Kohtje

@spirit, ik denk een raar typefoutje...

Och Lars, sterkte joh. Bijna 9, dan verwacht je zoiets nog niet echt. Maar je was er in elk geval toen je afscheid kwam nemen. Nuchter. Bewust. Zo'n moment kun je later niet overdoen. Nuchterheid is een cadeau voor jezelf, maar zoals je ziet, ook voor anderen. Mens en dier.

Oh @Etty, het spijt me. Het is niet mijn bedoeling je depressief te maken.. gaat het een beetje?

Zo. Lekker gelopen hier vlak buiten de stad. Landgoed 'Nieuw Rande' waar Thorbecke ooit regelmatig te gast was.. (Tja, wat moet je dáár nou mee??) Geen regen, prettig temperatuurtje. Hondjes blij, wij blij, iedereen blij. En dan nu nog maar een kopje koffie en een koekje voor de honden.

Wij gaan zo na een boterhammetje eten ook nog maar even met de honden een stuk bos opzoeken. Het is te mooi weer om de hele middag binnen te zitten.

Gypsy, dat is niet de makkelijkste manier, ontwenningsverschijnselen zijn niet prettig, voor niemand en ook in je koppie kan het van alles teweeg brengen, maar cold turkey is wel de schoonste manier uiteindelijk, ik bedoel dat je er geen chemische spulletjes voor in de plaats doet en óók de snelste manier. Ik hoop voor je dat je het volhoudt. En fijn dat je iemand hebt die je begeleidt. Dat maakt de kans op succes al weer een stuk groter. Ik hoop dat je sponsor weet wat het is om af te kicken. Want het lijkt vaak makkelijker dan het is. Succes.

Verdwalen vind ik helemaal niet zo erg meer tegenwoordig, nu er navigatieapparatuur bestaat. Verdwalen is zelfs wel leuk en verrassend geworden. Als ik dan wel m'n navigatieapparatuur maar paraat heb. Dan kan ik de weg terug altijd weer met navigatie doen. Dit geldt voor mij zowel letterlijk als figuurlijk. Als we met onze camper op pad zijn kiezen we vaak de raarste (=leukste) weggetjes onder het motto: 'we zien wel waar we uitkomen'. Als het dan echt te gek wordt kunnen we altijd met de TomTom weer de 'veilige wereld' terugvinden. Maar ook het loslaten van het 12-stappen programma werkt voor mij op die manier. Loslaten kan ik alleen omdat ik een goed 'navigatieprogramma' paraat heb. Als ik merk dat er spanningen optreden, dat ik mezelf wat kwijt dreig te raken, dan pak ik m'n NA-literatuur er weer even bij en vind de weg terug weer.

Mooi Gypsy. Maak er een fijne wandeling van. Ik wandelde ook vaak met m'n sponsor. Het praat makkelijker als je onderweg naast het serieuze werk ook over van alles en nog wat wat je onderweg tegenkomt kunt praten. Zo recht tegenover elkaar aan een tafeltje maakte het zo star en gedwongen. Dan wist ik vaak geen antwoorden als er rechtstreeks vragen werden gesteld. Maar al lopend, keuvelend en kijkend ging het bijna als vanzelf.

Met je sponsor?

Goedemorgen iedereen. En de rest ook.

Nee, geen zeepbel. Excuus daarvoor, maar het bleef zo lang stil... Fijn dat je wat van je laat horen. Tja, voor je dat hebt gevonden wat je zoekt of nodig hebt kun je soms een lange weg afgelegd hebben. Je hebt het dus nog niet gevonden, maar je bent in elk geval wel al acht maanden van de verdovende middelen af. En dat is denk ik wel een voordeel als je de PTSS-problematiek wilt onderzoeken en aanpakken. Nuchter en clean kun je nou eenmaal beter stappen vooruit maken dan onder invloed. Succes met je verdere 'zoektocht' en ik hoop dat je professionele hulp niet schuwt. Misschien zelfs in combinatie met wat je van het 12-stappen programma hebt opgestoken... want zo heel gek zijn die stappen nou ook weer niet.

Nee, sowieso niet actief meer. Dat klinkt stoerder dan het is, ik hou gewoon niet zo van sport. Heb alleen vroeger een beetje gevolleybald. Omdat dat goed voor me zou zijn. Kijken (op tv) enkel grote gebeurtenissen maar dan nóg maar zo af en toe...

Je hebt het over het wielrennen toch Sandro? Mooi dat je er nog bent Quinn. Ook zonder bijdragen.

O Gypsy, dit was geen grap hoor. Meen ik serieus.

Zal wel niet dan, anders werkt die functie niet.

Ja, ik. Maar in plaats van rechtsaf zijn we linksaf gegaan en kwamen in Zweden uit. Ook lekker.

Zeepbel?

Nee. Maar met buikgriep is helemaal niks leuk, ook naar buiten gaan niet, al schijnt de zon volop. Dus nogmaals beterschap dan maar. En dat het dan maar snel over mag gaan.

Buikgriep is nooit leuk, voor niemand.. Of zijn er nog andere dingen niet leuk Antoinnette? Beterschap in elk geval.

Zelden zulke lieve schoenen gehad als die stoute die me naar m'n eerste meeting brachten.. (PS ik weet wel dat stoute in dit geval dappere betekent, maar dan nóg... )

Mooi gedicht Sandro. Wist je wat ik ging schrijven over m'n boos zijn?

Goedemorgen. Ben weer gekalmeerd. Dat gaat wel lekker veel sneller dan toen ik nog dronk. Toen kon ik ook onredelijk boos worden, maar was ik de volgende dag eerst compleet vergeten dat ik boos was en als dat weer een beetje terugkwam werd ik gewoon weer boos om het boos zijn. Maar daar zie ik de zin niet meer van in dus ik begin vandaag gewoon weer met een nieuwe dag en niet-boos. Oud boos stinkt. Eventueel nieuw boos laat ik aan de gebeurtenissen van vandaag over.... Over roken gesproken, de paasvuren zouden toch gisteravond aangestoken zijn? Ik rook vanmorgen niets. Of worden die vanavond pas aangestoken? Eén keer, jaren geleden, 's avonds een hele rondrit gemaakt door Twente met m'n vrouw langs veel van die vuren. Gewoon omdat ik die nog nooit gezien had. Kraakheldere avond/nacht met flinke vorst en dan zag je al van verre die 'boakebrandn' opgloeien. Bij enkele van die vuren even gestopt en er heen gelopen. Apart sfeertje wel. Meestal was het hele ritueel rond het ontsteken van de 'boake' (waar ik niet van op de hoogte ben) al lang achter de rug en stonden er alleen nog mensen rond dat vuur in de vlammen te staren. Geen hoempa er om heen, alleen het knetteren van dat vuur. Verder voornamelijk stilte. En een knetterheldere hemel met een hoeveelheid sterren die ik alleen uit de 'donkere delen' van Frankrijk ken.

Ik draai momenteel een beetje door. Voel me hier op dit forum niet erg op m'n gemak momenteel. Ik kan er niet bij dat er hier wordt verkondigt dat alcohol best prettig kan zijn, je kan hélpen, zelfs een beter mens van je kan maken. Terwijl er op hetzelfde moment op ditzelfde forum mensen bezig zijn dood te gaan aan hun onvermogen om hun alcoholconsumptie te stoppen. Ook ben ik het ineens zo moe om mensen hun manier van stoppen te moeten zien verdedigen. Eigenlijk te triest voor woorden dat succes hier niet enthousiast gedeeld kan worden zonder daar verantwoording voor te moeten afleggen. Dat je dan tot een kliek, een clan behoort, een groupie bent. Ik voel hier steeds minder eenheid en steeds grotere verdeeldheid. Ik ga mezelf weer eens bij elkaar proberen te rapen. En wellicht kalmeer ik weer wat en dan zijn jullie dus nóg niet van me af. Jammer dan...

O, zo bedoel je.. Nou, je staat er van te kijken wat voor schriftelijke opleidingen en cursussen er worden aangeboden.. Haha... ben 'er in getrapt' ooit met gitaarspelen. Dat werkt in elk geval voor mij niet. Tucht en een harde 'meestershand' heb ik nodig..

Terwijl de meesten dat tóch ergens lijken te denken.. waarom anders die terugvallen die de meesten hier wel kennen?