billy1981

Zo is het ook weer Royco. Volgens mij hebben mensen dan vaak de neiging om te denken dat iedereen op ze let, terwijl iedereen daar toch vooral met zichzelf bezig is.

Ik vind de eerste stap naar een bijeenkomst eigenlijk te groot. Misschien iemand die tips heeft om over mijn koud water-vrees heen te komen?

Daar heb ik vaak over nagedacht, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat moet aanpakken.

Nou MijnGerrit, ik heb me eerlijk gezegd wel eens beter gevoeld. Heb nauwelijks kunnen slapen. Vandaag dan maar dag 2....

Bang om te dromen.

Dank voor de succeswensen! Ik ben na alles van de afgelopen dagen echt super moe, maar ik durf niet te gaan slapen.

Ik heb eerlijk gezegd nog niet echt een plan van aanpak. Ben nu vooral eigenlijk ontzettend moe. Vanavond de laatste alcohol door de schoonsteen gespoeld en nu staat de teller op 1 dag niet gedronken

Hoi allemaal, Ik was hier een jaar geleden actief en nu ben ik weer terug. En dat is geen goed teken inderdaad. Gisteren heeft m'n vriendin het uitgemaakt nadat ik het voor de zoveelste keer verpest had. Misschien wel de druppel die ik nodig had om dit probleem voor eens en altijd goed uit m'n leven te bannen.

Tijd voor een kleine update. Met het niet-drinken gaat het eigenlijk wonderbaarlijk goed. Ook het 'nee zeggen' voelt steeds iets minder ongemakkelijk. Gisteren en eergisteren etentjes gehad waarbij ik de enige was die niet zwanger was en toch niet dronk :-) Bleek ook gewoon gezellig te kunnen zijn zonder drank en het is echt een openbaring hoe scherp je dan nog bent tijdens de hele avond. Als ik vandaag niet drink (wat ik natuurlijk niet ga doen) sta ik 50 dagen droog. Dan is het eigenlijk toch wel heel snel gegaan. Ik realiseer me nu echter wel dat stoppen met drinken pas het begin is van een lang proces. Ik dacht eerst eigenlijk dat met het stoppen je je leven in één keer op de rails krijgt, maar het blijkt dan alsnog niet helemaal vanzelf te gaan. Ik moet nog steeds mijn best doen om wat van m'n dag te maken en als ik even de deur uit ben geweest en ik kom weer thuis zie ik aan de blik van mijn vriendin dat ze toch even sceptisch kijkt of ze niet misschien iets kan detecteren dat op alcoholgebruik duidt. Maar daar moet denk ik gewoon wat tijd over heen. Voor mij is het alweer 50 dagen voor haar is het nog geen twee maanden. Gerrit, schouderklopje voor hoe jij hier de boel probeert bij elkaar te houden. Elke nieuwkomer verwelkomen, een hart onder de riem als iemand het moeilijk heeft en iemand bij z'n haren grijpen als diegene van de wagen dreigt te vallen. Ik houd het denk ik hier voorlopig nog steeds meer bij lezen dan bij schrijven. Meestal lees ik ook op mijn telefoon en dan is het toch wat minder prettig om een hele reactie te typen. Het lezen hier blijft me scherp houden, ik weet niet of ik dat nog nodig heb maar ik neem geen risico.

Hoi MG, Ik lees hier elke dag wel om scherp te blijven. Dacht dat dat wel ongemerkt kon gebeuren, maar blijkbaar had ik het mis! Ik zit vandaag op 32 streepjes, een mooi aantal al zeg ik het zelf Het gaat goed hier, bijna geen twijfelmomenten meer en geen interne dialoog waarin je jezelf probeert om te praten. Blijkbaar waren bij mij vooral de eerste twee weken heel moeilijk. Als ik dit had geweten, dan zou ik echt al veel eerder gestopt zijn. Maarja ik heb hier inmiddels ook wel ontdekt dat het sowieso nooit te laat is om te stoppen. Tijd haal je niet meer terug, maar de tijd die nog voor je ligt ervaar je vele malen intenser. Ik ben nog steeds meer van het lezen dan van het schrijven hier. Vind mezelf nog niet de aangewezen persoon om iemand van advies te voorzien nu ikzelf pas voor het eerst in m'n leven voor een maand gestopt ben.

Ohja, waar ik ook heel blij mee ben is dat mijn dromen weer terug zijn gekomen. Soms wel wat drukke dromen, maar altijd weer helder en heb toch een uitgerust gevoel als ik wakker word. Net als toen ik klein was :-)

Hoi MG, Ik moet zeggen dat het me tot nu toe best wel goed afgaat. Boven mijn bed hangt een krijtbordje waarop mijn vriendin elke avond een turfje zet, als ik niet heb gedronken. Als ik een keertje de fout inga, worden alle turfjes weer genadeloos uitgeveegd en begin ik weer op nul. Inmiddels staan er 26(!) streepjes, waar ik eerlijk gezegd best wel enorm trots op ben. De laatste keer dat ik een dergelijke periode niet gedronken heb, is denk ik meer dan tien jaar geleden. Het is echter niet echt een succesje dat ik met mijn omgeving kan vieren, want op mijn vriendin na denkt volgens mij iedereen dat ik langere tijden niet heb gedronken. Heb dat heel lang voor mezelf gehouden en pas aan het begin van mijn huidige reeks heb ik mijn vriendin vertelt dat mijn drinkprobleem nog iets groter was dan zij daadwerkelijk dacht. Ik schrijf hier misschien niet veel, maar ik lees hier wel elke dag. Ik vind het echt ongelooflijk hoeveel dingen ik hier lees die zo enorm herkenbaar zijn en waarvan ik dacht dat ik de enige was die dat had. Ik herken het balen na een terugval, de dagelijkse strubbelingen en het onrustige gevoel dat je in je hoofd krijgt als je je ineens bedenkt 'ik zou nu alcohol kunnen halen'. Ook de interne dialogen, waarin je jezelf voor de gek probeert te houden herken ik mezelf heel erg in. Momenteel zit ik zonder werk thuis terwijl mijn vriendin doordeweeks wel gewoon naar haar werk gaan. Dat zijn soms wel moeilijke momenten. Wat ik hier zeer waardeer is dat iedereen elkaar probeert te helpen. Mensen die geen alcoholprobleem hebben, leveren vaak alleen maar negatieve feedback die averechts kan werken, hier weet men gelukkig wel beter

Dat laatste denk ik inderdaad, Gerrit. Mensen willen graag dat hetgeen zijzelf doen gezien wordt als normaal. Als anderen er dan andere gewoontes op nahouden, word je soms gedwongen om je eigen gedrag te evalueren en daar houden mensen niet van. Zelf ben ik vegetariër, maar ik vind dat iedereen voor zichzelf moet bepalen of en hoeveel vlees hij/zij eet. Maar toch gaan mensen vaak tegen mij in de aanval over mijn gewoontes. 'Eet je dan wel eens vis?' 'Draag je wel eens leer?'. 'Rijd je auto?'. Antwoord je 'ja' op 1 van die vragen dan hebben ze de discussie gewonnen en maakt het niet meer uit dat ze zelf elke dag kiloknallers op tafel zetten :-)

Thanks allemaal voor de support! Ben vandaag officieel de tweede week ingegaan. Voorlopig gaat het me nog wel goed af, maar ik vrees voor de moeilijke momenten waarvan ik zeker weet dat ze weer zullen gaan komen...

Gisteren dus bij de huisarts geweest. Hij vertelde me dat de klachten die ik voelde nog wel enige tijd kunnen blijven, maar dat de klachten bij iets ernstigers veel heftiger zouden zijn. Ben dus erg opgelucht en hoop echt dat ik het nu volhoud. Gisteren na het goede nieuws even overwogen om te gaan drinken, maar niet gedaan. Als ik vandaag doorkom sta ik een week droog. Dat zal het afgelopen jaar misschien twee keer eerder zijn gebeurd.

Dank iedereen voor de reacties. Dat 'nu of nooit'-gevoel heb ik wel vaker gehad. Ik heb geen idee waarom het me nu wél zou gaan lukken. Na een aantal dagen weet ik mezelf altijd weer aan te praten dat het nog wel kan en dat ik altijd nog kan stoppen (tegen beter weten in....)

Uiteraard zal ik morgen bij de huisarts mijn alcoholgebruik ter sprake brengen. Al vermoed ik dat het nog in mijn dossier staat. Ik hoop echt dat ik het ga redden dit keer, een 'nu of nooit'-gevoel. Zoveel mislukte stoppogingen, ik vraag me echt af wat bij de lezers hier de doorslag gaf waardoor de laatste poging wel slaagde.

Hallo allemaal, Ik ben een jongen/man van 33 en heb al sinds mijn twintigste terugkerende problemen met alcohol. Een aantal jaar geleden heb ik een traject gevolgd bij de Jellinek om mijn levensstijl aan te passen, maar dat werkte niet voor mij. Op de een of andere manier slaag ik er toch wel weer in om mijn alcoholgebruik voor mezelf goed te praten en blijf ik sommige periodes goed doordrinken. Nu heb ik echter sinds donderdag na een aantal dagen weer stevig drinken (ik was niet thuis bij mijn vriendin) last van steken in de leveromgeving. Ik ben doodsbang dat het iets ernstigs is en heb sindsdien geen druppel maar aangeraakt. Morgenochtend heb ik een afspraak bij de huisarts om mijn klachten te laten bekijken. Het lukt mij altijd prima om een paar dagen te stoppen, maar een week maak ik zelden vol. Ik hoop hier wat te hebben aan ervaringen van jullie en misschien zelf ook mijn steentje te kunnen bijdragen.

Ik zou in dit geval niet naar het soort wondermiddeltjes grijpen dat je nu noemt. Die klachten zijn er niet voor niks en om ernstige zaken uit te sluiten, zou ik naar de huisarts gaan en meteen open kaart spelen. Als je je er voor schaamt om hier naar toe te gaan (misschien omdat die al van je problematiek afweet en je soms niet helemaal eerlijk bent geweest, ik spreek uit eigen ervaring), moet je hier denk ik overheen stappen of naar een andere huisarts gaan. Overstappen is zo gebeurd en je lichaam is het belangrijkste wat je hebt.

Hoi alcohol'85, Ik hoop dat je je niet aangevallen voelt door de opmerkingen van iedereen hier die niet bij jou naar binnen kunnen kijken en dus niet precies kunnen aanvoelen of je wel écht goed bezig bent. Ik hoop ook echt dat je het helemaal onder controle hebt op deze manier en als het blijkbaar voor jou geen optie is om nooit meer te drinken dat je het dan bij een aantal glazen kan houden zonder dat het gevaar op de loer ligt dat het uit de hand loopt. Ik vermoed dat veel mensen hier, en dan heb ik het vooral ook over mezelf, zichzelf allemaal wel eens (of twee keer, tien keer etc.) hebben wijs gemaakt dat ze het best onder controle hebben en kunnen stoppen wanneer ze willen. Ikzelf heb dat ook vaak gedacht en mezelf dat aangepraat. Elke keer dat ik dan weer te ver ging, maakte ik mezelf achteraf wijs dat het mijn eigen keuze was om meer te drinken en dat als ik écht zou willen, het altijd bij één of twee of drie zou kunnen laten. Op een gegeven moment kon ik mezelf niet meer het voordeel van de twijfel geven en moest ik gezien de talloze voorbeelden uit het verleden toegeven dat het me gewoon niet zou lukken. De oorzaak vind ik niet eens zo interessant. Geen ruggegraat? Genetisch bepaald? Emotionele factoren? Feit is voor mij dat het gewoon altijd weer een keertje misgaat. Daarom heb ik besloten dat ik helemaal moet stoppen (Nu trouwens nog maar vier dagen geleden, dus veel recht van spreken heb ik misschien niet) om ook gewoon het hele risico uit te sluiten. Ik heb sinds ik begon met drinken (op mn 14e ik ben nu 29) eigenlijk nog nooit relaxt een paar biertjes gedronken en dat was het dan. Als ik niet aangeschoten was, had ik het gevoel dat mn dag of avond niet gelukt was, zeg maar dat ik niet alles er uit had gehaald, dat ik me NOG beter had kunnen voelen. Ik baalde meer na zo'n gemiste kans om meer te drinken dan de dag erna als ik weer eens een enorme kater had en niks klaarspeelde. Nogmaals, omgaan met alcohol is voor iedereen anders. Ik hoop dat het bij jou is zoals je zegt en dat je inderdaad de controle kan bewaren en dat je er niet zoals ik na een groot gedeelte van je leven vergooid te hebben moet concluderen dat het eigenlijk toch niet helemaal gelukt is. Ik wens je in ieder geval super veel succes bij de manier waarop je het aanpakt en hoop dat het je lukt!

En vanwege dat laatste heb ik maar even mn plaatje veranderd

Bedankt voor de adviezen en tips! Jullie ook allemaal veel succes bij het volhouden! En ehmmm Jannigje ik ben geen meisje maar een jongetje

Sinds vrijdag niet meer gedronken. Ik schaam me er een beetje voor dat ik met die drie dagen al blij ben terwijl iedereen hier zo te horen al veel langer gestopt is. Ik heb trouwens op dit moment een behoorlijk vervelende griep, dus ik zou niet eens kunnen drinken al kijken de fles wijn en halve liters sterke bier me aan vanuit de keuken. Is het toeval dat ik hier bijna alleen maar over mensen lees die al gestopt zijn of zijn de personen die terugvallen in oude gewoontes gewoon wat stiller? Hoewel ik door die griep tot bijna niks in staat ben, doet het me goed dat het een extra stok achter de deur is tegen het drinken. Vraag me af of ik het aankan als ik weer beter ben en alleen thuis ben....

Wat een snelle, lieve en begripvolle reacties allemaal! Dat doet me echt goed. Ik hoop echt dat het me dit keer gaat lukken. Jullie lijken allemaal behoorlijk wat kennis van zaken te hebben. Zijn jullie al gestopt (en zo ja hoelang) of hebben jullie het gebruik onder controle? Ik wens jullie natuurlijk ook superveel succes bij het stoppen en/of volhouden ervan!

Hallo allemaal. Ik ben Billy hoewel dat eigenlijk niet mijn echte naam is, maar er wel op lijkt. Ik ben 29 jaar woon in Amsterdam, heb een hele lieve vriendin en 'studeer' en werk. Ik heb me hier vandaag aangemeld. Vandaag wil ik gaan stoppen met drinken. Weer. Stoppen met drinken is de afgelopen tien jaar een hobby van me geworden en ik heb het dan ook al talloze keren gedaan. Ik hoop dit keer echter dat ik niet morgen of volgende week of volgende maand wéér moet stoppen. Gisteren kwam ik thuis na een dag werken en had echt last van alle delen van mn lichaam (meer gelinkt aan een hardnekkige griep dan aan alcoholgebruik) Het was overduidelijk dat het geen geslaagde avond was om te drinken maar toch heb ik weer twee flessen wijn en sterke halve liters bier in huis gehaald. Hoewel ik al na een paar slokken wijn kotsmisselijk was, heb ik alles tot kotsens aan toe opgedronken. Hoe kan iemand per se zo graag willen drinken, terwijl de voordelen er van eigenlijk 0,0 zijn. Ik kan het maar niet begrijpen, die roes weegt toch niet tegen alle nadelen op? Ik wil supergraag stoppen en hoop hier wat steun of afviezen te vinden. Mijn vrienden, vriendin en familie weten wel dat ik hier mee worstel(de) maar ik ben redelijk goed in het geheim houden hiervan, omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maken. Hoop dat ik hier wat aan heb en misschien ook ervaringen kan delen met andere mensen hier.....