Strijkbout

En dan weer lekker door en doen alsof er niks aan de hand is? Dat hoop ik maar niet iig...

Goeie vraag voor ChatGPT! 😎

Als je het kan, gewoon lekker zonder dat idd!

Daar ben ik het wel mee eens

Volgens mij ook gewoon niet goed om te adviseren eigenlijk... kan zeer demotiverend overkomen, 'definitief stoppen is het enige dat werkt'. Wellicht klopt het, maar vaak is die mentale drempel veel te groot. Het is waar mensen toch echt voor zichzelf achter moeten komen of dat wel of niet zo is.

'Kop op', 'schouder om je heen' en al zulks meelevende gedoe is nooit zo mijn ding (wat niet wil zeggen dat ik geen emphatie heb), dat doen de anderen al genoeg en laat ik graag aan hen, maar ik heb door de jaren heen wel geconstateerd dat mensen die vatbaar zijn voor depressies allemaal meestal één ding gemeen hebben: de hardnekkige neiging steeds in spijt- schuldgevoelens rond te dwalen. Dat is niet je in de werkelijkheid begeven, maar alleen maar een neiging van de geest. Misschien is het je aan te bevelen je eens in een leer te verdiepen die juist heel het zonde, schuld en spijt gebeuren tot de fundamentele levensillusie bombardeert: een cursus in wonderen. Niet geschikt voor iedereen, maar áls het je weet te raken een echte bevrijdingsleer in staat je compleet aan flarden te schieten. Misschien het eens een kans geven? Geen makkelijke kost btw.

Vind je eigenlijk zelf niet bizar dat je blijkbaar meer angst hebt voor hulp zoeken dan de uiterst griezelige situatie waarin je lijf op dit moment al lijkt te verkeren?

Ik ook!

Ik heb er zelf ook wel ervaring mee. Ken volgens mij wel wat je bschrijft. Njah, doe gewoon ff die check. Dan kun je iig 'enge' shit voor jezelf afsluiten.

0% kans cirrose. Dat gevoel wat jij beschrijft is volgens mij eerder herstel op bepaalde plekken in je lijf.

Iedereen hier lekker aan het bier en de polonaise aan het lopen?

Het leven is vergankelijk en je bent hier nooit gekomen om hier voor altijd te zijn, niemand. Kan bijzonder ontnuchterend werken dat heel diepgaand en nuchter onder ogen te komen. Juist dat soort dingen echt goed realiseren en werkelijk in de bek te kijken kan een hele verlichting in je bestaan brengen. Net als je beseffen dat je totaal niet bijzonder bent en niet het centrum van het universum. Dat is echt hoe de gemiddelde mens in het leven staat, pure onwetendheid. Lastig voor het ego, maar dat ego is toch niet echt.

Met een alcoholprobleem ga je never nooit vrede vinden. Dus je kunt het maar beter niet uitstellen er iets aan te doen. Is alleen maar uitstel van het nare gevoel een probleem te hebben waarvan je weet dat het eigenlijk moet worden opgelost, maar wat al die tijd maar niet gebeurt.

Wanneer het jou beheerst ipv dat jij het beheerst. Het is niet zo dat je er pas verslaafd aan bent als je lijf eraan verslaafd is en je trillende handjes s'ochtends hebt.

Op mijn smartphone sta ik altijd automatisch ingelogd op dit profiel, maar geen idee wat de inlogcode is. Ik zit hier altijd liever op op de pc ivm langere teksten typen. Vandaar...

Ik merk dat ik de neiging heb deze vraag te ontwijken.

Ps. Wat zag je zoal voor dingen van anderen waardoor je wist daar nooit en te nimmer te willen komen?

Prachtig om te lezen! Hou ons op de hoogte.

Met sausjes en alcohol zou ik geen risico nemen persoonlijk, omdat je dan het toch direct binnenkrijgt. Maar parfums, handalcohol etc. hoef je je m.i. echt geen zorgen om te maken.

Ah top. Dat is fijn om te lezen. Kan echt helpen idd. Soms ook niet hoor. Maar goed, hopelijk zo vaak mogelijk wél

Daar zegt Jan toch weer een aantal heel rake dingen.

Meditatie-oefeningen in bed eens proberen? Te beginnen met proberen te accepteren dat de slaap even niet komen wil, maar je toch uitrust in bed?

Blijft tricky lijkt me

en de geur dan?

Dit ja. Ik heb ook regelmatig gehad dat ik met mijn bewuste gedachten heel verstandig dacht, heel gezond overtuigd was van het beste... maar de antabus had ik niet genomen, en die stelde ik ook nog maar even uit... dat kon de hele dag nog. Ondertussen gingen de verstandige gedachtes gewoon door, en ik wist het allemaal heel goed. Maar toch... er is iets op de achtergrond, en stiekem heeft dat al lang en breed de boel bepaald. De verstandige gedachten zijn eigenlijk hol en leeg, en onderliggend is iets op de achtergrond dat van geen wijken wil en lacht om die verstandige gedachtes. Het reptielenbrein? Ik denk 't wel. En 's avonds ga ik als een marionet aan een touwtje naar de supermarkt, terwijl de verstandige gedachtes nog tegensputteren. Echt bizar soms om dat te merken.