Kohtje

Empathie vind ik ook lastig. Ik héb het niet of ik kán het niet. Of ik heb er een andere kijk op. Empathie staat hier hoog in het vaandel, maar ik snap hem niet helemaal.

Ha Bob, ik wil wel graag die volgende tien jaar maar ik zal toch éérst vandaag weer 'door' moeten. Dus laat ik me daar eerst maar mee bezig houden.

Ach @hub1, wat Yvonne ook al zegt, 'anders' begrijpen is zo menselijk omdat ieder vanuit z'n eigen belevingswereld kijkt en leest, en bij de één komt iets wat je zegt als dolkomisch binnen, bij de ander als diepbeledigend... daar een middenweg in vinden lijdt vaak tot de saaiste en vervelendste wegen die dan óók weer commentaar opleveren. In het dagelijks leven zal dat ook voorkomen, maar hier zit nou eenmaal een concentratie van mensen die 'problemen' met emoties hebben, en juist dáárom is dit zo'n prachtige 'oefentuin'. Als ik had toegegeven aan mijn fijngevoeligheid was ik hier binnen een jaar al weggeweest. Maar ik ben zo bot geweest om mijn fijngevoeligheid op de proef te stellen en met de nodige adempauzes houd ik het hier nu al bijna twaalfeneenhalf jaar uit. Daardoor heb ik mezelf de kans gegeven om zelfs mijn fijngevoeligheid te relativeren. Neem even een adempauze, hub, en kijk het even aan. Maar laat alsjeblieft je account bestaan, dan kan je wijsheid -die ik zeker zie in je woorden- én je humor, nog nagelezen worden.

Vandaag sluit ik dit dagpact met mezelf voor de 3653e keer. Dat betekent in 'ronde getallen' dat ik afgelopen nacht om 0.00 uur de tien jaar heb volgemaakt. Maar goed dat ik van tevoren niet wist dat het zó lang zou gaan duren...

Goedemorgen allen. Dagpact Lars Reacher Kohtje

Nou @hub1, dat had ik van jou nou niet gedacht. Jij draaft ook een beetje door. Dacht dat juist jij de boel wel op een rijtje had wat betreft je mee laten zuigen. Meteen je biezen pakken en je 'footprints' laten wissen als je de controle over je eigen berichten verliest is wel de ultieme vorm van "wraak nemen", vind je dat zelf niet?

Gezondheid, @Lika en ook beterschap. Hoewel het één het ander al impliceert. Wat was er goed aan het gesprek? Was het hoopgevend of gaf het bevestiging? Alles went, zeggen ze. Ik zie het aan m'n broertje en schoonzusje... hun leven is in één klap totaal veranderd na haar hersenbloeding en voor een buitenstaander ziet het er misschien troosteloos uit, maar ze weten er, nadat ze beseften dat het was zoals het is, toch nog een waarde- en liefdevol leven van te maken waarin ze nog kunnen genieten van allerlei dingen en vooral van elkaar.

@Tatum, probeer eens een beetje kalmte meis. Je draaft een beetje door. 'Serieus' is alleen te dragen als er een flinke portie 'niet te serieus' doorheen gemengd zit. Dan heb je meer kans dat anderen iets van je willen en/of kunnen oppikken. 'Niet te serieus' zorgt voor de zgn. kleefkracht, of beklijfkracht.

Ha, Antoinnette.. inderdaad lang niets van je gehoord. Maar je zit niet stil. Fijne berichten en minder fijne, maar goed te zien dat je zo vastberaden bent. 't Is ook geen weg om halverwege spijt te krijgen, lijkt me. Dapper van je. En sterkte met de mammografie. Ik hoop met je mee op een goede afloop.

Ik niet. Ik vraag me nooit wat af, zoals ik al zei.

Doet me denken aan: Kweetnietmeerwie zei tegen Winston Churchill: "Als jij mijn man was zou ik rattengif in je eten doen." Waarop Winston Churchill tegen Kweetnietmeerwie zei: "Als jij mijn vrouw was zou ik het met plezier opeten.

Ik zal haar missen dan, als we zo bruut gescheiden worden. Meestal kook ik. Zij betaalt de hypotheek.

Je hoort weleens mensen 'Van harte gecondoleerd' zeggen. Is dat goed Nederlands? Objectief gezien is er niets mis met van harte gecondoleerd. De woordgroep van harte betekent 'oprecht, gemeend'; het gebruik hiervan maakt gecondoleerd dus wat sterker en persoonlijker. Er zijn mensen die gecondoleerd wat te kaal of te kil vinden. Daar staat tegenover dat van harte meestal wordt geassocieerd met positieve, meestal feestelijke omstandigheden. Je komt het vooral tegen in van harte gefeliciteerd, en het komt ook wel zelfstandig voor als wens: 'Nou, van harte met je diploma.' Op zich hoeft dat geen reden te zijn om van harte gecondoleerd te vermijden, maar vooral op schrift — dus zonder gezichtsuitdrukking en intonatie erbij — kan het toch zijn dat het niet bij iedereen goed overkomt. Gebruik bij twijfel liever een andere formulering. (Bron: genootschap Onze Taal)

Ja @Wanderer, je zit niet in een familiepretpark. Dit is serieuze kost. Maar hier ga je wat aan hebben als je het volhoudt en er open voor blijft staan. Je weet toch nog waaróm je daar bent, hè?

Jazeker. Ik vraag me dan ook nóóit wat af. Nu nog niet, uit lijfsbehoud.

Net als met hypotheken nemen.

Natúúrlijk niet.

wederom: dat vraag je je pas af nadát je getrouwd bent, niet daarvóór...

Maar als de wiet in België legaal en niet zo duur was dan was alles okee.

Dagpact: MarQ Sober Reacher Pippin Kohtje En goedemorgen allen.

@Sober, kun je niet iemand van je AA groep bellen, of iemand anders natuurlijk, of ze even, al is het maar een uurtje, bij je langs kunnen komen? Zo alleen in huis zonder aanspraak, al is het maar om even van je af te klagen.. een verslaafde alléén is in slecht gezelschap, zeggen ze wel. Joh, @Smaragd, overgave aan je behandeling zal moeilijk zijn als je zelf verpleegkundige bent. Maar we moeten er tijdens zo'n opname maar van uitgaan dat we in goede handen zijn. Eigenwijs zijn kunnen we wel (zeer goed) in onze 'vrije tijd'.. Inderdaad een gemêleerd gezelschap tijdens m'n behandeling. Ook wat het soort middelen betrof. Maar het gaf me wel een inkijkje in hoe verslaving 'werkt' en dat het in alle lagen van de bevolking voorkomt. Hoewel de 'hoogste lagen' niet naar zo'n 'ordinaire' kliniek gaan. Als het om anonimiteit gaat snap ik dat nog wel een beetje, maar als het om luxe en lekker weer gaat wil ik dat niet snappen.

Lieve @rapilos, je bent een heel nieuwe fase van je leven ingegaan samen met je vriend en ik snap wel dat alcohol nu weer even gezellig kan lijken. Maar je zegt dat je alcoholgebruik nog steeds niet helemaal onder controle is. Daarvoor heb je je, neem ik aan, tien jaar geleden hier aangemeld. Als je zonder zorgen een glaasje ouzo zou kunnen drinken bij de Griek, zou je dat hier niet vermeld hebben, zou je niet nu al dubben over wel of niet vanavond, en zou je zeker niet zeggen dat je het nog steeds niet onder controle hebt. Als het je zo bezighoudt en als je zo twijfelt en dubt, doe het dan niet. Naar de Griek is ook gezellig zónder ouzo en wijn. Drink geen alcohol en geniet van je vrienden en het lekkere eten. Mijn vrouw en ik vieren elk jaar onze trouwdag met een etentje bij de Griek en ik vind het elke keer weer leuk en lekker zónder. Elke keer dat je je afvraagt OF, kun je het beter niet doen. Je vraagt het je niet voor niets af.

Het hangt van jouw eigen aandeel in haar pijn af of het wel of niet bij jou hoort. In plaats van verdoven is bespreekbaar maken altijd een heel menselijke en beschaafde manier om met verwijten om te gaan, hoe moeilijk vaak ook. Boosheid is een heel natuurlijke reactie van mensen. Wrok is boosheid waar niets mee gedaan wordt. Het is mooi als we boosheid kunnen "oplossen", waarbij we ook bij ons zelf te rade moeten gaan. Laat boosheid niet transformeren in wrok want dan is het einde vaak zoek.

Tja @wendy, eigenlijk ben ik een beetje vergeten hoe ik in de begintijd de heftige dingen in het leven doorstond zónder te drinken. Een belangrijk aspect van de 'methode' die ik destijds omarmd heb is dat ik heb leren relativeren en accepteren. Dingen zijn nou eenmaal zoals ze zijn, daar valt meestal niet veel aan te veranderen. Wat ik wel kon veranderen was het leren ómgaan met die dingen, en dat betekende meestal dat ik het niet moest bekijken vanuit mezelf als slachtoffer van die dingen maar als onderdeel ervan. Met mijn eigen rol er in. Meestal kon ik dan inzien dat iets zich niet oplost door mezelf te verdoven maar dat ik zélf dingen anders kon benaderen en oppakken. Veel kon ik aan de situaties zelf vaak niet veranderen, maar wél kon ik door mezelf als onderdeel van het grote geheel te zien in elk geval het eerste glas laten voor wat het was en op onderzoek uitgaan wát het dan was dat me naar drank deed verlangen. Soms snapte ik ook niet precies hoe het werkte, maar wat jij hierboven zegt: "Gelukkig NIET gedaan" was wel van cruciaal belang om uit de spiraal van steeds erger, steeds zieliger, steeds heftiger en vooral steeds machtelozer te stappen... Wat er ook gebeurd, NIETS is het waard om (weer) te gaan drinken. In elk geval vandaag niet.!

Fijne saunadag weer, lady jane.