Klassement

Thanx allemaal Ik ben in mijn traject groep het eerst geopereerd Dus ja... de ontdekkingsreiziger zijn voor de anderen via Groeps app En ze vinden het fijn. En ik doe het graag. Hier gaat verders goed...pijn is goed te doen. Wel heel slapjes is ook niet gek. Weinig binnenkrijgen en alle energie moet naar genezing. Nu kom ik er echt achter dat slechte zelfzorg betekent heeft voor mijn lichaam. Het mini eten..drinken op zich heb ik geen moeite mee. Er is geen honger en koppie laat me aardig met rust. Maakt ook niet uit wat koppie vind ik had mijn keus toch al gemaakt

Bergen zijn ervoor om beklommen te worden. Hoe hoger je komt hoe mooier het uitzicht. Kijk niet als een berg tegenop. Neem de tijd..kijk achterom wat je achterlaat. Dat geeft weer kracht om door te gaan. Grote bergen beklim je niet in 1 keer. Hoeft ook niet. Een berg is ook niet in 1 keer een berg geworden. Succes..mooi uitzicht werk jezelf aan.

Indigo, jouw vraag heeft mij óók lang beziggehouden en ook ik heb me afgevraagd hoe ik kan accepteren en zaken aanpakken tegelijk. Voor mij, maar dat hoeft niet voor jou te gelden, was het nodig om verschil te maken tussen zaken die ik niet kan veranderen (mijn rugzakje, de mensen om mij heen, het weer, de baas) en zaken die ik wél kan veranderen (mijn houding en mijn gedrag). Je kunt bv. accepteren dat je je huidige baan niet bij je vindt passen, en dus solliciteren. Op dat moment verander je wat je kunt en verander je niet wat je niet kunt veranderen tegelijk. Daar is niets passiefs aan. Accepteren is een actieve levenshouding die vaak méér energie kost voor dat moment, maar ook méér energie overlaat aan het eind van de rit. Mopperen op alles wat je anders wilt zien maar er ondertussen niets aan veranderen, dát is pas passief. Accepteren is niet: gedogen, tolereren en stil blijven zitten verwonderen. Accepteren is omarmen, verwelkomen. Au. Dat vraagt een positieve, actieve levenshouding. Ondertussen vraag ik me stiekem af waarom ik het zo positief vind dat accepteren een ACTIEVE levenshouding vraagt. Waarom vind ik het nog steeds belangrijker om wat te DOEN, dan wat te ervaren? Wat wil ik bewijzen met DOEN? Dat ik niet lui ben? Dat ik deed wat ik kon, dus aan mij kan het niet liggen? Hm...... lieve Indigo, dit is geen college. Het zijn mijn mijmeringen op jouw thema. Dank je wel voor het wakker schudden. Als ik vannacht niet kan slapen dan zal ik..........zzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzzzzzz zzzzzzzzzzz la maar

Een van de belangrijke lessen die ik heb geleerd: distantieren mag, aanhoren hoeft niet, zelfs contact hebben is niet verplicht. Je zegt het goed: dat recht heb je.

spoedig herstel toegewenst ! ik hoop weer veel van je te lezen.

he psst, kan het wat zachter.... hopelijk ben je snel weer fit Huttula. En heel veel wijsheid en inzicht toegewenst in de nazorg.

Ik lees, wil af en toe de like knop indrukken, maar toch ook weer niet. Ik ben het er niet volledig mee eens. De wereld is niet helemaal lelijk. En ja, het is erg, maar ik word er niet depressief van. Ja, het is van alle tijden alleen nu komt alles je huiskamer binnen. Ja, je mag nog genieten van Sinterklaas en uit eten en van het leven. En ja, ieder mag er op zijn eigen manier mee om gaan.

Baby steps en dan die berg op, heel rustig aan in jouw tempo. En slachtoffer zijn is wat anders dan jezelf slachtoffer vinden/voelen, met je verstand weet je volgens mij heel erg goed dat je slachtoffer bent. Misschien ook dat je het ook associeert met krachteloos en machteloos zijn en voelen. Bedenk maar eens wat je er van zou vinden als een ander jouw verhaal aan jou zou vertellen dan zou je waarschijnlijk zwaar onder de indruk zijn en geschokt. Ik denk juist dat je een hele sterke vrouw bent, als je goed nagaat had het zoveel slechter met je kunnen gaan, ik weet niet wat je mee hebt gemaakt maar ik heb wel in de smiezen dat het echt heel erg is. Je mag dus eigenlijk heel erg trots op jezelf zijn. Ik snap ook wel dat dat geen gevoelens zijn die je makkelijk oproept in deze context, maar ik kan het als verre buitenstaander wel constateren, denken en delen met jou dat je een enorme bikkel bent. En ik ben heel blij voor je dat je knieën een heel stuk beter kunnen worden. Ik lees dat anderen dit ook schrijven in iets andere bewoordingen maar ik denk dat het fijn is om uit meerdere monden en op verschillende manieren te horen/lezen. Heel veel succes van mij ook.

Hé Bikkels. Ik ga afsluiten. Ben een paar dagen naar Jan om z'n huis te gaan witten. Hoop dat we klaar komen dan heeft hij het van de winter ook lekker rustig en kan gaan werken aan z'n 3d kaarten. Had gisteren erg veel zin om te gaan maar door de gebeurtenissen in Frankrijk voel ik me toch flink somber. Hopelijk kan ik me gaan richten op het witten. Kan iemand mij morgen op het weekpact zetten a.u.b.? Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend toe, en tot over een paar dagies. Liefs Bolletje

Wat een verfrissend onderwerp. We hebben het zo vaak over zelfliefde, mindfullness......maar ook gereguleerde agressie is een manier om los te laten wat er broeit van binnen. Heb zelf even taikwondo gedaan maar ik ben daarvoor niet fel en agressief genoeg (en had de lenigheid en conditie onvoldoende) Maar merkte wel dat er een kant van mezelf boven kwam die ik niet wist dat ik die had. Had na mijn 12e nooit iemand een klap gegeven. En daar stond je dan f2f en een kwestie van slaan of geslagen worden. Wat ik nu doe juist als contra aan mijn werk in de zorg (geduldig, vriendelijk zacht ....wat ik noem mijn vrouwelijke kant) is de sportschool (het ijzer, power, competitie met mezelf en de macho mannen in het krachthonk) Dat evenwicht is voor mij heel belangrijk. Daardoor kan ik zo geduldig, vriendelijk en zacht zijn op mijn werk. Overlijd er iemand en ben ik verdrietig dan zoek ik de sportschool op. Via een heel ander mechanisme als erover praten, delen of doorvoelen kom ik met keihard trainen ook tot rust en verwerk emoties. Het is geen vervanging maar complementair. Ik verkies de sportschool en het ijzer boven de contactsport als boksen. Ik wil 10kg meer bankdrukken dan ik vorige keer deed. Ik wil winnen van mezelf en niet zozeer de tegenstander. Maar met krachttraining moet er ook agressie zijn. Helemaal ZEN squat ik echt geen 110kg. Dan moet ik mezelf in een agressieve mindset brengen voor ik dat kan. En NEEN met jou knie moet je niet gaan squaten! Houd het bij bovenlijf trainen en doe onderlijf alleen met fysio begeleiding. Denk dat je een heel nuttig iets te pakken hebt met boksen. Ervaar maar of er ergens verborgen agressie zit en waarin dit een instrument kan zijn voor jezelf en het niet drinken. Veel succes. ps agressie, moet dan altijd denken aan Hans Teeuwen eerste 2 minuten. google zelf maar op Met Een Breierdeck - Agressie (anders staat er zo groot een filmpje op je draad)

Ik denk eigenlijk dat de wereld niet zoveel erger is geworden. Vroeger hadden we de kruistochten. En slavernij en... Alleen de wapens zijn erger geworden waardoor het aantal slachtoffers per keer groter is. Slechte mensen zijn er altijd geweest. Gelukkig goede ook

Nee, voor mij valt niet alles in het niet bij die aanslagen, hoe verschrikkelijk ook wat mensen elkaar aan kunnen doen. Vanavond worden her en der in Spanje jonge stieren in de brand gestoken, en daar kan ik al dagen niet van slapen. Ik zal gerust wel iedereen over mij heen krijgen, maar dat raakt mij toch een stuk harder. Niet dat het nu een wedstrijd moet worden wat het ergst is, alsjeblieft niet. Maar niet voor iedereen moet alles wijken voor mensenleed.

Hoi, Ik kom hier eigenlijk nooit kijken. Toevallig vandaag wel. De hoofdletters achter mijn naam in de lijst deden me glimlachen. De felicitaties daar onder nog meer. Dank jullie wel!

Niet mee eens. Mijn kinderen hopen dat de Eiffeltoren niet stuk is geschoten en staan nu met pietenmuts en al klaar om naar de intocht te gaan. Sinterklaas is wat voor hen telt. En is dus ook belangrijk voor mij vandaag. Net als het droog houden. Dat doet voor mij niets af aan de schok en verslagenheid die ik voel door de situatie in het midden oosten en Europa op dit moment.

Oeps, gekruiste berichten. Fijn te horen dat je vandaag en morgen niet drinkt!

Hoi Frieke, Je zegt dat je het zeker niet alleen doet. Maar jij bent toch degene die het zal moeten doen. Een ander kan je steunen, maar neemt het niet over. En wat LJ zegt klopt ook: je kan maandag niet starten met refusal als je zondag nog gedronken hebt. Je wil dat stemmetje stil in je hoofd. Dat bereik je sneller als je stopt. Ook in mijn ervaring. Minderen doet het alleen erger worden. Dan blijf je er constant mee bezig. Voor elk glas moet je jezelf toestemming geven of niet. En daarna moet je allerlei kronkels maken om het voor jezelf te rechtvaardigen. Zo vermoeiend. In mijn ervaring smaakten die glazen die ik tijdens minderen dronk maar half. Voor mij waren de eerste stopdagen inderdaad erg zwaar. Maar daarna werd het echt veel gemakkelijker! Het is volgens mij de stem van de verslaving die je nu nog doet drinken. Want als ik je goed lees, wil je dit niet meer en ben je zelf slimmer... Succes vandaag!

helemaal mee eens en toch ook de rest gaat door met een litteken erbij

toitoitoi en veel plezier

Ik zal dan ook vandaag en morgen niets drinken, dan kan ik het inderdaad een eerlijke kans geven maandag. Het moet lukken. Vandaag weg met een vriendin die niet drinkt en morgen bij de familie.

je steekt je kop in t zand HD als jij maandag Refusal wilt kunnen slikken moet de alcohol (ik meen) 48 uur uit je bloed zijn dus als je er echt voor wilt gaan stop je nu en kun je maandag het samen met de Refu doen. Voor nu hier steun halen en vraag je vriend ook maar steun Zin krijgen betekent niet dat je er aan toe moet geven, het gaat om jou en jouw gezondheid en leven daar kan de relatie ook alleen maat beter van worden. stop nu en dan kunnen jouw happy days een een kans krijgen

Misschien scheelt het per kerk, alleen de priester en de misdienaar kregen wat huiswijn.

65.3 Eindelijk gerechtigheid!

Dank je Lidia. Inderdaad ooit gaat het mij lukken.

Kovan heet de Indiase zanger. Goed iniatief van Amnesty.. http://indiatoday.intoday.in/story/tamil-folk-singer-kovan-sent-to-2-day-police-custody/1/518029.html

Sha 4 jaar kanjer gefeliciteerd

Ah kunnen jullie niet ff stoppen met schrijven? Ben nog niet eens halverwege de wieiswie...

Gelukkig, waarschijnlijk tijdelijk! Weet natuurlijk niet hoe het bij jou werkt, maar bij mij kan overbelasting soms sluipenderwijs te werk gaan. En plots lijkt dan een kleinigheidje de druppel. Je bent laatst toch ook een flink eind wezen wandelen tijdens de meeting? Kan het opgebouwd zijn door meerdere zaken? Even wat meer bij gelezen, mijn lappie crasht de laatste tijd nogal regelmatig maar vandaag lijkt hij er weer zin in te hebben. Wat ik een beetje bij je lees; soms geen voordelen zien in stoppen drinken, het gevoel hebben dat het met de Duveltjes beter toeven was.... Maar gaf de drank niet een schijnbeeld van alles is oké? Vertroebelde het niet de situatie? Je lief en jij hadden een routine, samen drinken toch? De problemen zijn mi niet ontstaan door het stoppen met drinken, die waren er al. Je kon ze alleen plots wel haarscherp zien. Niet fijn, snap ik, maar elke schijn is gedoemd vroeg of laat in te storten. Of nog meer gaan drinken om de realiteit niet te hoeven zien, dat is ook een optie maar denk niet dat je daar op zit te wachten... Lieve Akk, heel veel is herkenbaar voor mij... Geduld, en vooral met jezelf, situaties accepteren die niet fijn zijn, verdragen. Klinkt nogal zen, ben ik niet. Maar wel aan het oefenen. Met veel zaken die naar boven zijn komen drijven sinds ik er geen alcohol meer over heen gooi. Sommige periodes zijn niet meer of minder dan dat; verdragen. Het is niet altijd een feest, of altijd mooi, stoppen, en gestopt blijven. Maar wat je hier vaak leest, het oogsten komt na een tijdje, en met vlagen. En daarvoor is een wat langere adem nodig. Soms dacht ik ook, waarvoor doe ik het allemaal? Maar wat mij dan hielp/helpt, is het besef waar we mee te maken hebben. Het is progressief, nooit gelezen dat alcoholgebruik minder wordt in de loop der jaren, alleen maar erger, meer. Ik zag ook waar ik zat, en kon dan een beetje bedenken waar ik terecht kon komen. Mijn leven was nog niet naar de knoppen, er waren nog geen 'erge' dingen gebeurd, maar reken maar dat dat eraan zat te komen. Om terug te komen op een langere adem... Heb al een paar maanden geen trek meer gehad, soms nog wat vage gedachtes maar niet echt storend. Een wereld van verschil met het eerste half jaar. En ik werk aan zaken, goddank krijg ik daar de kans voor. Met verdoving was ik blijven hangen qua groei, das een feit, plus dat die verdoving mij na verloop van tijd compleet in de greep zou krijgen. Akk, sorry, niet betuttelend bedoeld dit allemaal! Maar op de momenten dat je twijfelt om je refu te nemen zoals je schreef, dan kan het enorm helpen om een lijstje klaar te hebben met argumenten voor jezelf. Mochten die even niet overtuigen, dan je maar vast bijten in 'vandaag NIET, wat er ook gebeurt'. Het is het zo waard, die langere adem, verdragen, uitzitten... Zou voor geen goud terug willen naar de gevechten tegen drank, met mezelf. Nu scherp blijven, das andere koek, maar er komt ruimte voor een heleboel zaken, en verhip, groei! Die ruimte, rust, gun ik jou enorm! lieve groet

Ik dacht bij mezelf: ik wacht niet op de hulp om alvast te stoppen. Dan zien ze daar meteen dat ik het meen. Lukt jou dat ook? Of heb je nu een excuus om alvast tot maandag door te drinken? ( ben blij dat ik voor het eerste heb gekozen want mijn behandeling begint pas in december of januari en ik ben nu al haast een maand weer nuchter)

Goeiemorgen, Bol, staat je kerstboom al? Ik ben blij, want mijn contract is verlengd. Fijne dag, mensen.