Strijkbout

Erg herkenbaar, dat excuus. Ik schuif het stoppen - in actief gebruik - ook altijd door naar 'morgen'. De morgen die vervolgens ook altijd 'morgen blijft'. In mijn geval: antabus. Gewoon blokkeren die mogelijkheid.

Oh ja, en ik moet ook toch meer het stop-proces meer tot leven gaan wekken en body geven, door niet alléén het hele lot ervan in handen te leggen van de antabus. Zal toch ook goed zijn voor me actief meetings te gaan bezoeken. Hier actief te blijven. Te schrijven erover in m'n notitieblok. Er bewuster mee bezig te zijn. Serieus nemen dat ik een verslavingsgevoeligheid heb, dat er triggers zijn die tot trek leiden, onderliggende oorzaken die de boel aandrijven etc. Bewust ermee aan de slag blijven dus. Niet alleen maar AB nemen en doen alsof er verder niets aan de hand is.

Hier ook weer eens even een update. Het gaat gelukkig weer uitstekend op het moment, en een en al positieve vibes eigenlijk weer. Zit inmiddels weer op 5 dagen alcoholvrij. Uiteraard was het weer niet bij die paar uitglijders gebleven, en werd het gewoon weer een terugval. Ja, wéér... Kan wel zeggen een behoorlijk instabiele afgelopen 2 maanden gehad te hebben, met meerdere terugvallen. Ik zou het ook kunnen zien als één lange terugval met wat tussenpoosjes. Of gewoon als gekwakkel.... Het is een proces van vallen en opstaan. Dat is wel iets dat ik aan de levende lijve ondervindt. De belangrijkste les van alles is wel (zei een vriend van me ook) dat dagen overslaan met de antabus eigenlijk gewoon geen optie is. Mijn maat raadde me aan om gewoon een jaar lang iedere dag, dagelijks, in te nemen de rest van het jaar. Nou, misschien moet ik dat gewoon maar doen? Klinkt wel rigoureus, een jaar.. Maar, om Els Noorlander (die Jane hierboven noemt) nog maar eens aan te halen: een jaar lang een reset, en vandaaruit nog maar eens kijken, is vaak wel het grote advies). Dus nu zit het bij m'n vaste ochtendroutine: het pillenrondje (niet dat ik nou zo veel heb; 't zijn meer voedinsgssupplementen). Heb 2 dagen ná de laatste keer zuipen een officiële startdosis van 2 dagen achter elkaar een hele bruistablet ingenomen, en sindsdien iedere ochtend een kwart. In de ochtend is de motivatie immers het sterkst. Doe ik dat niet, dan ga ik op den duur stiekem rekenen en kruipt het verslaafde duiveltje in mijn hoofd, en die gaat mogelijkheden zien om me te verleiden vanavond seks met 'm te gaan hebben En dan is vroeg of laat het hek weer van de dam.... Been there many times now, done that. Duzzzzzz..... elke ochtend consequent, standaard bij de pillenronde. No exceptions. En het voelt weer heerlijk. Voel me weer stukken helderder. De mist is weer uit m'n hoofd. Ik merk het aan dingen als dat ik m'n huisje weer lekker schoon hou en de dingen me niet meer allemaal ontgaan. Dat er weer orde en frisheid ipv wanorde en stoffigheid in m'n binnen- en buitenwereld komt. En een goed, opgeruimd humeur. Zo veel fijner, die helderheid. En dat het nu lekker is, helpt ook zeer zeker mee! 'Lekker weer' in de zomer was overigens voorgaande jaren altijd 'lekker weer' tussen aanhalingstekens. Iets wat 'normale mensen' (waar ik mezelf altijd buiten plaatste) zo bestempelden. Ik vond het vooral maar vies, ongemakkelijk gezweet. Want van overmatig alcoholgebruik ga je vreselijk overmatig zweten. Wat ook weer een factor van sociale ongemakkelijkheid is, en zelfs een reden voor vermijding. Dat zal ik deze zomer gelukkig niet meer hebben.

Toch hoeft dat niet per sé. Maar weet ook niet hoe veel en heftig je dronk?

Ik dacht bij ieder kwaaltje ook altijd dat het aan de alcohol lag. Bleek toch effe anders te zitten bij sommige dingen toen ik een poos gestopt was. Ik mag hopen dat de huisarts niet alleen maar denkt en vermoed maar liever gewoon onderzoek doet

Is met die neuropathie een beetje te leven? Hoe heftig is dat bij jou?

We denken vaak dat we het centrum van het universum zijn en dat anderen ook die enorm opgeblazen zelfbubbel van ons zien en ervan meegenieten, maar in werkelijkheid houden anderen zich helemaal niet zo met ons bezig en ben je op een dag gewoon één van de tientallen/honderden anderen die ze zien en blijf jij echt niet hangen en wordt je echt niet zo uitvergroot als dat je jezelf uitvergroot. Zeker medici kijken met een heel ander, niet-persoonlijk oog naar jou. Komt nog eens bij dat ze verslaving sowieso niet zien als een persoonlijk falen van iemand, maar doorgaans zeer goed weten hoe het brein werkt en hoe verslaving in dat kader werkt. Vooral op die manier kijkt men er naar. Daar kunnen we overigens wat van leren om ook wat minder te oordelen naar onszelf: we denken dat we schuld aan dingen hebben, onszelf moeten veroordelen, we denken dat we onze eigen gedachten denken en voelen ons vervolgens schuldig over die gedachten. We denken ook dat we onze eigen verlangens creëren en kiezen. Vergeet het maar. Het is een illusie van het brein..... Dus stop maar met het jezelf veroordelen en schuldig voelen daarover. Je hebt er part noch deel aan. Het leeft zichzelf. Het enige wat je kunt doen is bepaalde dingen op den duur gewoon keihard en oprecht echt niet meer willen. En dan volgt de rest op den duur - met vallen en opstaan - vanzelf. Schuldgevoel, schaamte, je slecht voelen over jezelf etc. zijn vaak trouwens ook weer de voedingsbodem om juist te gaan willen drinken. Je gaat je immers slecht voelen over jezelf, en dat gevoel moet dan weer weg door middel van het middel waardoor je juist zo slecht voelt over jezelf. Jan Geurtz beschrijft die laatst genoemde vicieuze cirkel mooi in 'de verslaving voorbij' trouwens......

80,4! Mijn tip van de dag: val een paar keer terug met je drankgebruik als het ff niet lukt om verder af te vallen! Lijkt er op dat je direct daarna wel even aankomt, maar dan ook heel snel weer een afvalproces krijgt. Protip van de dag dus! GRAPJE, NIET SERIEUS NEMEN! Misschien heb ik wel een enge ziekte of zo. Maar hoe dan ook, ik ben lekker op gewicht en volgens mij zelfs officieel uit de overgewicht-zone.

Oeps vergeten te wegen vanochtend.

Zeker veel herkenning. Ik ben zelf ook de afgelopen 2 maanden erg aan het kwakkelen geweest. Tijd gestopt. Weer beginnen. Weer stoppen. Weer beginnen, weer terugvallen etc. Het werkt gewoon niet. Eenmaal het weer een keertje doen, en het duiveltjes pakt weer ieder mogelijkheidje ertussendoor te glippen aan om het stuur weer over te nemen. En het is zo veel fijner zelf het stuur in handen te hebben en bewuste controle over je leven te hebben. Zo veel fijner dan die paar uurtjes dat het effect van drank even fijn voelt.

G'woon doen en de rest ...komt van zelluf?

En wat nu als ik met 'sporadisch' ook écht sporadisch bedoel?

Nou gewoon, zo af en toe eens ff lekker een dronken avondje. Ik vind dat echt wel zo op z'n tijd eens lekker. En dan echt niet 'om m'n * te verdoven' of zo, maar gewoon gewoon omdat het ook echt wel een lekker en prettig gevoel geeft. Net als dat ik z'n tijd, sporadisch, een xtc-pilletje of zo wel eens een avondje genieten kan vinden. Daar zou ik dus naartoe willen: zoals ik echt maar héél sporadisch wel eens een xtc-pil slik (inmiddels is dat wel echt eens in de 4-5 jaar of zo ). Dat is dus helemaal niet iets waar ik de hele tijd mee bezig ben, 'wanneer ik weer mag'. Ben er nooit mee bezig. Maar als het spontaan ineens opkomt van: 'hey, dat is weer eens leuk!' dan kan dat zonder enige beladenheid. Zo zou ik het ook graag met alcohol doen... Maar ik besef me maar al te goed dat het waarschijnlijk nog heel lang een verslavend middel zou blijven voor me. Simpelweg door hoe mijn brein het kent en hoe het het associeert. Dat is niet zomaar ff weg. Dan heb ik wel het 'geluk' dat ik antabus heb. Daarmee kan ik het wel effectief de kop indrukken. Maar tot nu toe ben ik wel steeds in een uitstelmodus daarmee gekomen (ah joh, vandaag nog één keer, morgen nemen we het weer in, en dan gewoon weer iedere dag, en dat riedeltje de volgende dag weer, en die dag daarna ook etc.), en daarmee steeds toch wel terugvallen van een week of langer. Het beste zou toch zeker zijn eens echt voor een lange tijd werkelijk te stoppen. En dan kijken of sporadisch gebruik mogelijk is. Het lijkt me op zich toch van wel. Als je er maar voldoende los van bent qua gewoonte.

Een fles wijn per dag is zeker niet goed.

Je hebt ook literflessen wijn. In feit drink je gewoon zo'n fles per dag dan.

Ik denk dat als je het maar heel af en toe doet, de drank verder buiten die paar keer in het jaar, niet zo'n rol hoeft te spelen. Dat is althans het idee. Dus er eigenlijk gewoon wel degelijk vanaf, maar met nog enige flexibiliteit van heel af en toe van mezelf mogen. Dat 'niet drinken' niet een keihard dogma is zeg maar. Maar goed, voor ik zo ver ben... das nu eigenlijk gewoon niet aan de orde. Het gaat uitstekend met het kitten verder! Echt een leuk beestje. Zo wordt goed geaccepteerd door de andere kat. Ze wordt ook steeds bijdehanter en uitdagender naar de grote kat. Ik heb inmiddels een naam ja. Nu weet ik alleen niet of ik die hier moet noemen ivm herkenbaarheid. Die naam bazuin ik overal rond verder haha. Inmiddels de tuin en zo lekker afgezet, zodat ze ook naar buiten kan. Ze heeft sinds gisteravond ook eindelijk door hoe het kattenluik werkt. Dus nu ook lekker de vrijheid naar buiten te gaan wanneer ze wilt (in de veilige tuin ).

Hmmmm, nou nee, al ziet het er de laatste weken inderdaad wel zo uit. Wat ik ermee zou willen is sporadisch drinken. Matigen en minderen geloof ik verder niet in. Maar eens in de behoorlijk veel tijd, dat zie ik mezelf eigenlijk zo nu en dan de rest van m'n leven wel doen. Maar ik ben het er totaal mee eens dat om dat te kunnen, je beter eerst ff echt een hele tijd gestopt kan zijn. En wie weet hoe ik er nog over denk als ik op den duur al heel lang droog sta. Ik hoor best vaak dat mensen dan zoiets hebben van: 'nee, ik hoef die zooi gewoon helemaal niet meer'. Momenteel heb ik er een beetje een knipperlichtrelatie mee.

Jawel, dat is helemaal waar natuurlijk. Eerst eens een vol jaar stoppen zou eigenlijk dan eerst eens moeten. Maar daar kom ik niet aan op deze manier zo. Eerst een echte grondige brein-reset. Eerder val je toch steeds weer terug. Dat is helemaal waar!

Dat weten we natuurlijk nooit van te voren Ik weet iig wel dat ik nuchterheid ten alle tijden te over verkies boven alle nadelige invloeden van alcohol en verslaving

Nou dat ik het mezelf toestond te gaan zuipen. Vanuit het idee: dan neem ik daarna gewoon weer antabus. En dat deed ik ook hoor. Voelde ook goed om er gelijk weer mee te kappen en korte metten mee te maken. Maar nam wel maar een kwartje, na het de dagen daarvoor een beetje verwaarloosd te hebben. De dag erna weer, wetende dat dat wel kon. Dat bedacht ik al vroeg op de dag. Nu na die kater van vanochtend er weer ontzettend klaar mee... Wel ben ik er voor mezelf achter dat ik het prettiger vind sporadisch van mezelf te mogen 'doorzakken' ipv 'nooit meer'. Maar dan heb ik het liever over sporadisch, als in 1 keer in de zeven maanden, 2 keer per jaar of zoiets. Heel af en toe vind ik het gewoon oprecht wel eens heel erg fijn om gewoon ff dronken en stoned te worden. Net als ik dat ik heel soms wel eens graag een psychedelicum neem of xtc of zo.

Zoooo, tijd niet geschreven hier. Ik heb mezelf afgelopen zondagavond 'een uitglijder' toegestaan. En gisteravond ook. Waar ben ik nu toch weer mee bezig...... Het was niet eens echt leuk, of fijn, of wat dan ook. En nu al helemaal niet. Bah, wat voel ik me gaar en verrot. Ben gelijk weer genezen.

81,1 !!!! Bij een lengte van 1,80 werd ik daar net even heel blij van op de weegschaal!

Ja dat is dus ook zo. Heeft allemaal geen zin zolang je in gebruik bent. In feite ben je dan niet echt in staat nieuwe cognitieve vaardigheden aan te leren. Dat is misschien nog wel het aller ergste van een alcoholverslaving: het laat je flink stil staan in je ontwikkeling als mens.

Wat dacht je anders ervan om eens aan je problemen te gaan werken die de reden vormden van je drankgebruik?

Of wilt hier gewoon niet meedoen/komen omdat dan het gevoel 'ik ben alcoholist' te confronterend is... Hoe dan ook, ben ook wel benieuwd.