lidia

WEEKPACT van 19-10-2014 Lidia

Meld me droog af voor het weekpact, ging gemakkelijk, hoop de komende week weer en omdat het 1.06 uur (een uur later dan forumtijd aangeeft) is, open ik het weekpact. Ik kan niet kopiëren of quoten, dus dan hoef ik niemand te vragen mij erop te zetten.

Jane, dat zeg ik wel eens tegen mensen die een partner hebben, dat het soms best eng is als je wat mankeert en buiten dat: als je wat wilt drinken moet je je bed uit en zelf daarvoor zorgen. Je zou er zelfmedelijden van krijgen. Aan de andere kant zie ik ook mensen die jarenlang voor hun zieke partner moeten zorgen (dementie bijv.) en dat met liefde doen, maar in zo'n situatie zijn er 2 mensen ziek. En dan wordt er bijna nooit gevraagd aan de zorgende partner hoe het met hem/haar gaat. Je weet hoe het ging toen ik met mijn pols zat, tot mijn verrassing werd er toen toch goed voor me gezorgd en we mogen dan mopperen op de "zorg" in Nederland, maar er zijn niet veel landen die zo'n goed systeem hebben als wij. Toch hoop ik niet er in de toekomst van afhankelijk te worden met al die ontslagen en bezuinigingen. Omdat ik nu bij was met lezen, overwoog ik even om weer mee te doen op D&D, tot ik zag wat Rapilos voor de kiezen kreeg. Mijn hart bonkte ervan en heb me er buiten gehouden, alleen mijn instemming betuigd, met die duim, met degenen die voor haar in de bres sprongen. Vooral Yvonne deed dat zeer raak. Prachtig die saamhorigheid. Ik ben er niet aan toe om weer zoiets over me heen te krijgen, eerst maar eens het gevoel dat ik werkelijk op het padje kan blijven, Op wat voor manier dan ook. Gelukkig mag mijn kostganger van zichzelf en vooral zijn vriendin niet meer drinken, anders zou het voor mij mss wel moeilijker zijn. Er staat al heel lang een blikje in de koelkast. Voor mij is dat geen probleem, want wat moet ik met 1 blikje? Hoogstens als ik aan de zuip ben en er niets anders meer is. Nou ja, dat is verleden tijd, hier wilde ik een Arabische wens invullen, maar dat zou in deze tijd wel eens gevoelig kunnen zijn. Is zo'n standaard uitdrukking geworden doordat mijn zus 30 jaar in Tunesië heeft gewoond. Waar overigens heel goede wijn gemaakt wordt. Of dat nu nog zo is en verkocht wordt, is de vraag. Waar zij woonde was het op 2 plaatsen te koop en dan alleen 's middags en niet op vrijdag. Zou hier ook een goed idee zijn, net als in Australië de bottleshops, kom je niet in de verleiding om het drankpad in de super in te gaan, vind je niet?

Mijn Gerrit, zie boven, ik dacht meteen dat ik dat bandje voor jou nu wel zou kunnen proberen op schijf te zetten, zit alleen met dat finaliseren, hoewel dat niet bij alle "vreemde" afspelers niet werkt. Na op de website van BCC gekeken te hebben, heb ik daar niet veel vertrouwen in, mss dat Philips zelf een optie is. Morgen maar eens met frisse moed verder en die vriend bellen en vragen of hij kan komen als het me niet lukt, samen puzzelen we wel vaker zulke dingen uit. Ik bedenk wat, maar heb geen geduld, hij dan wel. Melatonine in die kleine pilletjes wist ik wel dat die bestonden, maar dat lijkt me zo'n gedoe. Ik ga het vannacht gewoon zonder proberen, het regent, dat is voor mij een slaapliedje. Al met al ben ik heel blij dat ik nu zo makkelijk zonder drank kan, zeker als ik erover nadenk wat een ellende dat teweeg kan brengen. Als ik dat maar steeds voor ogen houd zal ik het wel langer kunnen volhouden, verwacht ik. Hier lees ik ook vaak dat men juist op de lange duur weer de mist in gaat.

Lieve Jane, ben het helemaal met je eens en ik heb dat al bij HA en ZH duidelijk verteld, we zullen zien, alleen vreemd dat ze geen potje met jeweetwel hebben gevraagd. Ik heb dat wel geopperd, maar daar werd niet op in gegaan. En idd had ik verminderde weerstand, want ging na prednison weg. Ja, TV geluid deed het wel, gelukkig, maar het vervelende is dat hetzelfde soort programma's vaak op dezelfde tijd worden uitgezonden en dan nog mijn eigen verleden. Maaaaar wat was ik blij, opgelucht en trots dat ik zelf op het idee kwam dat het mss wel eens aan de scart kabel kon liggen. Ik had er nog een, die nogal geknakt eruit zag, maar wilde het toch proberen. Nu is het moeilijk om alleen dat zware ding eruit te tillen en aan die kabel te trekken. Ik dacht dat ik maar moest wachten tot de kostganger me kon helpen, maar, dankzij het feit dat ik zo nuchter als een kalf ben, besloot ik niet langer in onzekerheid te blijven en het lukte!!!! En ik had geluid, hoera!!!!! Kon dus de opnames van donderdag bekijken en bedacht dat ik dat eerder had kunnen doen en dan niet uren op internet had hoeven zoeken. Hoewel je dar ook weer van leert, net als jij. Maar nu doet het probleem zich voor dat ik geen kanalen kan ontvangen en dus alleen zonder buiten de deur te gaan het ding kan gebruiken voor wat ik al heb. Heel vreemd, het ene probleem voor het andere inruilen. Ik heb wel een vriend een paar dorpen verderop die me heeft geholpen met installeren, die ik vragen kan. In de handleiding zie ik het zo gauw niet. En zal een nieuwe scart kabel kopen, nog uitzoeken waar dat kan. Evt. via internet. Voel je je weer beter? Het is bar en boos zoveel frummers er ziek zijn, dat is dan weer het voordeel als je de deur niet uitgaat, wordt je ook niet ziek. Of van het thuiszitten, dat dan weer wel.

MG, bij de vriendelijke drogist heb ik Sleepz gevonden en heb die van 1,5 mg gekocht omdat ik ze door wilde breken, zoals ik met de Egyptische kon doen. Helaas is dat niet mogelijk, ze zijn nog bol ook en het gekke is dat je ze niet proeft, die andere waren uitermate bitter. Heel vreemd, denk dan , is het wel dezelfde stof? Omdat ik nu nog dieper en langer slaap, wat ik eigenlijk niet wil, vraag ik me af of deze en ook de hoeveelheid dit nog verergeren. Dus gisteren niets genomen, maar het was al heel laat doordat ik hier mijn achterstand had weggelezen en er toch steeds heel leerzame en helpende onderwerpen zijn. Maar ik vond dat ik niet snel genoeg insliep, had een beetje haast, hoe gek dat ook klinkt en dus toch maar 1 genomen. Mezelf uit bed gedwongen, met gevold dat ik superduf en moe ben en er niet eens toe kon komen een stukje te lopen, zoals ik me had voorgenomen. Wat me ook uit de slaap hield was het feit dat het geluid van mijn video/dvd recorder het sinds een paar dagen niet meer doet. Voor een TV verslaafde, futloze, van de drank afblijvende persoon, is dat een kleine ramp. Lach me aub niet uit. Ik ben alleen en, zoals hier vaak wordt geschreven, de zondagen zijn vaak saai en niet om door te komen. Tel daar voor mij maar 6 dagen bij op in mijn "toestand" . Ik heb geprobeerd de reden te vinden, maar zonder succes. Je zou ervan naar de fles grijpen, als je je niet op het weekpact had gezet en iets in huis had. Mss is het een breuk in de scart kabel, maar daar moet ik moed voor vinden om uit te proberen, zit zo lekker handig achteraan. Op Marktplaats gekeken en dit soort apparaten is nog wel in de handel, alleen bedacht ik met schrik dat mijn Dvd's van reizen daar mss niet op af te spelen zijn. Om daar zeker van te zijn moeten ze gefinaliseerd worden en, afgezien van het feit dat je dat natuurlijk niet doet voor je eigen apparaat, doet die functie het al een tijdje niet meer. Zo krijg je allerlei muizenissen. Vrienden van mij hebben net zo'n apparaat, maar wonen ver weg en zijn nu op vakantie, dus kan ook niet even overleggen. Gelukkig heb ik de banden nog, die heb ik op dit apparaat overgezet op DVD. Ja, ik ben ook nog v.d. rolletjes en banden. Die stoppen en dan ga je gewoon verder waar hij gestopt is, met DVD kan ik niet uit de voeten, kan ook minder op. Bij een band zie je hoeveel er nog op zit. Het is een Philips v.d. zaak met de hoge service, morgen maar eens daar iets proberen. Neem me niet kwalijk, maar moet het even aan iemand vertellen want hoe onbelangrijk het ook lijkt in deze roerige wereld, voor mij voelt het als een amputatie. Wel eindelijk een stel medereizigers naar Marokko gebeld en die zijn niet ziek, dus dat is ook uitgesloten. Vanavond eerder naar bed, want moet weer een beetje in mijn ritme komen, dat is al heel anders dan v.d. meeste mensen en heeft niets met wel of niet drinken te maken. De dingen die ik me voorgenomen had voor vandaag, hoop ik dan morgen te doen want een onbevredigd gevoel is een hele grote trigger voor mij. Zo van: wat doet het er ook toe? Moeten we niet hebben. Gelukkig stok achter de deur van dat onderzoek. Ik weet uit ervaring met o.a. narcose problemen dat alcohol een goed verloop van ingrepen in de weg staat (bloedingen). Tegenwoordig vraagt de anasthesist van te voren of de patient drinkt, een goede zaak in een land met een miljoen probleemdrinkers, lijkt me.

WEEKPACT 12-10-2014 Lidia

Jane, met recht. Ik las van je vriendinnen, erg zulke dingen, sterkte ermee. Hier in de buurt hebben we het er wel eens over dat er zoveel tamelijk jonge mensen de laatste tijd kanker krijgen en wat daarvan de oorzaak zou kunnen zijn. De troep in onze voeding of in de lucht? Ook schijnt de aarde waarin groente wordt geteeld uitgeput te zijn waardoor er niet genoeg voedingsstoffen in zitten. Ik denk dat ik het weekpact maar ga openen over 5 min., dat mag toch wel? Ondanks dat er nog geen nacht overheen is gegaan, hoef ik niemand lastig te vallen. Gisternacht bijna niet kunnen slapen en een slechte dag gehad, maar dat heb ik ruimschoots ingehaald met 12 uur zeer diepe slaap en voel me vandaag eindelijk eens goed. Helaas was de dag al meer dan half om toen ik tot leven kwam. Ik hoorde bellen en dacht dat het de bakker was, maar het was de SRV man en die komt tussen 3 en 4 uur, dus wist niet hoe snel ik overeind moest gaan zitten. Zonder hem had ik mss nog geslapen!!!!

Dank je, Kate, gaat zeker lukken, zit nog aan de chocolademelk.

Het droog blijven gaat goed ( 8 dagen), denk er eigenlijk niet aan, heb wel wat anders aan mijn hoofd want ik voel me eigenlijk steeds beroerder worden. Soms gaat het een dag wat beter, maar ben niet vooruit te branden. Eergisternacht en afgelopen nacht niet kunnenslapen, dus dan is het helemaal niets. Had me voorgenomen een stukje te gaan lopen, maar daar komt niets van terecht. Gelukkig hoef ik maar 3 dagen voor mijn kostganger te koken, dat is leuk, maar moet gebeuren op een bepaalde tijd en met de nodige afwisseling. Gelukkig is hij een makkelijke en dankbare eter. Gisteren de medicijnen die mij moeten leegmaken, gehaald. Het antirookvrouwtje was er toevallig en even met haar gesproken. Haar man had dit onderzoek ook gehad en zij mocht er bij zijn. Ze vroeg of het voor het bevolkingsonderzoek was en dat is vreemd, want ik heb geen oproep gehad. Leeftijdsgroep is van 50 - 75 jaar. Was net op TV dat v.d. 100.000 mensen er bij 750 iets gevonden was. Ik tel mijn zegeningen want ik kan rustig naar mijn "eigen" ZH. Ze vertelde van iemand die op Marken woonde en naar Almere moest. Zeker vliegen, hemelsbreed is het niet zo ver. Maar het is net waar plaats is. Wat mij onrustig maakt !!! (oppassen), is dat ik geen idee heb wat het kan zijn, denk iets van een parasiet. Nou ja, blij dat ik het in gang heb gezet en niet nog langer heb doorgelopen, want nu is het bijna zo ver en dan zien we wel weer. Stap voor stap, zoals ik hier geleerd heb. Ik lees, met vertraging de dagdraad en wil weer eens opmerken dat ik erg blij ben met de sfeer van begrip en hulpvaardigheid die er nu toch al een tijd heersen. Dat zal de nieuwelingen zeker helpen. Het is wel eens anders geweest, zou mss gedeeltelijk verklaren waarom zovelen die zich hebben aangemeld snel weer verdwijnen?

Hartelijk dank Yogajuf voor de snelle service

Ja, Gerrit, je hebt het door, maar vanaf nu is het zero, met het oog op het onderzoek. Het was wel gezellig, alleen 2 x kortsluiting gehad, oorzaak oven waar ik het toetje in wilde maken. Er zat al jaren gesmolten plastic in, dank zij mijn zoontje, je weet vast wel wie, en nu had mijn hulp dat er met veel moeite uitgeschraapt, dus ik vond het leuk hem eindelijk eens te kunnen gebruiken. Nee dus. Het kleine (broodjes) oventje verloor de handgreep en de combimagnetron heb ik nooit begrepen. Samen hebben we het nog wel geprobeerd, maar helaas. Het was een Indisch gerecht, soort bananen souffle, dus maar ongerezen opgegeten. We hebben een video die ik 21 jaar geleden van een kampeerreis door 5 Oost Afrikaanse landen heb gemaakt, bekeken, vanwege de Afrikaanse visite. Wat een afzien was dat, met als klap op de vuurpijl aan het eind een gewelddadige beroving en meteen daarna het bericht dat dat zoontje gast was geworden v.d. regering van een Caraïbisch eiland. Die dag hoef ik nooit meer over te doen. Vandaag dag 3 en dat gaat goed, hoewel ik me steeds slechter ga voelen, zal blij zijn als er wat uit dat onderzoek komt, want mijn levensvreugde daalt hierdoor flink. Het duurt te lang. Gelukkig kwam een buurvrouw vanmiddag langs om te vragen hoe het ging omdat ze me zo lang niet gezien had. Tja, nergens energie voor. Ook dat etentje was op mijn tenen lopen, terwijl ik dat vroeger met 1 hand op mijn rug zou kunnen. Is ook niet helemaal waar, dat bleek wel toen ik het werkelijk met 1 hand moest doen vanwege gebroken pols. Maar als voorbeeld: ik had, om het niet te vergeten de zure room op het aanrecht gezet. Stond er na het eten nog. Was uit een oud kookboek en mss bestond crème fraiche toen nog niet in Ned., want er stond zure room in het recept en dat kun je niet in warme gerechten gebruiken, behalve heel omzichtig. En dan ga je de mist in. Maar iedereen was tevreden en blij niet voor zo'n reis te hebben geboekt. Dit was mijn 2e vrachtwagenreis en had mezelf beloofd dat nooit meer te doen, tot 15 jaar later nog een kleine om het af te leren. Maar dat was veel beter geregeld met personeel mee en beter materiaal. Ik beloof mezelf wel eens meer wat waar niets van terecht komt, vandaar dat ik hier ook al zo lang zit. Pffffffff........

Kopieren en quoten gaat echt niet, dus wil iemand zo vriendelijk zijn mij erbij te zetten, want overtypen gaat ook niet, want ik kan niet ver genoeg naar boven kijken. Hartelijk dank.

Nou, dat ging dus niet helemaal goed, of liever gezegd helemaal niet. Ben weer op het rechte pad, zeker tot 16 oktober.

Waarom lijken berichten maar half zo lang als je ze typt? Ze rekken uit in de definitieve versie.

Ja, ik zou niet willen dat jullie je zorgen maken. Het gaat wel, maar lang niet fit, vooral de hoofdpijn nekt me. Vannacht was het bar en boos, kwam denk ik vanuit de nek, die gisteren ook de spieren op schouderblad pijn veroorzaakten. Pijnstillers genomen, iets wat ik alleen in uiterste nood doe. Dus dan zet ik soms een paar dagen mijn pc niet aan, geen puf na de noodzakelijke dingen. Wat ik in het midden heb gelaten, mede doordat het rokersdraadje meer dood dan levend is, is dat ik nadat ik (bijna) geheel stopte met drinken, langzamerhand het roken weer binnensloop. Tot ik, als ik eerlijk was, moest bekennen dat ik eigenlijk weer gewoon rookte. Daar ben ik erg van geschrokken, want merkte de nadelen er van ook weer en ben zondag gestopt. Het gaat wel makkelijker dan de vorige pogingen, de chip in hersens is zeker nog niet zo sterk geworden. Mijn kostganger vindt het erg dapper en zei dat de lucht in huis al veel frisser was. Zelf rookt hij altijd een sigaartje (2 x een halve) bij mij in de kamer en dat heeft toch wel een beetje bijgedragen aan dit uiterst domme gedrag van mij. Morgen hoop ik me wat beter te voelen, want dan komen 2 buren eten en mijn HH hulp met haar dochter, die over is uit Afrika. Kostganger moet gewoon op zijn kamer eten. En buiten roken. Ik vond het tijd worden om weer eens iets sociaals te doen, want er kwam niets meer van terecht. Goulash met rijst e.d. Had mosselen in gedachten, lekker en makkelijk, maar het blijkt dat Afrikanen daar niet zo gek op zijn. Had ik wel verwacht, eigenlijk. Lang nagedacht of ik wijn zou halen of niet, heb het vanmiddag toch gedaan want het leek me zo kaal zonder. Dat heb ik nog nooit gedaan. Misschien drinken ze wel helemaal geen wijn. Mijn buurvrouw is zeer matig, haar man niet, maar die moet om 8 uur kaarten en dat is heilig. Na het eten gaan we mijn video van 5 O-Afrikaanse landen kijken. Dat is de bedoeling, maar hij is wel lang en als het ze verveeld, zet ik hem uit. Heb er destijds erg mijn best op gedaan. Net eindelijk over mijn "toestand" een mail naar zoon 2 gestuurd, ik had een paar weken geleden gebeld, maar zijn tel. was buiten gebruik. Zoon 1 zei dat hij op Facebook had gezien dat hij in Frankrijk is. Vreemd, je wilt geen contact met je broer, maar volgt hem wel. Ik zeg nooit iets van dit soort zaken, hou me op de vlakte, dat is het veiligst. Den k dat hij naar zijn vader, broer, of mijn zuster is, of naar alle 3, keus zat. Ik zou ook zo graag eens weer een reisje maken, had er al een paar uitgezocht, maar als ik me zo voel heeft dat geen zin. Nu eerst maar eens die scoop achter de rug (16 okt.), voel me er nog steeds onrustig door, niet goed als je niet of nauwelijks wilt drinken. Zijn jullie nu een beetje gerustgesteld? MG, ik heb dus 4 zoons, voor het geval je dat niet doorhad. Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat, maar ik ben aan het lezen bij zaterdag en toen was er niets schokkends aan de hand. Het is in ieder geval mooi herfstweer, dat helpt mij tegen depri gevoelens, hoewel die er in het weekend volop waren. Volgend weekend ga ik maar eens naar mijn vrienden in het palingdorp (als het ze uitkomt), kan ik meteen melatonine halen. Hier is niets, MG, zelfs de laatste buurtsuper is er mee gestopt. Nou ja, dat helpt wel om geen peuken te kopen, het kan wel, maar staat een beetje raar als dat je enige boodschappen bij de groenteman zijn. Zo, lang genoeg gepraat, maar doet me toch wel goed, het even op te schrijven en de gedachte dat er mensen zijn die het merken als ik even niet kom. Ik vind het zo leuk die emoticons, kan het niet laten. Bij mijn nwe email programma zitten er heel veel, kan ik lekker uitzoeken.

Nogmaals bedankt voor jullie medeleven en ook voor de PB's. Het is denk ik zo dat de relatie met mijn oudste zoon langzaam wat normaler wordt, ik durf meer en hij opent ook wat. Het was geen makkelijk kind en ook nu nog heeft hij soms denkbeelden waar ik me totaal niet in kan vinden, maar dat geeft niet. Gelukkig was het kinderpartijtje al op de verjaardag zelf geweest. Ik was weer de enige autochtone vrouw, heel vreemde gewaarwording, maar men wist nu wel wie ik was. Dat werd vorig jaar gevraagd aan mijn zoon toen ik vertrokken was. Ik kwam er zelf ook al achter bij een paar bezoekers, heel vreemd gevoel, dat je bij je zoon bent en niemand kennelijk weet dat je zijn moeder bent. Heb hem even apart genomen en verteld van mijn gezondheid, hij haalde zijn schouders op (mankeert zelf van alles), maar ik zei dat het toch wel prettig was als tenminste 1 van mijn zoon dit wist. Het gebak kreeg ik weer mee naar huis. Ik heb 3 glazen wijn gedronken in 5 uur, mijn zoon slaat dat als een havik gade. Tja, it takes one to know one. De vraag zou hier gesteld kunnen worden wat het toe voegt en het antwoord is dat ik het lekker vind en het water me de oren uitkomt zo langzamerhand. Cola en koffie lust ik niet en frisdrank is me te zoet. Toch ben ik tevreden over hoe het de laatste tijd gaat, 7 weken? Jane, ik heb eens goed nagedacht en wil je vragen of je me (voorlopig) niet meer op het weekpact wilt zetten want het benauwd me omdat ik eerlijk moet opbiechten als ik toch iets gedronken heb en dan voel ik me eigenlijk net een kind. Het zal af en toe voorkomen dat ik een blikje of glas met iemand drink want, zie boven, als het hierbij blijft heb ik voor mijn gevoel mijn doel bereikt. Zo niet, dan zal het echt helemaal zonder moeten. Dat klinkt slap omdat ik dat al besloten heb, maar ontneemt mij toch ook 1 v.d. weinige prettige dingen in mijn leven. Stel dat dat 1 x p/wk zou voorkomen, dan moet ik steeds het pact verbreken en daar is het niet voor bedoeld en geeft mij een rotgevoel. Ik hoop dat je dat begrijpt. Verder heb ik soms een goede dag, zoals vrijdag en gisteren, maar vannacht kwam weer vreselijke hoofdpijn op en ging niet weg, dus zeer tegen mijn gewoonte in, pijnstillers genomen, want mijn hulp komt straks, en die hielpen nog ook. Het is dan niet alleen hoofdpijn, maar moe en depri en buikpijn. Jammer dat het zo lang duurt tot het onderzoek, maar aan de andere kant, dat is geen geneesmiddel. Verwacht zelfs dat er niets uitkomt, maar mss is de wens de vader v.d. gedachte. Ik lees nog wel D&D en soms ook de nieuwe mensen bij wie is wie en verbaas me erover dat sommigen dan niet of pas veel later terugkomen. Of zelfs vergeten dat ze zich hebben aangemeld. Bij mij was dat een hele zelfoverwinning die een paar jaar in beslag heeft genomen, want voelde dat het toegeven was dat ik een alcoholprobleem heb. Zowel aan mezelf als aan jullie, toen nog "de buitenwereld" Heeft mss ook iets te maken met mijn leeftijd en daardoor dat ik niet op soc.media zit en het dus een hele stap vond. Getuige de titel. Sinds die tijd heb ik dus weer contact met mijn oudste 2 zonen, die uit zichzelf al een paar keer hebben gezegd alcoholist te zijn en tegen mij dat ik moest toegeven dat ik dat ook was. Dat zijn best moeilijke dingen en ik betrap me zelf erop op dat ik erover heen probeer te praten. Met je eigen kinderen vind ik zoiets best een heftig en zeer persoonlijk onderwerp. Vooral omdat ik natuurlijk heb meegemaakt wat zij gebruikten en helaas was dat niet alleen alcohol. Met de 2e zou daar wel een gesprek over mogelijk zijn, maar met de oudste kan ik daar beter mee wachten want dan komen er ook heel andere dingen boven die mss maar beter daar kunnen blijven. Zoals lichamelijke gevolgen. Gebeurd is gebeurd. Nou, is een heel verhaal geworden ,maar er kwam toch niets uit mijn handen en ik had de behoefte het eens op te schrijven. Merk dat als ik vanaf het begin lees wat ik in de loop der tijd hier heb geschreven, dat het goed is dat ik dat gedaan heb, vergeten is zo gebeurd en ik heb het gevoel dat het hier veilig is. Meer dan op papier in een dagboek of zo en bovendien krijg ik nog feed back ook, wat weer tot nadenken en groei aan zet. Nogmaals, dank daar voor. .

Ja, natuurlijk doe ik weer mee. Maar bier heeft gewoon wat trek betreft geen, of in ieder geval bijna geen, betekenis voor mij. Zelfs tijdens mijn drinkperiodes, als de wijn op was, dacht ik niet aan dat er (soms voor bezoek) bier in de koelkast stond. Ik heb een grote koelkast en dan zie je niet alles dat erin staat. Maar toch ben ik blij dat de kostganger niet een innemer is, dat zou wel moeilijk worden, zelfs als hij alleen zou drinken op zijn kamer.

Jullie reacties doen me goed en maken me blij, dat er nog mensen bestaan die om een ander geven, die ze niet eens echt kennen. Nou ja, mss kennen jullie me wel beter dan menigeen in real life. Vannacht zomaar 8 uur geslapen zonder wakker te worden, had het niet in de gaten en wilde me nog eens om draaien, maar toen ik dat zag, heb ik mezelf wakker gemaakt en lekker uitgebreid gaan douchen. Ik voelde me een stuk beter, hoewel dat niet lang duurt, maar soms komt het voor en dan herinner ik me weer hoe het was om energie te hebben. Morgenmiddag dus 45km rijden, dat is een onderneming voor mij, want ik rij eigenlijk alleen nog maar hier in de omgeving. Voel me wel een stuk rustiger dan vorig jaar, ken de mensen die er komen al en weet ook hoe die dag verloopt: met heel veel eten. Mijn schoondochter staat daar 3 dagen voor in de keuken, dat vind ze heel erg leuk. Ze werkte in de keuken van het Thaise Restaurant dat mijn zoon had en kan dus best koken, met de pannen en potten die ze daar nog van bewaard hebben voor dit soort gelegenheden. Nu maar hopen dat het droog blijft, want er komen heel veel mensen en die kunnen dan ook in de tuin terecht.

De eerlijkheid gebiedt mij te melden dat ik 1 blikje bier heb gedronken. Mijn kostganger had er 5 toen hij 5 weken geleden zijn intrek hier nam en had er alleen de 1e avond 1 gedronken. Hij zit namelijk in hetzelfde schuitje als wij. Bovendien probeert zijn vriendin van afstand hem te controleren. Woensdag kwam hij pas om 11 uur thuis uit zijn werk en vond dat hij nu toch wel een biertje had verdiend. Toen ik het zag, kreeg ik er ook zin in, terwijl ik geen bierdrinker ben, veel te veel werk voor je effect hebt. En geloof het of niet, maar ik was even helemaal vergeten dat ik op het weekpact stond, ik zie bier eigenlijk als een pittig soort frisdrank, dus ik vroeg of ik er ook 1 mocht. Dat mocht. Zo doende dus. Pas halverwege besefte ik wat ik deed. Verder heeft het geen gevolgen gehad van meer willen, zoals met wijn wel zou kunnen zijn gebeurd.

Vanavond belde mijn oudste zoon om me uit te nodigen voor de verjaardag van zijn dochtertje, net als vorig jaar. Dat er weer contact is tussen ons, heb ik aan het forum te danken, die mij de moed hebben gegeven om het nog 1 x te proberen, ook toen de 1e x toen ik belde, de telefoon niet werd opgenomen. Hartelijk dank hier voor.

Gisteren was ik zo moe dat ik mijn pc niet heb aangezet, 12 uur geslapen en erge hoofdpijn gehad 's nachts. Mss wel door de spanning die ik toch wel had. Dat is nu weg omdat ik een beslissing heb genomen. Zoals ik al verwachtte kwam er niets uit de onderzoeken, alleen een lichte vervetting van lever en pancreas. Dat is niet zo gek natuurlijk. Ik heb met een paar buren (buurtgenoten) gesproken en daarna heb ik besloten die colonscopie te doen. Een buurman kwam naar mijn tuin en vroeg waar ik nu zo tegenop zag. Hij heeft de folder doorgelezen en dingen uitgelegd omdat zijn vrouw via het bevolkingsonderzoek dit ook net had ondergaan. Zij wilde niet, maar hij heeft gezegd dat ze wel moest gaan en maar goed ook, want er was bij haar een poliep gevonden die over 2 jaar zich tot kanker zou hebben ontwikkeld. Het is verwijderd en vandaag moest ze voor een laatste controle naar het ZH. Hij heeft mij laten beloven dat ik ga en brengt me weg en als ik naar huis mag, komt hij me weer halen. Dat is dus een zorg van me af. Hij wees me op het feit dat darmkanker geen pretje is. De arts zei na een paar vragen van mij dat als hierdoor ook de oorzaak niet gevonden wordt, er nog andere onderzoeken mogelijk zijn. Heb maar niet gevraagd wat die dan zijn. Stap voor stap is het beste.

Jane, je hebt natuurlijk gelijk, maar ik hink nog steeds op 2 gedachten en wil eerst weten waar het besluit om mij dit te laten ondergaan, op gebaseerd is. Niet dat er met hagel geschoten wordt, zo van: mss vinden we wat. Ik zou ook niet aan dat bevolkingsonderzoek meedoen omdat ik dit onderzoek niet wil ondergaan. Ik zoek het veel meer in een virus, ook omdat ik me vaak koortsig voel, maar geen verhoging heb, denk ik, mijn thermometer werkt niet meer. Was 1 v.d. 1e die zonder kwik werkte. Ik heb mijn vragen opgeschreven voor vanmiddag en wie weet, mss komt er wat uit de echo en bloedonderzoek, hoewel ik dat niet verwacht. Je belevenissen met DigiD heb ik ook gehad, gek wordt je er van. We moesten een moeilijker wachtwoord nemen vanwege de problemen die er geregeld voorkwamen en ik had het, net als jij genoteerd, maar er was steeds een foutmelding. Het leuke is dat ook berichten v.d. overheid en mijn zorgverzekering via DigD moeten. Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gebeld. De meneer liep samen met mij het menu door en wat denk je? Net als op de stoep v.d. tandarts was het probleem weg. Terwijl ik het heel vaak zelf had geprobeerd. Hel vreemd, maar niet erg vertrouwenwekkend. De overheid is toch een ramp, vooral de toeslagendienst, zo inefficiënt als die werkt!!!! Kreeg ik de definitieve berekening van mijn huurtoeslag, maar de gegevens voor de zorgtoeslag hadden ze nog niet, terwijl dit dezelfde gegevens zijn. Bovendien, waarom moet er eerst een voorlopige toewijzing komen, daar komt alleen maar narigheid van bij mensen die daar dan op rekenen. Waar het uiteindelijk om gaat is: wat komt er op je rekening. Als het gesprek achter de rug is, meld ik me hier wel even. Vind het erg spannend, ga dus maar afwassen, schijnt rustgevend te zijn heb ik hier geleerd. Bedankt voor je bloemetje.

Hallo Jane en Mg, bedankt voor de belangstelling. Nee die echo kon ik niet meekijken, het was geen pret echo om het zo maar eens te zeggen. Ik heb heel lang geleden ook eens 1 gehad en toen hoefde ik alleen maar op mijn rug te liggen en kon het ook niet zien. Nu moest ik op beide zijden en rug en vaak diep inademen en adem vasthouden. Het heeft 20 min. geduurd en is naar mijn idee heel serieus gedaan. Het was dan ook een serieuze dame waar ik niet meer dan 10 woorden mee heb gewisseld. Ze keek het wel gelijk na, dus daarna hoefde ik niet te wachten of het goed was gegaan. Het niet eten vond ik niet erg, maar van 10 uur tot 3 uur niet drinken was niet leuk, ik drink nl. de hele dag door. En dat is niet grappig bedoeld! Voor het onderzoek ben ik even bij Intern langsgegaan om te weten te komen of dinsdag idd een belafspraak is en met wie dan. Blijkt dezelfde AIO te zijn, de internist krijg ik pas aan het eind te spreken. Dat vind ik toch vreemd, nu is zij de spreekbuis tussen mijn behandelend arts en mij. Ik neig steeds meer om die colonscopie niet zomaar te laten doen, zie er heel erg tegen op en hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik geneigd ben te denken dat het een soort vast traject is dat gevolgd wordt. Ik hoop dat ik daarover kan praten dinsdag. Maar mss komt er al wat uit. Ik denk steeds meer dat het een virus is, heb de helft van mijn leven geleden ook zo gammel gevoeld. Toen het na 2 jaar in een Acad.ZH werd nagekeken, werden er resten van een virus gevonden. Daar is toch niets aan te doen, moet slijten. Ik vond dat ze zeer lang bij mijn lever bezig was, maar ja, dat is het grootste orgaan in de buik en de alvleesklier ligt er ook nog op. Verder heb ik het alleen aan 2 buurvrouwen verteld, niet aan mijn zonen. Voel me wel wat beter, maar dan ga ik achterstallige zaken aanpakken en van de ergotherapeute heb ik geleerd dat juist niet te doen, want dan ben je dat beetje energie meteen weer kwijt. Poeh, het leven valt niet mee, als je het correct wilt doen tenminste.

Straks dus de echo. Daarom heb ik de wekker gezet en dat is maar goed ook, want ik had anders gewoon doorgeslapen. Niet dat dat zo erg zou zijn geweest, maar ik mocht na 10 uur (4 uur voor de echo) niet meer eten, drinken en roken. Niet eten vind ik niet zo erg, want eet anders ook pas na een pot thee, maar geen thee, dat gaat niet. Het was kantje boord, om 10.07 uur de laatste slok. En eten als ik eigenlijk nog niet wakker ben is vreselijk, tegen heug en meug. Ik neem wel een veldfles water mee voor de (na)dorst. Laatst heb ik mijn vriendin (verpleegkundige) gebeld en het hele verhaal verteld en haar mening gevraagd over de toch wel zeer belastende colonscopie. Zij begrijpt ook niet wat daarvan eigenlijk de bedoeling en de reden is. Als het is om iets uit te sluiten, vind ze het geen goed idee, zeker niet als er eerst geen ontlastingsonderzoek is gedaan. Ik had zo al mijn twijfels en nu nog meer, dus ik hoop dat er op die echo wat te zien is, want zo is het ook geen doen. Dat merk ik vooral op dit moment, nu ik voor dat mijn lijf eraan toe was, op moest staan en eten. Nog steeds band om hoofd moe, nare buik. Gisteren voelde ik me eens wat beter, dat was een fijne ervaring, dat het ook anders kan. Ik heb vragen voor de internist die me dinsdag belt, opgeschreven, maar het is een beetje vreemd omdat ik hem/haar nog nooit gezien heb. Ga zo eens kijken op de ZH site. Mu was ophangen en even buiten zitten, oude consumentengidsen doorkijken voor oud papier. Voor een boek heb ik al een tijdje geen puf of concentratie genoeg. Mijn hoofd lijkt wel een zeef soms. Gisteravond oud papier buiten gezet, zie net dat het er nog staat, blijkt het vrijdag te zijn, ja, goedemorgen, op vrijdag heb ik een ZH afspraak, zou je toch denken dat ik dan weet dat het gisteren donderdag was en zo voort.