Jannigje

Ja, de verhuizing is goed voor mij geweest. Ik ben nu op weg zal ik maar zeggen, in mijn oude huis zat ik vast, ik kon niet meer in beweging komen. Fijn dat het nu oké is voor je. En echt fijn dat je er weer bent, ik heb je gemist.

Wat fijn @Lika, je moeder zo dichtbij. Ik kan bijna niet bijhouden wat er allemaal gebeurt: bootje? Elektrische fiets? En de rest? Mooi hoor.

Ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoelt, ik herken het in ieder geval wel. Heb je iets of veel goeds dan mag dat niet, want wie ben jij dat jij dat allemaal hebt? Een ander? Ja die wel, maar jij? Jij niet! Jij verdient dat niet. Dit zijn mijn woorden hè, dit zeg ik niet over jou. Dat is precies waar het over gaat denk ik, van mij mag jij wel, maar ikzelf niet. Want ik heb er geen recht op, ben er niet goed genoeg voor. En jij voelt blijkbaar over jezelf (ongeveer) hetzelfde? Als ik dit opschrijf zegt mijn hoofd: dit klopt toch niet? Jawel zegt iets anders in mij, het klopt wel. Bij het lezen van jouw zin over het weglopen omdat je denkt dat het je niet gegund is schieten de tranen me in mijn ogen. Wat pijnlijk en wat herkenbaar. Ik denk niet dat we zo zijn geboren, maar we zijn wel zo geworden.

@Jopie: “Maar dus ook: Goed is niet wat de ander goed vindt (welke ander, de hele wereld dan, altijd?) . Goed is ook niet wat ervoor zorgt dat de ander niet boos op mij wordt (ah, ging het dan eigenlijk om mijzelf, niet om het belang van die ander maar alleen maar om dat de ander niet boos op mij werd? Oeh.... wat egoïstisch eigenlijk.....Bij mij was dat wel zo, dát was een pijnlijke ontdekking!).” Deze zin heb ik meerder malen gelezen. Ik heb het nog nooit zo bekeken. Ja dat de ander niet boos op mij wordt gaat over mij, dat klopt. Ik heb dat nooit gekoppeld aan egoïstisch zijn, aan de ander daarmee mogelijk tekort doen? Ik moet hierbij denken aan een voorbeeld van lang geleden bij een therapeut. Ik vertelde dat een vriendin iets positiefs over mij had gezegd maar dat ik dat niet kon geloven. Oh, dus ze liegt zei de therapeut. Nee natuurlijk niet zei ik. Maar je belooft haar toch niet? Ja daar stond ik met mijn goeie gedrag. Ik geloofde haar niet, met mijn gevoel, durfde dat niet te geloven. Maar mijn verstand zei dat zij niet loog. Dat was voor mij ook zo’n ontdekking waar ik behoorlijk van schrok.

Vergelijken is voor mij inderdaad altijd met anderen die hebben wat ik niet heb of kan, waarvan ik vind dat ik het ook zou moeten hebben of kunnen. En dan bedoel ik niet dat ik hen misgun wat ze hebben. Het gaat om het waardeoordeel: als ik goed was geweest dan had ik ook ....... gehad. Omdat ik het niet heb, heb ik gefaald, ben ik niet goed (genoeg). Ik ben me er de laatste tijd anders van bewust dan eerder, ik weet niet zo goed hoe ik dat uit moet leggen. Er zit een ander gevoel bij, verdriet vaak. Want dan voel in de gemiste kansen, de dingen die ik niet gedurfd heb. Allerlei keuzes die toen niet als keuzes voelden maar als overmacht, als “het is me overkomen”. Verdriet om al die jaren dat ik geen regie over mijn eigen leven dacht te hebben en dingen uit de weg ging of liet gebeuren. Dat voelde niet als eigen keuze, terwijl het natuurlijk wel keuzes waren,. En die vergelijkingen zijn pijnlijk. “Goed is wat voldoet aan mijn normen en waarden etc” schrijf je Jopie. Ik probeer daar al lang achter te komen. Wat zijn mijn normen en waarden? En is wat ik wil en kan ik goed? Weet ik überhaupt wat ik wil? Is wat ik denk te willen ook echt wat ik wil of denk ik het te moeten willen om te voldoen aan.... Ik weet dat het jouw woorden zijn en dat het over jou gaat, maar ik probeer ze te vertalen voor mijzelf. Want al die ruis op mijn zender! Om gek van te worden. Het lukt mij soms, maar vaak niet om helder te krijgen wat ik zélf wil. Ik moet door al die oordelen en vergelijkingen heen ploegen. En als ik dan ergens kom kan ik het volgende moment weer heel onzeker zijn of dat dan wel mag. M.a.w. In vind het verdomd lastig om erachter te komen wat ik wil, wat ík wil. En dan heb ik het nog niet eens over of dat dan vervolgens wel mag.

Beetje late reactie, maar nee, ik vind dat niet storend. Verschillende invalshoeken vind ik nu wel fijn om te lezen. Ik heb/had nogal de neiging om in mijn vaste groef te zitten, dan kan een andere groef opeens een ander perspectief geven.

En nog goedenavond allemaal. Hadden jullie nog Sintemaarten-kinderen aan de deur? Ha @fleurtje, fijn dat je er weer bent. (Of had ik dat gisteren al gezegd?)

Jaaaa, ze is er! Geweldig! Gefeliciteerd @niks, wat fijn dat het zo vlot ging en dat alles goed is. Ik wens jullie veel liefde en gezondheid.

Goedemiddag. @niks, ik denk ook aan je.

Spaarlampje zei ik!!

Zal ik het licht maar uit doen? Iedereen is al naar bed denk ik? VOor alle zekerheid laat ik een spaarlampje aan.

Ja @fleurtje, fijn dat je er weer even bent.

Ik duim ook heel hard voor je @niks, ik heb al een kaarsje branden. Ik hoop dat het allemaal goed gaat en dat het een bijzondere en toch ook mooie ervaring voor jou en je vriend wordt. Spannend!! De kleine heeft in ieder geval hier al een heleboel fans.

Geweldige datum,!

@Bor wat eens schrik weer opeens. Het houdt niet op voor je, sterkte hoor.

Goedemorgen. Ach @niks dat is wel schrikken. Sterkte hoor. Als ze zondag geboren wordt zijn wij gelijk jarig.

Leuk, topper van de week. Dat is een mooie opsteker. Gelukkig lukt het om redelijk constant te blijven. Toch blijf ik graag meedoen want bij mij kan het heel gemakkelijk de verkeerder kant opgaan en me elke week hier melden helpt me om op koers te blijven.

Morgen weer verder. Welterusten lieve mensen.

Als ik dit lees dan denk ik: wat is dit toch vreselijk vermoeiend! Wat een gedoe!! En dit doe ik dag in dag uit. Tjonge.

Dit vind ik een mooie zin, die mag ik vaak lezen. Voor mij geld het niet alleen voor emoties, het geldt ook voor bijvoorbeeld het maken van een afspraak, bij het wel of niet ingaan op een hulpvraag. Want argumenteren en verdedigen doe ik vaak, heel vaak. En daarmee vraag ik dan vaak indirect toestemming, goedkeuring van de ander. Nee zeggen zonder uitleg? Ik zou niet durven. Zeggen dat ik geen zin heb al helemaal niet. Toen ik dit de eerste keer las schrok ik een beetje. Het "ah, das dan geen sterk punt van je." klonk nogal negatief, bijna veroordelend. Ik dacht even, zou Jopie dat echt prettiger vinden, hoe dan? Nu lees ik die zin opnieuw en lees hem als constatering, zonder oordeel. Is dat wat jij bedoelde Jopie? Dezelfde zin, twee maal totaal verschillend gelezen. Wat jij zegt over wat troostend lijkt maar impliciet een oordeel is: bij mij komt ook sterk op "je hoort me niet" en dat voelt inderdaad als ontkennen.

Zo zou ik mijzelf nou niet direct omschrijven.

Is er ruimte voor drie? Oh nee, dat mag niet, Corona

Nou @Lieke7777, als ik bovenstaande lees verbaast het mij niet dat je moe en lusteloos bent, Het is wel veel wat je voor je kiezen hebt gekregen en waar je nu nog in zit. En dan lopen al die dingen waarschijnlijk ook nog door elkaar heen. Die zitten niet in aparte laatjes denk ik?

https://nielsvansanten.nl/communicatieproblemen-en-relatieproblemen-oplossen/de-verleiding-van-redder-en-slachtoffer-de-dramadriehoek/ Zijn uitleg vind ik zo verhelderend. Eenvoudig maar zeer duidelijk.

Lieve mensen, ik ben zo blij met jullie reacties, dank jullie wel. Ik had mezelf weer helemaal klem gezet en kon voor mijn gevoel geen kant meer op. Welke kant ik op moet/kan/wil? Dat weet ik nog niet, maar ik ga eerst maar eens her-voelen en heroverwegen. Mijn bericht moest vandaag de deur uit van mijzelf, want zij wacht op een reactie, dus (dit heb ik ingevuld). Weer haar op één gezet. Verder word ik erg gespannen van dit geheel en ik wil rust. Dus nu is de vraag hoe ik die rust weer vind. Eerst maar voelen en dan reageren. Ik ga een volkomen ongenuanceerde , onredelijke brief schrijven die ik dan natuurlijk niet verstuur, maar die me vast wel oplucht. Ik zit zelfs een beetje te grinniken nu. En weer is er thee. En een wandeling met een vriendin én eten koken voor haar. Dat is zo’n enorme overwinning voor mij! ,