Kohtje

Beste @Claudius, in plaats van eerst te drinken en daarna om hulp te vragen zou het beter zijn eerst om hulp te vragen en daarna misschien niet te drinken.
Voor nu zou het het beste zijn om met ingang van nu te stoppen met drinken en wat te eten.

Wie of wat is nou een balvormig lid?

@Reacher, ik vind je een rare, maar wel een schatje.

Tien jaar. Minimaal. 
 
*vinkje op takenlijst bij taak om Kohtje te deprimeren vandaag*

't Hangt er van af of je je aangemeld hebt voor een of meerdere van de pacten op dit forum. Als je dat niet hebt gedaan ben je helemaal vrij om te tellen zoals je zelf wilt.
En een ander puntje: als voor de één 1 of 2 glaasjes drinken na enkele weken droogstaan een 'slippertje' is wat min of meer als verwaarloosbaar kan worden bestempeld, dan kan voor een zware (binge)drinker na enkele jaren (ik noem maar wat) een fles sterke drank misschien als verwaarloosbaar worden gezien. Het wordt allemaal zo relatief, terwijl je, als je hier wilt vermelden hoe lang je niet drinkt, het meest duidelijk bent als je telt vanaf je laatste drinkdag.
Voor de 'af-en-toe-nog-wat-drinkers' gelden misschien andere normen, die tellen waarschijnlijk de tijd dat ze niet meer de controle verliezen over hun drankhoeveelheden.
En dan heb je ook nog de helemaal-niet-tellers. Nou ja, die tellen niet, waarmee ik uiteraard niet bedoel dat ze hier niet meetellen...
En van dit, @bumperjim "het is misschien 's mensch natuur om te focusen op wat niet goed is en te negeren wat wel goed is gegaan"   is wat dit onderwerp betreft nou net het tegengestelde aan de orde.

@Kohtje voor mij persoonlijk helpt het en geeft mij het, een extra stok achter de deur, om de deur dicht te houden. Ik wil mijn zus graag elke dag melden dat ik middelen vrij ben. In mijn hoofd werkt dat.
Zo ik ben ein-de-lijk aanbeland wat uiteindelijk onvermijdelijk is geworden met mijn dag-in-dag-uit sporten/zwemmen/sauna gedrag, in de week zonder kinderen. 
Vanavond niets doen.... Dat heb ik weken lang ontweken want ik moest en zou elke avond van-alles. 
En nu is het op, de energie, ik ben eindelijk leeg.. 
Na mijn bad, op de bank een film aanzetten. Eindelijk ben ik zover. Uitgeteld, spierpijn en geen energie meer. 
Wat een heerlijk gevoel om eindelijk rust te vinden, thuis... Het heeft lang geduurd. Maar ik ben er
 

Ook iets teveel Hatha-yoga dus misschien?

Waarin zit 'm dan die controle? Dat je je überhaupt meldt of dat je foutloos typt? M.a.w. hoe kan een appje aan je zus laten zien dat je droog staat?

Waarin zit 'm dan die controle? Dat je je überhaupt meldt of dat je foutloos typt? M.a.w. hoe kan een appje aan je zus laten zien dat je droog staat?

Goedemiddag, 

Beetje geschilderd, schoongemaakt, een oud matras is opgehaald dus dat geeft weer ruimte. 
Verder voel ik me goed, gisteravond een wandelig gemaakt in de manenschijn en er waren ook nog mooie kleuren van de ondergaande zon. Prachtig!
Vanavond weer.

 

Ocharme.. ik word er gewoon benauwd van als ik dit zo lees. Gruwelijk, feesten in zalen met zoveel genodigden, en soms, tot overmaat van ramp, ook nog een lokaal populair feesten-en-partijen-bandje. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nog nauwelijks familie heb, en nog nauwelijkser goede vrienden en kennissen.

Ja, precies. Ik heb nooit van uitgaan gehouden, in de weekenden de stad in om te stappen en zo. De paar keren dat ik toch met iemand mee ging om te stappen kwam ik laveloos thuis, want alleen onder invloed kon ik zo'n avond voor m'n gevoel nog een beetje 'leuk' door komen. Tegenwoordig is drank niet meer aan de orde, maar als er toch weer eens zo'n 'gezellig' avondje op het programma staat, kan ik al dagen van te voren uit m'n hum zijn en zoek ik op zo'n avond allerlei kleine uitvluchtjes (toilet, even naar buiten om een sigaretje te roken etc.) om er maar weer even tussen uit te piepen.
Eind vorig jaar was er een groot bedrijfsfeest van het bedrijf waar m'n vrouw werkt. Die vermaakte zich prima, maar omdat het vlak bij ons huis was zei ze dat ik wel eerder naar huis 'mocht' gaan... die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Helaas is dat niet altijd mogelijk als we ergens verder weg met de auto naar toe zijn. Maar gelukkig is dat bedrijf nog zo'n beetje het enige waar ik af en toe nog op zo'n feest welkom ben.

Ik heb genoeg gelachen in m'n leven, dat hoef ik niet meer.
 
 
 
 
 
 
 
 
(grapje)

Ik heb genoeg gelachen in m'n leven, dat hoef ik niet meer.
 
 
 
 
 
 
 
 
(grapje)

Ja, precies. Ik heb nooit van uitgaan gehouden, in de weekenden de stad in om te stappen en zo. De paar keren dat ik toch met iemand mee ging om te stappen kwam ik laveloos thuis, want alleen onder invloed kon ik zo'n avond voor m'n gevoel nog een beetje 'leuk' door komen. Tegenwoordig is drank niet meer aan de orde, maar als er toch weer eens zo'n 'gezellig' avondje op het programma staat, kan ik al dagen van te voren uit m'n hum zijn en zoek ik op zo'n avond allerlei kleine uitvluchtjes (toilet, even naar buiten om een sigaretje te roken etc.) om er maar weer even tussen uit te piepen.
Eind vorig jaar was er een groot bedrijfsfeest van het bedrijf waar m'n vrouw werkt. Die vermaakte zich prima, maar omdat het vlak bij ons huis was zei ze dat ik wel eerder naar huis 'mocht' gaan... die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Helaas is dat niet altijd mogelijk als we ergens verder weg met de auto naar toe zijn. Maar gelukkig is dat bedrijf nog zo'n beetje het enige waar ik af en toe nog op zo'n feest welkom ben.

Ocharme.. ik word er gewoon benauwd van als ik dit zo lees. Gruwelijk, feesten in zalen met zoveel genodigden, en soms, tot overmaat van ramp, ook nog een lokaal populair feesten-en-partijen-bandje. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nog nauwelijks familie heb, en nog nauwelijkser goede vrienden en kennissen.

Als je dan weer aan de zeik gaat stink je ook nog.. 

Ik heb genoeg gelachen in m'n leven, dat hoef ik niet meer.
 
 
 
 
 
 
 
 
(grapje)

Ocharme.. ik word er gewoon benauwd van als ik dit zo lees. Gruwelijk, feesten in zalen met zoveel genodigden, en soms, tot overmaat van ramp, ook nog een lokaal populair feesten-en-partijen-bandje. Wat dat betreft ben ik blij dat ik nog nauwelijks familie heb, en nog nauwelijkser goede vrienden en kennissen.

Ja, precies. Ik heb nooit van uitgaan gehouden, in de weekenden de stad in om te stappen en zo. De paar keren dat ik toch met iemand mee ging om te stappen kwam ik laveloos thuis, want alleen onder invloed kon ik zo'n avond voor m'n gevoel nog een beetje 'leuk' door komen. Tegenwoordig is drank niet meer aan de orde, maar als er toch weer eens zo'n 'gezellig' avondje op het programma staat, kan ik al dagen van te voren uit m'n hum zijn en zoek ik op zo'n avond allerlei kleine uitvluchtjes (toilet, even naar buiten om een sigaretje te roken etc.) om er maar weer even tussen uit te piepen.
Eind vorig jaar was er een groot bedrijfsfeest van het bedrijf waar m'n vrouw werkt. Die vermaakte zich prima, maar omdat het vlak bij ons huis was zei ze dat ik wel eerder naar huis 'mocht' gaan... die kans heb ik met beide handen aangegrepen. Helaas is dat niet altijd mogelijk als we ergens verder weg met de auto naar toe zijn. Maar gelukkig is dat bedrijf nog zo'n beetje het enige waar ik af en toe nog op zo'n feest welkom ben.

Een poging is altijd ondergeschikt aan 'gewoon doen'. Zo werkte het voor mij althans wel want pogingen kon ik altijd later nog een keer doen als er een poging mislukte. Maar toen ik besloot 'gewoon' te stoppen moest ik er voor mezelf wel werk van maken. Bij sommigen, de wat letterlijk ingestelden, kán dat in het koppie het verschil maken.

Goedemiddag.
Nou, het huis van m'n moeder is zo goed als leeg. Dinsdagmiddag komt de kringloop nog langs voor de wasmachine, koel/vrieskast en twee leren fauteuils. Verder is het nog her en der wat klein spul als een bloempotje hier, een verzameling stofdoekjes daar, en weet ik wat.. Gaat allemaal in vuilniszakken naar de restafvalcontainer. Ik ben het spuugzat om weer naar de stort te rijden waar een gedeelte betaald en een gedeelte gratis storten is. De wachtrijen zijn daar vaak zo lang, soms tot tweeënhalf uur..!
Daarna nog de meterstanden doorgeven en sleutels inleveren. Einde van een 22 jarig hoofdstuk. En weer wennen aan m'n broers en zus maar weer sporadisch tegen te komen. Hoewel deze laatste weken de saamhorigheid een flinke boost heeft gekregen, dus misschien dat we elkaar nu wat vaker gaan opzoeken.
Katers.. toen ik nog niet zo doorgewinterd was in het drinken had ik ze vaak, precies zoals de klassieke kater vaak wordt omschreven: brak, koppijn, elk geluidje en/of beweginkje was teveel, maar als je er doorheen moest (werk en/of andere verplichtingen) dan sleepte ik me met pijn en moeite nog wel door zo'n dag heen.
Later, toen de licht alcoholische dranken als bier en wijn niet meer op m'n lijstje stonden en het menu alleen nog bestond uit sterke drank, toen waren er geen katers meer maar wel hevige ontwenningsverschijnselen bij het wakker worden. Zonder drank kon ik helemaal niets meer, dus was het óf een paar fikse borrels om enigszins op gang te komen, óf blijven liggen tot de verschijnselen verminderden of zelfs verdwenen. Dat laatste duurde meestal een dag of drie, daarna kon ik wel weer zonder drank. Helaas duurde die drankloze tijd nooit zo lang, want er was altijd wel weer een reden of gelegenheid om d'r maar weer eens eentje te nemen, waarna het hele circus weer opnieuw begon. Achteraf denk ik vaak: wat kan een mens zichzelf toch aandoen. Maar ja, achteraf is altijd makkelijk praten.

Goedemiddag.
Nou, het huis van m'n moeder is zo goed als leeg. Dinsdagmiddag komt de kringloop nog langs voor de wasmachine, koel/vrieskast en twee leren fauteuils. Verder is het nog her en der wat klein spul als een bloempotje hier, een verzameling stofdoekjes daar, en weet ik wat.. Gaat allemaal in vuilniszakken naar de restafvalcontainer. Ik ben het spuugzat om weer naar de stort te rijden waar een gedeelte betaald en een gedeelte gratis storten is. De wachtrijen zijn daar vaak zo lang, soms tot tweeënhalf uur..!
Daarna nog de meterstanden doorgeven en sleutels inleveren. Einde van een 22 jarig hoofdstuk. En weer wennen aan m'n broers en zus maar weer sporadisch tegen te komen. Hoewel deze laatste weken de saamhorigheid een flinke boost heeft gekregen, dus misschien dat we elkaar nu wat vaker gaan opzoeken.
Katers.. toen ik nog niet zo doorgewinterd was in het drinken had ik ze vaak, precies zoals de klassieke kater vaak wordt omschreven: brak, koppijn, elk geluidje en/of beweginkje was teveel, maar als je er doorheen moest (werk en/of andere verplichtingen) dan sleepte ik me met pijn en moeite nog wel door zo'n dag heen.
Later, toen de licht alcoholische dranken als bier en wijn niet meer op m'n lijstje stonden en het menu alleen nog bestond uit sterke drank, toen waren er geen katers meer maar wel hevige ontwenningsverschijnselen bij het wakker worden. Zonder drank kon ik helemaal niets meer, dus was het óf een paar fikse borrels om enigszins op gang te komen, óf blijven liggen tot de verschijnselen verminderden of zelfs verdwenen. Dat laatste duurde meestal een dag of drie, daarna kon ik wel weer zonder drank. Helaas duurde die drankloze tijd nooit zo lang, want er was altijd wel weer een reden of gelegenheid om d'r maar weer eens eentje te nemen, waarna het hele circus weer opnieuw begon. Achteraf denk ik vaak: wat kan een mens zichzelf toch aandoen. Maar ja, achteraf is altijd makkelijk praten.

Goedemiddag.
Nou, het huis van m'n moeder is zo goed als leeg. Dinsdagmiddag komt de kringloop nog langs voor de wasmachine, koel/vrieskast en twee leren fauteuils. Verder is het nog her en der wat klein spul als een bloempotje hier, een verzameling stofdoekjes daar, en weet ik wat.. Gaat allemaal in vuilniszakken naar de restafvalcontainer. Ik ben het spuugzat om weer naar de stort te rijden waar een gedeelte betaald en een gedeelte gratis storten is. De wachtrijen zijn daar vaak zo lang, soms tot tweeënhalf uur..!
Daarna nog de meterstanden doorgeven en sleutels inleveren. Einde van een 22 jarig hoofdstuk. En weer wennen aan m'n broers en zus maar weer sporadisch tegen te komen. Hoewel deze laatste weken de saamhorigheid een flinke boost heeft gekregen, dus misschien dat we elkaar nu wat vaker gaan opzoeken.
Katers.. toen ik nog niet zo doorgewinterd was in het drinken had ik ze vaak, precies zoals de klassieke kater vaak wordt omschreven: brak, koppijn, elk geluidje en/of beweginkje was teveel, maar als je er doorheen moest (werk en/of andere verplichtingen) dan sleepte ik me met pijn en moeite nog wel door zo'n dag heen.
Later, toen de licht alcoholische dranken als bier en wijn niet meer op m'n lijstje stonden en het menu alleen nog bestond uit sterke drank, toen waren er geen katers meer maar wel hevige ontwenningsverschijnselen bij het wakker worden. Zonder drank kon ik helemaal niets meer, dus was het óf een paar fikse borrels om enigszins op gang te komen, óf blijven liggen tot de verschijnselen verminderden of zelfs verdwenen. Dat laatste duurde meestal een dag of drie, daarna kon ik wel weer zonder drank. Helaas duurde die drankloze tijd nooit zo lang, want er was altijd wel weer een reden of gelegenheid om d'r maar weer eens eentje te nemen, waarna het hele circus weer opnieuw begon. Achteraf denk ik vaak: wat kan een mens zichzelf toch aandoen. Maar ja, achteraf is altijd makkelijk praten.

Goedemiddag.
Nou, het huis van m'n moeder is zo goed als leeg. Dinsdagmiddag komt de kringloop nog langs voor de wasmachine, koel/vrieskast en twee leren fauteuils. Verder is het nog her en der wat klein spul als een bloempotje hier, een verzameling stofdoekjes daar, en weet ik wat.. Gaat allemaal in vuilniszakken naar de restafvalcontainer. Ik ben het spuugzat om weer naar de stort te rijden waar een gedeelte betaald en een gedeelte gratis storten is. De wachtrijen zijn daar vaak zo lang, soms tot tweeënhalf uur..!
Daarna nog de meterstanden doorgeven en sleutels inleveren. Einde van een 22 jarig hoofdstuk. En weer wennen aan m'n broers en zus maar weer sporadisch tegen te komen. Hoewel deze laatste weken de saamhorigheid een flinke boost heeft gekregen, dus misschien dat we elkaar nu wat vaker gaan opzoeken.
Katers.. toen ik nog niet zo doorgewinterd was in het drinken had ik ze vaak, precies zoals de klassieke kater vaak wordt omschreven: brak, koppijn, elk geluidje en/of beweginkje was teveel, maar als je er doorheen moest (werk en/of andere verplichtingen) dan sleepte ik me met pijn en moeite nog wel door zo'n dag heen.
Later, toen de licht alcoholische dranken als bier en wijn niet meer op m'n lijstje stonden en het menu alleen nog bestond uit sterke drank, toen waren er geen katers meer maar wel hevige ontwenningsverschijnselen bij het wakker worden. Zonder drank kon ik helemaal niets meer, dus was het óf een paar fikse borrels om enigszins op gang te komen, óf blijven liggen tot de verschijnselen verminderden of zelfs verdwenen. Dat laatste duurde meestal een dag of drie, daarna kon ik wel weer zonder drank. Helaas duurde die drankloze tijd nooit zo lang, want er was altijd wel weer een reden of gelegenheid om d'r maar weer eens eentje te nemen, waarna het hele circus weer opnieuw begon. Achteraf denk ik vaak: wat kan een mens zichzelf toch aandoen. Maar ja, achteraf is altijd makkelijk praten.