Even tussendoor een gedachte van me afschrijven. Ik hoor en lees vaak: 'eens een alcoholist, altijd een alcoholist'. Dat is uiteraard een manier om er tegenaan te kijken, maar niet de manier die ik kies. Ik ben ook geen cocaïnist of vicodinist. Ik ken die rotzooi niet, maar ik durf te wedden dat ik na het gebruik van twee lijntjes cocaïne, of drie pillen Vicodin direct niet meer wil stoppen en binnen de kortste keren zwaar aan de drugs zit.
Ik kan niet matigen. Met heel veel dingen niet. Ik sla vaak door in alles. Soms onschuldige zaken, maar vaak ook dingen die niet goed voor mij zijn. Dat is denk ik ook het grootste verschil tussen personen als ik toen ik nog elke dag teveel zoop en anderen die het bij 1 of 2 glazen kunnen houden en gewoon kunnen stoppen. Beide zijn slecht voor je lichaam maar, aangezien ik doorsla, is het in mijn geval stukken slechter.
Ik vind het ook nog steeds lastig om mijn verleden te bestempelen als een verslaafd verleden. Ik dronk veel volgens de gangbare maatstaven. Maar ik deed dat bewust. Ik wist ook dat ik teveel dronk en toch koos ik bewust ervoor om door te drinken. Ik kon ook niet matig drinken, ja met moeite, als het niet anders kon.
Maar ergens heb ik blijkbaar een knopje dat ik kan indrukken dat ervoor zorgt dat ik relatief makkelijk kap met onmatig gebruik. Per direct en rigoureus. Dat lukte lang geleden ook met roken, jaren geleden met teveel ongezond eten en in dit geval koos ik er ook bewust voor om te stoppen met drinken. En daar sla ik nu ook weer in door om nooit meer een druppel aan te raken. Als ik dan toch mijzelf als verslaafde moet kenmerken in de periode dat ik dronk, dan kenmerk ik mij nu als niet verslaafd, want ik drink niet meer. Ik heb ook geen behoefte meer aan drank, heb geen enkele moeite om anderen te zien drinken, en beschouw mijn leven als stukken mooier dan toen ik nog zoop.
Alcohol is een complex, bijzonder, treurig en enerverend goedje. Wanneer je neurologisch zo geprogrammeerd bent dat je altijd extreem links of rechts aan de rand van het zuipspectrum zal zitten (alles of niets), en deze twee uitersten ook langere tijd hebt mogen beleven, kun je dat goedje in het juiste perspectief plaatsen en besluiten in hoeverre je dat een rol wil laten spelen in je leven.
Ik heb niets tegen alcohol (hoe kan het ook, je kunt ook de steen waartegen je je kleine teen stoot moeilijk iets verwijten), en ik heb geen enkel gevoel bij de gedachte dat andere mensen alcohol drinken. Ik heb wel wat moeite met de marketingmachine, ook al proberen zij gewoon een goede boterham te verdienen, en met de overheid die veel te laks omgaat met regelgeving rondom alcohol en de risico's.
Maar waar ik de meeste moeite mee heb is de onmatige mens in mij op het gebied van alcohol. Dus die heb ik onderweg afgezet op een onbewoond eiland. Laat hem daar maar kokosmelk gaan vergisten tot een exotisch drankje dat hij tot in de lengte der dagen mag consumeren tot hij omvalt. Ik heb nog een fotootje genomen als herinnering. Dan kan ik zo nu en dan proosten op die beste man met een kopje thee.
Gezondheid!