Strijkbout

Ja, maar goed, zo ist nie gegaan. Nu de draad weer oppakken en dat voelt als een opluchting iig. Neem ook nu weer iedere dag antabus.

Zomervakantie én niet lekker in m'n vel zitten, door een onderliggende oorzaak van m'n jarenlange verslavingsgedrag te hebben vastgesteld min of meer (lichte vorm van ontwijkende PS). Ik zag de zomervakantie met dat gevoel zó niet zitten dat ik besloot te mogen drinken in de vakantie, maar 'niet iedere dag'... mislukt helaas. Merk ook echt nu dat het weer een flinke aanslag op m'n lijf is geweest zeg. De mij welbekende ochtendmisselijkheid bijvoorbeeld. Wat kan wijzen op maagontsteking. Voordeel is wel dat ik er nu ook echt weer he-le-maal klaar mee ben.

Zeker weten weer terug naar dagelijks. Dat is namelijk heel lang goed gegaan. Werkte duidelijk het beste voor mij. Wil ik graag weer terug naar toe. Duzzz hij behoort weer tot m'n dagelijkse medicijnrondje na het douchen. En daarmee kan ik gelijk nu vermelden dat ie er weer in zit voor vandaag

Ik heb 'm ook genomen weer, sinds 3 weken geleden.

Pff idd zeg

Ik wilde eerst m'n vakantie nuchter gaan vieren ja. Maar dat voelde op dag één meteen al zó ellendig. Vakantie hebben, het eigenlijk niet echt met plezier en gezellig kunnen vieren, de eenzaamheid in m'n leven, en vermoedelijk - speelde zeker 3 weken geleden nogal als thema - heb ik een ontwijkende PS. Dus een soort hardvochtig onvermogen voelen iets te kunnen doen aan m'n situatie. Dat voelde zo ellendig die eerste dag al dat ik echt dacht: maar ik ga echt deze vakantie mezelf alcohol niet ontzeggen. Ik wil me niet m'n hele vakantie zo voelen. En echt... ergens helpt het. En ergens ook gruwelijk niet natuurlijk. Maar de eenzaamheid, regelmatig het gevoel 'ik wil hier niet zijn' én het gevoel van onvermogen de situatie te kunnen veranderen, sja, hoe kan je dan niet richting de drank gedreven worden..... Maar de vakantie is voorbij en dagelijks zuipen bevalt me bepaald ook echt niet. Dat ik aub niet meer hierin terecht kom en de komende tijd kan gaan besteden aan hoe tot een fijnere levenssituatie te gaan komen.

Ik ga 'm straks om 18:00 ook weer nemen, na een behoorlijke terugval. Net wat Sunflower zegt!

Minimaal 12 uur wachten wordt geadviseerd. Zelf tel ik daar meestal nog 3 uurtjes bij, en dan durf ik het wel aan. Wel meestal een voorzichtige dosering; voldoende om iig er vanaf te blijven 's avonds en en dat risico niet te durven nemen. Tot nu is dat wel steeds goed gegaan bij mij. Het belangrijkste is iig dat de alcohol is afgebroken. Je hebt daar online rekenmachientjes/formules voor.

Doe eens een gok.....

3 weken totale afwezigheid. Jullie kennen ut wel raaien denk ik..... Jullie zijn natuurlijk ook niet gek.

Nee. Het brein gaat heel gauw weer in de oude modus.

Welkom. En jep, heel herkenbaar!

Ben wel ff benieuwd trouwens... recentelijk aan de refusal gegaan? Ging het niet goed, of...?

Welnee joh... denk dat je hier te maken hebt met het zogenaamde placebo-effect! Geloof me... ik ben expert op dit gebied inmiddels. Veelvuldig handen wassen met handalcohol, waarbij ik me meestal verre van in hou. Geurtjes op. Spuit genoeg alcohol-houdende troep op mijn lijf, en dat levert echt geen problemen op. Enige waar je denk ik wel mee moet uitkijken is het inademen van zware chemische alcohol luchten. En natuurlijk niet drinken, maar dat spreekt van mezelf.

Ik had net nog de keus. Nu niet meer, gelukkig Vannacht namelijk nachtdienst gedraaid, en dus net pas wakker. Dus gedoucht, en nog even voor de keuze gestaan: wel of niet die antabus innemen? De verleidende krachten zijn dan op volle toeren aanwezig bij mij! Want ja... eindelijk nu lekker die al maanden felbegeerde zomervakantie begonnen! En dat moet natuurlijk eigenlijk als het ff kan vanavond lekker 'gevierd' worden. Voorgaande jaren deden we dat natuurlijk steevast met drank en wiet en in het verleden met een groep vrienden en naast drank nog de nodige drugs. Zo'n diep ingesleten patroon. Dus had net wel ff een serieus moment waarbij het innemen van de antabus wel ff als een dubieuze misstap voelde in de ogen van mijn innerlijke hangjongere en inmiddels thuis-voor-de-buis-zuiper..... Maar zodra ik het innam viel er gelijk wat van me af, en vierde de andere 'ikjes' in mij feest en complimenteerde me met deze wijze stap! Werd meteen ook beloond met een goed en heerlijk bevrijdend gevoel. Merkwaardig ook hoe er dan ineens een soort gedachten en helderheid vrijkomen die er als het ware niet door kunnen komen, zolang je betoverd door dat verlangen naar gebruik bent. Het is letterlijk een soort betovering die dan doorbroken wordt, en plots kun je echt weer fris en helder denken en alles weer waarachtig en zoals het is overzien. Voor mij helpt hierin nu ook echt ff de 'vandaag niet'-methode van de AA (die ik maar een paar keer bezocht heb) moet ik zeggen. Wat ik verderop in mijn vakantie doe, zie ik dan wel weer... maar vandaag gewoon nog ff niet. Wil niet vanaf dag één al meteen m'n vakantie verpesten. Want zo gaat dat onherroepelijk als ik er eenmaal mee begin. Dat weet ik van alle voorgaande jaren en van m'n recente terugvallen. En als ik iets heel duidelijk nu niet wil, is het dat wel. Voelt goed dat zo goed te beseffen én naar te handelen! Vandaag niet! Hoe ik verderop m'n vakantie nog ga verneuken, zie ik dan wel weer, maar vandaag houden we de boel iig schoon

Nu zomervakantie! Heerlijk, en... gevaarlijk... maar ben weer op het goede spoor in ieder geval sinds laatste berichtje.

Ook de fijne worden fijner!

Gek hoe dan thuiskomen van werk en dan weer voor het eerst zonder drank, dan ineens weer een soort van naar en onwennig voelt. Het brein moet dan weer helemaal uit de gebruikersmodus komen...

Kan niet wachten dat weer lekker te voelen. Die verdoofde toestand is toch maar niks eigenlijk.

Mijn kat dacht vandaag op internationale kattendag: ik ga m'n baasje zich eens dood laten schrikken. Pfff. Lag bewegingloos in d'r hoge plafond-huisje, voelde koud en ze reageerde niet en bewoog niet. Kreeg bijna een hartverzakking. Gelukkig werd ze ineens weer wakker.

Ik doe ook weer mee

Het was weer een vallen...... en nu weer opstaan, en niet meer vallen. Wat ga je je altijd op den duur weer verwijderd van jezelf voelen in zo'n terugval.

Ik zit nu in een soort van zelf georganiseerde 'terugval', al heb ik me niet in kunnen houden tot de daarvoor met mezelf afgesproken tijd (over 5 weken pas). Een soort van experiment waarbij ik, door al wat eerder terugvallen, al dondersgoed weet dat eenmaal weer een keertje gebruiken (face it: alcohol is gewoon een harddrug), je vrijwel meteen weer verslaafd bent. Zo werkt het gewoon in het brein. Ik merk nu al dat ik niet zomaar ff rationeel en welbewust 'netjes de terugval kan beëindigen' op een door mijzelf bepaald moment. Ik weet ook nu al dat mijn geplande 'zuipvakantie' is afgelast en is komen te vervallen. Hier wil ik mijn a.s. zomervakantie echt niet mee gaan verpesten. Wat mij betreft is dat dan ook de reden dat ik hier nu in ben beland: me behoeden m'n vakantie hiermee straks te gaan verpesten. Het is een goddelijke interventie haha. Het is en blijft gewoon gif.

Dank voor jullie bezorgdheid Ik heb inderdaad de afgelopen 5 dagen 2 uitglijers gehad. Niet per ongeluk. Het zal al langere tijd weer te sluimeren en te spoken..... Na 55 dagen achter elkaar complete nuchterheid, dan toch weer eens voor de bijl gegaan. Het 'mooie' is echter wel dat het nauwelijks bevallen is. Waar ik de vorige keren toch wel genoot van het effect van drank, was dit nu vrij minimaal. Het was de moeite niet echt waard. Heeft alleen maar onderstreept dat het 'schone' leven me een stuk beter bevalt, ook al is ook dat verre van perfect (zoals hierboven beschreven en waar reacties op gekomen zijn; reactie van mij komt nog ). De katers waren ook weer niet van de lucht. Vanochtend ook... kom ik beneden, alles onder de saus en mayonaisezooi. Blijkbaar nog diep in de nacht iets zitten vreten, en God mag weten wát........ En dan weet je weer: been here, done this, got the t-shirt........