Spring naar bijdragen

kruidenthee67

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    9.453
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

  • Gewonnen dagen

    70

Alles door kruidenthee67 geplaatst

  1. O wat is het fijn in de tuin...in de zon...tralala...
  2. Of Lars, opschrijven wat je nu voelt? Of gaan zitten...en voelen wat er te voelen valt? Dat doe je hier natuurlijk al, en dat is kei-goed. Juist het 'vechten' tegen die gevoelens levert ellende op. I know...makkelijk gezegd allemaal...
  3. kruidenthee67

    Genoeg

    Beterschap Nina! Goed voor jezelf zorgen., dat klinkt goed, ondanks de griep....
  4. kruidenthee67

    Jaarpact

    Mooi Amethist! Weer stevig in het zadel
  5. Hey Lars, Balen vroeg wakker worden en onrustig zijn. Ik was ook vroeg wakker. Ben maar opgestaan...koffie, krantje, pc-tje...en nu kan ik denken, ach ook wel lekker zo even rustig. 'Da hedde oit'...probeer ik dan maar te denken...onrust, of wakker worden en niet meer kunnen slapen...fijn? Neuh...dat niet, maar juist mijn gedachten en oordelen erover maken het veel negatiever dan nodig. En het verandert niks aan het feit dat ik vroeg wakker ben en/of me onrustig voel. Soms weet ik waar het vandaan komt, die onrust...maar lang niet altijd. Dat is dan zo...door het te 'accepteren'...wordt het vaak al anders...'mag het er zijn'...of zoals jowan zegt, mag het vandaag 14 april zijn? Een goeie dag Lars...een mooie om al op tijd wakker te zijn ik weet niet hoe het bij jou is, maar hier schijnt de zon al, de vogels zijn druk in de weer...wordt een goeie dag. Is een goeie dag. Allemaal een goeie dag gewenst.
  6. Goeiemorgen
  7. Ik ga weer naar mijn film terug...Lars, hou t recht. Fijne avond allemaal.
  8. Ja..snap ik...de angst, emotie...goed dat je dat zo kunt zien Lars...
  9. Ja, en ook al begrijpt de begeleiding je niet, het uitspreken kan ook de lading ervan af halen...tenminste dat ervaar ik zo...mijn partner snapt dan wel niet wat 'trek' is, maar begrijpt wel dat ik het dan ff moeilijk heb. Good luck, Lars.
  10. Lars, niet zo streng voor jezelf. De trek overvalt je, en beangstigt je. Je bent harstikke goed bezig. Omdat je er door overvallen wordt, voel je je kwetsbaar. Emotie...en het liefst wil je...ja, dat snap ik. Volgens mij een heel logische gedachte...het gaat over Lars..neem iets te eten, iets te drinken...
  11. Ik begrijp het
  12. Of je maatje contacten? Dat heeft mij ook meerdere malen door zo n moment geholpen.
  13. Het gaat ook weer voorbij...maar je schrikt ervan. Goed dat je het uitspreekt hier...is er in je omgeving ook iemand waar je dit mee kunt delen?
  14. Vervelend
  15. Ja...het overvalt je nu?
  16. Oke....en nu?
  17. Ben je alleen?
  18. O...balen Lars...verveling?
  19. kruidenthee67

    Genoeg

    Ja, mooi Nina, want dat is de andere kant van de medaille...daar wil je ook niet zijn! (En ook herkenbaar ) Het is een zoektocht, in het leven, alcoholvrije leven. En het bewust zijn van je doet en deed, dan leer je, en kun je ook dingen anders doen.
  20. Goeiemorgen
  21. kruidenthee67

    Genoeg

    Hoi Nina, Goed dat je de trigger herkende en er niet aan toe gaf, het onderzocht. Ik wil er wel wat op zeggen. Je zegt dat je het gesprek niet af kunt kappen, en dat je nu heel erg moe bent. Je was er voor je collega. Soms wordt wel het voorbeeld aangehaald van een vliegtuigcrasch, als de zuurstofmaskers zakken...eerst zelf opzetten en dan pas degene die naast je zit helpen. Mij heeft deze metafoor goed geholpen om te zien dat het in het ADB proces, het herstel ook zo werkt. Eerst voor mezelf zorgen. Dan pas kan ik er voor een ander echt zijn. Je kon er uiteindelijk wel zijn, maar dat kostte veel energie, en ook nu ben je moe, was bekaf. Afkappen klinkt meteen rigoureus, maar wellicht kun je een middenweg vinden een volgende keer? Ik bedoel het niet belerend, maar ik herken het heel erg goed...het is een mooie kwaliteit, ze belt niet voor niks naar jou. Maar het mag niet ten koste gaan van jezelf.
  22. Goeiemiddag
  23. kruidenthee67

    Nieuw hier

    Ik denk het Lika...het is toch nog een stukje verstoppen, uit de weg gaan, vermijden..denk ik. Ook me kwetsbaar opstellen. De naakte waarheid....het is goed zo, blij dat ik het zie.Dat het voorbij kwam op de groep. En dat ik het daar wel kon uitspreken. Dan kan ik er ook wat mee. En dat hoeft niet meteen, maar komt wel, op de wandeling op mijn pad.
  24. kruidenthee67

    Hohoho!

    O, wat mooi Pytje. Niet bang zijn...je doet het goed.
  25. kruidenthee67

    Nieuw hier

    Het ging over 'schrijven' op de dagdraad. Zie nu ik hierboven mijn eigen bericht lees dat het belangrijk is om af en toe te schrijven. Afgelopen weekend een heftige gebeurtenis hier in huize Thee. Wil niet in details, maar het gaat om gezondheid partner en acute dreiging. Jee...dan word je met een smak in het hier en nu geworpen, moet je handelen. Dankbaar dat ik dat vanuit nuchterheid heb kunnen doen. Brrr...moet er niet aan denken.....als.....dan... 'Alochol' komt wel even voorbij. Omdat ik me ervan bewust ben dat dit de momenten waren dat ik vroeg of laat de drank gebruikte om te ontspannen, mijn gedachten uit te schakelen. Die behoefte is er niet geweest. Dat is fijn. Heel fijn. Te ervaren dat ik die lastige situaties aankan. Samen aankunnen. Alcohol associeer ik ook niet met gezelligheid. Het mooie weer is voor mij geen trigger. Is het eigenlijk nooit geweest volgens mij. Wel het niet kunnen dealen met gedachtes en emoties. Kan ik dan nu met die gedachtes en emoties dealen? Ja, beter. Stukken beter. Niet altijd en overal. En als het niet lukt...tja, dan hebben we hier soms een woordenwisseling...om sneller dan vroeger daar weer uit te stappen. Val ik in oude mechanismen. Om ze ook snel te herkennen. Allemaal winst. En soms...tja, dan vreet ik een zak chips leeg, of een blok chocola. En herken ik het verslavingsmechanisme, het willen vullen van een gat, het verdoven. En benoem het ook. Bij partner. Wat ik nog niet heb kunnen uitspreken, is hoe en wat en wanneer ik dronk. Het kwam voorbij in mijn groep. Ik merk dat ik ook daar me niet durf uit te spreken over dat stuk. Mijn groepsleden zijn daarin heel open, gelukkig. Want er is zoveel herkenning. Maar iets weerhoudt mij. Dat heb ik uitgesproken. Poe...was een confronterend moment voor mijzelf. Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.Het is niet de groep of de mensen. Ik heb me voorgenomen daarover te schrijven. Op te schrijven welke dingen ik in mijn drinkperiode deed. Zonder lading, de balans opmaken zoals dat in stap vier heet. En wie weet kan ik dat dan gebruiken om te delen. Want ergens blijf ik dat meenemen...ben ik niet helemaal 'open'. Blijft schaamte me nog parten spelen...ik ga maar eens schrijven.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...