Jannigje

Jaaaa, ze is er! Geweldig! Gefeliciteerd @niks, wat fijn dat het zo vlot ging en dat alles goed is. Ik wens jullie veel liefde en gezondheid.

Goedemiddag. @niks, ik denk ook aan je.

Spaarlampje zei ik!!

Zal ik het licht maar uit doen? Iedereen is al naar bed denk ik? VOor alle zekerheid laat ik een spaarlampje aan.

Ja @fleurtje, fijn dat je er weer even bent.

Ik duim ook heel hard voor je @niks, ik heb al een kaarsje branden. Ik hoop dat het allemaal goed gaat en dat het een bijzondere en toch ook mooie ervaring voor jou en je vriend wordt. Spannend!! De kleine heeft in ieder geval hier al een heleboel fans.

Geweldige datum,!

@Bor wat eens schrik weer opeens. Het houdt niet op voor je, sterkte hoor.

Goedemorgen. Ach @niks dat is wel schrikken. Sterkte hoor. Als ze zondag geboren wordt zijn wij gelijk jarig.

Leuk, topper van de week. Dat is een mooie opsteker. Gelukkig lukt het om redelijk constant te blijven. Toch blijf ik graag meedoen want bij mij kan het heel gemakkelijk de verkeerder kant opgaan en me elke week hier melden helpt me om op koers te blijven.

Morgen weer verder. Welterusten lieve mensen.

Als ik dit lees dan denk ik: wat is dit toch vreselijk vermoeiend! Wat een gedoe!! En dit doe ik dag in dag uit. Tjonge.

Dit vind ik een mooie zin, die mag ik vaak lezen. Voor mij geld het niet alleen voor emoties, het geldt ook voor bijvoorbeeld het maken van een afspraak, bij het wel of niet ingaan op een hulpvraag. Want argumenteren en verdedigen doe ik vaak, heel vaak. En daarmee vraag ik dan vaak indirect toestemming, goedkeuring van de ander. Nee zeggen zonder uitleg? Ik zou niet durven. Zeggen dat ik geen zin heb al helemaal niet. Toen ik dit de eerste keer las schrok ik een beetje. Het "ah, das dan geen sterk punt van je." klonk nogal negatief, bijna veroordelend. Ik dacht even, zou Jopie dat echt prettiger vinden, hoe dan? Nu lees ik die zin opnieuw en lees hem als constatering, zonder oordeel. Is dat wat jij bedoelde Jopie? Dezelfde zin, twee maal totaal verschillend gelezen. Wat jij zegt over wat troostend lijkt maar impliciet een oordeel is: bij mij komt ook sterk op "je hoort me niet" en dat voelt inderdaad als ontkennen.

Zo zou ik mijzelf nou niet direct omschrijven.

Is er ruimte voor drie? Oh nee, dat mag niet, Corona

Nou @Lieke7777, als ik bovenstaande lees verbaast het mij niet dat je moe en lusteloos bent, Het is wel veel wat je voor je kiezen hebt gekregen en waar je nu nog in zit. En dan lopen al die dingen waarschijnlijk ook nog door elkaar heen. Die zitten niet in aparte laatjes denk ik?

https://nielsvansanten.nl/communicatieproblemen-en-relatieproblemen-oplossen/de-verleiding-van-redder-en-slachtoffer-de-dramadriehoek/ Zijn uitleg vind ik zo verhelderend. Eenvoudig maar zeer duidelijk.

Lieve mensen, ik ben zo blij met jullie reacties, dank jullie wel. Ik had mezelf weer helemaal klem gezet en kon voor mijn gevoel geen kant meer op. Welke kant ik op moet/kan/wil? Dat weet ik nog niet, maar ik ga eerst maar eens her-voelen en heroverwegen. Mijn bericht moest vandaag de deur uit van mijzelf, want zij wacht op een reactie, dus (dit heb ik ingevuld). Weer haar op één gezet. Verder word ik erg gespannen van dit geheel en ik wil rust. Dus nu is de vraag hoe ik die rust weer vind. Eerst maar voelen en dan reageren. Ik ga een volkomen ongenuanceerde , onredelijke brief schrijven die ik dan natuurlijk niet verstuur, maar die me vast wel oplucht. Ik zit zelfs een beetje te grinniken nu. En weer is er thee. En een wandeling met een vriendin én eten koken voor haar. Dat is zo’n enorme overwinning voor mij! ,

Klopt, ik nuanceer me kapot, kom dan helemaal klem te zitten. Zo bang dat ik het verkeerd doe, want o jee. Ik heb de ervaring die jij beschrijft nog niet: ik ben teveel bezig met de ander, met het goed willen doen. Zo bang onredelijk te zijn. Emoties eruit laten stromen klinkt aantrekkelijk maar ook heel eng. Maar ik begrijp het principe wel. En ik doe dat weg door zo met de ander bezig te zijn. Primair, nee, ik reageer eerder tertiair. Want zelfs secundair overweeg ik opnieuw. Tjonge, dat vind ik nu wel weer confronterend, maar dank je.

@Jopie geweldig die driehoek, zo herkenbaar! En overzichtelijk ,daar hou ik van. Ik herinner me een situatie op mijn werk ooit. Ik was aan het werk, achter mij wilde iemand iets kopiëren, dat lukte niet. Dat zei zij hardop. Ik stond meteen op en begon mij ermee te bemoeien en naar oplossingen te zoeken. Ik nam het eigenlijk zelfs over denk ik. Ze liet me even begaan en zei toen: “Jan, ik heb niet om je hulp gevraagd.” Vriendelijk doch zeer duidelijk. Ik was verbijsterd, echt waar. Om twee redenen: 1. Dat zij dat durfde te zeggen en dan op een vriendelijke maar zeer duidelijke toon. 2. Het besef dat ze volkomen gelijk had! En hoe vanzelfsprekend ik was opgestaan om te “helpen” omdat ik een hulpvraag had gehoord = ingevuld. Dit is denk ik precies wat er in mijn situatie is gebeurd, zij heeft een hulpvraag gehoord en wilde helpen. Ik heb niet om die hulp gevraagd en voelde mij onder druk gezet. Ik had het gevoel dat ik me moest verdedigen waarom ik niet deed wat zij wilde dat ik deed. Ik las een heel verhelderend stuk op internet over die driehoek.

En nu ga ik nog een kop thee drinken, kaarsjes aan doen en proberen mijn bonkend hart weer wat te kalmeren. Ik kan hier zo slecht tegen.

Dank jullie wel voor het schrijven @Reacher en @Lonster . Dat het pijn oproept snap ik heel goed. En ja, die dingen houden je lang bezig. Ik vind het ook zo akelig dat ze niet eerder iets heeft gezegd, dat had haar en mij een hoop frustratie gescheeld. En mij ook pijn en verdriet en ook boosheid om de manier waarop. Volgens mij was het allemaal helemaal niet nodig geweest als we hadden gepraat. Want blijkbaar lagen haar en mijn verwachtingen nogal uit elkaar? Het lijkt op het , bijna mijn hele leven lange gedoe, met mijn zus. PPffff Ik breek me al dagen het hoofd over hoe ik het beste kan reageren. Het is niet zo dat ik mijn eigen woorden niet weet, die heb ik wel redelijk helder. Maar wat is wijsheid? En wat wil ik bereiken? En wat zijn mijn motieven? Reageren vanuit een gekwetst ego is niet de juiste manier. Mijn mond houden (opnieuw!) voor de lieve vrede ook niet. Maar in haar app heeft ze een aantal zinnen van mij gezet waar ze moeite mee had. Dat snap ik wel als je ze zonder context ziet staan. Maar tijdens dat gesprek was dat anders. Ik wil niet vervallen in welles-nietes en "ja maar toen zei jij dat". Dat gaat over de vorm niet over de inhoud, denk ik. Ik wil best excuses maken als ik fout ben geweest, maar ik heb geen zin in alle verantwoordelijkheid alleen te nemen. Heb ik altijd gedaan. "Sorry hoor, ik bedoelde het niet zo" "Sorry dat ik je boos heb gemaakt" "Sorry dat ik überhaupt ruimte inneem" "Natúúrlijk ligt de fout bij mij" Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat wil ik niet meer. Maar ik merk bij haar geen enkele zelfreflectie, alles wordt bij mij gelegd. Ik wil geen gehakketak, mij niet steeds moeten verdedigen. Maar wat dan wel? En dan is er nog mijn "zwaarte" Blijkbaar heeft zij het idee gehad dat zij mij moest redden, allerlei ideeën aangedragen (voor mij ongevraagde adviezen waar ik regelmatig niets mee kon) waar ik dan vervolgens niets mee deed (smoezen voor had volgens haar) volgens haar.. Trekken aan een dood paard zeg maar. Zij kan mij niet meer helpen zegt ze. Ik ben daar echt verbijsterd door, ik heb haar nooit gevraagd om me zo te "helpen". Zo was onze vriendschap ook niet, dacht ik. Ik heb een concept geschreven, durf het niet te versturen, nog niet. Wat is ego, wat ben ik, wat mag ik? Welke toon.

67

Wat een mooie inzichten die jullie hier beschrijven. Alcohol is inderdaad alleen maar het middel tot het doel, en Dat doel is de verdoving. Ik denk dat sociaal drinken dus alleen kan als die behoefte om te verdoven er niet meer is.Want dan drink je omdat je het lekker vindt, dan drink je met mate. Dan is er geen noodzaak meer om door te drinken. En zolang de behoefte aan verdoving, aan verdwijnen nog zo binnen handbereik is, moet ik er dus niet meer aan beginnen.

Het lukt me niet om mijn gedachten goed op papier te krijgen. Ik ben te onrustig, ik moet straks ook nog Zoom-zingen en daarvoor nog inzingen. Mijn hoofd staat er niet goed naar Het gaat erom dat de vriendin die onze vriendschap in de wacht heeft gezet mij via een app heeft laten weten dat ze geen contact meer wil. Ik kom erop terug.