billy1981

Gisteren dus bij de huisarts geweest. Hij vertelde me dat de klachten die ik voelde nog wel enige tijd kunnen blijven, maar dat de klachten bij iets ernstigers veel heftiger zouden zijn. Ben dus erg opgelucht en hoop echt dat ik het nu volhoud. Gisteren na het goede nieuws even overwogen om te gaan drinken, maar niet gedaan. Als ik vandaag doorkom sta ik een week droog. Dat zal het afgelopen jaar misschien twee keer eerder zijn gebeurd.

Dank iedereen voor de reacties. Dat 'nu of nooit'-gevoel heb ik wel vaker gehad. Ik heb geen idee waarom het me nu wél zou gaan lukken. Na een aantal dagen weet ik mezelf altijd weer aan te praten dat het nog wel kan en dat ik altijd nog kan stoppen (tegen beter weten in....)

Uiteraard zal ik morgen bij de huisarts mijn alcoholgebruik ter sprake brengen. Al vermoed ik dat het nog in mijn dossier staat. Ik hoop echt dat ik het ga redden dit keer, een 'nu of nooit'-gevoel. Zoveel mislukte stoppogingen, ik vraag me echt af wat bij de lezers hier de doorslag gaf waardoor de laatste poging wel slaagde.

Hallo allemaal, Ik ben een jongen/man van 33 en heb al sinds mijn twintigste terugkerende problemen met alcohol. Een aantal jaar geleden heb ik een traject gevolgd bij de Jellinek om mijn levensstijl aan te passen, maar dat werkte niet voor mij. Op de een of andere manier slaag ik er toch wel weer in om mijn alcoholgebruik voor mezelf goed te praten en blijf ik sommige periodes goed doordrinken. Nu heb ik echter sinds donderdag na een aantal dagen weer stevig drinken (ik was niet thuis bij mijn vriendin) last van steken in de leveromgeving. Ik ben doodsbang dat het iets ernstigs is en heb sindsdien geen druppel maar aangeraakt. Morgenochtend heb ik een afspraak bij de huisarts om mijn klachten te laten bekijken. Het lukt mij altijd prima om een paar dagen te stoppen, maar een week maak ik zelden vol. Ik hoop hier wat te hebben aan ervaringen van jullie en misschien zelf ook mijn steentje te kunnen bijdragen.

Ik zou in dit geval niet naar het soort wondermiddeltjes grijpen dat je nu noemt. Die klachten zijn er niet voor niks en om ernstige zaken uit te sluiten, zou ik naar de huisarts gaan en meteen open kaart spelen. Als je je er voor schaamt om hier naar toe te gaan (misschien omdat die al van je problematiek afweet en je soms niet helemaal eerlijk bent geweest, ik spreek uit eigen ervaring), moet je hier denk ik overheen stappen of naar een andere huisarts gaan. Overstappen is zo gebeurd en je lichaam is het belangrijkste wat je hebt.

Hoi alcohol'85, Ik hoop dat je je niet aangevallen voelt door de opmerkingen van iedereen hier die niet bij jou naar binnen kunnen kijken en dus niet precies kunnen aanvoelen of je wel écht goed bezig bent. Ik hoop ook echt dat je het helemaal onder controle hebt op deze manier en als het blijkbaar voor jou geen optie is om nooit meer te drinken dat je het dan bij een aantal glazen kan houden zonder dat het gevaar op de loer ligt dat het uit de hand loopt. Ik vermoed dat veel mensen hier, en dan heb ik het vooral ook over mezelf, zichzelf allemaal wel eens (of twee keer, tien keer etc.) hebben wijs gemaakt dat ze het best onder controle hebben en kunnen stoppen wanneer ze willen. Ikzelf heb dat ook vaak gedacht en mezelf dat aangepraat. Elke keer dat ik dan weer te ver ging, maakte ik mezelf achteraf wijs dat het mijn eigen keuze was om meer te drinken en dat als ik écht zou willen, het altijd bij één of twee of drie zou kunnen laten. Op een gegeven moment kon ik mezelf niet meer het voordeel van de twijfel geven en moest ik gezien de talloze voorbeelden uit het verleden toegeven dat het me gewoon niet zou lukken. De oorzaak vind ik niet eens zo interessant. Geen ruggegraat? Genetisch bepaald? Emotionele factoren? Feit is voor mij dat het gewoon altijd weer een keertje misgaat. Daarom heb ik besloten dat ik helemaal moet stoppen (Nu trouwens nog maar vier dagen geleden, dus veel recht van spreken heb ik misschien niet) om ook gewoon het hele risico uit te sluiten. Ik heb sinds ik begon met drinken (op mn 14e ik ben nu 29) eigenlijk nog nooit relaxt een paar biertjes gedronken en dat was het dan. Als ik niet aangeschoten was, had ik het gevoel dat mn dag of avond niet gelukt was, zeg maar dat ik niet alles er uit had gehaald, dat ik me NOG beter had kunnen voelen. Ik baalde meer na zo'n gemiste kans om meer te drinken dan de dag erna als ik weer eens een enorme kater had en niks klaarspeelde. Nogmaals, omgaan met alcohol is voor iedereen anders. Ik hoop dat het bij jou is zoals je zegt en dat je inderdaad de controle kan bewaren en dat je er niet zoals ik na een groot gedeelte van je leven vergooid te hebben moet concluderen dat het eigenlijk toch niet helemaal gelukt is. Ik wens je in ieder geval super veel succes bij de manier waarop je het aanpakt en hoop dat het je lukt!

En vanwege dat laatste heb ik maar even mn plaatje veranderd

Bedankt voor de adviezen en tips! Jullie ook allemaal veel succes bij het volhouden! En ehmmm Jannigje ik ben geen meisje maar een jongetje

Sinds vrijdag niet meer gedronken. Ik schaam me er een beetje voor dat ik met die drie dagen al blij ben terwijl iedereen hier zo te horen al veel langer gestopt is. Ik heb trouwens op dit moment een behoorlijk vervelende griep, dus ik zou niet eens kunnen drinken al kijken de fles wijn en halve liters sterke bier me aan vanuit de keuken. Is het toeval dat ik hier bijna alleen maar over mensen lees die al gestopt zijn of zijn de personen die terugvallen in oude gewoontes gewoon wat stiller? Hoewel ik door die griep tot bijna niks in staat ben, doet het me goed dat het een extra stok achter de deur is tegen het drinken. Vraag me af of ik het aankan als ik weer beter ben en alleen thuis ben....

Wat een snelle, lieve en begripvolle reacties allemaal! Dat doet me echt goed. Ik hoop echt dat het me dit keer gaat lukken. Jullie lijken allemaal behoorlijk wat kennis van zaken te hebben. Zijn jullie al gestopt (en zo ja hoelang) of hebben jullie het gebruik onder controle? Ik wens jullie natuurlijk ook superveel succes bij het stoppen en/of volhouden ervan!

Hallo allemaal. Ik ben Billy hoewel dat eigenlijk niet mijn echte naam is, maar er wel op lijkt. Ik ben 29 jaar woon in Amsterdam, heb een hele lieve vriendin en 'studeer' en werk. Ik heb me hier vandaag aangemeld. Vandaag wil ik gaan stoppen met drinken. Weer. Stoppen met drinken is de afgelopen tien jaar een hobby van me geworden en ik heb het dan ook al talloze keren gedaan. Ik hoop dit keer echter dat ik niet morgen of volgende week of volgende maand wéér moet stoppen. Gisteren kwam ik thuis na een dag werken en had echt last van alle delen van mn lichaam (meer gelinkt aan een hardnekkige griep dan aan alcoholgebruik) Het was overduidelijk dat het geen geslaagde avond was om te drinken maar toch heb ik weer twee flessen wijn en sterke halve liters bier in huis gehaald. Hoewel ik al na een paar slokken wijn kotsmisselijk was, heb ik alles tot kotsens aan toe opgedronken. Hoe kan iemand per se zo graag willen drinken, terwijl de voordelen er van eigenlijk 0,0 zijn. Ik kan het maar niet begrijpen, die roes weegt toch niet tegen alle nadelen op? Ik wil supergraag stoppen en hoop hier wat steun of afviezen te vinden. Mijn vrienden, vriendin en familie weten wel dat ik hier mee worstel(de) maar ik ben redelijk goed in het geheim houden hiervan, omdat ik niet wil dat ze zich zorgen maken. Hoop dat ik hier wat aan heb en misschien ook ervaringen kan delen met andere mensen hier.....