Lika

83,7 vandaag. Dat wordt hem. Ik schommelde Yvonne. Vandaag ben ik precies er tussen in. Dus zo is het.

Ja, @lady janehet scheelt soms veel op een dag.

Hahahaha....ik ben een heleboel keer op de weegschaal gaan staan. Hij gaf steeds iets anders... uiteindelijk 83,5 het meest. Er is iets met dat ding (of met mij). Was vergeten dat 84,1 er al stond. Misschien morgen iets er tussen in?

Veranderd

Veranderd

Goedemorgen

Vanavond weg. Het kán ook nu. Zet 'm op. Dat gevoel van even weg willen... Dat herken ik. Wilde ik ook. Ik heb het gelukkig niet meer. Vind het niet altijd leuk, maar wil niet meer weg. Ik ben mezelf een stuk meer gaan waarderen. Gun ik jou en je dochter ook!!

Goedemorgen. Gaaf @Yana! (Ik ga gelijk googelen hoe die beestjes eruit zien)

En gelijk mijn verheug-gevoel. Zwemmen morgen.

Lieve @Jannigje, je schrijft zo mooi, zo dat ik het voor me zie, mee voel. Ook je verdriet. Ik kan het me goed voorstellen.

Welkom.

Nou. Dat kan ik me voorstellen @Jopie. Toch belangrijk ja. Mijn moeder kent haar vader niet. Zij heeft een half zus, maar nooit ontmoet. Mijn moeder wordt 86. Opeens is het weer een groot thema. Belangrijk ja. Ook voor jou.

Ik zag toch tegen het weer gaan zwemmen op. 'Vroeg' eruit , zwemmen .... Maar gedaan. En de eerste twee banen kon ik die grijns maar niet van mijn gezicht krijgen. Een blije grijns. Gewoon uitgelaten blij. Waarvan akte.

Goedemorgen Zal ik doen @nancy! In ieder geval zo eerst weer zwemmen.

Present en goedemorgen

Keurig maat gehouden.

Volgens mijn weight watchers club is koffie ook gewoon vocht. Ik heb een foto op mijn id van toen ik in een burnout zat, 20 kilo dikker was en door de regen was komen aan fietsen. Trieste aanblik.

Thnx Etty. Ik heb ook nogal wat gedaan voordat ik kon voelen zonder iets te moeten veranderen. En nòg is het een uitdaging. Maar erg de moeite waard

Ik vind het ook fijn @Jopie en mijn superdeluxe sportschool neemt vast goede maatregelen. Bovendien doe ik ook boodschappen. Dat is enger denk.ik. Ik merk ook dat het voelt als een enorme stap om weer te gaan. Uit mijn cocon. Is moeilijk. Daarom ook al goed. Voor de gewenning en het weer uitbreiden van mijn scope. Zal toch nodig zijn. Dan maar beter vast een voorzichtige stap die kant op.

Goedemorgen. Mijn zwembad gaat - met goede maatregelen- weer open. Ik heb me ingeschreven. Nu nog even kijken of dat ok voelt.

Moment van inzicht. En door!

Slob net: diepe buiging voor speciaal onderwijs. ( @Nancy voor jou ook)

En de grap is...gewoon voelen, erbij zijn maakt de boel niet erger, maar minder erg. Soms verdwijnt het dan al. Nieuwsgierigheidsknop aan en kijken! (Kan ook leuk zijn zelfs)

Welkom thuis @takeiteasy.

@Pats ik ben ook onzeker en bang. Het weg willen lijkt tot meer angst en tot boosheid. (Want dan ben ik niet goed ). Het gewoon niet zijn, leidt tot toneelspel want ik ben het al. Het is er al, dus laat het me maar voelen. En vanuit daar nadenken over en kiezen voor de beste actie. Want ik hoef er niet in mee te gaan, me er totaal aan over te geven en aan ten onder te gaan. Ik ben namelijk niet alleen bang en onzeker. (Ik ben ook reuze slim, grappig, welbespraakt etc) Hoe help ik mezelf het best? Luisteren en voelen. Stap voor stap. En dan kiezen en daar verantwoordelijkheid voor nemen. Dat geeft mij heel veel ruimte en lichtheid. Gaat ook geregeld hakkelend of niet, maar ik voel wel dat dit de weg is. En dan weet ik ook waarom ik een keuze maakte en kan ik het best hebben als het niet goed uitpakt. Want dat gebeurt natuurlijk ook.