Klassement

nou............................

Meld me ook droog af en ga slapen in de hoop dat de hoofdpijn morgen weg is en de mondhyg. tevreden. Wat is dat toch met mij dat ik p.o. de verkeerde lettertypen aanklik. Krijg het ook niet meer weg en dit is nog wel met de muis op mijn pc. Ook geen zin om het over te doen. Maar het is geen aandachttrekkerij, hoor.

Kate en Yo een genieten en vervuld zijn in het hier en nu dag per dag maand per maand

@ Jose Op Youtube heb ik veel naar de video's gekeken van littlemissperfect. Ze is een gezonde leuke vrouw die ook door dit proces is gekomen en ze weet het prima te verwoorden. Ze heeft meerdere video s gemaakt. Ik heb er regelmatig naar gekeken omdat ze een goed voorbeeld is van een normale vrouw die in deze misère is gestort door de benzo's.

@ Jose, de link die je hierboven hebt neergezet kende ik nog niet en is een zeer waardevolle bijdrage aan dit forum! Met name de korte filmpjes geven een goed beeld van de werkelijkheid! Ik zet hier nog een keer de link neer: http://cepuk.org/withdrawal-advisers/ Misschien moeten we dit soort filmpjes gaan ondertitelen en op Youtube gaan zetten. @Ellendig Morgen 3 maanden benzo-vrij! De derde maand was bij mij het heftigst. Daarna ging het weliswaar langzaam maar wel vooruit. Je bent goed bezig! Ik weet hoe moeilijk het is. Maar het is zo vreselijk de moeite waard! @ Benzoslachtoffer Ik ben blij dat je hier weer volop aanwezig bent en de mensen steunt. Weet je nog dat we zo ongeveer de enige twee in de wereld leken die op het andere forum zaten? Toen gebeurde er op dit forum bijna niks. Gelukkig was er voor mij benzobuddies.org maar ik hoop echt dat dit forum nu zo actief blijft en dat anderen hier de (h)erkenning vinden die zo vreselijk nodig is in deze eenzame strijd. Ik kan mij herinneren dat in de donkerste uren er altijd iemand een bemoedigend woordje had op benzobuddies.org Als die er niet geweest waren... weet ik niet of ik deze strijd had kunnen winnen en of ik het overleefd had. @ Kanarie, morgen vier je een feestje omdat het de 50e dag benzo-vrij is. Geef jezelf een flinke klop op de schouder want iemand anders doet het niet. Jij alleen bent degene die de strijd is aangegaan. Vier dat feestje gewoon in je eentje. Je bent momenteel wat labiel en dat is helemaal niet raar. Laat je zeker niet gek maken door je vrouw en de "anderen" in de buitenwereld. In de nabije toekomst raak je het labiele kwijt en ben je mentaal weer prima in staat om je vrouw de baas te zijn (haha). Lieve mensen, we hebben elkaar echt nodig om dit proces goed aan te kunnen. Alleen wij weten in welke eenzaamheid, angst, wanhoop en (ziele)pijn de benzo's ons storten. Ik zie aan de teller dat deze onderwerpen door honderden mensen gelezen worden. Ik weet dat al deze ervaringen anderen steun geven. Ik hoop echt dat er nog veel meer mensen een account aanmaken en regelmatig hier schrijven over hun ervaringen. Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat we hier levens mee kunnen redden, nu en in de toekomst.

Gisteren niets gedronken en vanavond ook niet. Ben het ook niet van plan. Zondagmorgen een wandeling gemaakt met iemand van dit forum. Het heeft een diepe indruk op me gemaakt. Het was een fijn gesprek en hield mij ook de hele dag bezig. Het kwartje viel echt.... Donderdag ga ik naar de huisarts voor acties. Maar moet wel zeggen dat ik nu al goed bezig ben. Geen alcohol tot die tijd.

Shoot, 18 september, zondag, avonddienst, een van de laatsten, als bijna pensionado en heb niet veel vrije dagen over. Maar ik ga mijn best doen. En wil dan zeker met Ko's en/of machine meerijden, kon wel eens 'n onvolprezen linnen dak zijn.

Hoi Allemaal, @Ellendig, ja het is normaal dat je na het stoppen nog niet hersteld bent. Het kan wel een jaar duren en daarna nog twee jaar voor dat je helemaal genezen bent. Het herstelproces kan pas starten als je helemaal gestopt bent met de benzozooi! Natuurlijk kan het voor de een korter duren en voor de ander langer. Dat weet niemand. Maar hou vol. Overleven dag voor dag... Voor iedereen nog weer even een site. Niet zomaar een organisatie. @kanarie laat aub dit je vrouw zien, lezen en horen etc. Ga niet terug aan de benzo's. Doorzetten please!!! http://cepuk.org/withdrawal-advisers/ Wat mij opvalt is dat er in Engeland meer organisaties zijn die mensen in dit proces ondersteunen. In Nederland ben ik er nog geen enkele tegen gekomen..... Hoe triest is deze wereld! Ik zit op 3 mg dia per dag. Nog steeds Mirtazapine en Sertraline. Ik wil eerst helemaal hersteld zijn van de benzo voordat ik stop met de Mirta en de Sertraline. Let wel ik heb nooit van dit soort zooi geslikt, tot een jaar geleden. Dusss... Ook verkeerd gediagnosticeerd nadat ze me te lang pammen hebben voorgeschreven en ontkenden dat ik last had van onttrekkingsverschijnselen. Ik ben nu een jaar verder en in dat jaar heb ik me nimmer goed gevoeld. Maar mijn hoop is terug en ik ga er voor, ik zal herstellen en genezen!. Iedereen kan dit!!! Sterke allemaal.

Hallo Kanarie, Ik herken dit helemaal. Dat je het moeilijk vol kunt houden. Wel fijn dat je een een venster hebt gehad. Dat gaat vaker komen en langer aanhouden. De laatste dagen heb ik meer onrust en prikkelbaarheid gekregen, bovenop alle lichamelijke klachten. Ik hou me ook vast aan dit forum en het kunnen van me afschrijven en delen van mijn ervaringen. Want jullie zijn de enigen die het begrijpen. Zoals Gaba ook al schreef het is een eenzame strijd. Maar er komt een einde aan. Dus hou vol. Ik zou toch proberen niet opnieuw aan de benzodiazepines te gaan. Wel moeilijk natuurlijk als je dat advies krijgt en het ook nog eens allemaal effect heeft op je hartprognose. Kanarie, ik leef met je mee. Ik herken je strijd heel goed. Hou vol. Er komen weer vensters.

Respect voor jullie allemaal. Ik meld me weer droog af. Welterusten en tot morgen.

Geweldig An, congrats! Hey, Bammie, leuk je te lezen! Debijnapensionado

Goedenavond allemaal, An, Gefeliciteerd met je hele jaar. Knots goed van je , Jannigje, Wat een geluk zeg, dat het goed is afgelopen. Engeltje op je schouder gehad ! Snap best, dat je nog staat te trillen op je benen. En hier, meld ik me weer droog af. Heel veel moeite gehad vanmiddag om van de wijn af te blijven. Was gezellig bij ex, en kinderen en kleinkinderen waren er ook gezellig. Alles aan de toastjes en ..juist, bier en wijn. Waarom ik dan niet ?? Voel me dan best heel zielig, maar laat uiteraard niets merken. Ze zijn inmiddels wel gewend dat ik meestal aan het water zit Enfin, trek is nu gelukkig weer weg

Ola allemaal, An, gefeliciteerd, 1 jaar, een hele mijlpaal. Zie de moederator ook ingelogd, heerlijk om te zien dat sommige dingen niet veranderen:-) Menig pb-tje van ze gehad, hihihi. Lars, enige tijd geleden vroeg je zoiets van hoe het leven was na langere tijd zonder drank te zijn geweest. Ik schreef toen dat ik later zou proberen te antwoorden. Ik ga op naar de tien jaar zonder. Ik ben hier begonnen met schrijven en dat heeft me door menig moeilijk moment heen geholpen. Nadat ik hier al een tijdje schreef ben ik naar AA gegaan en heb dat niet meer losgelaten. Er zijn meerder manieren om droog te worden en nuchter maar je mag mij wel een AA fan noemen. Dat even terzijde. Wat ik geleerd heb in de afgelopen jaren dat ik niet voor nix dronk. En de vele alkies die ik inmiddels ken ook niet. Angst is daarbij wat ik van de meeste mensen hoor en dat speelde bij mezelf ook. Angst.Angst om emoties aan te gaan, onder ogen te zien, te voelen en er iets mee te doen. Woorden blijven vaak zo abstract als ik dit zo opschrijf maar ik weet niet goed hoe ik het anders uit kan leggen. Ik heb gemerkt dat ik veel emotionele zaken heb moeten aanpakken toen ik gestopt was met drinken. Ik dacht eerst nog, hoe naïef, dat als ik stopte met drinken alles vanzelf beter zou gaan. En dat was niet zo. Tuurlijk, in het begin voelde ik me geweldig. Ik dronk niet, ging veel sporten, viel af, zag er goed uit etcetcect. En dat was en is natuurlijk ook allemaal mooi. Maar ik had veel onverwerkte zaken in me zitten en ik heb geleerd dat, eenmaal bevrijd van de obsessie om te drinken, het aanpakken van mijn problemen van levensbelang was. En nog steeds is. Als ik blijf rondlopen met iets wordt ik meestal erg rusteloos, geïrriteerd, ga ik denken dat nix meer deugt enzovoort. Terwijl dat helemaal niet zo is. Als ik mijn dingen blijf doen, niet uitstellen, tijd neem om even bij mezelf stil te staan, ook al is het maar een paar minuten per dag, me niet druk maak over zaken die ik niet kan veranderen, mijn week niet vol plan met van alles en nog wat, ik naar mn meetings blijf gaan het me eigenlijk best goed afgaat. Het leven is het leven met goede periodes en minder goede. En beide is oke. Ik kan dat aan zonder dat ik de behoefte voel om te drinken omdat ik heb geleerd dat ik alles kan handelen zonder drank. Niets is een reden om te gaan drinken. De situatie waarom ik in de eerste plaats zou willen gaan drinken blijft hetzelfde. Ik kan er niet goed mee omgaan als ik drink en de volgende dag word ik wakker met een kater, spijt en een hoop gedoe. Wil dit dan zeggen dat ik altijd heel gelukkig door het leven ga? Nee, dat is niet zo. Net als ieder ander heb ik mn ups en downs. Maar mn glas is niet meer half leeg zoals ik dat vroeger altijd ervoer. M'n glas is nu half vol en dat is een groot verschil. Ik heb gemerkt dat ik, en alcoholisten in het algemeen, snel geneigd zijn te vergeten hoe erg het was in de drinkers-jaren. Dat ik soms nog steeds moeite heb met het nemen van mijn verantwoordelijkheid, dat is veel uitstel, soms lui ben en zo nog wel es wat dingetjes. Tja, ik ben een mens he. Ik blijf daaraan werken en ben heel blij en dankbaar dat ik dat kan doen. Het leven is niet zonder problemen of rottigheid als een mens niet meer drinkt. Maar ik heb gemerkt dat ik zaken beter aankan. Ik heb mezelf vergeven voor alle rottigheid uit mn verleden, ik heb anderen kunnen vergeven en dat is zeer belangrijk geweest voor m'n herstel. Ik vind mezelf niet meer zielig, ik ben geen slachtoffer. En dat geeft me kracht. En ik kan het niet alleen en dat doe ik ook niet. In m'n eentje had ik het nooit gered. Zoals ik eerder al schreef heb ik zeer veel te danken aan dit forum. Mede ook door het lezen op het forum ben ik naar AA gegaan en ben ik gebleven. Ik vind het Twaalf Stappen programma heel goed werken voor mij en voorlopig blijf ik dat ook nog wel ff doen. Ik ga naar meetings, heb een sponsor, heb sponcees, en werk thuis ook aan de stappen. Mij doet het heel erg goed. Het is belangrijk een manier te vinden die bij een ieder past. Er zijn er die veel rust vinden in yoga en meditatie. Anderen in sport of weet ik veel wat. Ik ben naast AA ook weer in therapie gegaan en heb alles aangegrepen om te herstellen. Ik heb geleerd dat ik een alcoholist ben en blijf! Ik denk niet altijd aan drank, ik ben bezig met herstel. Ik weet ook dat als ik nu een biertje neem dat 1 teveel is en tien te weinig want ik kan niet stoppen. Dat heb ik 24 jaar lang gedaan en geprobeerd want ik wist al snel in mijn drank carrière dat ik een probleem had. Ik wist alleen niet precies hoe en wat en had al helemaal geen idee wat ik eraan kon doen. Het is bij tijd en wijle een zware tijd geweest maar ik wil niet terug. Ik wil niet meer drinken. En ik doe het per dag. Als ik te ver vooruit ga kijken ga ik allerlei beren op de weg zien die er meestal helemaal niet zijn. Vandaag kan ik iets doen. Morgen moet nog komen. Ik wens voor jou en al die mensen die nieuw zijn en hier komen lezen en schrijven dat ze net zoveel steun, liefde en warmte mogen vinden op dit forum als ik hier heb gevonden. En vergeet ook de humor niet(en het gebekvecht want dat deden we negen jaar geleden ook volop). My 2 cents zoals Water placht te zeggen. Hasta la pasta!

Zekere deelnemers haha Mijn Gerrit (uiteraard) Lars LadyJane Kohtje Yogajuf 'Blondie Pumpkin Gipsy Wimmelt Éline en onze special quest BOLLETJE evt, Monster Erik Etty Kruidenthee Huttula Smart En voor de goede orde, Ietjefietje halen we op, dus die komt ook! Locatie en datum kom ik nog mee Hierbij nodig ik speciaal mijn vlaamse vrienden/vriendinnen uit. Meeting is in Brabant, geen vlaams Brabant, maar allee. kom gewoon.

Hoi Allemaal! Even een update! Deze week alweer zeven maanden droog. Soms gaat het goed, soms is het moeilijk. ik merk ook, dat ik hier niet altijd kan/wil schrijven, omdat ik voor mijn gevoel niet altijd met mijn verslaving bezig wil zijn. Maar misschien is het toch wel beter als ik vaker steun zoek bij jullie, mensen die me begrijpen. Want dat niet iedereen me begrijpt bleek deze week wel weer. Ik had een gesprek met mijn hulpverlener en het kwam naar boven dat mijn vriend constant zegt dat hij "mij toch niet begrijpt", omdat hij nooit verslaafd is geweest. Dus dat ik het moet snappen dat ik mijn verhaal bij hem kwijt kan, maar dat hij er weinig reactie op kan geven. Mijn hulpverlener zei toen, vraag hem eens om, als jullie een avond uitgaan met vrienden, ook niet te drinken. Je hoeft geen alcoholist te zijn omdat moeilijk te vinden en dan kan hij ervaren welke reacties jij soms krijgt. Eén avond. Nou aangezien mijn vriend geen grote drinker is, alleen soms in gezelschap dacht ik dat dit hem geen moeite zou kosten. Wel dus... Hij wilde erover nadenken, kon niet meteen zeggen dat hij het zou doen. En als ik vroeg waarom kwam als antwoord "Ik denk dat ik dan niet meer zo gezellig ben". Hele discussie, ben ik dus niet gezellig sinds ik niet meer drink? Hij schrok zelf ook van zijn reactie en hoe die alcohol dus blijkbaar in het sociale leven ingeworteld zit, maar het zette mij weer aan het drinken. Vindt hij mij saai, omdat ik niet drink. Waarom is het zo moeilijk. Vragen waar niet één twee drie een antwoord op te geven zijn, maar die me wel het gevoel gaven eens te meer alleen in deze strijd te staan. Want zo zijn mijn ouders in mijn navolging ook gestopt met drinken. Maar alleen doordeweeks, in het weekend moet het kunnen. Lastig allemaal. Ga het forum vaker opzoeken denk ik, want dit alleen staan staat me ook niet aan Maar goed, still going strong!