-
Aantal bijdragen
16.060 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
213
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Alles door Kohtje geplaatst
-
Nou, het waait hier inmiddels wel een beetje maar de wind is 29 graden en de kamertemperatuur 27 graden. Ramen nog maar dichthouden dus. De hond intussen wel met grof geweld twee keer z'n ingekorte rondje (hitteprotocol) laten lopen. Want ja, ook een hond moet wel eens wat. (grof geweld niet letterlijk nemen... bedoeld wordt: grove overredingskracht mijnerzijds en een beetje sleuren aan de riem, met respect voor het hondennekkie)
-
Gauw de ramen weer dichtgooien. De buitentemperatuur gaat de binnentemperatuur (26 graden) al weer passeren. Jammer, want ik zat nog te wachten op het zuchtje wind dat maar niet wil komen. De straat is als een oven. Zelfs de hond wil niet naar buiten, zelfs niet als ie moet..
-
Nee, dat moet als je de St Jan wilt gaan beklimmen. Wist je dat niet?
-
Dat is het hem nou juist. Ben je hier in eerste instantie om anderen 'beter' te maken of om jezelf te helpen? Wat schiet je er mee op als je eerst moet wachten tot een ander, een spiegelaar, het beter doet of minder kwaadwillend wordt? Het lijkt mij, voor mijzelf, effectiever om te halen wat ik nodig kan hebben, gebruiken kan, ook uit kwaad bedoelde of kwaad opgevatte berichten/'mededelingen' dan eerst een ander te veranderen en pas dán misschien... En misschien is (tijdelijk) terugtrekken van bijv. dit forum, helpend om dingen af te wegen en nog eens te overwegen. Maar totaal afsluiten en wrok 'kweken', ik denk niet dat daar iemand beter van wordt. (Ik zeg hiermee niet dat ik daar zelf nou zo geweldig in ben, het is wat ik me steeds weer voorhoud als ik weer eens schoon genoeg van alles heb en de neiging om me in mezelf op te sluiten.. dan kan ik weer verder.)
-
Je hebt 'negatief afschilderen' van een persoon en je hebt 'wijzen op negatieve aspecten' van een persoon. Het eerste is meestal een manier om iemand te kwetsen, het tweede is een manier om iemand te helpen door te wijzen op de balk die velen in het eigen oog hebben (ik zou bijna zeggen, wie heeft er niet zo'n balk in het oog).. Ik had destijds veel aan m'n sponsor die me met regelmaat moest attenderen op die balk, want o, o, o, (nog steeds, hoor..) wat ontken of bagatelliseer ik graag en makkelijk m'n eigen tekortkomingen, of wat koester ik ze graag als zijnde 'bij mij horend'. En dan kwam daar ook nog wel eens een (al dan niet bewust) kwetsende opmerking overheen van iemand die ik niet erg mocht maar die op een mij onsympathieke wijze wel de kern raakte, tja, dan is ontkenning en in de verdediging schieten de op dat moment enige manier om mezelf niet helemaal als mislukking en plaag voor de mensheid te zien. Toch, dankzij het geduld, de empathie (en voor een groot deel de humor) van m'n sponsor heb ik leren inzien dat, ook al is de boodschap aan mij hard, beschamend, kwetsend zelfs, ik het meest opschoot bij het proberen m'n ogen open te houden en vooral ook m'n geest open te zetten. Waardoor ik kon leren inzien dat ik niet geholpen ben bij het glashard ontkennen van m'n benoemde negatieve kanten en het veroordelen van de negatieve kanten van een ander (want de splinter in andermans oog was voor mij keer op keer wél heel duidelijk zichtbaar) maar dat ik op zoek moest naar de kern, het waaróm dit mij gezegd werd, naar de wortel van deze (in mijn ogen) kwaadsprekerij, ongeacht wie de afzender is. "Spiegel ik mezelf nog wel goed?" vraag je je af. De pest met alleen maar in de spiegel kijken, is dat we meestal alleen maar zien wat we dénken te zien, een soort van ijdelheid, ego-strelerij. Het tegenovergestelde kan ook, dan zien we vaak juist alléén maar de slechte, minder mooie kanten, met alle gevolgen van dien als daar zijn een laag zelfbeeld, zelfhaat etc.. Jezelf spiegelen, goed spiegelen, is bijna onmogelijk zonder de observaties van anderen daarbij te betrekken. Zowel de positieve als de negatieve. Niet alléén de positieve of negatieve, alles bij- en door elkaar. Degene die negatieve aspecten naar voren brengt zal een stukje spiegelbeeld vertegenwoordigen, net zoals degene met positieve aspecten. Jouw/mijn eigen bereidheid om daarvoor open te staan, in combinatie met jouw/mijn bereidheid om te leren, te veranderen, bepaalt de waarde van de spiegeling. "Omdat ik ben wie ik ben, ben ik geneigd degene die me negatief afschildert, te geloven", zeg je. Misschien helpt het als je, in plaats van te denken dat je bent wie je bent, eens te denken dat je niet altijd bent wie je denkt dat je bent. En dat 'negatief afschilderen' ook wel eens een portie 'wijzen op negatieve aspecten' kan bevatten en voor de open, bereidwillige geest leerzame elementen in zich kan hebben. En als na dit alles blijkt dat er niets te leren, te veranderen valt, dat een ander gewoon een heel verkeerd beeld van je/me heeft..... ja, dat kan ook. Een mens kan zich vergissen, toch?
-
Mogge. Quinnieboy, onbewust in een valkuil stappen is nou juist wat valkuilen je laten doen, er onbewust instappen. Bewust in een valkuil stappen kan alleen als je de valkuil ziet/herkent en dan is het eigenlijk geen valkuil meer maar een gewone kuil waar je uit een soort van eigenwijsheid of gemakzucht instapt. Je denkt dan: 'ha, een valkuil.. maar ik heb je door, ik stap gewoon bovenop je maar zal er dit keer niet in vallen. Dat zijn de kuilen die vallen in de categorie: nog een keer/meerdere keren precies hetzelfde doen maar een ander resultaat, andere uitkomst verwachten. Onbewust in een valkuil stappen valt eigenlijk niet te voorkomen. Weggaan van dit forum kan een valkuil zijn, hier blijven kan ook valkuilen op je pad opleveren. Dat geldt voor ons allemaal. Om gisteren nog even aan te halen: het leven duurt maar even, maar ook oneven. Vallen en opstaan. Ervaringen opdoen, verwerken en doorgaan. Of, zoals ik vroeger al m'n berichtjes 'ondertekende' (toen dat nog kon) met "er zijn geen slechte dagen, er zijn goede dagen en leerzame dagen". Bewust in die bekende 'valkuilen' stappen, nee, dat willen we geen van allen maar doen we toch maar al te vaak. Want ook al zijn we soms wanhopig op zoek naar verbetering van onszelf en/of onze omstandigheden, toch zijn we vaak bang om vertrouwde dingen los te laten, ook al zijn die vertrouwde dingen nog zo negatief. De mens bestaat voor een heel groot deel uit water én gewoonte.
-
@Quinn, mijn drukte/vrolijkheid/gekkigheid lanceer ik hier ook vanonder mijn steen. Het helpt me om die steen een tikkie op te lichten en er heel erg langzaam onder uit te kruipen. Zoiets deed ik ook al toen ik jaren geleden in een verslavingskliniek zat. Het officiële gedeelte van de dag begon daar om ongeveer half acht met het in gereedheid brengen van de ontbijttafel waar we om acht uur met een man of tien aanschoven. Maar om nou om half acht 's morgens meteen in de actie te schieten met allemaal heen en weer geren en geregel, dat is aan mij totaal niet besteed. Er was echter een aantal mensen in m'n groep dat al om half zeven in de rookkamer met een thermoskan koffie en een grote hoeveelheid shag de dag verwelkomde. Gelukkig () rookte ik in die tijd nog volop en om zeker te zijn dat ik om half acht een beetje in beweging kon komen om dat ontbijt te helpen klaarzetten, besloot ik om al om zes uur de wekker te zetten en mezelf te dwingen om naar dat stinkende rookhok te gaan alwaar ik meestal al mopperend binnenkwam. Daar werd ik dan met allerlei flauwigheden op aangesproken (op dat gemopper) waardoor ik steeds flauwer en 'vindingrijker' werd, net als de rest van dat groepje trouwens, zodat we om half acht met de nodige caffeïne en nicotine achter de kiezen als 'zonnetjes' aan onze dagtaak begonnen. Koffie drink ik nog maar met mate, roken doe ik niet meer, ik ben een aantal jaren ouder geworden, dus zo snel als dat toen in die kliniek ging kan ik niet meer onder die (ochtend)steen uitkomen, maar ook al kost het me nu een hele ochtend, ik kom beter en "frisser" onder m'n steen uit als ik piepend en krakend wat 'mee probeer te doen' dan wanneer ik lusteloos en passief toekijk hoe het leven aan me voorbij raast.
-
Alleen als je oneven overslaat. want als je die ook meetelt dan duurt het leven ineens zomaar twee keer zo lang.
-
Ja, nou je het zegt... ik zie net een melding van Bob dat hij (weer eens) een diepe buiging voor o.a. mij maakt op het jaarpakt. Weer een maandje droog erbij.. Als ik Bob niet had zou ik heel wat vieringen mislopen.
-
Mogge. Nou @Adri02, dit is jouw dag om je hart te luchten. Er is al een hele lijst voorbijgekomen vandaag: de door jouzelf al benoemde elektrische fiets en bladblazer, de hogedrukspuit, de niet-met-de-hand-grasmaaier, de airco en als kers op de taart het all-you-can-eat-restaurant.. Wat een verschrikkelijk stelletje hier op dat forum, hè? .
-
-
Hoe kom je nou ineens aan een gaslek in de meterkast, @Quinn? Zit je in aardbevingsgebied?
-
Dat zal 'the kontje of the bread' dan wel zijn.. Is Roodkapje in het Engels dan ook Redkontje?
-
Haha.. ach @rapilos, tegenwoordig kun je, als je een nickname 'bedenkt' inderdaad beter even kijken of "De Spellingscontrole" er misschien rare dingen mee kan doen. Maar in de tijd dat ik Kohtje als nickname koos had De Spellingscontrole nog niet zoveel te vertellen. Ik weet niet eens of dat al bestond.. . In elk geval werd er nog niet zo geforumd met een telefoon. En nog steeds doe ik dat niet omdat het me teveel gepriegel is. Die dikke wiebelvingers van me zouden De Spellingscontrole continu aan het werk houden en ik hou m'n hart vast voor wat er dan in m'n berichten zou verschijnen. Om nou meteen, naar aanleiding van jouw speling-van-het-spellingscontrole-lot, van de gelegenheid gebruik te maken, zet ik me als kontjesgever voor vandaag onder aan het dagpact. Voor wie een kontje kan gebruiken.. Dagpact ; Fonny Freekie Rapilos Colibri Kohtje
-
Ja hoor, als er eens iemand iets net te moeilijk vindt, net iets te hoog gegrepen, dan sta ik klaar om je een Kontje te geven..
-
Ik heb een beetje het idee dat, zoals de app 'Ommetje' voor jou werkt wat betreft het lopen/bewegen, dit forum voor jou net zo werkt voor wat betreft drinken. Zolang je je laat leiden door de 'mening' van app en forum zie je dit als verplichting die je van buitenaf opgelegd wordt. Maar als je nu eens alleen naar je eigen behoeften luistert, zou dat de last niet van je schouders nemen en kan je dan genoeg hebben en tevreden zijn met zoals je nu af en toe eens een glaasje of één, twee neemt? Ik hoor zoveel strijd in je omgang met (in dit geval) drank.
-
Goedemorgen. Ik zit hier met een figuurlijke stapel gebakken peren. Begin dit jaar heb ik de waterpomp in de camper vervangen en daarbij de slangen vastgezet met schroefklemmetjes die niet roestvrij (blijken te) zijn. Bij het vullen van de watertank, gisteren, bleek er bruin water uit de kraantjes te komen en inspectie van de tank leerde me dat er een enorme klomp roest om die klemmetjes zit. Nu dus de klus om die tank (120 liter) schoon zien te krijgen via twee toegangen van 15 cm doorsnee... en dat met die kromme handen van me. Nou ja, eigen schuld, dikke bult. Gelukkig hebben we nog twee en een halve week voor we weggaan. Ik heb wel meteen bij een watersportwinkel roestvrijstalen klemmen besteld, want het zal me hopelijk niet nog een keer gebeuren. Gepruts...
-
Ha, die @ferry. Ook jij kunt het forum niet helemaal 'weggooien', hè? Ik drink korter dan jij niet meer, maar ik kan ondertussen ook wel van ettelijke jaren spreken. Toch heeft, wat men noemt 'mooi' en 'slecht' weer nog wel degelijk invloed op m'n uuhhh... laat ik zeggen humeur en mate van energie. Van een zonnetje op zich word ik meestal wel vrolijk en energiek, maar de temperatuur is daarbij van doorslaggevend belang. Boven de twintig graden neemt per graad Celsius m'n energie met 10% af. Met kou heb ik daar minder last van, al heb ik bij temperaturen onder de ca. 15 graden Celsius meer moeite met opstarten. Eenmaal op gang dan gaat het wel... Al met al ben ik op m'n best als het zonnetje schijnt en de temperatuur zich beweegt tussen de 15 en 20 graden Celsius. Dat zijn hier in Nederland nou niet echt veelvoorkomende omstandigheden, maar daar geniet ik dan ook eigenlijk extra van, zeg maar tot wel 150%. Regen, Donnerwetter en storm vind ik niet erg, mits het niet te heet of te koud is. Weer die temperatuur dus. Neemt allemaal niet weg dat het stoppen met drinken m'n leven wel een stuk aangenamer heeft gemaakt. Al is het maar omdat ik me niet meer in allerlei absurde bochten hoef te wringen om m'n gebruik te kunnen volhouden, verhullen en/of te rechtvaardigen. Fijn je weer even te hebben gespot, Ferry.
-
Van de anderen weet ik het niet, natuurlijk, maar ikke niet in elk geval.
-
Jouw blijdschap in acht nemend ga ik er van uit dat dit mooie waarden zijn. Dit soort afkortingen en getallen zeggen me niets maar ze schijnen belangrijk te zijn. Gefeliciteerd dus. Nog wel even de vraag of deze waarden bij jouw bloed horen of bij het bloed van Valco? Nou ja, Valco verdient ook een mooi bloed.. Dus de felicitaties gelden, hoe dan ook.
-
Ik hanteer een 'do-nix' lijstje en dat is vandaag helemaal leeg. Zoals het hoort .
-
Ha, alsof ik Quinn z'n rollotoetjes zou willen (durven) ontnemen... dream on. Ha, alsof ik met Quinn een woestijnrace in een jeep zou willen (durven) doen... Quinn is een beste jongen, maar je dromen gaan wel erg ver, @Reacher. @Quinn, zoals ik al zei: smaken verschillen. Ik hoop dat de dikke warme brinta je goed heeft gedaan.
-
Goedemorgen. Zelfs dát nog niet hier.. Pas tegen een uur of elf, als de pijnstillerspiegel weer een beetje op peil is, kom ik een beetje op gang. Ook de laatste (derde) rookmelder nog niet geplaatst. Beneden in de gang. Geklooi in een smalle gang met een hoge trap/ladder. 4 Meter hoog en boven m'n hoofd werken is me tóch al schier onmogelijk.. maar het zal één dezer dagen gaan gebeuren, al duurt het uuuuuren voor dat ding hangt. Heb wel net m'n vrouw een beker koffie gebracht. Zij zit vandaag boven (over)te werken. En vanmiddag met m'n moeder naar het ziekenhuis, controle oogarts. Ik heb haar laatst zo'n opvouwbare transportrolstoel cadeau gedaan zodat van haar huis naar de auto en van de auto het ziekenhuis in allemaal wat 'gesmeerder loopt'... (hihi..). Nu alleen zélf nog wat op gang komen.
-
Gelukkig wel. Veel mensen verlangen bijkans het onmogelijke van hun huisdier, maar daarvoor hou jij teveel van je katjes.. Kun je het wel opbrengen om die karweitjes ook echt aan Socrates over te laten en niet tóch bij te springen? Denk aan jezelf, hoor. Beterschap en sterkte.
-
ook te warm voor (ijs)koude brinta, @Quinn? Als ik al brinta eet, dan het liefst koude, en dan niet te dik, lekkere dunne koude brinta, erg zoet bovendien.... Dikke brinta gruw ik van. Alsof je een kartonnen doos naar binnen werkt. Maar ik weet, smaken verschillen. Rolo toetjes zegt me niets en het is me te warm om het op te googlen..