Kohtje

O, het antwoord staat al boven mijn vraag...

Obsessieve gedachten.. bluuuhhhh.. wat zijn die moeilijk los te laten of te doorbreken als ze je eenmaal te pakken hebben. Agnieta, hoe ga jij dat oplossen of zoiets?

LUCK!

Toine, wat een angst, wat een woede. Geloof alleen in jezelf, da's het enige waar niemand aan kan komen.

Toine, En als ik je nu zeg dat ik niet geloof (in de zin van religieus), is het dan echt een vraag van iemand die niet gelooft? Ik vraag alleen waarom je wilt debatteren met mensen die het niet met ene heer C. Hitchens eens zijn.

waarom?

Bolletje, je lijkt me een schatje, maar met bovenstaande ben ik het niet helemaal eens. Dingen die je in het verleden hebt meegemaakt hebben je heden bepaald. Maar je toekomst begint vandaag, dus wat je nú doet en niet het verleden, bepaalt je toekomst.

Ik moest trouwens door dat gebreide zakdoekje van Hots meteen denken aan een blunder die ik in de brugklas of daaromtrent ooit beging. We moesten tijdens de les Engels één voor één voor de klas komen en kregen dan een nederlands woord op. Dat moesten we dan in het engels op het bord schrijven. Ik kreeg het woord "zakdoek". Gelukkig wist ik me "van horen zeggen" nog zo'n beetje te herinneren wat het engelse woord daarvoor was.. Het is natuurlijk 'handkerchief', maar ik maakte er 'handcatcher' van, een handvanger dus... zo'n gebreide zakdoek stel ik me echt voor als een 'handvanger'...

Goeiemorgen, Agnieta, probeer wat van die blijdschap die je gisteren ten toon spreidde vast te houden voor vandaag. Zoek het in de kleine dingetjes en bedenk dan dat als een ander vindt dat ie een drankje nodig heeft voor de gezelligheid op een feestje, dat niets anders is dan de mening van een ander. Je zei ook gisteren nog dat je je niet meer mee hoefde te laten slepen door de mening van een ander. Als een ander dus denkt dat drank gezelliger maakt, hoef jij je daar niet in mee te laten slepen.. sterker nog, je weet wel beter!! Verder feliciteer ik je dan met de verjaardag van je vader. Hoewel ik het altijd wat vreemd vind om iemand geluk te wensen met de verjaardag van een ander, maar dat is één van mijn rare opvattinkjes..

Zo argwanend zijn dat je je achterdeur niet meer open kan laten staan komt goed van pas als je je alcoholprobleem onder de duim wilt houden. Een achterdeur die openstaat, al is het maar op een kiertje, staat gelijk aan het uitlokken van een terugval/uitglijder..

Als ik de lijst zo eens bekijk, dan heeft An vandaag ook een slingertje verdiend... vandaag 4 maanden. Nou, slingertjes laat ik aan anderen over, van mij een simpele maar welgemeende

Môgge, Ik ben weer getriggerd door de verse aanwas op het "niet roken" draadje. Stiekem, nou ja, stiekem.. ben ik stikjaloers op die mensen die succesvol stoppen met roken, en dan heb ik het over die mensen die er al een jaar of meer van af zijn. Eigenlijk ben ik ook al jaloers op mensen die gewoon (weer) eens proberen of ze al dan niet een punt kunnen zetten achter al dat gerook. Al menig keer heb ik dat ook geprobeerd, en dat ging dan kortere of langere tijd wel goed, maar dan kwam toch die eerste sigaret weer tevoorschijn, waarna me de kalmte en de moed ontbraken om meteen opnieuw te stoppen. Nu heb ik ervaren dat stoppen met drinken met best makkelijk is afgegaan sinds ik regelmatig meetings bezoek. Het me begeven tussen mensen die in dezelfde situatie verkeren als ik motiveert me enorm. Het maakt voor mij de ellende die stoppen met zich meebrengt veel minder serieus, maakt het meer tot een interessant spel, en aangezien ik niet zo graag verlies (oud gedrag waar ik soms m'n voordeel mee doe) blijf ik aan dit spel meedoen, zoekend naar hoe het kan dat dit spel me zo helpt. Luisteren naar hoe anderen hun herstel bewerkstelligen, zelf dingetjes doorgronden en inzien en die meedelen. Kopiëren, knippen en plakken.. en zo m'n eigen lay-out van m'n leven in herstel ontwerpen.. Ik heb het geluk dat er in mijn woonplaats sinds een jaar of anderhalf wekelijks een kleine bijeenkomst is van "rookstoppers", NicA geheten (Nicotine Anonymous) voortgekomen uit mensen die volgens de 12-stappen methode aan hun herstel van drugs- en alcoholverslaving werken. Ze passen deze zelfde stappen toe op hun nicotineverslaving. Die stappen zijn me wel bekend, maar ik mis de kracht van een groep gelijkgestemden om aan de hand van die stappen het "spel" te spelen. Gisteren heb ik aan een fellow - waarvan ik weet dat hij die meetings bezoekt - gevraagd wanneer die meeting plaatsvindt. Ik dacht dat dat donderdags (vandaag dus) zou zijn, maar dat blijkt dinsdags te zijn. In eerste instantie was ik even teleurgesteld dat ik dus net een dag te laat was, maar m'n ziekelijke verslaafde brein is nu toch ook wel weer een beetje opgelucht dat ik dan nog tot vogende week rustig en lustig kan doorroken met het slappe excuus dat ik eerst die meeting eens wil bezoeken. Deze laatste alinea overtuigt me er weer van dat ik toe ben aan dit voor mij nieuwe spel, dat ik toe ben aan een rookvrij leven. Dat ik er aan toe ben toe te geven dat mijn ziekte verslaving nog lang niet tot staan is gebracht.

Mark, je stapelt boosheid op boosheid. Je adrenalinepeil stijgt en stijgt. Bekijk die boosheid nou eens zonder de oorzaak buiten jezelf te zoeken. Zoek de oorzaak van jouw boosheid nu eens bij jezelf (wat is jouw aandeel in hoe anderen op jou reageren) en laat dan los. Dan heb je geen reden meer om een borrel (en een tweede en derde etc.) te pakken. Dan ontdek je misschien wel motivatie om jezelf te veranderen. Zodat uiteindelijk die "boze buitenwereld" jou ook anders benadert.

Hahaha lady jane... niemand kan de AA zijn.. je bent wel (redelijk) anoniem, je bent misschien zelfs alcoholiste, en misschien deel je wel iets van wat AA verkondigt en aanbeveelt en herken je er dingen in, maar jij bent lady jane die jouw manier om niet te hoeven drinken deelt met andere alcoholisten. Je bent en blijft gewoon jezelf.

Mijn meest negatieve ervaring met drank is dat ik er verslaafd aan ben geraakt. Dat ik op tijden en in situaties dat ik nuchter zou moeten zijn, ik dat vaak niet meer kon.

Rudy, bedankt dat je alsnog zo uitgebreid hebt geantwoord. Ja, ik dacht dat je echt helemaal naar België was vertrokken, maar je hebt dus in het hoge en verre noord-oosten (ten opzichte van België) je huis nog.. De eindigheid van het leven beseffen heeft voor mij ook een andere vorm aangenomen. Ik heb dan geen levensbedreigende ziekte voor zover ik nu weet, maar wel een levens"beperkende" aandoening. Hierdoor kan ik mijn armen en handen veel minder goed gebruiken dan voorheen. Deze aandoening heeft me er echter wel van doordrongen dat niets zo vanzelfsprekend is als dat ik vroeger dacht dat het was. Zal ook te maken hebben met leeftijd. Dit besef heeft me nederiger gemaakt dan ik voorheen was. Dit besef heeft me uit het centrum van mijn universumpje getrokken waardoor ik mezelf ben gaan zien als een nietig onderdeeltje van een groot raderwerk. Zolang ik er deel van uitmaak ben ik belangrijk, maar niet onmisbaar.. als ik wegval vult de wirwar van radertjes zich weer zodanig dat het grote geheel gewoon door blijft draaien, net zoals de oceaan geen gat vertoont als je er een emmertje water uithaalt. Maar toch was dat emmertje water een subsantieel onderdeel van die oceaan voordat het er uit geschept werd. Door dit zo te zien is mijn angst voor de dood die ik eerder had, maar ook mijn verlangen naar de dood in tijden dat ik in diepe wanhoop leefde, verdwenen.. ik kan de dingen nu veel makkelijker accepteren zoals ze zijn. En niet alleen dingen, maar ook mensen en situaties. Niet op de perfecte manier zoals alleen perfecte mensen dat misschien kunnen, maar ik heb het begrip "relativeren" aan de mogelijkheden van omgaan met de samenleving toe weten te voegen. Door de eindigheid van het leven niet meer als straf te zien maar als logisch, als realistisch, heb ik meer innerlijke rust gekregen. En door die innerlijke rust is het niet meer nodig te vluchten in de één of andere roes. Rudy, voor jou ook: ga goed dus nuchter.

Bolletje, ik wil ook helemaal niet zeggen dat je iets fout doet. Ik kijk alleen anders naar alcohol, denk ik. Of ik nou alcohol drink of er mee kook, voor mij betekent herstel dat ik me verre houd van alcohol in welke vorm dan ook. Of het nou wel of niet 100 procent verdampt is na het koken, daar zijn de meningen over verdeeld. En als ik het niet zeker weet, dan geldt voor mij: bij twijfel niet doen.. Te vaak heb ik bij twijfel gekozen voor mijn verslaafde manier van denken, dus één vinger toestaan, maar dan toch geleidelijk de hele hand willen. Ik neem mijn ziekte serieus en ook mijn herstel. Jij ook wel, denk ik, maar ik ben dan misschien wat banger uitgevallen.. of strenger in mijn eigen leer, dat is voor mij wat duidelijker. Ik zou er niet gerust op zijn als kleine beetjes wel toelaatbaar zijn en iets grotere hoeveelheden niet.. ik kan die grens niet meer bepalen.

Dit is nou waar de zgn. "fellowships" van de AA en afgeleide 12-stappen groepen op zijn gebaseerd, tenminste díe waar aan het programma wordt gewerkt.. sponsors en sponsee's. Je kunt behouden en aanvullen wat je hebt (verworven) door het te delen met anderen (nieuwkomers bijvoorbeeld). Samen aan je herstel werken. Niet in je uppie gaan zitten dokteren maar werken met opgedane kennis van anderen en je eigen opgedane kennis delen met andere zoekenden.. Dit forum is daar ook voor.

Maar Bolletje toch.. nou snap ik er echt helemaal niks meer van, van die refusal.. Ik dacht dat dat voor jou (en vele anderen die refusal slikken) een stok achter de deur was om niet te drinken als je het moeilijk hebt. Van alcoholgebruik in combinatie met refusal word je toch goed ziek? Ik ken zelfs verhalen over ziek worden na het gebruik van alc. houdend mondwater of deodorant als men refusal had geslikt.. Maar als ik jou nu zo lees, dan is dat dus eigenlijk een wassen neus. Neem je nu zo weinig refusal dat je er eventueel toch (een beetje) alcohol bij kan gebruiken zonder er echt ernstig last van te hebben..?

TAFKAS= The Alcoholic Formerly Known As S..... van harte gefeliciteerd met Uw 6e verjaardag!!!

An, Als je eenmaal voor jezelf hebt toegegeven een probleem met alcohol te hebben, is het zaak dat je voor jezelf blijft kiezen. Ook in gezelschap. Laat anderen weten dat je dit probleem hebt. Dat hoeft helemaal niet dramatisch met allerlei verhalen van dronkenschap en ellende, gewoon simpelweg zeggen dat jij absoluut géén alcohol wilt, ook niet in sauzen e.d. Stel dat je een notenallergie hebt, dan willen je tafelgenoten en jijzelf uitereaard toch ook niet hebben dat jij met spoed afgevoerd moet worden omdat je een allergische reaktie hebt doordat er ergens sporen van noten in aanwezig waren.. In jouw geval ben je allergisch voor alcoholsporen, helemaal als je ook refusal slikt. Je kunt daar behoorlijk ziek van worden. Als je doordrongen bent van het feit dat alcohol voor jou funest is, dan komt er bij van alles en nog wat automatisch een gezond wantrouwen om de hoek kijken bij alles wat je eet of gaat eten. Van tevoren vragen of in een bepaald gerecht alcohol verwerkt is, is niet gek, is niet brutaal, is niet onbeschoft. Je kunt dan vragen om een aparte portie waar géén alcohol in is verwerkt. Geen genoegen nemen met: "och, hier zit zo weinig in, daar merk je niks van".. Een ander kan voor jou niet bepalen of je er wel of niet wat van merkt. Uit jouw bovenstaande verhaal lees ik dat je twijfelt.. en twijfel is ook een vorm van "er last van hebben".. zou het wel of zou het niet.. Je merkt dat alcohol sowieso een probleem voor je is, anders zou je niet twijfelen. Die spanningen heb je zelf opgeroepen door niet voor jezelf te kiezen maar door je onzichtbaar te willen opstellen in de groep. Wees duidelijk naar jezelf, An, en om duidelijk naar jezelf te kunnen zijn moet je je niet afvragen wat anderen daarvan zouden vinden. Wees ook duidelijk naar je omgeving. De ziekte verslaving is niet iets om je voor te schamen.

M'n beste Joris, Wijn en bier worden wel vaker in verband gebracht met "goed voor de gezondheid". Als ik geen alcoholist was zou ik er voor gaan onder het mom van: baat het niet dan schaadt het niet. Maar ja, ik ben wél alcoholist en zal me niet kunnen houden aan de voetnoot "matig".. Dat heeft de ervaring me uiteindelijk wel geleerd. Voor mij weegt de kans op en de angst voor allerlei enge ziektes, met daarbij de kanttekening óf ik ze allemaal ooit wel eens zal krijgen, niet op tegen de zekerheid dat als ik een glaasje rode wijn zal nemen, ik mijn ondergang tegemoet ga in alcoholisme. Dat lijkt me niks. Gezond eten daarentegen is nooit slecht, dus in de vorm van druiven zal het misschien die angst voor prostaatkanker wat weg kunnen nemen. Van de technische aspecten wat betreft stofjes die wél en niet goed zijn, ben ik totaal niet op de hoogte.. Ik ben me ervan bewust (op de achtergrond) dat m'n leven eindig is, maar over het hoe en waarom maak ik me niet zo druk.

Môgge. Rudy, mooi dat je weer een half jaar vooruit kunt. Die plotselinge aanvallen van zenuwen zijn verschrikkelijk, hè? Ze overvallen mij ook wel op de rottigste momenten.. Dan weet je dat je vertrouwen moet hebben, dat alles goed is zoals het is, maar dan ineens weer die intense onzekerheid.. hoe menselijk. De hang naar een leven op rolletjes is toch diepgeworteld, als het al niet essentieel voor ons bestaan is. Heb je nou nog steeds een verwarmingsketel in Nederland?

Toch nog even dit, we zitten hier per slot van rekening op het draadje "Wat kan AA betekenen voor mijn Herstel".. Het gaat mij in het programma niet zozeer om het vragen aan een hogere macht alswel om het luisteren naar m'n hogere macht. Dat wat ik hoor is afhankelijk van hoe ik die hogere macht heb aanvaard. Hoor ik steeds wat ik diep van binnen wil horen of hoor ik wat ik diep van binnen eigenlijk niet wil horen.. In het eerste geval heb ik een hogere macht die ik kan manipuleren, niet echt hoger dus.. in het tweede geval zet ie me regelmatig voor het blok. Het is dan altijd nog aan mijzelf of ik er wat mee doe of niet.. Ik noem mijn hogere macht ook wel eens Zuiver Geweten.. En soms noem ik m'n hogere macht De Loop Der Dingen, soms Het Altijd En Alles, soms De Realiteit, soms gewoon Hogere Macht, soms God, soms Jeemigdepeemig of Allemachies, soms Het Lot, en zo zullen er nog wel wat benamingen bij kunnen komen. Het belangrijkste voor mij is dat ik iets heb om op terug te vallen als ik het even niet meer weet, of als ik dénk het te weten maar uit ervaring weet dat dat wat ik dénk te weten niet klopt.. iets dat mij influistert om eerst even na te denken voor ik handel.. Een voorbeeld van dat laatste is dat ik soms wel eens denk dat één glaasje alc.houdende drank niet zoveel kwaad kan. Jeemigdepeemig..(= mijn God), waar komt die gedachte vandaan. Zo simpel kan het zijn. Maar misschien word ik nu een beetje tè religieus..

Aicha elijk gefeliciteerd met je verjaardag