Strijkbout

Ik voeg mij vandaag ook weer bij de stoppers en gestopten. Anders ga ik echt terug naar af. En dat moeten we toch niet hebben natuurlijk. Mijn zuipvierdaagse komt vandaag tot een eind. Vanavond 18:00 weer aan de antabus. Na 4 dagen weer even 'helemaal los', merk ik ook wel dat dat bepaalde, typische gevoel bij het wakker worden weer terugkeert. Een depressief 'o nee, weer wakker in deze wereld, bah, ik wil niet'. Dan gaat het weer richting het duistere van in gebruik zijn. Oftewel, de rem moet er weer op. Weer terug naar het gezonde en gevoelszuivere leven. En dit hier is mijn stok achter de deur.

Helemaal mee eens! Hét grote nadeel van dieren is dat ze nooit oud genoeg worden.

Dank overigens voor alle lieve, meelevende reacties! Dat had ik nog helemaal niet gezegd zie ik nu... op momenten als deze, heb ik dat soms echt ff nodig. Doet me goed

Dat gaat bij mij altijd samen. Vind alleen drank niks aan. Moet op den duur een hijsje wiet bij. Maar jammer... ja. Al weet ik ook dat mijn stoppen niet in serieus gevaar is nu. Dit is een heel uitzonderlijke situatie. Dieren verliezen is voor mij alsof ik m'n kind verlies. Komt wel weer goed, echt. De scherpe randjes moeten er weer even af en dan pak ik de draad gewoon weer op.

En ben niet van plan weer te gaan drinken. Het was niet eens echt fijn vannacht. Ja, heb het een beetje kunnen verdoven. Maar had ook veel last van maagzuur, en bij het wakker worden helemaal. Heb een of ander probleem met m'n maag of slokdarm de laatste tijd, maar dat moet nog worden uitgezocht. Maar dan is alcohol iig niet je vriend. Het lost iig helemaal niets op.

Heb m'n kleine lieverd net begraven. Man man man, ik heb denk ik ondertussen een sloot bij elkaar gejankt *en nu weer* *..... wat een verdriet. Het beestje zou in april 2 jaar geworden zijn. 2 pas... beestje zat nog zo vol leven. Was zo lief geworden de laatste tijd

Slecht. Vooral vandaag. *daar gaan de tranen alweer* Ik hou het nu maar even kort. Maar m'n lieve kattenkind is vanmorgen omgekomen, en ben in diepe rauw. En helaas ook vandaag een terugval in alles tegelijk. Roken, blowen en drinken. Het had niet eens gehoeven, ik had dit heus nuchter ook wel aangekund. Dat kon ik immers de hele dag ook al... 's avonds laat is het ook pas gebeurd. Maar toch... vanavond moest ik dit even beleven 'met alle toeters en bellen'. Zoals ik vroeger ook rouwprocessen beleefd heb. Ik heb de keuze met vol verstand gemaakt. En natuurlijk ook weer niet. Maar het is gebeurd.

Ik hou me er wel buiten. Heb hier gewoon niks mee merk ik.

Onveilig, op een forum.... ? Is 'onveilig' dan zoiets als 'ongemakkelijk'? Tja, het kan 'onveilig' voelen iets te delen wellicht, uit angst dat iemand aanvallend gaat reageren of zo. Dat er dan 'zulke figuren tussen zitten' en dat dat onveilig voelt.... Maar eerlijk gezegd..... ik zie dat vaker. Ook op mediums als facebook en zo. Dan reageert in principe 99% gewoon normaal, maar eentje niet. En wie krijgt dan alle aandacht en focus? Juist, die ene... En wie is degene die die ene al die aandacht geeft? Diegene die over 'onveilig' klaagt. De omgeving is echter niet onveilig, je eigen focus en waarde-toekenning is dan de boosdoener.

Kan ik me helemaal ik vinden. Stelletje pussy's tegenwoordig.

Huisarts?

Het lastige van langdurig en dagelijks alcoholgebruik, is dat we op den duur ook alle lichamelijke ongemakken gaan toeschrijven aan de alcohol. Soms ook ten onrechte. Hoe weet je zo zeker dat het daardoor komt?

Ik snap dat ook nooit helemaal... een forum is toch bij uitstek juist een heel relatief veilige plek? Volgens mij ook de aangewezen plek als je bv sociale angsten hebt. Als een forum onveilig voelt, is het waarschijnlijk je eigen geest die dat projecteert. Maar goed, zoiets zei je zelf ook al.....

Nog ff iets nu je dit zegt haha... had pas geleden een keer dat ik echt heel gaar wakker werd, en de eerste 3 minuten er geheel automatisch van overtuigd was dat ik een soort van kater had en 's avonds had gezopen. Inc. het depressieve erbij, en met zo'n dood- en levenloos humeur zoals je kan hebben als je wakker wordt na het zuipen. Ff geen idee meer of dit nu was na die droom die ik net beschreef, maar wel kort geleden iig. Heel apart ook. Na een minuut of 3 begon het pas te dagen dat het helemaal niet waar was. Herkenbaar? Ook wel eens gehad?

Ik had er vorige week ook een. Heel vergelijkbaar met wat jij schrijft. In die droom nam ik bier geloof ik. Stond geloof ik te tobben over alcoholvrij bier, of met alcohol. Maar goed, was vorige week, dus weet het niet meer precies hoe het nu ging. In ieder geval, toen had ik dus een paar slokken genomen, en kreeg ik enorme spijt in die droom daarvan. Werd kwaad op mezelf dat ik zo stom was die afgelopen weken en maanden weg te gooien, en maakte me geloof ik ook druk om dat te gaan moeten toegeven o.a. hier Had geloof ik in de droom wel de rest van het bier weggegooid. Of uitgespuugd, weet niet meer. Kreeg ook echt van die heldere realisaties daarbij, over hoe giftig het was, dat ik dat echt niet meer wilde etc. Dus er zat ook wel een soort voortschrijdend inzicht en progressie van wijsheid bij.

Gisteren trouwens bij de dokter geweest en lab-uitslagen gehad. Mooi om te zien hoe eigenlijk vrijwel alles weer gezond was qua waarden. Keurige bloeddruk ook. Leverwaarden ook helemaal gezond weer. Bloedbeeld netjes. Kortom: ik kan dus weer met een gerust hart gaan zuipen........ Maar dat doen we maar lekker niet! Volgende doel is nu de 3 maanden halen. Alleen m'n goede cholesterolwaarde kon nog iets verbeterd worden. Zat wat laag. Dus iets meet vis, peulvruchten en nog iets noemde ze...... nou, als dat alles is. Vis eten vind ik geen straf. Grappig ook wel dat m'n gewicht in januari nog op 90 kilo zat. Nu 85. En ik maar steeds die weegschaal uitschelden dat ie eens moet opschieten en niet zo moet stagneren met die 85! Toch best netjes eigenlijk.

Oh jeetje. Dat is idd wel erg veel in korte tijd. Pfff. Sterkte iig...

Hoe dan? En op hoelang droog zat je? Oke, dat wordt morgen 30x opdrukken, en 10x rondjes rennen door je woonkamer. Opstaan en weer doorgaan. Maar ben wel benieuwd wat er gebeurd is en waardoor je voor de bijl bent gegaan.

Ik heb in december 2021 weer 2 katten in huis gehaald, en tot nu toe geen dag spijt van gehad. Hou van m'n heerlijke maffe poezels!

Maakt mij niet uit hoor Het is mij duidelijk dat het duidelijk iets van jou was, en niet van mij. Alleen het kwam voor mij nogal emotioneel over, en niet heel evenwichtig. Dus vandaar dat ik dact dat je het misschien onder invloed had getypt. Ook gezien het tijdstip.. Maar gelukkig niet dus

Jaaaa! Is echt wel fijn om sowieso die strijd niet meer voortdurend in je hoofd te hebben. Altijd maar die tweestrijd. Altijd maar dat klote besef een groot probleem te hebben en verslaafd te zijn aan troep dat je lijf sloopt. Heel fijn dat niet iig niet te ervaren nu. Het leven wordt dan echt letterlijk lichter. Wel rook ik nog e-sigaret moet ik eerlijk zeggen. Zonder nicotine weliswaar. Dus er wordt geen verslavende stof mee gediend. Toch merk ik wel dat ook die handeling, en dan echt puur de handeling ook iets verslavends heeft. Najah, dat heb ik mezelf dan nog maar even toegestaan in het hele gebeuren. Dat ik iig nog het gevoel heb een beetje te '''roken''', maar dit eigenlijk natuurlijk niet doe. Het doet iig niet zo veel. Wat ik ook nog wel mag zo nu en dan van mezelf is een beetje wiet VAPEN. Dus niet meer roken. Dat is ook heel anders dan blowen qua effect. Ik sta dat mezelf zo af en toe dan eens toe op een avond. En dan ga ik lekker meditaties doen of zo. Merk ook dat dat verder totaal geen verslavend effect op me heeft. Kom vaak thuis uit m'n werk, en dan denk ik even 'zal ik dat gaan doen?', en meestal is het antwoord dan gewoon: 'nee, geen zin' of 'dat hoeft van mij niet zo'. En soms, als een heel natuurlijke impuls, dan bewust er wel eens zin in. Duidelijk dat daar verder geen enkele dwangmatigheid in zit. Met blowen (met tabak, en de boel verbranden->gifstoffen dus) is dat wel ff andere koek, zeker in combi met alcohol dus zoals als ik altijd deed. Zo heb ik toch soms even de mogelijkheid tot een 'extra'tje', zonder dat er een problematisch element bij zit. Heel fijn ook. Wat mij betreft alles wat ik nodig heb zo. Drank, peuken en joint behoren wat mij betreft nog steeds definitief tot de prullenbak.

Vraagje: heb je op dit moment gedronken?

84.9 Ga nou eens naar de 83 joh, stomme weegschaal!

Vandaag heb ik 2 maanden niet gedronken! (en sinds 24 februari niet meer gerookt, een week of 4...) Dat is wel een mooie mijlpaal dus! Ook is dat de langste periode ooit dat ik niet heb gedronken, sinds dat ik ooit begonnen ben ermee! Nou, dat vind ik toch wel een top 'prestatie'. Daarom mogen ze vetgedrukt en in leuke kleurtjes. Het gaat ook nog steeds goed. De overtuiging is nog altijd sterk dat drank gewoon geen optie meer is, iets om lekker achter me laten--> BEEN THERE, DONE THAT! Ik heb de hel wel in zo'n beetje alle soorten en maten gezien ermee. En het is niet bevallen. Ook zit het hele stopgebeuren nu weer in rustiger vaarwater. Heb enkele weken geleden wel even echt een dip gehad. Maar erover praten en hier delen, en het zo ook beter kunnen duiden, hielp. Ik bezoek inmiddels ook weer voorzichtig AA-meetings. Of nou ja, vorige week weer eens één, online. Had het eigenlijk gisteravond ook willen doen, maar toen was het half 10, en dacht ik ineens: 'shit... vergeten....'. Ik ben nog altijd behoorlijk vergeetachtig. Maar ik heb ook add, dus dat zal wel altijd een beetje blijven. Toch is m'n geest ook echt al stukken helderder geworden. Ik mediteer ook weer volop. Dat is ook een waardevolle tool geworden op de momenten dat soms m'n geest weer een beetje in 'het huis van weleer' (state of mind) neigt te hervallen. Goed om dan even contact te maken met dat waarin de gedachten en gevoelens even tijdelijk rondzweven maar uiteindelijk ook wel weer vertrekken. De antabus is ook uiteraard nog steeds van de partij. En het traject bij Trubendorffer loopt nu ook lekker! Nu op naar de 3 maanden! Dat is bij stoppen met drank natuurlijk een beetje het 'eindpunt' van, in ieder geval, lichamelijk herstel. Daarover gesproken trouwens... kan nog steeds wel geregeld merken dat m'n lijf dat nog steeds wel is: in herstel. En natuurlijk ook zeker m'n geest. Al het onderliggende van de verslaving komt boven, en dat is helaas allemaal zeker niet spontaan 'vanzelf even' opgelost. Hetgeen je wellicht hoopt als je stopt. Maar het is natuurlijk geen toverstafje. Ik denk dan dat ik ook zeker wel door ga met bepaalde dingen ook na het traject bij de verslavingszorg.

Prima toch om dat dan te doen met een alcoholvrij biertje? Dan drink je toch 'een biertje' (als gezelligheidssymbool), maar niet het gif. En je moet maar zo denken: gewóón 'één biertje' zit er niet in mét alcohol. Dan sla je er toch in door. Dat is niet mogelijk 'voor de gezelligheid'. Dus neem gewoon lekker zo'n alcoholvrij biertje in die situaties. Dat volstaat dan prima lijkt me.