dus meer dan alleen snoepen bij mij. Een liter magere yoghurt, 2 granaatappels, bananen, rijstwafels, 2 borden pasta en een doos aardbeien: no.problem! Ik heb geleerd met mezelf om te gaan. Maar het is een lange weg. Dat vind ik niet erg. Wat ik doe: - niet onderhandelen (behalve als het mis gaat dus. Af en toe trap ik in de 'eentje maar en daarna stop ik valkuil). - ik ben mateloos, dus nee. Behalve als het ja is. Ik weet precies hoeveel ik mag eten en plan mijn ijsmomenten in. Ik weet dat het opgaat dus ik koop het niet als ik het me niet kan veroorloven. - plannen en vooruit denken. Ik weet wat ik wanneer ga eten. Ik maak mijn granaatappels schoon, zorg dat er gekookte linzen en geroosterde groenten zijn (voor de lunch). En heb ook mijn toetje ingepland. - ik eet meer fruit - ik ben gaan bewegen en - water, water, water, water. - ik eet alleen die dingen die ik heerlijk vind. En dan als het echt MOET, als ik het niet houd, dan kan het meestal ook. Ik probeer erachter te kijken. Dorst, onvrede, boosheid: alles kan zich vermommen als 'honger'. (Ook als kooplust in mijn geval overigens, maar is weer een ander verhaal). Gek genoeg kan ik wel chocolade, koekjes chips voor het gezin in huis hebben. Ook ijs dat ik niet eet. Ik kan van die dingen afblijven, maar alleen als ik er niet aan begin. Als ik begin ben ik weg. Daarnaast mediteer ik veel en kijk wat er is. Even stoppen en ademhalen. En natuurlijk maak ik er soms een zooitje van. Maar waar ik eerder dacht nu is alles mislukt en hopeloos, kan ik gelukkig nu milder zijn. Ik kan gewoon weer verder. No worries. Of eten en ik ooit helemaal normaal gaan worden? Denk het niet. Maar dit is misschien mijn normaal. Het begon zo'n 30 jaar terug. Ik kreeg depressies en tijdens die periodes at ik niet. Vrolijk viel ik dan 10 kilo af. Die at ik er weer bij ala het goed ging, dan weer een depressie etc. Tot ik via pillen geen depressies meer had, (zo'n 23 jaar geleden), maar wel bleef eten. Toen kwam er veel bij en ik had nooit geleerd te stoppen.

@Cleo66 YES!

Jij woont vlg mij niet zo ver weg. Ik ruik het bijna hier.....

82,7

Goedemorgen

Ik heb ook geen testen gedaan.

Dank! Heb ik nog liggen. Gaat mee op vakantie@

@Borik heb geen idee meer hoe zwaar ze was toen ze werd geboren. Ze was bijna 6 weken te vroeg. Maar er was in ons geval niets dramatisch aan. Het ging allemaal heel goed. Alleen de kleinste maat kleertjes van De Hema was echt veeeeeel te groot:-) Ik heb hele goede herinneringen aan die bijzondere periode.

Ik wist het zeker! Een grote dikke stevige jongen. ( het werd een heel vroeg geboren mini-meisje dat nu uitgroeit tot een prachtige dame)

Gisteren documentaire/interview gezien over Elizabeth Vargas, een grote naam bij ABC in de VS. Ze vertelde over haar alcoholverslaving. Dat ze vroeger last had van anxiety (angst) , ontdekte dat alcohol 'werkte' en hoe dat compleet uit de hand liep. Zo herkenbaar! Hoe je gewoon bang bent, faalangst om te leven, en dan om gewoon maar met het leven te dealen gaat drinken en hoe dat totaal verkeerd gaat. Pfoeh. Als we ons in onze angst wat meer zouden kunnen laten zien en gesteund kunnen voelen... we zijn niet alleen, we hoeven het niet alleen te doen. Ons groot houden, niet door de mand vallen. Alles. voor mij en voor wie het kan gebruiken.

jopie

En goedemorgen. Dikke kilo erbij. Compensatiedagen inbouwen maar... Zwemmen. Dat eerst.

Bevrijd door liefde zou je ook kunnen lezen.

Was dat de documentaire 'Rain in my heart'? Ik zag hem ook. Viel mij ook op. Hij was hier laatst geplaatst. Ik moet er nog elke dag een beetje van huilen. De eenzaamheid en wanhoop. Blijf maar lekker hier @Sandro. Drinken we samen lekker niet.

Meissie

Met een kapotte auto aanvaard ik wellicht hulp, maar voor heel veel andere zaken vind ik het erg ingewikkeld. 'Wil je me even helpen?' Die vraag op een volwassen mensen manier stellen... ??? Pfoeh.

Hulp aanvaarden. Het is één van de moeilijkste dingen die ik nu leer. Hulp vragen ook...

Oh ja. Is het er zo één @Jannigje.... herkenbaar hoor...

Helemaal waar. En je mag bang zijn ook. Natuurlijk. En dat je het weet dat je bang bent. Jezelf weten en serieus nemen daarin. Dat is zelfzorg ja.