Klassement

Hallo allemaal! 7 jaar geleden heb ik een poging gedaan om te stoppen met drinken (ander draadje). Na een rampzalige nacht waar ik me als een volslagen idioot heb misdragen, met verstrekkende gevolgen voor mijzelf, besloot ik destijds om 3 maanden geen alcohol te drinken. Na ruim een maand zag ik daar het nut niet meer van in en ben ik toch weer gaan drinken. Ik had mezelf wijs gemaakt dat ik het dit keer ECHT onder controle zou kunnen houden. En eerlijk is eerlijk, het ging echt heel erg lang goed. Tot het natuurlijk toch weer goed fout ging. De laatste 3 jaren weer veel zwarte gaten in mijn geheugen gezopen. Enorme katers, geen enkel idee hoe ik in mijn bed terecht gekomen ben (gek genoeg lukt dat dus wel altijd). Afijn, Ik hoef het jullie niet uit te leggen. Uiteindelijk moet ik eerlijk bekennen dat ik absoluut geen 100% controle heb over mijn alcohol gebruik. Het gaat 100 keer goed, maar het hoeft maar één keer fout te gaan. En dat gaat het uiteindelijk altijd! Alcohol drinken is voor mij Russische roulette. Een sluipmoordenaar. En dus moet ermee stoppen voordat het echt verstrekkende gevolgen heeft. Met alle voordelen die stoppen ook heeft! Nou ben ik dus niet iemand die elke dag moet drinken om de dag door te komen. Ik lig niet onder een brug en als je me zou zien zou je niet denken dat ik een alcohol probleem zou hebben. Als ik maar een stok achter de deur had kon ik mij ook prima inhouden. Ik rijd niet onder invloed en ik werk ook niet met drank in m'n mik. Maar du moment dat het wel kon ging ik ervoor. 1 drankje leid dan tot 6 en 6 leiden tot 20 etc. Ergens in dit proces verander ik in een ongeremde grenzeloze drinker. Een vriend van mij noemde dat ook wel "Demolition Drinker". Op een gegeven moment mezelf regels opgelegd, maximaal 5 drankjes! Echt maar 5 drankjes, en zeker niet meer! Maar zulke regels sneuvelen uiteindelijk toch wel, zeker als het gezellig is. Het idee van stoppen speelde al weer een jaar of wat in m'n hoofd, maar 1 Januari had ik een ruzie met mijn vrouw over de avond ervoor en toen heb ik besloten om te stoppen. Niet vanwege de ruzie maar de spreekwoordelijke emmer was vol. Mate heb ik niet, nooit gehad eigenlijk en mijzelf regels opleggen werkt ookniet. Het is voor mij makkelijker om niet te drinken dan om een beetje te drinken. Inmiddels heb ik ook een gezin en dat brengt verantwoordelijkheid met zich mee. Inmiddels dag 17, en het gaat me goed af. Ik ben de afgelopen week met collega's aan het werk in het buitenland, wat synoniem staat aan eten en, belangrijker nog, drinken. Ik wil ook niks laten of ontlopen, dus ik ga gewoon mee naar de bar of restaurant waar we gaan eten en bestel dan een frisje of een AV biertje als ze dat hebben. Sommigen noemen dat "de kat op het spek binden" maar ik wil wel een sociaal (werk)leven erop na houden. Wel blijf ik niet meer als laatste hangen maar ga ik eerder weg. Wat is het verschil met 7 jaar geleden? Achteraf zie ik in dat ik het destijds probeerde op wilskracht. Deze keer ben ik veel meer bezig met het "waarom" ik niet wil drinken. Ik lees het boek van Allen Carr en ik merk dat ik het soms niet weg kan leggen. Ik gebruik de apps "I am Sober" en "Alcohol Vrijheid" .Ook luister ik veel naar podcasts: Koos van Plateringen en René van Collem en ik volg Esther ten Hove van de So.Life club. ik vind hen echt heel inspirerend. Daarnaast overweeg ik om naar meetings te gaan (omgeving Amersfoort) maar ergens weet ik niet of dat voor mij is. Als jullie nog andere tips hebben dan zijn die welkom! Door het boek en de podcasts ben ik gaan inzien dat ik al zeer vroeg een slechte verhouding had met verslavende middelen. Ik dronk voor het eerst toen ik elf was met m'n buurjongen en buurmeisje. (bier gemixt met sinaasappelsap, hoe smerig!). Niet heel lang erna begonnen met blowen, accuut mee gestopt op m'n 20ste). Ik woonde in mijn jeugd bij m'n moeder die ook kampt met alcohol verslaving en die vanaf mijn vroege pubertijd weinig grip meer op me had. Vanaf 14 de kroeg in. Alle 50 guldens die ik destijds per dag verdiende gingen toen al op. Gelukkig ben ik gezegend met een redelijk stel hersenen en heeft het niet al teveel schade gehad. Althans, voor mijn professionele leven maar ik zie nu dus pas in dat ik de afgelopen 25 jaar mezelf onbewust heb verdoofd. Wat dat betreft is alcohol echt een sluipmoordenaar. Ik heb voor mezelf samengevat wat drank met mij doet: Effect op mij: - Mateloosheid. - Geen remmingen. - Nooit genoeg hebben. - Tot het gaatje gaan. - Zwarte gaten, hele stukken vergeten. - Dingen doen waar ik me voor schaam. - Spijt hebben. - Liegen tegen anderen maar ook tegen mezelf. De waarheid manipuleren. - Zwaar vermoeid, geen energie. - Onrust in m'n hoofd - Onzekerheid - Onaardig doen tegen naasten. Nu na 16 dagen: - Energieker. - Helderheid in mijn hoofd. - Vrolijker. - Beter slapen. - Zekerder van mezelf. - Ik ben een leuker persoon. - Kan meer tegelijk handelen. - Dingen niet voor me uit schuiven maar gelijk werk van maken. - Besef dat de drank het niet gezellig maakt, maar de mensen zelf. - De schoonheid inzie van alledaagse dingen die per toeval tegenkomt. Het besef is gekomen dat mijn gebruik toch wel degelijk een probleem is. Het besef dat alcohol een gemis misschien tijdelijk minder maakt, maar het ook de oorzaak is van het gemis. En pak je de oorzaak niet aan dan heeft zelfmedicatie eigenlijk 0,0 zin. Ik besef nu dat alcohol voor mij voornamelijk een gewoonte was. Je drinkt iets om te vieren, om te verwerken, na het werken etc etc. Maar gewoontes kun je veranderen. Van de 100 drankmomenten die ik had genoot ik eigenlijk maar heel erg weinig van de drank zelf. Een enkele keer misschien een lekkere rode wijn bij een stevig kaasje maar voor de rest was het puur een gewoonte. De conclusie is dat alcohol voor mij totaal geen voordelen brengt, enkel nadelen. Ik doe dit voor mijzelf en het interesseert het me ook geen ene $%^% wat anderen erover te zeggen hebben. Volgende week ga ik met vrienden naar de sneeuw, wat ook altijd synoniem staat voor heel veel drank. Het zal misschien niet altijd makkelijk zijn maar ik ga er vol vertrouwen in! Als ik zulke dingen, dingen waarvoor ik leef en waar ik altijd met heel veel plezier naar uit kan kijken, zou moeten laten uit angst voor verval dan heeft het voor mij geen zin. Bedankt voor het mogen delen. Ik denk echt dat het opschrijven mij helpt. Daarnaast hebben jullie verhalen hebben mij ook echt geholpen met het beseffen dat drank nog een veel groter probleem is dan wat ik altijd gedacht heb!

Gefeliciteerd met je 10 maanden, @SoberMummy. Het jaar is in zicht. Applaus ook voor @Kate en @Yogajuf.

James wauw wat goed! Wat een fijn en positief verhaal! Ik ben nog maar op dag 19 maar herken toch al veel wat je schrijft. Ook nog die somberte en leegte soms. Ligt aan de dag en bui. Wat omschrijf je dat goed, als een soort uitgedroogde spons!! Zo is het natuurlijk ook gewoon! Dank je wel voor het delen en alvast een heel fijn weekend!

Wat gaat de tijd snel! Ik ben pas bijna drie maanden onderweg, maar het had zo een half jaar of meer kunnen zijn, zo ver weg voelt het inmiddels. De tijd dat ik soms op dit tijdstip de fles wijn al koud legde voor vanmiddag. En zeker vrijdag want officieel weekend, dus geen schaamte om rond 16-16.30 de eerste open te trekken. In de afgelopen bijna drie maanden al 145 flessen wijn niet gedronken en pak m beet 750 euro bespaart. Ik heb in de woonkamer even uitgemeten hoeveel ruimte die flessen zouden innemen. Ongelooflijk. Langzamerhand voelt het ook steeds beter om de minder leuke kanten van het leven, die iedereen heeft, gewoon te laten zijn en niet meer weg te drinken of te parkeren met het idee ‘er ligt een fles wijn koud’. Ik weet niet of het te maken heeft met de zg ‘wall fase’ of mijn herstel van burn-out, maar ik voel me vaak nog steeds somber met een soort ‘unheimische leegte’ in mijn hoofd. Tegelijkertijd merk ik dat het gewone leven ook neerdaalt, dat ik mijn voormalige dranktijd ook kan besteden aan sport, weer muziek spelen en andere interesses. Of gewoon even niets doen en zijn en een kop koffie of thee drinken. Heerlijk is dat, en wat een verschil met die gejaagdheid en rusteloosheid die ik hiervoor altijd in mijn kop had! Daar merk ik echt een mega verschil in. Dat voordeel voeg ik zo nog even toe aan mijn lijst die ik eerder heb gepost. Zucht naar drank heb ik eigenlijk nooit meer. Het idee is toch ook van de zotte om als een soort uitgedroogde spons steeds maar weer bezig te zijn met dat ene eerste glaasje gif. Ik kan mijn tijd wel beter gebruiken. Ik moet wel zeggen dat ik me dit al die jaren hiervoor niet kon voorstellen. De knop is echt om. Ik zie net bij het maken van een cappuccino dat er nog een geopende fles champagne in de koelkast staat van oud en nieuw. Dat doet me niets meer gelukkig. Natuurlijk fluistert Henk (mijn alcoholverslaafde vriend in mijn brein) me nog wel eens in dat als ik zo makkelijk kon stoppen met alcohol het met die verslaving ook wel meeviel. Mijmerend dat maximaal twee glaasjes op een speciale gelegenheid toch best moet lukken. Ik laat de beste kerel maar. Hij kan er ook niets aan doen. En dus die rúst! Ik lees hier op het forum mensen die zijn gaan minderen. Ik moet er niet aan denken om weer in dat kat en muisspel met de alcohol te vervallen. Weer een aanzienlijk deel van mijn hersencapaciteit wat op de achtergrond continu bezig is met ‘wanneer wel wanneer niet’. Ook vanuit mijn burn-out ben ik bezig om veel meer ‘mindful’ te leven, dus in het hier en nu zonder oordelen. En dat bevalt me heel goed. Een hele fijne modus, zonder drukte in mijn hoofd. Waar ik eerder schreef dat ik huiverig was voor 0.0 drankjes heb ik dat nu veel minder. Ten minste, alleen bij 0.0 wijn heb ik dat. Naast het feit dat ik het gewoon niet te drinken vind triggert het teveel mijn oude gewoontes en verslaving (de fles zelf, openmaken ervan, wijnglas uit de kast halen, het inschenken en natuurlijk het vasthouden en het drinken zelf). Ik drink in het weekend nog wel eens een 0.0 speciaal biertje. Echt eentje, omdat ik de smaak lekker vind en meer ook niet nodig is. Mijn dorst les ik wel met een glas water of thee. Wat misschien meespeelt is dat ik (speciaal)biertjes nooit thuis heb gedronken als onderdeel van mijn verslaving, het was altijd wijn. Dus Henk wordt op geen enkele wijze getriggert door een glas La Trappe Nillis op een zaterdag. Om eens wat andere varianten van 0.0 biertjes te kunnen proberen was ik van het weekend ironisch genoeg even bij een bierwinkel om de hoek. Toeval of niet, het eerste waar mijn blik op viel bij binnenkomst was een krat ‘Orval’. Door het inspirerende verhaal van @Oskarheeft die naam zich als een anker in mijn brein genesteld. En alhoewel het zien en ruiken van die biertjes me weinig deed, lichte de tekst Orval als een soort waarschuwingsbord op. Ik moest erom glimlachen en bedacht me wat een ontzettend fascinerend ding dat is, ons brein.

@bolletje

goedemorgen, Dagpact: Nienes Beatrix Fonny Senna34 Dune @ikkanhet sterkte vandaag

Goeiemorgen lieve allemaal Hier bijna de auto in en naar het ziekenhuis voor 2 MRI'S

Applaus voor @An, @Skyer, @Goedehoop en @Rory.

Goeiemorgen lieve allemaal

Goed bezig, @Charly. De eerste maand zit er op. @billy1981 nog één maand en het jaar is rond. En natuurlijk veel respect voor @keet, @Thei, @Amethist en @wimmelt.