Strijkbout

Ik ben niet zo goed in groepen, dus ik durf dat niet zo goed aan. Maar wie weet doe ik eens gek over een paar maanden.

Het is niet dat biertje, maar die roes. En voor een roes is niet drinken maar gezuip nodig. Je weet wel hoe dat gaat.

apart hoe automatisch dat dan ineens weer geactiveerd kan worden hè? Bij mij zijn het vaak gevoelens van eenzaamheid. Maar het kan ook ineens een bepaalde luchtdonkerte zijn buiten 's avonds als ik buiten loop. In een split second maakt dat dan bij associatie kortsluiting met een bepaalde herinnering van zo veel jaar geleden dat ik op een zelfde moment ongeveer toen besloot nog even laat naar de supermarkt te gaan, en ineens kan het dan zo onweerstaanbaar lijken.

Ik kom na 25 droge dagen dan ook weer op zo'n punt van: 'ik zou nou wel weer eens een lekker zuipavondje willen weer'. 'Dat nuchter zijn heeft nu ook wel weer lang genoeg geduurd. 'Dat kennen we nou ook wel weer', 'mag ik weer heel ff terug naar het oude vertrouwde lekkere gevoel van mezelf toestaan lekker te zuipen'..... nee, zo gaan m'n gedachtes niet in woorden gesproken hardop door m'n hoofd... maar beetje zo'n vibe. Maar ut kennie, want m'n bloed zit vol met antabus.

Ja jullie allemaal klagen over de wamrte vanuit jullie luie stoel, en ik moet gewoon werken vanmiddag en vanavond met die vieze warmte, bah. Dat is pas erg!

Als je refusal op hebt ook echt niet doen hoor. Hoop dat je goed ingelezen bent daarover inmiddels? Kan tot levensbedreigende situaties leiden in het ergste geval.

Zelf ben ik niet per sé anti-medicatie. Wel om gelijk naar de medicatie te grijpen ipv niet eerst minder ingrijpende manieren zoeken. Maar dat heb je zo te lezen al wel gedaan Ik dacht daar aan omdat paniek vaak samenhangt met een (chronisch) verkeerde ademhaling. Vandaar

Om te werken was het echt vreselijk, bah bah

80.8 De 8 wordt maar geen 7! Daar houdt die weegschaal van mij van hè. Heel irritant figuurtje blijft het wat dat betreft.

Ik mag van mijn kitten nooit doelloos achter de computer een beetje forumhangen. Dan MOET ik met d'r spelen en speelt ze in op mijn schuldgevoel. Manipulatieve krengen zijn het toch ook soms hè!

Er zijn zo veel betere dingen daarvoor als je het mij vraagt. Ademwerk bijvoorbeeld. Kijk hier eens: https://www.youtube.com/results?search_query=ademwerk+paniek Of hier: https://www.youtube.com/@thebreathworkcoach4669

Heel goed. Die hoge hartslag gaat wel over. Dat komt door de drank en de hoge bloeddruk die het veroorzaakt. Heel goed dat je refusal gaat nemen. Heb ik zelf ook. Kan een onwijs goede stok achter de deur zijn. Wel trouw iedere ochtend nemen hoor, anders ga je net als ik misschien sjoemelen en je kans schoon zien jezelf 'uitglijers' toe te staan (die leiden echt tot terugvallen, geloof me). 's ochtends is je motivatie het sterkst. En eenmaal genomen kun je niet meer terug, en dat is precies wat je nodig hebt. Dan heeft die discussie in je hoofd dus ook geen zin, wat weer rust geeft (en soms ff balen, als je ineens heel veel zin krijgt, maar het niet kan, maar dat gaat wel weer over). Hoe ben je daar zo snel aan gekomen trouwens?

Haha, lekker he rennen in de zomerregen!

Ik ken jou niet,maar jou herken ik inmiddels als 'die vent die steeds dit zegt' en verder nooit iets.

Eet in godsnaam iets. Vitaminetekorten (die je zo gaat krijgen) veroorzaken vreselijke ellende, waaronder het syndroom van Korsakov).

En al die nieuwe enge mensen

De eerste week ergens nieuw beginnen qua werk vind ik altijd verschrikkelijk

Ja zeker inderdaad. Bedacht ik me trouwens ookgisteravond dat het misschien komt omdat ik idd ook minder kilo's hoef mee te slepen. Alle beetjes helpen waarschijnlijk. Maar het is wel heel fijn en motiverend iig.

Gisteravond die regen en onweer... heerlijk!!! Ik ben lekker wezen hardlopen in de regen. Dat voegt echt wat toe aan het hardlopen. Heerlijk, die regendruppels op je kop, en je natgeregende kleding; lekker verkoelend! Ik verbaasde me trouwens over hoe goed m'n conditie nog is!! Of ja.. 'nog'?? of wordt/is het juist beter nu ik niet meer rook, blow en zuip? Voorheen ga ik om de paar honderd meter dan weer een stuk wandelen. Sleepte mezelf vaak met moeite en eigenlijk tegenzin door zo'n hardloopsessie heen. Soms liep het wel eens lekker, maar net zo vaak of vaker wilde m'n lijf het eigenlijk helemaal niet en moest ik de weerstand negeren. En steeds maar weer overgaan op wandeltempo, en dan weer een stukje rennen etc. Nu heb ik het complete stuk in twee onafgebroken stukken hardgelopen, met een klein wandelstukje om vervolgens het laatste stuk ook weer zonder tussenpoos door te rennen. Zonder moeite... Verraste me echt hoe makkelijk het ging en het volgens mij zelfs nog wel gekker had gekund haha. Wat een enorm verschil met sporten als je rookt en te veel zuipt! Dat soort dingen motiveren en geven hoop voor de toekomst

Zo heey, wat een luxe!~Vandaag niet 1 maar zelfs 2 dagdraden om in te reageren. Mijn dag kan niet meer stuk

Nee, precies... ik snap denk ik inderdaad wat je bedoelt. Maar 'het idee van de wil die bepaalt', beschouw je dit nou als iets dat wel of niet waar is? Je lijkt te zeggen van wel (want diezelfde wil kan ook een jaar niet drinken; wat dan ook blijkbaar dus lukt), maar je leek ook de wil als willekeurig en een beetje als 'n fopspeen te beschouwen in je eerdere reply Om eerlijk te zijn sta ik er gevoelsmatig toch nog steeds wel een beetje in van: 'zo eens á twee keer per jaar' wil ik mij soms wel eens een weekje 'een terugval' toestaan. Waarbij de alcohol ook gewoon onomwonden de rol vervult van mezelf dan toestaan drugs te gebruiken. Want in feite is alcohol gewoon precies wat dat is. En dan moet tegen die tijd maar uitwijzen of het ook mogelijk is dat op die manier te kunnen doen zonder gelijk weer echt terug te vallen in verslaafde gedoe. Eerst maar eens een echt lange tijd er vanaf blijven. En wie weet denk ik dan over een lange tijd wel: 'dat spul hoeft van mij helemaal niet meer'. Ook daarin kun je door de tijd heen natuurlijk weer veranderen in hoe je ertegenover staat als heel die band ermee in wezen vervaagt is... Ik vind het iig wel prettig voor mezelf voelen om een niet al te dogmatische houding tegenover alcohol te hebben, en tegelijkertijd het spul en m'n huidige relatie ermee zo realistisch als ik kan voor ogen te hebben en houden.

Good morning.... Gisteravond lekker wezen kajakken. Dat was nou echt ff lekker genieten van een heerlijke avondrust in de polder, met zo'n prachtige sereniteit en ondergaand zonnetje! Echt een geluksmoment. Ik stelde het steeds maar uit. In mijn herinnering vond ik dat varen/kajakken 'wel leuk', maar 'ook weer niet zo enorm boeiend'. Tja, vroeger was m'n gevoel natuurlijk ook altijd op z'n minst een beetje afgevlakt door dat overmatige drankgebruik van me..... zo kun je wel het verschil in beleving merken dus in dat soort dingen. Nu had het echt een soort magie toen ik even stil lag in het water en naar de zonsondergang keek.

Ja, dit helpt mij inderdaad ook nog vaak het best. Ik speel dan de scene in m'n hoofd zo realistisch mogelijk af van hoe zo'n zuipavond in werkelijkheid gaat, tegenover hoe ideaal en héérlijk mijn verlangen ernaar het aan me presenteert om me ertoe te verleiden. Of is dat niet wat je bedoelt?

Maar toch niet echt zo bleken te zijn...... Dit is in principe een luchtig onderwerp, maar het kan dat hier natuurlijk ook ernstigere dingen tussen zitten. Ik heb jarenlang gedacht dat ik niet tegen warm zomerweer kon door de drank. Maar nu ik 'm drankloos beleef, kom ik erachter dat ik er helaas nog steeds niet goed tegen kan. Dat vieze gezweet, bah. Wel iets beter, drank maakt het nóg erger, maar ik had hier toch echt zeker meer van verwacht! En zo is er zeker meer. Maar ik begin met dit voorbeeld? Wat voor soort dingen schoof jij altijd onterecht af op de drank?

80.3