Klassement

Ik zit hier met een lekkere appeltaart en bos rozen op tafel te genieten van mijn dag, kortom mijn boodschappen zijn binnen.

Fijn Koh, dat je achter me komt staan, voelt als een steun in de rug. De laatste maande zijn pittig, misschien dat het daardoor lijkt alsof ik moe overkom. Terwijl mijn tracker toch aangeeft dat ik zo heel langzaam wat meer slaap 's nachts; ik kom soms al aan de 4 uur en iets meer. Het stoppen met mijn middel was mijn eerste stap. Toen had ik nog geen idee van de reikwijdte van dat besluit. Inmiddels een poosje verder in mijn herstel. Nog steeds manifesteert mijn chronische, progressieve, terminale ziekte zo goed als elke dag. Dat betekent dat ik eraan wil werken dat het vernietigingsproces tot staan komt. ij heb al van alles voorbij zien komen, waarvan ik het bestaan nooit kon vermoeden. Ik heb weliswaar geen partner maar wel een hele goede vriendin. Ik heb moeten bekennen dat ook in onze verhouding de obsessie flink heeft toegeslagen. Dus weer werk aan de winkel, hard werk. Zware, harteerlijke en zeer intensieve gesprekken, waarbij ik me zwaar gehandicapt voel door mijn emotionele stoornis (of achterstand in de emotionele ontwikkeling). Vroeger had ik al heel lang en breed het bijltje erbij neergegooid, nu werk ik eraan en hoef ik niet te verzaken. Het verreweg mooiste van alles is: ze blijft! Ze loopt niet weg voor de stront die ik meebreng, ze snapt er lang niet alles van, maar dat hoeft ook niet meteen. Als ík het maar snap, want ik zit aan de knoppen. Het zal nog wel wat tijd kosten, maar dat is onder deze omstandigheden niet erg, dat is leven! Het andere is dat ik wat afstand van het forum neem omdat ik allergisch blijk voor "voort kwebbelend drama", met daaraan gekoppeld een voor mij apathische lethargie. Waarschijnlijk kijk ik dan weer in een spiegel naar mezelf. Wat je stoort is vaak wat van jezelf....... Kortom: ik heb wat omhanden om met mezelf in en aan de slag te gaan en daarmee ben ik doende. Fijne dag voor allen, ik ga vanavond weer naar mijn NA homemeeting.

Bespreek je onzekere punten met je begeleiders Lars, je kunt in principe ja zeggen (met een tenzij...... erbij als er twijfels overblijven); dan kun je je terugtrelken als je alsnog te spannend vindt over 2 weken, maar er vol in gaan als in die tijd je merkt dat je stevig/stabiel blijft. En is het niet te ver, dan kun je zelfs halverwege nog afhaken. Ook met je dochter bespreken dus, dan heb je er alles aan gedaan en kun je je lekker gaan verheugen op kleindochter en fam.weekendje. Het feit dat het je gevraagd wordt betekent dat je welkom bent en zij er blijkbaar al over gepraat hebben en wel het vertrouwen hebben, en er gewoon zin in hebben ook.

Ach jowan, je bericht raakt me; die van eerder deze week ook al. Jouw verhaal raakt waar ikzelf midden in zit... maar wil je jezelf svp de kans geven om de liefde van je vriendin te ontvangen? Waauw, ik hou van dit soort van verhalen!! fijne dag allen.... ik ga eens woest aan het schoonmaken

Gewoon doen, zou ik zeggen, en gewoon door je gedrag ervoor zorgen dat je iets positiefs toevoegt en ze niet tot last bent. Dat heb je immers zelf in de hand? Nee, natuurlijk niet drinken, dat zou in de huidige context wel het meest zotte zijn wat je kunt doen, dus laat dat alsjeblieft uit je hoofd. Ik zou me vooral niet teveel bezig houden met de vraag of ze het (ook) uit medelijden doen. Ook al zou dat meespelen, wat dan nog? Medelijden en liefde liggen heel dicht naast elkaar en overlappen elkaar zelfs, dus maak daar nou geen onnodig gepuzzel van.

Belachelijk, Quinn. En begrijpelijk.. alsof je gekozen hebt en pas dán een zwevende kiezer wordt..

Straks naar huis en dan blijf ik er. Dat wil ik, dat vind ik de juiste keuze en nu word ik me dus een partij nerveus. Belachelijk.

Ach lieve schat, tis maar goed dat we daar niets over weten hè? Ik ben het nog in geen tig jaar van plan, maar áls het zover komt... genieten dus van elke dag die me gegeven wordt. En weet je, dat weet ik al zooooo lang. Mijn vader overleed toen hij 50 was, hij had het altijd hartstikke druk. Had het er met mijn moeder over wat ze 'later' allemaal zouden gaan doen als wij , de kinderen, groot waren. Hij ging dus dood toen wij nog kinderen waren, 'later' kwam nooit voor hem. Dat heb ik altijd onthouden. En er zijn best hele moeilijke tijden geweest, tijden die het stadium van nachtmerrie ver voorbij gingen. En om eerlijk te zijn zaten er toen dagen tussen dat ik echt niet kon genieten van die hele kleine mooie dingen in het leven. Dat waren inktzwarte dagen, maar ze gingen voorbij. En ik kom toch altijd weer terug bij die kleine, hele kleine dingen.... En nu echt aan de slag....

Dank je wel Fleur, doe maar kalm aan vandaag he

Goedemorgen lieve mensen. @Jannigje bizar maar of zo fijn! Dagpact: Lars Quinn Lieselotje Hele fijne dag allemaal

Ook hier ineens grote ontwikkelingen Quinn het lijkt wel voorjaar. Alles wat zich in de winter onder de grond heeft ontwikkeld, schiet ineens op deze mooie eerste echte lentedag, hups boven de grond uit.

Deur dicht, acht sloten erop, kiertje dichtgekit, paar kasten voor de deur en we gaan er weer voor Eh.. En voortaan gaan we via het raam naar buiten,