Zo! @niks daar is geen ontkomen aan.
Ja, ik heb het fijn gehad. Ook confronterend. Ik, mijn gedoe. Hoe ik me in dit gezin soms opstel als het kleinste kind... Veel terugwerpingen in de tijd. Mijn 'nee'zeggen, niet kunnen.
En de andere kant. Mijn in eerste instantie 'ja' zeggen (meestal) nu. Gisteren lange wandeling met gezin. Geen gezeur en gedoe van niemand! Was ons allevier (vijf met hond),eigenlijk te kort.
Mijn gezeur. Het komt op. Mijn getrappel en tegenwerken en steeds vaker glimlach ik wat en ebt het weer weg. Op vakantie ervaar ik het meer.
Maar dus óók: een nieuwe toekomst. Ik hoop ook hier. Een voorzichtig idee. Óók toekomst: wandelingen.
Zo genoten van de hond. Nog meer dan anders. Een tweedehandse spanjaard die dol is op ons en wij op hem. Samen lopen hier is zo gezellig!
Omgekeerde heimwee nu al ja. Maar in oktober zijn we terug. En met kerst misschien. Lopen, de zee, de verre blik en vogels.