lidia

You've lost me there mate.

Kastanje en MG, ik sluit me aan bij de slechte slapers van vannacht. Vreselijk, heb nu nog heftiger hoofdpijn en doodmoe. Soms denk ik met mijn calvinistische opvoeding dat dit de straf is voor mijn onmatigheid. Dat corrigeer ik gelukkig snel in mijn hoofd. Niemand weet natuurlijk waar dit vandaan komt en naar de HA gaan, wat ik overweeg, zal weinig opleveren, aangezien mijn uitgebreide bloedonderzoek zo perfect was. Misschien komt het toch van het ontgiften en was de hoofdpijn van al die maanden daarvoor een gevolg van het jojo en. Iemand een zinnig idee hierover? Gisteren kwam dus mijn tijdelijke huisgenoot , 3 nachten p/wk. en dat brengt natuurlijk toch iets van stress met zich mee. De kamer heb ik met mijn hulp naar zijn behoefte ingevuld, maar hoe zal het gaan? Het leeslampje bij het bed was laatst gebroken en dat was een probleem, hoewel hij er niet moeilijk over deed. Hij is op proef en heeft nog wat andere adressen, die veel duurder zijn. Ik ga voor hem koken, maar geen ontbijt, kan hij zelf wel. Toen hij zich installeerde, had hij een sixpack van mijn goedkope supermarkt. Ik zei : o, dat is bier van A. Hij vroeg of ik dat ook dronk en ik legde hem uit dat ik gestopt was omdat ik wel genoeg gedronken had in mijn leven. Ik maak daar helemaal geen punt van en als mensen verder vragen, leg ik het ook eerlijk uit. De schaamte voorbij. Kom op, zeg, wat een hypocrisie heerst er op dit gebied, terwijl een miljoen mensen problemen hebben met alc. Van wie het bekend is, dus het zijn er vast meer, want niemand hangt zoiets aan de grote klok. Toen hij een biertje nam voor het slapen gaan, schonk ik een lekker glas karkadeh in, maar hij bood me toch een blikje aan. Boodschap dus nog wat duidelijker gemaakt. Het deed me helemaal niets, het drong eigenlijk niet eens tot me door dat er tegenover me iemand bier zat te drinken Nu was ik geen bierliefhebber, behalve als het heel warm was, dus vraag ik me af hoe het zou zijn geweest als het wijn was. Hij had zijn raam laten openstaan en dat was helemaal opengewaaid en alles was drijf nat. Ik wilde eigenlijk gaan kijken of het dicht was, toen hij weg was, maar nam dat aan en viel weer in slaap. De grap is, dat hij zijn fiets heeft meegenomen om naar zijn werk te rijden, terwijl er zeer veel bussen rijden. Ik had het hem afgeraden vanwege de weersvoorspellingen. Nou, die zijn uitgekomen, wat een regen en ook even onweer. Dat was het nieuws, ik houd gewoon vol, opgeven is geen optie, dan verandert er nooit wat.

Ha, Jane, bedankt, hoef ik het niet te vragen. Staat mooi, mijn naam in dit rijtje. De Bob spelen ging niet door want die mensen moesten afzeggen omdat meneer 4 treden v.d. trap was gevallen. Gelukkig zijn eigen trap.

Goed gezegd, Jen, het was hier net zo fijn en dan dit weer, bah!!! Ik meld me droog af en wens jou en degenen die dit nog lezen een goede nachtrust.

Nu ECHT mijn zus een mailtje sturen.

Zo is het precies, Fruitvlieg, zoals ik al schreef heb ik, in het tuinpad toen ik de afvalbak wegbracht, deze discussie al eens met hem gehad. Hij vond het maar gek en toen ik zei dat ik me er veel beter bij voelde, wilde hij dat niet geloven. Dus idd, uit zelfbescherming ga ik maar niet bij hem op bezoek. Fijn dat je hoofdpijn minder wordt, die vlekjes is een tijdelijk iets, ben vergeten hoe het ook al weer komt, maar het kan geen kwaad. Ik heb er ook wel eens last van gehad, vooral als je in een licht vlak, bijv. het raam, kijkt. Mijn hoofdpijn wordt ook wel minder, maar is hinderlijk. Nou ja, alles beter dan gammel de dag door strompelen. Toch????

Huttula

Ja, Jane, ik dacht weer een slachtoffer van verslaving. Laatst was hier de discussie of het een ziekte is of niet. Ik denk dat het als een gevoeligheid begint en als een ziekte eindigt. Het is bepaald geen teken van gezond zijn als je op deze manier je leven beëindigt. Hij heeft eigenlijk alles ondernomen om van zijn verslaving af te komen, vergeefs helaas. Soothe heeft toen een link naar "de vergeten ziekte alcoholisme" gegeven, die heb ik nog in mijn favorieten staan. Het is taaie kost van een halve eeuw geleden, maar zeer grondig en daaruit blijkt dat er een patroon is in verschillende vormen van alcoholisme. Interessant, maar taai. Ik herinner me nog de 1e film met hem in de hoofdrol : Good Morning Vietnam, die heb ik in het vliegtuig van Australië naar hier gezien. Fantastisch!

Hoi Acanthus, daar moest ik hartelijk om lachen. Ten 1e, haat ik koffie en ten 2e heeft deze man niets te melden en probeert steeds aan me te zitten. Dat is alleen te pruimen met een flinke slok op, dus nee, dat denk ik niet. In januari geef ik vaak een nieuwjaarsborrel voor de buurt en vorig jaar had ik hem ook uitgenodigd, hoewel hij zich met niemand bemoeit en dus ook niet echt bij de buurtjes hoort, maar ik vond het zielig om hem niet eens uit te nodigen. Hij heeft hier uren gezeten, ging als laatste weg (naar de uitgang gebracht door de gastvrouw) maar heeft geen mond open gedaan, behalve om er wat in te stoppen. Men vond het niet voor herhaling vatbaar. Intussen heb ik de mail met uitleg gestuurd en wacht het nu maar af.

Huttula, ik begrijp helemaal wat je schrijft en reken ook echt niet op een wonderbare wederopstanding of zo iets, maar deze klachten heb ik al vanaf januari. Aangezien in hier al jaren aanwezig ben en lees wat de ervaringsdeskundigen vertellen, weet ik dat het een jaar duurt voordat de alcohol ook uit je cellen is verdwenen. De winst tot nu toe is dat als ik niet dus ben (door het lange en diepe slapen????) ik geestelijk toch fitter ben en minder depri. Loop zelfs wel eens te zingen, gelukkig dat niemand dat hoort.

@ Suikertje Ik begrijp wat je bedoelt, maar bij mij ligt het even anders. In de tijd dat ik er wakker van lag hoe ik het contact met mijn kinderen en tussen hen onderling zou kunnen redden cq. verbeteren, heb ik aan de HA een inslaapmiddel, gevraagd en kreeg temazepam. Dat hielp wel, maar het is verslavend en na 10 dagen werkt het al niet meer. Bovendien ben ik heel bang voor verslavende pillen, het is zo makkelijk ingenomen. Dus toen ik gelezen had over melatonine, een lichaamseigen hormoon, heb ik dat met hem besproken. Hij zei dat ik dat wel kon proberen en schreef me een maand voor omdat het niet vergoed werd. Ik, eigenwijs dacht dat hij het fout had, omdat ik in de vergoedingenlijst had gezien dat mijn verzekering dat wel deed. Maar helaas, een instinker: als je het van een specialist krijgt voorgeschreven en via de internet apotheek (what ever that may be), besteld, wordt het vergoed. Ik heb dit verhaal hier al eens geschreven. Bleek dat zo'n tabletje van 3 mgr. 1 fleurie kostte, dus € 30 p/mnd.!! Afgezien van de dagen dat ik dronk, want dan had ik het niet nodig. Omdat het wel werkte, heb ik het in Egypte aangeschaft voor een fractie v.d. prijs. Ik heb het dus op eigen verzoek gekregen en kan het dus ook zelf niet meer innemen als ik het niet meer nodig heb. De reden is eigenlijk dat mijn vermoeidheid en dufheid mss een bijwerking van de melatonine is. En iets minder lang slapen zou ook best kunnen. Zodoende dus.

De film die ik gisternacht heb gezien (Ned3), Sekjoeritie, was een zeer geslaagde Nederlandse film, zeker gezien het feit dat er van alles herhalingen van herhalingen zijn. Ik heb het weer met een kwart 1 1/2 -2 mgr. melatonine geprobeerd en dat ging prima. Het is niet te geloven hoe diep ik, die heel lang slaapproblemen had, geslapen heb. Ga het binnenkort zonder proberen. Ze raken ook op zo langzamerhand. Ben duf, kom maar niet op gang, zou eindelijk mijn Franse zus eens moeten mailen en de reden waarom ik ineens het licht zag op mijn draadje schrijven. Daar komt ook mijn buurman in voor. Dat is de buurman die speciaal voor mij altijd liter flessen wijn in huis heeft. Zelf drinkt hij whisky, maar met mij wijn en nog sneller dan ik. Heel vaak moest ik echt op mijn handen gaan zitten om niet naar hem toe te gaan als de flessen bij mij leeg waren, want ik weet wat er dan gebeurt. Die strijd hoef ik niet te voeren als ik niet gedronken heb, pas als ik het 1e glas neem , om het zo maar te zeggen, begint die drang naar meer. Nu was er gisteren tot mijn verbazing een mailtje van hem: Wanneer kom je weer eens een wijntje drinken? Ik mis je. Ja, dat zal wel, hij heeft verder niemand. Nu ligt hier voor mij dus de taak een voor hem vervelend antwoord te geven, n.l. dat ik sinds het gebeuren van 3 weken geleden besloten heb niet meer te drinken. Hij begrijpt dat niet, weet ik uit eerdere perioden dat ik niet dronk. Zelf drinkt hij elke dag, ik heb hem wel eens uitgelegd hoe slecht dat voor je lichaam is, maar de boodschap komt niet over. Hij vindt het leven niets aan zonder alcohol. Dat kan ik dan ook wel weer begrijpen van zijn standpunt uit gezien. Het enige dat hij heeft is een tennishobby, bij het fanatieke af en ik snap niet hoe zijn lichaam dat volhoudt, want koken doet hij ook niet. Hij is 73 jaar. Ik weet zeker dat een bezoek zonder drank hem niet gaat worden, zonder te negatief te willen zijn. De hoofdpijn en buikproblemen zijn nog steeds niet over, vraag me af wat daar de oorzaak van is.

Ik was dus in de supermarkt, keek het drankpad in en dacht : hier heb ik niets meer te zoeken, gelukkig en dat was dat. Meld me dus droog af en verheug me op nieuwe weekpact, waar iemand dan mijn naam op kan zetten, op mijn verzoek. Het lukt mij nog steeds niet, ligt aan mijn pc. Welterusten allen. Zelf ga ik nog een film kijken, want de herrie en vooral het gedreun v.d. kermis maakt mij het slapen onmogelijk.\ Geeft niet echt, want ik ga normaal ook laat naar bed. Voordeel van gepensioneerd zijn.

Mijn Gerrit, Niet zo bescheiden, hè? Mijlpaaltje. Menigeen zou daar ook wel willen zijn aangekomen : een half jaar zonder alcohol. Vaak is er met 3 mnd. een soort crisis en zo zijn er nog wat "mijlpalen" die moeilijkheden veroorzaken, ben vergeten welke. Ik moet zeggen dat je er ook wel heel veel voor doet, je gaat er helemaal voor, zeg maar. Ook met die zelfhulpgroepen, daar moet je toch maar de moed voor opbrengen en dan de tijd en de afstand. en energie. Ik dacht er eens even over na toen ik dat net las, maar denk dat het voor mij niet werkt omdat ik dan steeds geconfronteerd wordt met "het probleem". Ik probeer deze keer het te negeren, er niet aan te denken. Toen ik vanmorgen wakker werd probeerde ik me te herinneren hoeveel dag ik niet gerookt heb, dat wist ik niet, maar dat is goed. Wat belangrijk is da tik niet rook of drink. Ik ben helemaal geen mens voor de AA, dus heb ik de Buitenveldert groep geprobeerd, dat beviel goed, maar je wordt toch steeds weer met je verslaving geconfronteerd en krijgt ook nog eens de zorgen, problemen e.d. van anderen te horen. Het is al zo'n kwart eeuw geleden, dus zo lang of langer, worstel ik er al mee. Je kunt natuurlijk niet precies aanwijzen wanner het uit de hand begon te lopen. Ik weet nog wel hoe ik daar terecht kwam. Op de voorpagina van een huis aan huisblad stond een artikel van de ex-directeur v.d. Jellinek kliniek waarin hij vertelde over zijn alcoholverslaving en aan het eind met hoofdletters schreef dat hij altijd voor iedereen die hulp nodig had, bereikbaar was. Deze man woonde 6 min. lopen bij mij vandaan en ik heb hem de vlg.dag opgebeld en hij vroeg of ik de vlg. morgen kon komen. We hebben gepraat en hij zei dat hij me die donderdag zou komen halen, dan kon ik meerijden naar de groep. Dat deed hij elke donderdag, anders had ik het vast niet op kunnen brengen. Er waren toen 2 locaties in Amsterdam, maar toen ik eens op internet keek, zag ik dat ze nu door het hele land zitten. Deze man was , samen met nog iemand de oprichter v.d groep, omdat ze zich ook niet thuis voelden bij de AA. Ik schrijf dit hier niet alleen voor jou want het kan zijn dat het iemand anders op een idee brengt. Mooie slingers kan ik niet maken, dus ik zal je gewoon even feliciteren met een .

Jane, ik zet geen stap op wat voor kermis dan ook, als kind al vond ik het verschrikkelijk. Koop morgen bij de boodschappen wel wat lekkers. Vroeger was het nog erger, elke kraam had zijn eigen muziek kei- en keihard en dan die botsautootjes er nog tussen door. Als het geen weer was om buiten te zitten, was ik blij en anders deed ik oordoppen in. Op zondagmiddag zat ik de uren te tellen die ik nog moest vol houden. Zelfs mijn kinderen, toen ze een beetje ouder werden wilden liever op vakantie tijdens de kermis. Dat verbaasde me hogelijk, maar het gewoon allemaal nep en zelfs een kind kijkt daar door heen. Iedereen een goede nachtrust toegewenst en morgen gezond weer op

Het is kermis en feestweek hier, wat een herrie, om middernacht stopt het gelukkig, behalve in het weekend. Morgen een hoop boodschappen halen, dus op mijn hoede zijn voor het drankpad, maar zal best goed gaan, want ik onderhandel niet meer met mezelf. Dat geeft rust in het hoofd. Hoe vaak heb ik het hier niet gelezen en betwijfelde of dat waar was. Ja dus.

AR, wat een verrassing dat je er weer bent, het was heel kaal toen je ineens verdwenen was, vooral op het dagpact. Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe het je in die tijd is vergaan, maar jou kennende, zul je dat niet willen vertellen.\ Begrijpelijk. Ik sta sinds 2 weken op het weekpact, want heb eindelijk de strijd om minderaar te zijn opgegeven. Dag 17, geloof ik en het gaat wonderlijk makkelijk. Let op, Lidia!!!! Het is natuurlijk wel zo dat ik jaren van oefening heb gehad, ik hoef het wiel niet meer uit te vinden. Kom je nu weer regelmatig even langs?

Plofkip, Wat moet ik steeds lachen als ik jouw nick lees en ook je avatar vind ik grappig. Je gaat goed, volhouden, ene voet voor de andere, dan leg je vanzelf afstanden af. Bedenk ineens dat daarom terugval een juist woord is voor als iemand weer gaat drinken, want het is geen stilstand, maar achteruitgang. Tot zover mijn overpeinzingen, maar waar ik eigenlijk mij tot jou richt is je bericht van gisteren aan Fruitvlieg over de woonproblemen. Het is al jaaaaren niet meer zo dat mensen die door een scheiding woonruimte nodig hebben voorrang krijgen. Dat is ook logisch, er is geen beginnen aan met al die scheidingen, al of niet getrouwd, en het zou niet eerlijk zijn voor de mensen die op de wachtlijst staan. Die zouden dan nooit aan de beurt komen. Snappie?

Nee, Yvonne, zo bedoel ik het natuurlijk niet, maar ik herinner me dat je zo kon genieten van je peukie. Naar mijn idee meer dan ik bijvoorbeeld. Sowhat? Stand van roken? Ik ben nu 4 of 5 dagen rookvrij, soms denk ik heel roekeloos..............ik ga gewoon een pakje halen. Gelukkig woon ik in een dorp waar ik bijna geen boodschappen doe en om dan alleen voor sigaretten te komen, dat vind ik ook niet kunnen. Ja, het kan wel , maar ik voel me daar niet goed bij. Dus dat houdt me tegen en dan spreek ik mezelf streng toe en is het over. De 1e gedachte na het wakker worden aan roken is gelukkig ook weer weg. Het zou toch te gek zijn dat ik mezelf dit weer aan ga doen.!!

@ dokter Erik, Kijk, het zit zo met die melatonine: ik heb het in Egypte gekocht in tabletten van 7 mgr. met een gleufje in het midden. Dus ik breek ze door en heb dan 3 1/5 mgr. Als ik ze nog kleiner wil hebben gaat dat niet zo precies en is het ene stukje grote dan het andere en heet daarom dan ook geen helft meer. Zo kwam ik dus op 1 mgr. , op het oog geschat. Weer wat geleerd hè? dokter Erik ? Maar het was geen succes, kon niet slapen en gisteravond gewoon weer een halve genomen. Toen ik 7 uur geslapen had, heb ik me nog eens omgedraaid, want was nog helemaal v.d. wereld. 4 uur later werd ik wakker en ging v.d. schrik meteen rechtop zitten, zodat ik niet weer in slaap zou vallen. Gelukkig voel ik me een stuk beter en de hoofdpijn is ook minder. O, dokter weet u mss wat mij mankeert? Gisteravond maagzuur en maagpijn, zo maar uit het niets. Soms vraag ik mij af of ik iets heb meegenomen uit Marokko, behalve foto's en mooie herinneringen. Ik kom later wel terug, straks komt mijn hulp en een partytent koper en ik moet nog het een en ander doen voor die tijd. P.S. Zie ik je nog op het rookdraadje?

Rapilos, Hi, zie je hier dus even een reactie op moe zijn. Jij hebt een reden en oorzaak van je vermoeidheid. Ik word al moe als ik lees wat je allemaal doet: Een baan die geestelijk en lichamelijk best zwaar is en veel onzekerheid met zich mee brengt. Mijn vriendin was verpleegkundige en mocht op gegeven moment vanwege haar leeftijd geen nachtdiensten meer draaien. Dat is niet voor niets zo. Je eigen huisje en andermans huisjes poetsen. Is ook zwaar werk!!!! Kinderen en kleinkinderen, vooral de laatsten zijn leuk, maar o, zo vermoeiend Dan nog een ex-lat die toch ook tijd en aandacht vergt die je op dat moment niet aan jezelf kunt besteden. En, lieve Rapilos, vergeet niet dat ik hier al zo lang ben dat ik nog weet van je operatie. Dacht je dat dat ook niet nog steeds invloed heeft? Probeer eens wat meer rust te nemen.

'Fruitvlieg woonruimte vinden is het moeilijkste dat er is in dit welvarende Nederland. Bijna 70 jaar na de oorlog is de woningnood nog steeds niet opgelost. Tenminste niet voormensen met een normale beurs. Hoewel er delen van Ned. zijn die leeglopen, dat zou mss een kans zijn. Maar ik weet niet of ze een baan heeft en waar jullie nu wonen. In onze gemeente is de wachttijd 10 jaar. Stel je voor!!! Dit is ook de reden dat mensen in de grootste fin. problemen komen na een scheiding. Een oplossing zou ik niet weten omdat ik jullie situatie niet ken. Is er geen mogelijkheid dat jij weg gaat? Zonder geld zal ze niet eens een kamer kunnen huren. Is jullie huidige woonruimte groot genoeg om er gescheiden te wonen, voorlopig en afspraken te maken wie wanneer keuken en douche gebruikt? Als je de beslissing hebt genomen uit elkaar te gaan, wil je dat ook zo snel mogelijk, dat is logisch. Maar in de praktijk valt het niet mee. Ook familie en vrienden zijn vaak niet bereid iemand tijdelijk in huis te nemen omdat ze niet weten hoe lang het gaat duren en het zet ook niet aan tot grondig zoeken. Hoe dan ook, het is geen reden om naar de fles te grijpen.

Mg, daar heb jij weer helemaal gelijk in, hoewel het mij verbaasd dat AH iets niet zou hebben. Ik kom er uit principe nooit, na wat ze geflikt hebben toen met die Zweed en zo. Ik ben meer v.d. Turk en daar zit de bieb en de Alidi dicht bij. Niet dat dat zo'n fijne zaak is. Ik bedoel vooral dat filiaal, lig tegenwoordig vaak in de clinch met de steeds wisselende managers. Zelf kom ik er niet vaker dan 1x p.mnd. om de voorraden in te slaan, maar als ik om mij heen kijk zie ik de kleur v.d. cliënten steeds donkerder worden en de enige witten zijn oude mensen met of zonder rolstoel of rollator. Het gaat niet aan om mensen die bij de minima horen te behandelen als koopvee en dat is wat daar gebeurt. Uiteindelijk brengen zij het geld binnen. Als socialist kan ik niet tegen onrechtvaardigheid en die mensen trekken zelf hun mond niet open, laten alles gelaten over zich heen gaan. Wat hebben ze voor alternatief? De bende daar is soms onbeschrijflijk en dan gaan de klanten maar een pad banen voor kinderwagens en rolstoelen. Ik heb meegemaakt dat er 1 kassa open was en daar zat een jonge jongen die ik niet kende. Nou, dat werd grote ruzie met de bedrijfsleider. Ruzie is mss niet het juiste woord, maar ik heb hem er op gewezen dat zijn taak is die zaak goed te leiden en dat daar helemaal niets van deugde. Nu de laatste broer ook met een doodshemd met zakken gevuld met goud naar de andere wereld is vertrokken, ben ik benieuwd of het beleid zal veranderen. Dit was ik niet van plan te schrijven, maar dat komt er dan zo uit omdat ik het weer voor me zie.

Goedemiddag, vandaag 15 dagen, dus 2 weken droog. Het is makkelijk gegaan, ja vaak genoeg gerepeteerd. Vannacht niet kunnen slapen, hoofd wilde niet rustig worden en veel hoofdpijn. Daar kwam het steeds terugkerende onweer bij en tegen de ochtend ging 2 x een alarm af. Nog nooit vertoond hier. Daarna sirenes en toen begonnen de vliegtuigen te bulderen. Gisteravond dus zo'n gram melatonine genomen en om 3.30 toch maar 2 natuur kalmerings/slaaptabletten. Mocht ook niet baten. Denk dat ik om 6 uur een uurtje heb geslapen en van 9.30 tot 11.30 uur. Maar ik ben gebroken. De tuinman afgezegd (verzet) met de smoes van slecht weer, is zo, maar hij vond dat denk ik geen probleem. De man die naar de slaapzak zou komen kijken, stuurde een mail dat hij toch een kleinere zocht. Succes, want die bestaat niet. Nu straks de partytenten die ik op marktplaats had gezet opzetten, daar had nog iemand op gereageerd. Als die nu ook komt, ben ik er meteen van af. Ik heb net een heel verhaal bij Sieraad bij "Thema's " geschreven, dus doe dat hier niet weer. Zij vroeg naar lichamelijke ervaringen na het (langdurig) stoppen met alc. Dat sprak mij direct aan, want kan niet zeggen dat ik me beter voel. Heb zelfs een paracetamol met cod. genomen. Hielp ook niet, toen nog een, maar zit hier met flinke hoofdpijn te typen. Helemaal griepachtig. Bah, bah, bah. Wel weer wat kleine klusjes gedaan die er al jaren lagen want van het 1 kwam het ander, dus dat geeft dan wel weer een goed gevoel. Moet ik uiteindelijk zelf voor zorgen. O, vergeet ik helemaal de nieuwelingen te verwelkomen. :rose: Het loopt storm de laatste tijd. Leuk, wat vers bloed.

Hoi Sieraad, dat is ook toevallig, ik zag je bericht staan en ging het meteen lezen, want ook ik voel me rottiger dan toen ik dronk. Als ik het me goed herinner,want het gekke is dat een mens pijn en ongemak vergeet zodra het verdwenen is. Mss herinner je je mij nog wel. Jaren hier en maar vallen, opstaan, struikelen en weer opstaan. Een week niet drinken en dan weer 2 dagen de schade inhalen. Daardoor was mijn lichaam, denk ik, er wel aan gewend soms verstoken te zijn van alcohol en had ik geen noemenswaardige ontwenningsverschijnselen. Hoogstens wat vage hoofdpijn. Vandaag 2 weken geleden heb ik de beslissing genomen niet meer te drinken en dat gaat heel goed. Oefening baart kunst, tenslotte. Alleen voel ik me nog beroerder dan ik al deed. Het hele jaar heb ik hoofdpijn en griepachtige klachten, dus is mijn bloed uitgebreid onderzocht en de uitslag was perfect. Na het helemaal stoppen zijn de klachten alleen maar erger geworden, vannacht kon ik er niet van slapen. Ook vage buikpijn en darmklachten. Je zou er bijna weer van gaan drinken, want dan is de hoofdpijn "weg" , is mijn ervaring. Natuurlijk weet ik niet of het iets met stoppen met alc. te maken heeft, maar het is wel toevallig, hoewel het er eerder ook al was, maar dat zouden dan ook ontwenningsverschijnselen kunnen zijn van dat rare drinkgedrag. Ik wilde dat ik het wist, want voel dit nu niet bepaald als een beloning. Als het over een week nog zo is, ga ik toch weer naar de huisarts. Je leest altijd dat de lichamelijke ontwenning in een week wel over is, maar zou dat niet te maken kunnen hebben met hoe lang, hoe veel een mens gedronken heeft? Een paar jaar gelden heb ik ook gezocht naar meer info over de effecten van het stoppen en zo ben ik hier terecht gekomen, maar veel kon ik niet vinden. Nou, Sieraad, hier op een speciaal forum zouden toch meer mensen hier iets over te melden moeten/kunnen hebben? Dus ik hoop dat ze dat hier doen. Toen ik na een half jaar na het stoppen met roken bij de tandarts en mondhyg. kwam, waren die zeer lovend over de resultaten daarvan voor mijn tandvlees e.d. Dat was fijn en bemoedigend om te horen, maar voor jou ligt dat dus anders. Je zou je vraag ook bij "vraag het de hulpverlener" kunnen stellen. De ervaring leert dat huisartsen en ook specialisten niet genoeg weten over de specifieke aspecten van alcohol misbruik. Ik weet niet of het nog zo is, maar een kwart eeuw geleden vertelden een 30 ster die ik kende van een zelfhulpgroep dat ze al een paar keer in het ziekenhuis was belandt als gevolg van haar drankgebruik. Maar er werd geen aandacht aan besteedt. Tot ze een keer met een gebroken heup, gevallen thuis en gevonden door haar kamerhuurder, en duidelijk vertelde dat ze al een paar keer in dat zh was opgenomen vanwege etc.......... Er werd niets mee gedaan. Ze vertelde dat artsen eigenlijk liever niet met alcoholisten te maken willen hebben en zeker niet met vrouwelijke. Er kwam een vrijwilliger om haar 's morgens te wassen, maarom 9 uur vertrok ze met een tasje om haar nek op krukken naar de overkant waar een G&G was en haalde een liter wodka, omdat dat de (onterechte) reputatie heeft dat het reukloos zou zijn. Daar kwam ze dan de dag mee door. Ik zal dat verhaal nooit vergeten want het toont duidelijk aan hoe gedreven een alcoholist kan zijn. En dan zijn er veel mensen die hun gebrek aan wilskracht verwijten. Niemand is zo wilskrachtig en vindingrijk als het erom gaat aan zijn drank te komen als een alcoholist. Dit is een heel verhaal geworden, was niet de bedoeling, maar mss heb jij of iemand anders er iets aan. Ik ben benieuwd wat hier nog meer geschreven wordt.