Klassement

Hoi, Dacht niet dat ik het kon toen ik me hier ooit aanmeldde, maar nu al meer dan 3 maand zonder alcohol

Kennen we hier niet allemaal de depressie die drank zo beinvloedt dat je (zo niet) wilt leven? Het betekent niet zomaar dood willen, maar het leven zoals het is niet meer aankunnen. Ik had graag een forum willen hebben waar ik daarover had kunnen delen, toen ik suicidaal en depressief was. Ik heb voor 113 gewerkt en dit waren hele wezenlijke gesprekken juist. Maar ook juist omdat drank zo versterkt denk ik dat dit onderwerp hier misschien wel past juist. Dat het veel oproept is niet zo maar negatief. Een apart draadje? Of toch juist op de dagdraad? Weet dat je niet de enige bent Hannah, er rust kennelijk een vorm van taboe op of het maakt (te?) veel los. En ook dat kan deel van ons helingsproces zijn.

Een mijlpaal voor Darlene, Shahire, Akkordeon, Mijn Gerrit, Luna, Rosa45, Tomtom2, Jan, Monster, Skip, Kastanje, Wimmelt, Momentum JoAnn73, An, Ietje, Kate, Yogajuf, Huttala, Dhen, Soothe, Bolletje, Sowhat, NBW, Happiness en Kwispel (en dit rijtje is van de laatste 10 dagen!) En ja, ik hoor ook in dit rijtje. Samen zijn we onderweg en komen op verschillende tijdstippen onze mijlpalen tegen.

Soothe Bollewops, 6 1/2 jaar!!! Sowhat Jet Happiness en Kwispel dit zestal komt allerlei emoties tegen en gaan het aan, elke maand wéér

Eh...ik meld me geslaagd van het dagpact. Dat moet ook gebeuren.

Beetje laat, maar gister nuchter gaan slapen

LJ: ik herken wel een en ander in je bericht. Op het einde van mijn gebruiksperiode had ik ook allerlei angsten, doodsangsten. Ik realiseerde me ook dat me de zin om verder te gaan steeds meer ontbrak: weggezopen. En dat angsten verergeren onder invloed van alcohol kan ik helemaal beamen. Als ik al eens de stadsbrug over liep, liep ik steeds verder van de reling weg. Bang om er over heen te springen in een onbeheersbare impuls. Angstzweet op mijn kop. Hele nare tijden waren dat. Ik kan iedereen verzekeren dat die angsten bij mij heel rap minder werden toen ik eenmaal gestopt was met innemen. Wellicht is dat bij anderen ook zo. Het gewoon proberen levert dubbele winst op: je laat die rommel staan en je weet het antwoord. Ik denk dus dat voor een alcoholist, een verslaafde in het algemeen, het leven meteen betert als je stopt met gebruiken. En dat kan iedereen. Gewoon doén.

wow Hut respect!♥

Ik duik mijn bedje in. Dagpact geslaagd. Welterusten.

He, Mikki, houd is in dit geval wel met DT. Depuntjeszettert

Kanarie, merci. Idd is internet niet altijd goed, begrijp wel dat mensen er zo over denken en ze hebben soms zelfs gelijk. Maar wat betreft de toestand waar we inzitten door de benzo's is het wel goed! Het is goed om mensen om ons heen te hebben die weten wat we voelen en doormaken! En er moet meer erkenning komen, anders blijft dit verder duren! Tuurlijk hebben we een angststoornis door deze ontwenningsverschijnselen, wie zou in deze situatie niet bang zijn??? Bang om het geen we voelen, bang om niet beter te worden, bang om niet geloofd te worden, bang om mss wel een echte ziekte te hebben, bang om .... Maar dat dan terug gaan behandelen met medicijnen is geen goed idee, volgens mij. Dan begint alles opnieuw! Waar ik zelf wel open voor zou staan, is gedragstherapie, ontspanningstherapie, ... Dat kan je mss wel aangeven bij je psychiater. Dan laat je zien dat je wel bereid bent om er aan te werken aan je vrouw. Ook dat is moeilijk met onze ontwenningsverschijnselen, maar helpt mss wel om er mee om te gaan. Ik weet het niet. Heb een heel slechte dag vandaag, druk op borst, mijn hart gaat het precies begeven, depri, duf hoofd, angst om dood te gaan, dus eigenlijk hyperventilatie, geen toekomst zien, ... Ik hoop dat dit snel overgaat! Voel me net een klein kind. Probeer maandag echt een goed gesprek te hebben met je psychiater! Laat zien dat je mee wil werken, maar zeg dat je zeker geen benzo meer wil of andere verslavende middelen. Vraag haar of hem naar alternatieven, iets natuurlijks, een therapie, ... Veel succes maandag in ieder geval! En hoop dat je snel terug een venster mag krijgen!!! Ook alle anderen wens ik snel beterschap! Liefs, Ellendig

Huttula wat ongelofelijk goed bezig ben jij. Diep respect heb ik, ook voor je posting. Later als ik groot ben, dan hoop ik jouw doorzettingsvermogen, jouw inzicht en jouw eerlijkheid te hebben. Je bent mijn voorbeeld :rose:

Droppie wat een bevrijding dat je de erkenning kon maken dat minderen zinloos geweld was en dus 'stoppen' de weg wordt. Stoppen was voor mij vele malen makkelijker dan minderen. Dit lees ik ook veelvuldig op het forum en ik verwacht dat jij het ook gaat ervaren. Fijn dat je schrijft!

Het gewicht van begin jaren '90 bereikt 90 kilo Hoe toepasselijk.. Back to the 90 Maar dan anders Makkelijk..nee Ook hier kom ik mezelf tegen Alles of niets..oud gedrag..gewoontes En heel veel pijnlijke zaken. Kort gezegd: mijn ontdekkingsreis gaat door. Ik en goede hulp brengen me verder op mijn pad ❤

Dank jullie wel voor alle felicitaties

Top Loretta!, nog een tip: Iedere ochtend ben ik weer blij dat ik niet met een kater wakker ben geworden dus meestal gaat ie er dan gelijk in zodat ik niet in de verleiding kom en de zaak voor die dag weer heb afgedicht! Hij zit er weer in dus.

Tjongejongejonge...wat ben ik trots zo hoog in de lijst te staan. Jan1000 knap van je dat je dit blijft bijhouden!!!!!

Nuchter ben ik zo schuchter. Dagpact gehaald. Welterusten.

Ha Urania. Ja. Klopt. Ik schrijf hier niet veel meer. Lees wel af en toe mee. Soms dagen niet, soms heel regelmatig. Ik ben nog steeds alcoholvrij. Ik denk soms dagen niet aan drank. Andere dagen wel en heb ik het hier en daar moeilijk. Dan moet ik weer goed terug denken aan waar ik vandaan kom etc etc en weer al het geleerde aanhalen . Bijzonder How mijn geest het slechte soms wil doen vergeten! Mijn nieuwe leven invulling geven is niet iets wat nu "af" is hoor. Ik begin nog maar net lijkt het. Ik rust nog veel en kan niet veel prikkels aan. Dat is wat ik tot nu toe toepas in mijn nieuwe leven. Steeds terug naar mezelf. De wijn mis ik soms vreselijk ! Dat is een rouwproces en dat vind ik niet erg. Het is gewoonweg niet meer voor mij. Ik wil het niet meer. De koppijn, schuldgevoelens etc etc. Dus hoe gaat het? Goed, leven , ups and downs, leren , lopen , stilstaan etc etc. Wat fijn dat je ernaar vraagt. Doet me veel goeds

`Dank voor de reacties. Ik zal ze beide doorspelen. Wat is er toch ontzettend veel hulpverlening in dit land; bizar hoeveel mensen te trots of te bang zijn om die hulp te vragen....................en ik was één van hen! Wat heerlijk om , eenmaal hulp geaccepteerd hebbende, te ervaren hoe fijn het is om hulp te krijgen.........en een periode later, hoe fijn het is om te helpen. Omdat je alleen kunt houden wat je hebt door het weg te geven.

Jannigje, gefeliciteerd! Mooie en treffende plaatjes als o.a. Jane heb ik niet maar wel deze Half Jaar

een héél half jaar Jannigje een zwaar half jaar en je deed het toch maar ik vind je een kanjer en Dhen rijgt er weel een maandje aan

trots op Jannigje, fantastisch

Jannigje gefeliciteerd met je half jaar!

Hartelijk welkom.

Lieve mensen, ik ga een poosje op vakantie. Voor alle jaarpacters en zij die zich zullen aansluiten: heel veel bloemen, knuffels, poesjes en plaatjes en...

welkom Droppie, troost je minderen of sociaal (?) drinken lukt hier velen niet. En velen die hier niet komen drinken ook niet bepaald sociaal, want de kranten staan soms bol van de negatieve berichten door alcohol-misbruik. Het vergt veel discipline of je bent gewoon een matig mens, dan kan het wel. Persoonlijk ben ik noch gedisciplineerd en noch matig. En een alles of niks figuur, ook nog. Niks is voor mij zoveel makkelijker gebleken en nadat ik gestopt was, moest ik wel leren anders met mijn emoties, verantwoordelijkheden en sociaal leven om te gaan. Dat was niet gemakkelijk, maar het is wel gelukt en al die tijd speelde drank zelf daar eigenlijk geen rol meer bij. IK realiseer me wel dat ik geen zin heb om in de verleiding te komen, zoals ik wel vaker mensen las die, ook na jaren niks, toch weer flink terugvielen en soms zelfs een inhaalslag gingen maken. Maar ik ben zo blij dat ik gewoon voor een helder leven gekozen heb, dat wil ik echt niet meer opgeven. Ik ben wel een van de weinigen die jaar in, jaar uit dagelijks me meld hier. Bijna 7 jaar lang. Dat is nog wel een puntje om aan te werken, dat ik echt wil kiezen of ik aan deze gewoonte vast wil houden. Want hoe gezond ook, het heeft ook iets dwangmatigs soms en ik wil graag een keus houden. Niet verplicht voelen, niet verslaafd zijn, en wel per dag kunnen kiezen. En zo blijft er altijd wat te leren hier, en ook binnen in mij. Ik wens jou veel succes en hoop dat je net zo veel aan het froum hebt als ikzelf.

Kijk frummers: Huttula komt van ver http://www.viamichelin.nl/web/Kaarten-Plattegronden/Kaart_Plattegrond-Huttula-_-Keski_Suomi-Finland?strLocid=31NDIwODYxMGNOakl1TWpReE56WT1jTWpVdU1EQTFORE09 als we doen wat er staat huttula toevoegen aan onze favorieten dan kunnen wij het ook nog ver schoppen! elke maand wéér

Een mijlpaal deze maand! Dat is een dikke 25 jaar niet meer voorgekomen,op naar morgen! Dag voor dag.joepie de poepie.

Weer een maand, de tijd gaat hard. Het gaat goed met me, ik ga in september starten met een hbo-studie. Op een totaal ander gebied als waar ik werkzaam ben. Het roer gaat ook op dat vlak om. Mij werk geeft me niet de uitdaging die ik nodig heb, tijd genomen om te onderzoeken (niet alleen, ook mbv een coach), waar mijn hart ligt, waar ik blij van wordt. Betekent uit mijn comfortzone stappen, boven het maaiveld uit. Spannend, maar ik kijk er enorm naar uit. Vol vertrouwen op weg op mijn pad. Ik wens iedereen veel sterkte en vertrouwen op zijn of haar pad. Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Ik kreeg mensen op mijn pad die me op weg hielpen, waar nodig me een spiegel voor hielden, me afremden, me een duwtje in de rug gaven. Bij wie ik mocht groeien in openheid en kwetsbaar mogen zijn, mocht huilen. Dat begon met mezelf: de wil om een eerste stap te zetten. En nee met wilskracht alleen ben zou ik niet in gekomen waar ik nu ben, het heeft me wel geholpen als ik het even niet meer zag zitten. Steeds meer weer een volgende stap zetten.