Kohtje

Bolletje, echt precies dezelfde rollator? Geen goedkope en misschien slechte imitatie? Dat je je er niet een buil of erger aan valt... Maar wel verstandig dat je aan de rollator gaat met al dat vallen - en tot nu toe gelukkig ook weer opstaan - van je. Hoe gaat het nu met je pols?

Goedemorgen allemaal. Gisteren een snipperdagje genomen van dit forum. Was best even lekker. Maar nu weer met frisse zin...

Nou Gypsy, zo natuurlijk is dat niet als je hier jouw draadje leest. Je 'stelt je hier voor' met de mededeling dat je werkeloos bent en autisme hebt en minimaal een halve liter sterke drank per dag drinkt. Verder vermeld je hier niet veel. Dit is geen verwijt, maar een constatering van mij. We kunnen via dit forum niet ruiken wat Gypsy allemaal doet en laat om met z'n drankprobleem om te gaan. Of haar drankprobleem. Want zelfs dat is niet duidelijk, of we hier met een man of vrouw communiceren. En dat maakt voor de feiten ook helemaal niet uit, maar het maakt het wat persoonlijker en daardoor makkelijker en prettiger om op een ander te reageren. Ik hoop dat je de mens achter of onder het autisme even kunt aanspreken en je over je bedenkingen om je hier 'bekend' te maken heen weet te zetten, zodat er een wat persoonlijker contact kan ontstaan.

't Mag wel jowan maar ik ga nu met de honden lopen en dan naar bed. Dus kan ik morgen pas uitsluitsel geven of het gelukt is. Dus als er andere geïnteresseerden zijn, dan graag. (Ps... ik heb ze al)

Kun je het niet gewoon overtypen? 't Werkt als je er voor werkt..

Toen ik voor het eerst gevraagd werd iemands sponsor te zijn (zo heet dat dan binnen NA) heb ik dat eerst met m'n eigen sponsor overlegd. Natuurlijk was ik gevleid dat iemand mij dat vroeg, louter op wat hij me hoorde sharen in de meetings. Ik stond toen, denk ik, een maand of negen droog. M'n sponsor raadde het me af. Ik was zelf nog te veel aan het zoeken en ontdekken. Ik heb het toen ook niet gedaan en heb daarna nog een paar mensen nee moeten 'verkopen'. Toen ik zo'n anderhalf jaar droog stond en flink met m'n stappenwerk bezig was geweest heb ik voor het eerst een sponsee (zo heet dat binnen NA) onder m'n hoede genomen. Maar het viel me niet mee. Ik wilde net zo doen als mijn sponsor met mij deed, de stappen op gezette tijden mondeling in gespreksvorm dus, doorwerken volgens het 'stappenwerkboek' dat toen net in het Nederlands was verschenen. Maar daar kwam niet veel van terecht. Ook belden ze me niet als ze het moeilijk hadden maar verdwenen vaak in het anonieme als ze waren teruggevallen. Ik hield me aan de afspraak die ik met elke sponsee maakte dat zij altijd mij moesten bellen, en ik niet hun. Zo deed mijn sponsor ook met mij en dat beviel me goed... niet dat in-de-nek-gehijg van een sponsor. Verschillende sponsees heb ik gezegd dat ze beter een andere sponsor konden zoeken, één waar ze wél aan de bel zouden trekken als het nodig was of die ze wel steeds op de hielen zat. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ik geen sponsor meer wilde zijn. Mijn eigen herstel begon te zeer af te wijken van het 'gebruikelijke' en ik vond dat ik anderen daar niet mee mocht 'besmetten'. Wat niet betekende dat niemand mij wat mocht vragen... ik was (en ben) nog steeds bereid om iemand die vragen heeft te woord te staan. Maar een steun en toeverlaat in voor- en tegenspoed kan ik niet meer zijn. Wel lange cleantijd, maar te 'wispelturig'..

Pffff... tja Jan, ik heb ze ook niet allemaal op een rijtje ..(10 tips bedoel ik..). Nu ben je een beetje slachtoffer van de populariteit van je eigen gestarte jaarpactdraad.. 506 pagina's doorscrollen... maar met een beetje 'nuchter verstand' kom je op de juiste tijd waarschijnlijk wel op de juiste woorden. Maak er geen wetenschap van. Luisteren naar je 'maatje' doet je vaak intuÏtief met de vinger de juiste kant op wijzen. En dan is het weer aan je maatje om goed naar de richting van die vinger te kijken en die te volgen. Ik hoop op een mooie 'sponsor-sponsee' wisselwerking voor je. Wat je zegt komt me trouwens wel bekend voor, hoor.. ik ben ook veel vergeten uit de tijd dat ik net droog stond. Niet omdat het zo ingewikkeld was allemaal, maar juist omdat het in de kern allemaal zo simpel was en nu, na jaren, zo vanzelfsprekend lijkt te zijn geworden.

Jan, als je je maar blijft realiseren dat je nooit en te nimmer verantwoordelijk bent voor het doen en laten van je 'maatje'. Je kunt tips geven, steun zijn, al dat soort dingen, maar je kunt iemand niet dwingen om niet te drinken. Dus mócht het fout gaan dan heeft je 'maatje' iets niet goed gedaan, niet jij. (Moet je natuurlijk niet adviseren om er maar eentje te nemen.. )

Lijkt me logisch toch, Jan? Of zoek je zelf een buddy om buddy te zijn?

Hallo DennisvanB. Heb je een sponsor? Dit soort vragen zijn bij uitstek geschikt om met een sponsor te bespreken. Zelf heb ik ook jarenlang (ruim tien) AA- en (merendeels)NA-meetings bezocht. Ik heb het heel erg nodig gehad om via de weg van 'buiten mezelf om' (?) naar mezelf te kunnen kijken en tot de conclusie te komen dat ik zélf inderdaad het 'probleem' ben en het ook zélf kan oplossen door ermee te leren omgaan. En ja, er waren vele onderdelen en punten van en in het programma die ook mij tegen de borst stuitten. Gelukkig maar, denk ik dan, zo bleef ik kritisch kijken naar het programma én naar mezelf. Mét hulp van een sponsor, die me ook regelmatig de keel uitkwam maar me wel aan het denken hield. Het ging er mij niet om of ik me helemaal kon laten wegzakken in een nieuwe cocon (het programma), in een nieuw veilig haventje, het ging mij er om dat ik op een andere manier tegen de dingen aan leerde kijken zodat ik de cocon van 'roes' niet meer nodig had, zodat ik helemaal geen cocon meer nodig had. Want hoe lekker, veilig, warm en verbazingwekkend passend een cocon ook kan zijn, een cocon belemmert me in m'n zélf zijn. Ik ben wél in gesprek gegaan met NA bezoekers, juist met degenen die ook zo hun twijfels hadden, en we kwamen elke keer uit op het punt dat we best zélf onze weg zouden kunnen vinden maar dat de suggesties die de 12 stappen doen daar toch elke keer op de een of andere manier wel in verweven zouden zitten. Dus kwamen we weer terug.. Ik ben nu ruim een jaar niet meer naar meetings geweest en ben nog steeds clean. Dat wil niet zeggen dat ik de stappen uit m'n geheugen heb gewist. Ik lees het één en ander om toch een leidraad te hebben en niet alles zelf te hoeven uitvinden. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, maar vele wegen 'verbergen' ergens een 'cult'. Laat je daar niet door afleiden, zie de richtingsborden en besteed niet teveel aandacht aan de entourage. O ja, gefeliciteerd met je 8 maanden clean. !!

Ja nancy. Maar nu gaat het wel weer. De hondjes hebben er niets van gemerkt.. onverstoorbaar. zij zijn mijn grote voorbeelden.

(ter verdediging van m'n 'onoplettendheid': de bus had geen licht aan en het was nog flink schemerig en er staan flinke bomen langs de weg die het uitzicht voor de overstekende voetganger behoorlijk belemmeren)

Vanmorgen alweer bijna van de sokken gereden bij het oversteken van de weg langs de IJssel. Nu was het niet de hond die bleef snuffelen, nu lette ik zelf niet goed op.. gewoon een aansnellende bestelbus niet aan zien komen. Kon nog net de twee honden terugtrekken en met ingehouden buik (die ik toch al niet heb) op de middenstreep de bus voorbij laten razen... de scheiding in m'n haar zit nu aan de andere kant door de luchtverplaatsing..

Goedemorgen allemaal.

Ik ben allang blij dat het niet (alleen) aan de ouderdom ligt. Kruidenthee is nog piepjong.

@Ietje , kallumpies an meis. 21 Keer moet je? Is dat één keer per week of hoe vaak? Pffff... En wat betreft dat niet drinken: je wist het al hè? En nu weet je het nóg een keer, maar nu weer wat zekerder. Je kunt het en je gaat het wéér doen. Maar nu langer!! toch??

Had je dat gedaan omdat je een paar daagjes weg zou gaan? Doe je dat altijd dan? Of was het echt een puinhoop en schaamde je je voor de buurvrouw die voor de kat kwam zorgen? Ik ben wel altijd nét iets ijveriger als ik weet dat er bezoek komt.. dat vond ik altijd heel erg erg van mezelf, maar ik hoor wel vaker dat mensen dat doen. Dus vind ik het nu maar normaal... of wat daar voor door gaat.

Da's héél mooi, lieve kruidenthee. Balanceren, jongleren, spelen... laat de 'spelregels', de 'grenzen' maar aan de natuur over.

Ik raak helemaal de kluts kwijt op en door jullie draadjes (Pytje, Ajna en Francoise).. denk ik ergens wat gereageerd te hebben, blijkt dat op een soortgelijk bericht van een van jullie anders te zijn... Jullie zijn een fijn stel, dat wel. Mooi duidelijk in jullie beschrijvingen.

@Ietje en sterkte in het ziekenhuis en daarna..

Ik voor mij denk nu juist net andersom.. door jarenlang sociaal 'te doen' ben ik van het padje geraakt en heb m'n troost, m'n vlucht gezocht en net-alsof gevonden in drankgebruik. Naar (school) feestjes gaan, een avondje uit, volleybalclub, zelfs de citroënclubs, ik vond ze pas 'leuk' als ik me kon isoleren door de drankroes... wat de citroënclubs betreft, daar ga ik nog altijd met plezier naar toe als het het autootje betreft (onderdelenmarkt e.d.) maar het 'gezellig samenzijn' in de avonduren bij het bijna traditionele kampvuur is aan mij niet besteed.. dan ga ik liever een eind met de honden lopen of lees bij de tent. En af en toe even 'aanschuiven' voor een babbeltje. Eerder was dat volgooien om de avond maar door te komen.

Sja..... Ik voel me juist in groepen - ook in de meetings - vaak eenzamer dan wanneer ik alleen in m'n ateliertje zit. Ik kan een hele tijd doen alsof ik me prettig voel onder de mensen, maar als puntje bij paaltje komt ben ik altijd weer blij als ik 'op mezelf' ben. Niet dat ik diepbedroefd ben in gezelschap, tot op zekere hoogte vind ik het wel prettig en ook wel eens leuk, maar me echt binden aan een gezelschap, een groep, een club, instantie, noem maar op, werkt uiteindelijk op m'n zenuwen en dan kan ik echt snakken naar "allenigheid" en voel me dan niet eenzaam. 't Heeft even geduurd voor ik dit bij mezelf herkende. Want wat ik al zei, ik kan goed doen of ik gezelschap prettig vind.. een beetje ingegeven door het algemeen aanvaarde beeld dat een mens een 'sociaal dier' is heb ik zelf heel lang geloofd dat ik ook sociaal ben, of -nog erger- dat ik dat moet zijn. Maar ik kom er meer en meer achter dat ik dat niet ben. Niet van nature. Kortstondig en vrijblijvend: hartstikke leuk, maar géén 'verplichting' alsjeblieft.

Goedemorgen allemaal. Gaan we het vandaag over eenzaamheid hebben?

Hoteldebotel is een, uit het Jiddisch afkomstige, Nederlandse uitdrukking. Afhankelijk van de context betekent het "helemaal van streek", "stapelgek", "verrukt van iets", of ook wel "(dol)verliefd".