Klassement

Goed bezig, @Mariann. 10 maanden al. @John72 ook proficiat. Gewoon doorgaan.

Jeetje Bob, je hebt helemaal gelijk. Heel eerlijk verliep mijn plan tot nu toe als volgt: bij mijn partner aangegeven dat ik niet meer wil drinken, dit heb ik vanochtend irect gedaan, hij staat achter me en doet met mij mee. En daarmee was het voor mij vandaag genoeg. En stopte ik het weer even weg. Maar jeetje een concreet plan. Ik wil vooral niet dat het forum een excuus wordt om te mogen twijfelen, en ondertussen te bljiven drinken. Maar om nu die beslissing te maken dat ik nooit nooit meer 'mag', dat maakt me gestresst. Terwijl ik wel achter die beslissing 'van nooit meer' stond toen ik niet dronk, de afgelopen 10 maanden (jemig ik kan zo boos op mezelf worden dat ik ben begonnen, en ik heb mezelf nog zo gewaarschuwd voor dit!). Maar voor nu voelt het goed dat ik nu niet drink. vandaag niet. en morgen ook niet. Ik denk dat dat nu mijn plan is? Elke dag beslissen om niet te drinken. En het niet 'mogen' moet weer omslaan in het niet willen, geen vergif erin willen stoppen, me richten op de positieve dingen zonder alchohol. Dat heeft even tijd nodig. Ik denk nogmaals de film kijken van Els Noorlander, ditmaal met mijn partner. En feiten zoeken, kennis over alchohol en wat het met je doet. Dat heeft me de vorige keer geholpen, wellicht helpt het weer om niet meer te 'willen'. Want niet meer willen is vele maler sterker dan niet meer mogen. Nou, hurray, het is dan toch een beetje een plan geworden.

Goedemorgen, @rapiloshet kan ook zijn dat je je eerst extra vermoeid voelt door de oefeningen maar dat naarmate je spieren sterker worden, dit verandert naar minder moe en de oefeningen makkelijker kunt volhouden? DAGPACT: Fonny Yvonne Roberto Freekie

Ik zoek ook een of meerdere mensen om mee te kunnen delen/steunen

Lijkt mij alvast een prima plan. Ik doe met je mee!

@rapilos, zolang jij drank nog verheerlijkt, zal het moeilijk zijn om gestopt te blijven.Er zijn zoveel andere mogelijkheden om te ontspannen.Zou het even aankaarten bij je psycholoog.Misschien zijn de oefeningen van de fysio wel te zwaar.Gewoon even aangeven.

Hoe je het ook wendt of keert: de strijd zul je (deels) opnieuw moeten aangaan. Maar ook eerder is het je gelukt, dus dat lukt je zeker weer opnieuw. Voor mij -en waarschijnlijk ook voor anderen- is het heel helpend om te zien dat ‘eentje kan toch wel?’ of ‘alleen bij speciale gelegenheden’ vaak niet werkt. Ik weet dat dit voor mij ook niet werkt. Anders had ik dat allang zo gedaan, no doubt about it. Dat je dit zo hebt mogen ervaren, geeft je wel weer extra houvast in een volgende stopperiode. Dan weet je nog beter wat je valkuilen zijn. Zie het niet als falen maar als een leerervaring.

Nou, daar zijn we weer. Lang en veel gedacht aan dit forum, verhalen gelezen van anderen, veel herkenningen en toch niet willen schrijven, want ja schaamte, of eigenlijk er niet aan toe willen wat de waarheid is. Ik las ergens dat iemand zich af vroeg dat er velen van dit forum 'verdwijnen' en of deze weer in de verslaving verzakt zijn geraakt. Zo voelt het weer een beetje. Ik ben mezelf weer een beetje kwijt. De laatste keer dat ik hier schreef, was 2 maanden geleden, vlak na de vakantie en toen dronk ik weer. Dat ging van 'ok alleen bij een restaurant met een mooi uitzicht' tot elke avond een wijntje (of meer) bij de bar. Ik was (en ben) zo in gevecht met mezelf. Want iedereen om me heen doet het. Dus dan zal het toch niet zo slecht zijn?? maar ook: het was zo makkelijk om niet de strijd met mezelf aan te moeten gaan telkens, want het was 10 maanden duidelijk: ik dronk niet. en ik was trots. ik had er profijt van. Dus waarom nu dan weer in gevecht. Nadat ik hier schreef 2 maanden geleden, was ik weer vastberaden. Wederom het filmpje gekeken van Els Noorlander waar @lady janemee op wees (ik blijf dankbaar voor jouw reacties! voor die van jullie allen trouwens.) Maar ja, wat gebeurde er? Het ging 'goed' met alleen een wijntje als we uit eten waren. Of alleen met een verjaardag. En thuis niks, of 0.0. Of alleen dat speciale likeurtje van vakantie. dan een week niet drinken en dan bij een etentje weer. He dat gaat best goed, dit kan ik best volhouden. Ik voelde me er weer 'bijhoren'. Zocht weer de momenten op om te drinken. En langzaam sluipt het er weer in. Zo ook dit weekend. Laatste drankje voor dit weekend was zondag, een week geleden. Toen vrijdag uit eten: 2 wijntjes. zaterdag: 2 likeurtjes. Ik sta moe en chagrijnig op. Gister het toppunt: op het terras (met kinderen!) 1 wijntje, thuis in de tuin voor het eten 1 likeurtje, 's avonds nog 1. Resultaat: ik voel me moe, heb geen fut, slecht, chagrijnig, schaam me, ben niet trots op mezelf, voel me leeg. Maar ook: ik wil het ontkennen, want nu de knoop doorhakken om het nooit meer te drinken vind ik toch een partij lastig, want het voelde was ook wel 'gezellig' en de gedachte om nooit meer te mogen drinken voelt te heftig (terwijl ik er de vorige keer zo achter stond). Maar dan de herinnering hoe ik me voelde toen ik niet dronk:. Ik merkte dat toen ik niet dronk bij gelegenheden het maar om momentopnames ging, kleine periodes waarbij je er 'profijt' van die alcohol hebt. Het fitte, heldere gevoel blijft veel langer, daar heb je veel langer profijt van. Ik stond fris op, kreeg complimenten van mensen om me heen, mensen gaven ook vaak toe: 'wat knap van je , ik zou dat eigenlijk ook willen', ik had geen reden om niet te sporten, ik was veel geduldiger naar mijn kinderen toe. Iemand quote Allen Car: "je bent verslaafd als je wilt minderen, maar dat niet kunt." Tsja, verslaafd dus. Iemand anders zei ook: "het is makkelijker om gestopt te blijven dan telkens opnieuw te moeten stoppen." In dat stadium zit ik nu. Ik geloof dat het nog niet te ver voor me is. Ik drink nog niet alleen. Ik ga die grens nog niet over. Maar ik moet wel weer 'opnieuw stoppen'. Het is zo lastig om dat te doen als je er weer 'van geproefd hebt'. Wat een enorme strijd dit. Terwijl ik het juiste antwoord weet.

Goedemorgen frummers. De zon schijnt alweer gul. De dieren Zijn verzorgd, ik ben er met de hond uit geweest en de was draait. Nu eerst tijd voor een bakje. Wat naar dat je je maar zo ellendig blijft voelen @rapilos. Die twee maanden mag je hartstikke trots op zijn, echt. Maar dat maakt het niet makkelijker blijkbaar. Zou het echt kunnen dat je door de oefeningen van de fysio je nóg meer vermoeid gaat voelen???

Applaus voor @Lika, @Happiness, @bolletje en @Soothe.

Bij mij een combinatie van stress, eenzaamheid en vermoeidheid... De alcohol bleek na al die jaren toch weer getriggerd te worden... helaas... Nu opnieuw het besluit genomen om definitief te stoppen, ik wil de hel niet meer..... Op naar een fit leven, met een kalme heldere mind! Hoe kunnen we als maatjes met elkaar in contact komen? Doen we dat op deze manier?

Ik kom!

Hieperdepiep. Klein juichmomentje voor mezelf

@Claire Heel herkenbaar:) Ik ben het niet met je een dat je niet sterk genoeg zou zijn. En het lijkt me ook een misleidende gedachte. Want sterk is een relatief begrip en je kunt altijd sterker worden, toch? Dus je kunt je een leven lang blijven voornemen om sterker te zijn dit keer. Dat kan op zo veel fronten dus waarom hier niet? Maar of je wel of geen controleverlies hebt met alcohol kan voor een deel genetisch bepaald zijn en daar komen we helemaal niet aan te pas. Daar kun je geen controle over hebben, net als je dat niet hebt over of koriander naar zeep smaakt voor jou, dat schijnt ook genetisch te zijn. Op de één of andere manier niet geloven dat we er geen controle over hebben, en het steeds weer willen uitproberen, dat zal wel komen omdat het zo goed voelt, onder invloed zijn. Zomaar zonder dat we er iets voor hoeven te doen een megadosis dopamine. En dat we hele volksstammen om ons heen zien die het wel mogen, het is niet eerlijk!