Kohtje

A3, dat is een korte termijn oplossing.. maar morgen heb je dan wellicht weer een nieuwe blaar. Met doorprikken los je het probleem niet op, neem je alleen tijdelijk de overlast weg. 't Is net als met drinken.

Rudy, hoop spoedig weer wat van je te horen.

Een blaar op m'n hiel zegt mij meer dan ik die blaar kan zeggen. Een blaar op m'n hiel laat me kijken naar m'n sokken, m'n schoenen, m'n manier van lopen, de omstandigheden waaronder ik loop. Vervolgens kan ik maatregelen nemen, niet door die blaar te verwensen maar door m'n lopen te veranderen, andere sokken en/of schoenen te dragen, kortom, aan mezelf te werken, waardoor er misschien geen blaren meer ontstaan. Een blaar is een teken dat er bij mij iets niet goed zit. Toktok..

Ik ga weer aan het werk. Er schiet me ineens een schilderij te binnen dat ik nu alleen nog even moet maken..

Originally posted by: Sabine81 Ik ben ook flink aangekomen na het starten met niet roken quote> Hahaha.. ja, daar heb je me. Zo zie je maar, ik ben ook maar een leerling..

Originally posted by: Sabine81 En vanaf het moment dat ik me had aangemeld schroefde ik de alcohol inname nog een tandje bij, want ik ga immers naar verslavingszorg over een paar weken. Belachelijke redenering, echt belachelijke kronkels in dat hoofd van mij. quote> Verstandelijk gezien belachelijk, ja.. maar verslavingsgezien heel normaal. Verslaving heeft geen respect voor ons verstand, ze manipuleert onze hersenen en wij, op onze beurt, manipuleren dan weer de rest van de wereld om onze gedragingen in overeenstemming te kunnen brengen met onze verslaafde gedachtenkronkels.. Ik hoop dat je je weg zult vinden met hulp van de verslavingszorg, Sabine. Toi toi toi.

Ik ben trouwens na het stoppen met roken ook drie kilo aangekomen. Maar het stabiliseert zich al.. die gekke (vervangende) vreetbuien zijn zo goed als voorbij. Nou kon ik wel wat kilootjes extra gebruiken, hoor, maar toch..

Hee, Bammie.. hoestie? Wat zie ik nou op een ander draadje?? Ben jij zo zwaarwichtig (zo'n zwaar wicht) aan het worden?

Het gekke is, Sabine, dat je helemaal geen stap hoeft te zetten om niet te drinken. Je moet alleen maar NIET de stap nemen van wel drinken. Ik ben nooit begonnen met niet drinken, ik ben begonnen met die eerste laten staan. Eerst uur na uur, nu dag na dag. Met hulp, dat wel.. alleen kan ik dat niet. even aangepast.. ik zei Miranda, moet zijn Sabine.. excuus.:$

Hoi Snoepje, 't Is prutje, zo te zien.. allemaal prutje. Ik voel me gewoon weer even helemaal terug in de tijd, helemaal hopeloos, verdrietig, machteloos en zo als ik je lees.. krijg er gewoon helemaal de kriebels weer van. En wat ben ik blij dat ik nu niet in jouw schoenen sta. Ik ben je dankbaar dat je me dit weer even zo laat voelen, maar ik vind het sneu voor je dat jij nu in dit scenario zit. Hoe moeilijk, zo niet onmogelijk, is het nu om in te zien dat je alleen vooruitgang kan boeken door alleen maar die eerste niet te nemen. Nu al, niet morgen pas.. want morgen zal net zo zijn als vandaag. Hoe logisch is het om alle goede adviezen af te doen met: ik kan het nu even niet, en jullie hebben makkelijk praten.. Ik ken het, Snoepje. Ben ook daar geweest. Er zijn zoveel redenen om te drinken, er is zoveel dat op je af komt dat je niet kunt handelen, er is zoveel schaamte, zoveel om te willen verstoppen, verbergen, geheim te houden.. Dat is teveel, dat wil je verdoven, verdrinken, niet voelen, niet ervaren. Als je weer wilt leven, zoals je zei, zul je de consequenties van drinken voor lief moeten nemen. Dan kun je het leven van een drinkende alcoholist leven.. er zijn er zat die dat doen. Jaren lang. Jaren van ellende, schuld, spijt, woede, angst, radeloosheid, machteloosheid, schaamte, controleverlies, etc.. Het kán, Snoepje, het kán. Ik heb het zelf jaren achter elkaar vol kunnen houden. Mijn leven nam pas een positieve wending toen ik de drang, nee, zeg maar rustig de dwang om een slok te nemen weerstond. Toen ik, ondanks de schijnbaar ondraaglijke pijn van niet drinken, toch dat ene glas niet nam.. Alle begin is moeilijk, maar voor een alcoholist is het begin van nuchterheid niet moeilijk maar (bijna) onmogelijk. Dat het tóch mogelijk is, bewijzen alleen al de vele gebruikers van dit forum. En dat is nog maar het bovenste puntje van het topje van de ijsberg. Jij bent niet anders dan anderen, Snoepje. Ook al lijkt het dat het voor anderen makkelijker is of was, dat is of was het niet. Je bent er gewoon één van ons, met dezelfde mogelijkheden, dezelfde kansen op een nuchter leven. Maar het begint allemaal heel klein en pril en moeilijk met die eerste niet nemen.. Heel veel sterkte.

Originally posted by: gwen Als ik éên glas in mijn lichaam kieper krijg ik fysiek een heftige reaktie die ervoor zorgt dat alle grenzen wegvallen, dan laat ik de verslaving vrij en verlies ik onherroepelijk. Dus ik neem het eerste glas niet. quote> Dat van die fysieke reaktie herken ik en Simon Carmiggelt schreef daarover: Als ik een glas wijn drink, word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst... Dat van dat eerste glas niet nemen heb ik geleerd in het programma dat de AA ontwikkeld heeft. 't Lijkt zo simpel allemaal. En dat is 't ook. Het 12-stappen programma is een eenvoudig programma voor ingewikkeld denkende mensen. Je kunt zeggen dat ik rechtlijnig denk, voor mij is dit een poging tot eenvoudig denken. Ik vind eenvoudig denken best ingewikkeld omdat ik in mijn ziekelijke verlangen om alles onder controle te hebben geneigd ben er allerlei zijgedachtes op na te houden.. om allerlei mogelijke "als dit" of "als dat" situaties bij voorbaat al te vangen in theorieën en daarmee zelfs in mogelijke excuses.. het liefst laat ik niets aan het toeval over. Terwijl dit nou juist weer mijn grootste valkuil is. Toeval bestaat niet, wordt wel eens gezegd. In mijn ogen is dat net zo iets als zeggen dat lucht niet bestaat, of dat een vis zou zeggen dat water niet bestaat. Toeval is in mijn optiek altijd en overal om me heen. Zoals het woord zelf al zegt is het alles wat ik op mijn levensweg tegenkom, alles wat mij toe valt. En ik heb dat nodig, anders zou er niets meer gebeuren, zou ik niet meer bestaan als denkend mens.. Door toeval op deze manier te zien kan ik me ermee verenigen dat ik geen controle over mijn levensloop heb, dat ik van te voren niet zeker kan weten hoe het er in de (nabije) toekomst uit gaat zien. Dit is wat ik heb leren accepteren als overgeleverd zijn aan Hogere Machten, als nederig aanvaarden dat het is zoals het is. Van hier en nu uit kan ik de richting van mijn volgende stap bepalen maar ik kan niet de garantie eisen dat me die stap oplevert wat ik misschien in gedachten al tien stappen verder voor ogen heb. Ik moet allert blijven en in die zin is elke dag een kado met de mogelijkheid richting te bepalen en weer één volgende stap te zetten. Niet met de gedachte dat ik nu op de goede weg zit, maar met de gedachte dat deze éne stap een goede kan zijn. Houdt het overzichtelijk, houdt het simpel.. ik doe één rechtlijnige stap per dag.. al deze rechte stappen achter elkaar kunnen misschien een kronkelpad achter me vormen. Maar van wat er vóór me is weet ik niets, kan ik alleen die ene volgende stap min of meer overzien.. Voor mij, als ingewikkeld denkend mens, is het een dagtaak om deze eenvoudige manier van leven toe te passen. Daarom vraag ik elke morgen om kalmte om te aanvaarden wat ik niet kán veranderen, moed om te veranderen wat ik wél kan veranderen en dan ook nog om het inzicht om onderscheid te kunnen maken tussen wat ik wel en niet kan veranderen... ik wil soms teveel kunnen veranderen, en loslaten en accepteren is moeilijk voor me. Het komt er op neer dat ik voor mijn eigen welzijn moet leren vertrouwen... met eerlijkheid, openheid van geest en welwillendheid. Op deze manier geef ik richting aan mijn leven, heb ik een doel. Niet ver vooruit, in de verre toekomst, maar dichtbij, voor vanavond.. op deze manier loop ik niet als een kip zonder kop van hot naar haar, van hoop naar teleurstelling, van niet-gelukt naar hopeloosheid. Alles wat zogenaamd lukt is het gevolg van die kleine stapjes. Alles wat zogenaamd niet lukt ook, maar dit laatste is dan geen eindpunt, geen desillusie maar een startpunt voor de volgende stap.

Vandaag 50e rookvrije dag. Houd voor mezelf in een hoekje van de agenda het aantal dagen bij, ook van alcoholvrij.. Is een soort van ritueeltje geworden. Als ik de agenda dichtsla weet ik vaak al niet meer welk getal ik net opgeschreven had. Maar het is mijn eigen persoonlijke pactje en tevens parelsnoertje.. verder totaal onbelangrijk, maar ach.. elke gek hep s'n gebrek..

Originally posted by: jopie ik heb stroom: stekker erin steken was genoeg. quote> Stomme stekkers..

Tatum, alleen uitprinten en bewaren doet 't 'm niet, hè? Ik train me ook elke dag nog in deze manier van naar het leven kijken. Maar een half leven leven vanuit doemdenken is niet zomaar uitgevlakt.. regelmatig betrap ik me op "terugvallen" in oud denken.. Gelukkig ga ik regelmatig naar meetings om mezelf op het goede spoor te houden. Voor mij als alcoholist is nuchter leven niet "natuurlijk" meer. Ik moet me elk moment realiseren dat de "gemakkelijke" weg van drinken de grootste moeilijkheden geeft en dat de "moeilijke" weg van niet-drinken me alleen maar gemak brengt.

Hai Rob, of moet ik Chaos zeggen?.. Je hebt in feite de weed ingeruild voor alcohol.. de ene verslaving vervangen door de andere is geen oplossing voor de onderliggende problematiek. Het feit dat je je zorgen maakt om je alcoholgebruik en je angst voor de gevolgen (ontwenningsverschijnselen) als je zou stoppen is een signaal dat je niet "normaal" bezig bent. Want welk "normaal" mens maakt zich nou zorgen over de gevolgen van een biertje? Ontwenningsverschijnselen zijn per persoon verschillend. En bij de meeste mensen duren ze maar een paar dagen, tenminste de ergste.. Als je er erg bang voor bent zou je het hier met je huisarts over kunnen hebben. Geloof me, een huisarts ziet je liever komen met de vraag hoe je met alcohol om zou kunnen/moeten gaan dan dat ie allerlei kwalen bij je moet vaststellen als gevolg van alcoholmisbruik. Er is medicatie die je door de ergste (eerste) ontwenningsverschijnselen heen kan helpen, maar met alleen afkicken ben je er niet. Velen zien in afgekickt zijn de mogelijkheid om weer gerustgesteld wat te kunnen gaan drinken en dan begint het hele circus vaak weer van voren af aan. Onderzoeken waarom je drinkt (in jouw geval dus slapeloosheid) levert je andere, langduriger wegen om dat probleem op te lossen dan de kortstondige "oplossing" van alcohol.

Dag Susan, Welkom hier. Ja, bij mij viel het ook altijd wel mee. Ik kon altijd mensen aanwijzen die erger aan de drank waren dan ik. Ik hoefde maar te kijken naar de zielepieten die dagelijks met bierblikjes door de stad zwerven om me te realiseren dat ik niet zover heen was.. maar ik realiseerde me niet dat ik er wel naar op weg was. Zij waren gewoon wat meer gevorderd.. ik volgde ze ongewild. Verslaving kent geen rangen en standen.

Tja, vooral ook dat stiekeme.. dat is zo vermoeiend en zelfslopend door de schuld- en angstgevoelens die het geeft. Zou zo maar een reden kunnen zijn om er dan maar weer één te nemen, dan voel je dat rottige weer eventjes niet. Etc. Er is maar één manier om die negatieve spiraal te doorbreken, heel simpel door die eerste niet te nemen. Hoe rottig dat ook voelt. Maar wel een rotgevoel dat minder wordt naarmate het langer duurt.

Hai Lissy, Positief leren denken heeft mij erg geholpen. Ik vond het ook altijd een hele toer om na een terugval weer opnieuw te moeten beginnen. Vooral toen het al de zoveelste keer was. Steeds meer balen en met steeds meer "moed der wanhoop" opnieuw proberen.. eigenlijk steeds meer proberen met de min of meer vaste overtuiging dat het tóch weer niet ging lukken. Tot er ineens een lichtje ging branden.. Het was niet balen dat ik weer opnieuw móest beginnen, ik realiseerde me dat ik dankbaar moest zijn dat het me gegeven was om helemaal nieuw te mógen beginnen. En dat ik "een dag niet gedronken" moest koesteren en me bedenken dat diezelfde mogelijkheid me elke dag opnieuw geboden werd. Niet meer leven vanuit waar het verleden we gebracht had, maar vanuit de mogelijkheden die me elk moment aangereikt worden. Niet meer leven vanuit wat ik niet kon, maar vanuit wat mogelijk is. Niets is zeker, dus alles is mogelijk.

rip Queenie, ik ben blij voor je. Een ieder die serieus wat aan een alcoholprobleem wil doen verdient een plek om daar serieus mee om te gaan. De ervaring die jij had in een andere AA-bijeenkomst heb ik ook meermalen gehad. Om die reden ben ik naar NA-meetings gegaan. Daar vond ik wel wat ik zocht.. mensen die in alle facetten van het leven, dus ook in de meetings, de stappen proberen toe te passen, mensen die bereid zijn dingen anders aan te pakken dan ze gewend zijn.. Alleen door een nieuwe manier van leven kan ik de oude manier achter me laten.

Yvonne, dank voor de belangstelling. 't Gaat hier steeds meer moeiteloos. Hoe ik 't doe, doet er niet toe, daar heb ik op het dagdraadje wel het een en ander over verteld. Moet je alleen wel even waarschuwen dat je zult schrikken als je me ooit in werkelijkheid zult tegenkomen.. de kans dat ik ooit een echte dame zal worden zie ik als verkeken..

Da's lekker, Jaap. Als dat voor jou werkt...

ja, zal je niet meer ophouden.. Er is trouwens de laatste tijd ruimte genoeg op het forum. Tis rustig. Groet en tot horens.

En daar heb ik dan weer moeite mee, Soothe. Met "echt" geloven in religieuze zin.. Daar komt vaak inderdaad angst voor verdoemenis om de hoek kijken.. Ik hou niet zo van religie, vind het uit historisch oogpunt gezien wel interessant, maar ben blij dat ik niet tot een kerk "behoor".. over dogma's gesproken.. Nadrukkelijk wordt gezegd dat het 12-Stappen programma GEEN religieus programma is.. het staat open voor elke geloofsovertuiging of "gebrek aan geloofsovertuiging". Het is een spiritueel programma. Spiritualiteit overstijgt religie..

Originally posted by: Soothe Kohtje nog even over de leerstellingen. De dogma's. Het is veelal hetzelfde geluid wat er naar voren komt. Allemaal dezelfde boekjes en dezelfde toon. Sponsers etc. Ach ja, het zei zo. Overigens heb ik vier maanden bij de AA gelopen in een grijs verleden. quote> Tja Soothe.. logisch toch. Waarom zou er voor iedere alcoholist een eigen boekje geschreven moeten worden met een andere toon.. we kunnen elkaar juist helpen door herkenning. We lezen allemaal hetzelfde, maar zijn vrij in de interpretatie. Er zijn geen dogma's. We gaan naar AA-meetings, AA-vergaderingen, AA-conventies om met elkaar ervaringen te delen, maar niet naar AA-diensten waar we naar een preek gaan zitten luisteren.. We staan allemaal in dienst van elkaar. En we proberen de boodschap van herstel uit te dragen, niet op te dringen. Enkel en alleen door onze ervaringen te vertellen en te helpen wie daar voor open staat.

Ha Soothe, zie je net toevallig "live" op het forum en log meteen maar even in. Jij ook dank voor je verduidelijkende antwoord. Het valt mij ook niet mee om altijd precies dát te willen zeggen wat er zich in m'n hoofd afspeelt.. nee, schrijver ben ik ook niet. Als ik kon schrijven, zat ik niet hier op het forum maar schreef ik een boek. Dat wat jij zegt in je PS, over het bij jezelf blijven, alsof dat suggereert dat er een deel van jezelf vandoor zal kunnen gaan.. dat soort dingen vind ik heerlijk om over na te denken. En dan kom ik tot een redenering die mij laat zien dat er wel degelijk een deel van mezelf vandoor zal kunnen gaan. Namelijk in de emoties die ik ervaar door wat anderen doen en zeggen, in de emoties die situaties teweeg kunnen brengen. Emoties kunnen voor mij de realiteit zo doen vervormen dat ik dwaalsporen ga volgen.. op zich zijn die dwaalsporen op dat moment wel weer realiteit, maar dan komt voor mij die morele inventaris weer om de hoek kijken waarin mijn sterke en zwakke punten oftewel mijn aandachtspunten die me bij mezelf houden, op een rijtje staan. Een morele inventaris is geen lijst om te laten zien hoe slecht ik ben, maar een lijst om te zien WIE en HOE ik ben.. en hoe ik daar het beste mee om kan gaan door volgens bepaalde richtlijnen te leven. Nou ja... wat je zegt: voor mij werkt het. Niet van de ene dag op de andere, maar na jaren werken aan m'n herstel. Ik begin er nu prille vruchtjes van te plukken. Ga jij ook maar lekker goed, Soothieboy.. op de manier die voor jou werkt!!